Cyanoramphus
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Cyanoramphus[1] | |
| Bonaparte, 1854[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – modrolotka mała (C. malherbi) | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Infragromada | ptaki neognatyczne |
| Rząd | papugowe |
| Rodzina | papugi wschodnie |
| Podrodzina | damy |
| Plemię | Platycercini |
| Rodzaj | Cyanoramphus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Psittacus zealandicus Latham, 1790 | |
| Synonimy | |
| Gatunki | |
|
zobacz opis w tekście | |
Cyanoramphus – rodzaj ptaka z podrodziny dam (Loriinae) w rodzinie papug wschodnich (Psittaculidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Kaledonii, Norfolku, Lord Howe, Wyspach Antypodów, Nowej Zelandii i Chatham[8].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 20–30 cm; masa ciała 50–113 g[8].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Cyanoramphus (Cyanorhamphus, Cyanorhynchus (gr. ῥυγχος rhunkhos „dziób”)): gr. κυανος kuanos „modry, ciemnoniebiesk”i; ῥαμφος rhamphos „dziób”[9].
- Bulleria: Sir Walter Lawry Buller (1838–1906), nowozelandzki prawnik, ornitolog[9]. Gatunek typowy: Platycercus unicolor Lear, 1831.
- Notopsittacus: gr. νοτος notos „południe, południowy zachód”; ψιττακος psittakos „papuga”[9]. Gatunek typowy: Psittacus ulietanus J.F. Gmelin, 1788; młodszy homonim Notopsittacus Roberts, 1922 (Psittacidae).
- Phippspsittacus: Graeme R. Phipps, australijski awikulturolog i konserwatysta; gr. ψιττακος psittakos „papuga”[9]. Gatunek typowy: Psittacus novaezelandiae Sparrman, 1787.
- Pallacidopsittacus: gr. παλλακις pallakis, παλλακιδος pallakidos „konkubina”; ψιττακος psittakos „papuga”[9]. Nowa nazwa dla Notopsittacus McAllan & Bruce, 1988.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
- Cyanoramphus zealandicus (Latham, 1790) – modrolotka czarnoczelna – takson wymarły, występował na Tahiti[11]
- Cyanoramphus ulietanus (J.F. Gmelin, 1788) – modrolotka brązowogłowa – takson wymarły[11], występował na Raiatea[12]
- Cyanoramphus saisseti J. Verreaux & Des Murs, 1860 – modrolotka żółtawa
- Cyanoramphus forbesi Rothschild, 1893 – modrolotka szmaragdowa
- Cyanoramphus cookii (G.R. Gray, 1859) – modrolotka kozia
- Cyanoramphus unicolor (Lear, 1831) – modrolotka zielona
- Cyanoramphus auriceps (Kuhl, 1820) – modrolotka żółtoczapkowa
- Cyanoramphus malherbi Souancé, 1857 – modrolotka mała
- Cyanoramphus novaezelandiae (Sparrman, 1787) – modrolotka czerwonoczelna
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cyanoramphus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Tableau des Perroquets. „Revue et Magasin de Zoologie pure et appliquée”. 2e Série. 6, s. 153, 1854 (fr.).
- ↑ P.L. Sclater. On the Zoology of New Guinea. „Journal of the proceedings of the Linnean Society”. 2, s. 164, 1858 (ang.).
- ↑ A. Newton: A dictionary of birds. London: A. and C. Black, 1893–1896, s. 686.
- ↑ T. Iredale & G.M. Mathews. Descriptions of new genera. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 46, s. 76, 1926 (ang.).
- ↑ a b I.A.W. McAllan & M.D. Bruce: The birds of New South Wales: a working list. Turramurra: Biocon Research Group in association with the New South Wales Bird Atlassers, 1988, s. 45. ISBN 0-958751609. (ang.)
- ↑ R. Wells & R. Wellington. A classification of the cockatoos and parrots (Aves: Psittaciformes) of Australia. „Sydney Basin Naturalists”. 1, s. 126, 1992 (ang.).
- ↑ a b S.M. Billerman: Old World Parrots (Psittaculidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.psitta4.01. [dostęp 2020-10-23]. (ang.)
- ↑ a b c d e Etymologia za: J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2020. (ang.)
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Platycercini Selby, 1836 (Wersja: 2020-07-29). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-23].
- ↑ a b BirdLife International 2016, Cyanoramphus zealandicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-2 [dostęp 2020-10-23] (ang.).
- ↑ BirdLife International 2016, Cyanoramphus ulietanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-2 [dostęp 2020-10-23] (ang.).
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||