Prioniturus
| Prioniturus[1] | |
| Wagler, 1832[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – listkogonka fioletowa (P. mada) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Infragromada | ptaki neognatyczne |
| Rząd | papugowe |
| Rodzina | papugi wschodnie |
| Podrodzina | papugi wschodnie |
| Plemię | Psittaculini |
| Rodzaj | Prioniturus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Psittacus platurus Vieillot, 1818 | |
| Gatunki | |
|
zobacz opis w tekście | |
Prioniturus – rodzaj ptaka z podrodziny papug wschodnich (Psittaculinae) w rodzinie papug wschodnich (Psittaculidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Filipinach i w Indonezji[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 27–37 cm; masa ciała 86–176 g[4]. Łatwo je odróżnić od innych papug dzięki dwóm wydłużonym piórom na ogonie, z łopatowatym rozszerzeniem na końcu[5].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Prioniturus: rodzaj Prionites Illiger, 1811, piłodziób; gr. ουρα oura – ogon[6].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
- Prioniturus mada – listkogonka fioletowa
- Prioniturus platurus – listkogonka złotogrzbieta
- Prioniturus waterstradti – listkogonka uboga
- Prioniturus montanus – listkogonka niebieskolica
- Prioniturus platenae – listkogonka modrogłowa
- Prioniturus mindorensis – listkogonka mindorska – takson wyodrębniony ostatnio z P. discurus[8]
- Prioniturus verticalis – listkogonka czerwonoczapkowa
- Prioniturus flavicans – listkogonka duża
- Prioniturus luconensis – listkogonka zielona
- Prioniturus discurus – listkogonka niebieskoczapkowa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prioniturus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.G. Wagler. Conspectus systematicus generum et specierum ex ordine Psittacorum, adjectis generum characteribus. „Abhandlungen der Mathematisch-Physicalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften”. 1, s. 490, 1832 (łac.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker (red.): Parrots & cockatoos (ang.). IOC World Bird List: Version 6.4. [dostęp 2017-02-22].
- ↑ N.J. Collar: Family Psittacidae (Parrots). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 4: Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997, s. 391–392. ISBN 84-87334-22-9. (ang.)
- ↑ J.M. Forshaw: Parrots of the World. Cooper, William T.. Wyd. 2. Londyn: David & Charles, Newton Abbot, London, 1981. ISBN 0-7153-7698-5.
- ↑ J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-02-22]. (ang.)
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Psittaculini Vigors, 1825 (Wersja: 2016-09-18). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2017-02-22].
- ↑ M. Schweizer, M. Güntert, S.T. Hertwig. Phylogeny and biogeography of the parrot genus Prioniturus,em> (Aves: Psittaciformes). „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 50 (2), s. 145-156, 2012. DOI: 10.1111/j.1439-0469.2012.00654.x (ang.).
