Anodorhynchus
| Anodorhynchus[1] | |
| von Spix, 1824[2] | |
 Przedstawiciel rodzaju – modroara hiacyntowa (A. hyacinthinus) |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Gromada | ptaki |
| Infragromada | ptaki neognatyczne |
| Rząd | papugowe |
| Rodzina | papugowate |
| Podrodzina | papugi neotropikalne |
| Plemię | Arini |
| Rodzaj | Anodorhynchus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Anodorhynchus maximiliani von Spix, 1824 = Psittacus hyacinthinus Latham, 1790 |
|
| Synonimy | |
| Gatunki | |
|
|
Anodorhynchus – rodzaj ptaka z podrodziny papug neotropikalnych (Arinae) w rodzinie papugowatych (Psittacidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 72–100 cm; masa ciała 940–1695 g[8].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Anodorhynchus (Anodontorhynchus, Anadorhynchus, Anoplorhynchus): gr. ανοδων anodōn, ανοδοντος anodontos – bezzębny, od negatywnego przedrostka αν- an-; οδους odous, οδοντος odontos – zęby; ῥυγχος rhunkhos – dziób[9].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
- Anodorhynchus hyacinthinus – modroara hiacyntowa
- Anodorhynchus leari – modroara błękitna
- Anodorhynchus glaucus – modroara turkusowa – takson prawdopodobnie wymarły, ostatni okaz zarejestrowany w 1960 roku[11]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Anodorhynchus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ von Spix 1824 ↓, s. 47.
- ↑ von Spix 1824 ↓, s. index.
- ↑ L. Agassiz: Nomenclatoris zoologici index universalis: continens nomina systematica classium, ordinum, familiarum et generum animalium omnium, tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum unicum disposita, adjectis homonymiis plantarum, nec non variis adnotationibus et emendationibus. Soloduri: Sumptibus et typis Jent et Gassmann, 1846, s. 24. (łac.)
- ↑ O. Finsch: Die Papageien, monographisch bearbeitet. Cz. 1. Leiden: Brill, 1868, s. 387. (niem.)
- ↑ C.J. Sundevall: Methodi naturalis avium disponendarum tentamen: försök till fogelklassens naturenliga uppställnung. Stockholm: Samson & Wallin, 1873, s. 70. (łac.)
- ↑ F. Gill & D. Donsker (red.): Parrots & cockatoos (ang.). IOC World Bird List: Version 7.3. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ N.J. Collar: Family Psittacidae (Parrots). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 4: Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997, s. 419. ISBN 84-87334-22-9. (ang.)
- ↑ Jobling 2018 ↓, s. Anodorhynchus.
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Arini Gray,GR, 1840 (Wersja: 2017-12-14). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2018-01-17].
- ↑ BirdLife International 2016, Anodorhynchus glaucus [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2016-3 [dostęp 2017-02-03] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J.B. von Spix: Avium species novae, quas in itinere per Brasiliam annis MDCCCXVII-MDCCCXX. T. 1. Monachii: Typis Franc. Seraph. Hübschmanni, 1824, s. 1–257. (łac.)
- J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2018. [dostęp 2018-01-17]. (ang.)
