Dušan Radolský

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dušan Radolský
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1950
Trnawa

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971–1972 Dukla Bańska Bystrzyca
1972–1973 Dukla Tábor
1973 VTJ Kroměříž
1973–1976 Spartak Trnawa
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1985–1986 Spartak Trnava (asystent)
1986–1987 Hutník Sereď
1987–1989 Agro Hurbanovo
1989–1990 PNZ Senec
1990 Spartak Trnawa
1992–1993 DAC Dunajska Streda
1993–1994 RH Cheb
1994–1996 Sigma Ołomuniec
1996 SK Hradec Králové
1998 FC Koszyce
1998 Słowacja
1998–1999 MSK Żylina
1998–2000 Słowacja U-21
1999–2000 JAS Bardejov
2000–2001 Al Shabab Dubaj
2002 FC Synot
2002–2003 Slovan Bratysława
2003–2005 Dyskobolia Grodzisk Wlkp.
2006–2007 Dukla Bańska Bystrzyca
2007–2008 Ruch Chorzów
2008–2009 MSK Żylina
2009 Polonia Warszawa
2010–2011 Spartak Trnava
2011–2012 Bruk-Bet Termalica Nieciecza
2013 Bruk-Bet Termalica Nieciecza
2018– Słowacja U-21 (analityk meczowy)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Dušan Radolský (ur. 13 listopada 1950 w Trnawie) – słowacki piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, oraz trener piłkarski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodnik grał w kilku pierwszo- i drugoligowych klubach czechosłowackich (Spartak Trnava, Dukla Bańska Bystrzyca, Dukla Tábor i VTJ Kroměříž). Piłkarską karierę zakończył w wieku dwudziestu czterech lat z powodu kontuzji kolana. Pracę szkoleniową rozpoczął w drugiej połowie lat 80. jako asystent trenera w Spartaku Trnava. Później samodzielnie prowadził DAC Dunajską Stredę, RH Cheb, Sigmę Ołomuniec, FC Koszyce, z którym zdobył wicemistrzostwo kraju, oraz MŠK Žilinę.

W 1997 roku na trzy lata związał się ze Słowackim Związkiem Piłki Nożnej. Został selekcjonerem reprezentacji młodzieżowej, z którą – po porażce z Hiszpanią 0:1 – zajął czwarte miejsce na odbywających się na Słowacji mistrzostwach Europy oraz wywalczył awans na Igrzyska Olimpijskie w Sydney. W 1998 roku przez dwa miesiące jako trener tymczasowy prowadził również dorosłą reprezentację, m.in. w towarzyskim meczu z Polską, wygranym przez podopiecznych Janusza Wójcika 3:1.

Po rozstaniu z kadrą U-21 pracował krótko w klubie ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich Al-Shabab oraz w FC Synot Stare Mesto i Slovanie Bratysława. W lutym 2003 roku piłkarze Slovanu brali udział w obozie przygotowawczym na Cyprze. Jednym z ich sparingpartnerów był zespół Dyskobolia Grodzisk Wielkopolski. Prezesowi Zbigniewowi Drzymale spodobał się styl gry Słowaków i kilka miesięcy później, zaraz po tym jak prowadzona przez Bogusława Kaczmarka Dyskobolia zdobyła wicemistrzostwo Polski, postanowił zmienić trenera. Miejsce Kaczmarka zajął Rádolský.

Prawie trzy lata spędzone w Grodzisku Wielkopolskim okraszone zostały zdobyciem drugiego w historii klubu wicemistrzostwa (2004–2005) oraz pierwszego Pucharu Polski (2005). Ponadto zespół, w którym wówczas grali m.in. Mariusz Liberda, Sebastian Mila, Tomasz Wieszczycki, Andrzej Niedzielan i Grzegorz Rasiak w sezonie 2003–2004 dotarł do III rundy Pucharu UEFA. Wyeliminował m.in. Herthę Berlin (0:0, 1:0) oraz Manchester City (1:1, 0:0). W meczach trzeciej rundy podopieczni Rádolský'ego nie dali rady Girondins Bordeaux (0:1, 1:4). Dzięki efektywnym występom w Pucharze UEFA wielu piłkarzy Dyskobolii wkrótce otrzymało propozycje pracy w klubach zagranicznych. W październiku 2005 roku po kilku porażkach w lidze trener złożył dymisję. Powrócił na Słowację, gdzie prowadził Duklę Bańska Bystrzyca.

Od 15 czerwca 2007 ponownie trenował zespół z polskiej ekstraklasy. Tego dnia zastąpił Marka Wleciałowskiego na stanowisku szkoleniowca beniaminka ligi Ruchu Chorzów. W sezonie 2007–2008 zajął z nim dziesiąte miejsce w ekstraklasie, najlepsze ze wszystkich drużyn, które awansowały z II ligi. Po czterech kolejkach kolejnych rozgrywek – mimo udanej inauguracji nowego sezonu – otrzymał wymówienie. Nikt z przedstawicieli klubu nie wyjaśnił jej przyczyn[1].

Następnie, po 12 latach przerwy, powrócił do pracy z drużyną MŠK Žilina.

25 sierpnia 2009 ponownie został trenerem klubu z polskiej ekstraklasy. Zastąpił Jacka Grembockiego na stanowisku szkoleniowca Polonii Warszawa. Jednak niecałe dwa miesiące później został zdymisjonowany. Kiedy odchodził, Polonia zajmowała trzynaste miejsce w lidze.

Od 14 czerwca 2011 do 28 maja 2012 był szkoleniowcem pierwszoligowej Termaliki Bruk-Bet Nieciecza. Wrócił do klubu latem 2013 roku, gdzie zastąpił Kazimierza Moskala.

Sukcesy szkoleniowe[edytuj | edytuj kod]

  • wicemistrzostwo Słowacji 1996 z FC Koszyce
  • awans na Igrzyska Olimpijskie 2000 oraz IV miejsce na młodzieżowych mistrzostwach Europy 2000 z reprezentacją Słowacji U-21
  • III miejsce w lidze słowackiej 2002-2003 ze Slovanem Bratysława
  • wicemistrzostwo Polski 2005, Puchar Polski 2005 oraz III runda Pucharu UEFA 2003-2004 z Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski
  • Trener roku 1999 i 2000 na Słowacji

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Odejście Radolsky'ego tematem tabu. [dostęp 2008-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-14)].