Chalcopsitta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chalcopsitta[1]
Bonaparte, 1850[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – lora zielona (C. scintillata)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

damy

Plemię

Loriini

Rodzaj

Chalcopsitta

Typ nomenklatoryczny

Psittacus ater Scopoli, 1786

Synonimy
Gatunki
  • C. duivenbodei
  • C. atra
  • C. scintillata

Chalcopsittarodzaj ptaków z podrodziny dam (Loriinae) w rodzinie papug wschodnich (Psittaculidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie ptaki z tego rodzaju zasiedlają zadrzewione obszary Nowej Gwinei, kilku wysp u jej zachodnich wybrzeży oraz Wysp Aru[5].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 31–32 cm; masa ciała 180–260 g[5]. Są to średnie ptaki, wszystkie mają dosyć długi, zaokrąglony na końcu ogon. Przy dolnej połowie dzioba fragment nieopierzonej skóry. Jako rodzaj znacznie różnią się wyglądem. Brak albo mało widoczny dymorfizm płciowy. Samica ma mniejszą głowę i dziób. Młode ptaki przypominają dorosłe.

Żaden z zasięgów tych czterech gatunków nie zachodzi na siebie. Podczas sezonu lęgowego są bardzo agresywne. Żadna z nich nie jest narażona na wyginięcie[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Chalcopsitta (Chalcopsittacus): gr. χαλκος khalkos „brązowy”; nowołac. psitta „papuga”, od gr. ψιττακη psittakē lub ψιττακος psittakos „papuga”[7].
  • Moniapura: prawdopodobnie od gr. μονιας monias „samotny”; πυρ pur, πυρος puros „ogień”[8]. Gatunek typowy: Chalcopsittacus duivenbodei A.J.C. Dubois, 1884.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Chalcopsitta Bonaparte, 1850.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chalcopsitta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Ch.L. Bonaparte. Nouvelles espèces ornithologiques. „Comptes Rendus hebdomadaires des séances de l’Académie des Sciences”. 30, s. 134, 1850. (fr.). 
  3. T. Salvadori. Catalogo di una seconda collezione di uccelli raccolti dal Sig. L. M. D’Albertis, nell’ Isola Yule e sulla vicina costa della Nuova Guinea; e di una piccola collezione della regione bagnata dal Fiume Fly. „Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Genova”. 9, s. 15, 1876. (wł.). 
  4. T. Iredale: Birds of New Guinea. Cz. 1. Melbourne: Georgian House, 1956, s. 151. (ang.).
  5. a b S.M. Billerman: Old World Parrots (Psittaculidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.psitta4.01. [dostęp 2020-10-25]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. Chalcopsitta. [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [on-line]. [dostęp 2020-09-24]. (ang.).
  7. Chalcopsitta, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-27] (ang.).
  8. Moniapura, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-27] (ang.).
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Platycercini Selby, 1836 (Wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Nowa Exota”, nr 6/2009