Cyanoramphus
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Cyanoramphus[1] | |
| Bonaparte, 1854[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – modrolotka mała (C. malherbi) |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Infragromada | ptaki neognatyczne |
| Rząd | papugowe |
| Rodzina | papugi wschodnie |
| Podrodzina | damy |
| Plemię | Platycercini |
| Rodzaj | Cyanoramphus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Psittacus pacificus „Forster” = Psittacus zealandicus Latham, 1790 |
|
| Synonimy | |
| Gatunki | |
|
zobacz opis w tekście |
|
Cyanoramphus – rodzaj ptaków z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae).
Zasięg występowania[edytuj]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Kaledonii, Norfolk, Lord Howe, Wyspach Antypodów, Nowej Zelandii i Chatham[7].
Morfologia[edytuj]
Długość ciała 20–30 cm; masa ciała 50–113 g[8].
Systematyka[edytuj]
Etymologia[edytuj]
- Cyanoramphus (Cyanorhamphus, Cyanorhynchus (gr. ῥυγχος rhunkhos – dziób)): gr. κυανος kuanos – modry, ciemnoniebieski; ῥαμφος rhamphos – dziób[9].
- Bulleria: Sir Walter Lawry Buller (1838–1906), nowozelandzki prawnik, ornitolog[10]. Gatunek typowy: Platycercus unicolor Lear, 1831.
- Phippspsittacus: Graeme R. Phipps, australijski awikulturolog i konserwatysta; gr. ψιττακος psittakos – papuga[11]. Gatunek typowy: Psittacus novaezelandiae Sparrman, 1787.
Podział systematyczny[edytuj]
Do rodzaju należą następujące gatunki[12]:
- Cyanoramphus zealandicus – modrolotka czarnoczelna – takson wymarły, występował na Tahiti[13]
- Cyanoramphus ulietanus – modrolotka brązowogłowa – takson wymarły[13], występował na Raiatea[14]
- Cyanoramphus saisseti – modrolotka żółtawa
- Cyanoramphus forbesi – modrolotka szmaragdowa
- Cyanoramphus cookii – modrolotka kozia
- Cyanoramphus unicolor – modrolotka zielona
- Cyanoramphus auriceps – modrolotka żółtoczapkowa
- Cyanoramphus malherbi – modrolotka mała
- Cyanoramphus novaezelandiae – modrolotka czerwonoczelna
Przypisy
- ↑ Cyanoramphus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte. Tableau des Perroquets. „Revue et Magasin de Zoologie pure et appliquée”. 2e Série. 6, s. 153, 1854 (fr.).
- ↑ P.L. Sclater. On the Zoology of New Guinea. „Journal of the proceedings of the Linnean Society”. 2, s. 164, 1858 (ang.).
- ↑ A. Newton: A dictionary of birds. London: A. and C. Black, 1893–1896, s. 686.
- ↑ T. Iredale, G.M. Mathews. Descriptions of new genera. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 46, s. 76, 1926 (ang.).
- ↑ I.A.W. McAllan, M.D. Bruce: The birds of New South Wales: a working list. Turramurra: Biocon Research Group in association with the New South Wales Bird Atlassers, 1988, s. 45. ISBN 0-958751609. (ang.)
- ↑ F. Gill, D. Donsker (red.): Parrots & cockatoos (ang.). IOC World Bird List: Version 6.4. [dostęp 2017-03-02].
- ↑ N.J. Collar: Family Psittacidae (Parrots). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 4: Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997, s. 371–372. ISBN 84-87334-22-9. (ang.)
- ↑ Jobling 2017 ↓, s. Cyanoramphus.
- ↑ Jobling 2017 ↓, s. Bulleria.
- ↑ Jobling 2017 ↓, s. Phippspsittacus.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Platycercini Selby, 1836 (Wersja: 2016-09-18). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2017-03-02].
- ↑ a b BirdLife International 2016, Cyanoramphus zealandicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2016-3 [dostęp 2017-03-02] (ang.).
- ↑ BirdLife International 2016, Cyanoramphus ulietanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2016-3 [dostęp 2017-03-02] (ang.).
Bibliografia[edytuj]
- J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-03-02]. (ang.)
