Prioniturus
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Prioniturus[1] | |
| Wagler, 1832[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – listkogonka fioletowa (P. mada) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Infragromada | ptaki neognatyczne |
| Rząd | papugowe |
| Rodzina | papugi wschodnie |
| Podrodzina | papugi wschodnie |
| Plemię | Psittaculini |
| Rodzaj | Prioniturus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Psittacus platurus Vieillot, 1818 | |
| Synonimy | |
| Gatunki | |
|
zobacz opis w tekście | |
Prioniturus – rodzaj ptaka z podrodziny papug wschodnich (Psittaculinae) w rodzinie papug wschodnich (Psittaculidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Filipinach i w Indonezji[5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 27–37 cm; masa ciała 86–176 g[5]. Łatwo je odróżnić od innych papug dzięki dwóm wydłużonym piórom na ogonie, z łopatowatym rozszerzeniem na końcu[6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Prioniturus: rodzaj Prionites Illiger, 1811 (piłodziób); gr. ουρα oura „ogon”[7].
- Discosurus: epitet gatunkowy Psittacus discosurus Wagler, 1832; gr. δισκος diskos „płyta”; -ουρος -ouros „-ogonowy”, od ουρα oura „ogon”[7]. Gatunek typowy: Psittacus discosurus Wagler, 1832 (= Psittacus discurus Vieillot, 1822).
- Urodiscus: gr. ουρα oura „ogon”; δισκος diskos „płyta”[7]. Gatunek typowy: Psittacus discurus Vieillot, 1822.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:
- Prioniturus mada E. Hartert, 1900 – listkogonka fioletowa
- Prioniturus platurus (Vieillot, 1818) – listkogonka złotogrzbieta
- Prioniturus waterstradti Rothschild, 1904 – listkogonka uboga
- Prioniturus montanus Ogilvie-Grant, 1895 – listkogonka niebieskolica
- Prioniturus platenae W. Blasius, 1888 – listkogonka modrogłowa
- Prioniturus mindorensis Steere, 1890 – listkogonka mindorska – takson wyodrębniony ostatnio z P. discurus[9]
- Prioniturus verticalis Sharpe, 1893 – listkogonka czerwonoczapkowa
- Prioniturus flavicans Cassin, 1853 – listkogonka duża
- Prioniturus luconensis Steere, 1890 – listkogonka zielona
- Prioniturus discurus (Vieillot, 1822) – listkogonka niebieskoczapkowa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prioniturus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ J.G. Wagler. Conspectus systematicus generum et specierum ex ordine Psittacorum, adjectis generum characteribus. „Abhandlungen der Mathematisch-Physicalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften”. 1, s. 490, 1832 (łac.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologiæ. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième série. 1, s. 109, 1854 (fr.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Tableau des Perroquets. „Revue et Magasin de Zoologie pure et appliquée”. 2e Série. 6, s. 155, 1854 (fr.).
- ↑ a b S.M. Billerman: Old World Parrots (Psittaculidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.psitta4.01. [dostęp 2020-10-21]. (ang.)
- ↑ J.M. Forshaw: Parrots of the World. Cooper, William T.. Wyd. 2. Londyn: David & Charles, Newton Abbot, London, 1981. ISBN 0-7153-7698-5.
- ↑ a b c Etymologia za: James A. Jobling: The Key to Scientific Names (ang.). W: Birds of the World [on-line]. Cornell Laboratory of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Psittaculini Vigors, 1825 (Wersja: 2020-07-29). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-21].
- ↑ M. Schweizer, M. Güntert, S.T. Hertwig. Phylogeny and biogeography of the parrot genus Prioniturus (Aves: Psittaciformes). „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”. 50 (2), s. 145–156, 2012. DOI: 10.1111/j.1439-0469.2012.00654.x (ang.).
