Emile Heskey

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Emile Heskey
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Emile William Ivanhoe Heskey[1]

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1978
Leicester

Wzrost

188 cm[2]

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1987–1994 Leicester City
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1994–2000 Leicester City 154 (40)
2000–2004 Liverpool 150 (39)
2004–2006 Birmingham City 68 (14)
2006–2009 Wigan Athletic 82 (15)
2009–2012 Aston Villa 92 (9[3])
2012–2014 Newcastle Jets 42 (10)
2014–2016 Bolton 45 (3)
W sumie: 633 (130)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Anglia U-18 8 (5)
1996–2000  Anglia U-21 17 (6)
1998  Anglia B 1 (1)
1999–2010  Anglia 62 (7)
W sumie: 88 (19)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Emile William Ivanhoe Heskey[1] (ur. 11 stycznia 1978 w Leicesterze) – angielski piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Swoją karierę Heskey zaczynał w roku 1994 w Leicester City. Sześć lat później za kwotę 11 milionów funtów przeszedł do Liverpoolu. Klub ten zarazem pobił swój rekord w sumie wydanej za jednego gracza. W Liverpoolu Heskey zdobył wiele trofeów, między innymi Puchar Anglii w roku 2001. W roku 2004 został kupiony przez Birmingham City, dwa lata później przeszedł do Wigan Athletic, skąd w roku 2009 trafił do Aston Villi.

Heskey jest pochodzenia antiguańskiego, jednak gra w reprezentacji Anglii. Zadebiutował w niej w roku 1999 w zremisowanym 1:1 meczu z Węgrami. W barwach narodowych wystąpił 62 razy i zdobył siedem bramek. Po Mistrzostwach Europy 2004 stracił miejsce w kadrze. W tym czasie zawodnik był bardzo krytykowany. Do reprezentacji powrócił we wrześniu 2007 roku na spotkania eliminacyjne do Euro 2008.

Dzieciństwo i początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Heskey urodził się w rodzinie pochodzącej z Antigui i Barbudy w Leicester w hrabstwie Leicestershire[4][5], jako syn Tyrone’a Heskeya[6]. Uczęszczał do tej samej szkoły co Gary Lineker[7]. W dzieciństwie uprawiał lekkoatletykę[8]. Interesował się jednak piłką nożną, jego idolami byli Ian Wright i John Barnes[8]. Swoją karierę piłkarską rozpoczynał w Ratby Groby Juniors – drużynie juniorskiej z Leicester[9]. Wyróżniał się spośród swoich rówieśników i w wieku dziewięciu lat rozpoczął treningi w akademii piłkarskiej Leicesteru City[10][11]. W roku 1994 był chłopcem od podawania piłek w finałowym meczu play-offów First Division, w którym występował Leicester City[12].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Leicester City[edytuj | edytuj kod]

Po grze w zespołach juniorskich podpisał zawodowy kontrakt z klubem i 8 marca 1995 roku, w wieku 17 lat zadebiutował w Premier League w spotkaniu z Queens Park Rangers[13][14]. W sezonie 1995/1996 stał się podstawowym zawodnikiem Leicesteru, wystąpił wówczas w 34 spotkaniach i awansował ze swoim zespołem do Premier League[2][13]. W czasie tego sezonu Heskey zdobył siedem bramek, w tym swoją pierwszą w zawodowej karierze, strzelił ją w spotkaniu z Norwich City[13].

W czasie sezonu 1996/1997 zdobył 10 goli w 35 ligowych spotkaniach oraz strzelił bramkę na 1:1 w finale Pucharu Ligi z Middlesbrough[13]. W drugim spotkaniu Leicester City wygrał i zdobył puchar[15]. W czasie następnego sezonu Leeds United oraz Tottenham Hotspur wyrazili zainteresowanie Heskeyem, a on ponownie zdobył 10 bramek w lidze[16], przez co stał się najlepszym strzelcem klubu tego sezonu[17]. Jednak rok później strzelił sześć bramek w najwyższej klasie rozgrywkowej i był krytykowany za małą liczbę goli i łatwe przewracanie się na boisku[16]. W trakcie następnego sezonu, Heskeyowi w ataku towarzyszył Tony Cottee, który zdobył więcej bramek z powodu niesamolubnego stylu gry Anglika[16]. Trener zespołu, Martin O’Neill stwierdził, że to właśnie oni utrzymują drużynę w Premier League[18]. Leicester City wygrał również w tym sezonie Puchar Ligi po pokonaniu Tranmere Rovers[19].

Liverpool[edytuj | edytuj kod]

Heskey w barwach Liverpoolu podczas pamiątkowego meczu z okazji jubileuszu Jamiego Carraghera

Heskey przeszedł do Liverpoolu w marcu 2000 roku za kwotę 11 milionów funtów, co było wówczas rekordem transferowym dla The Reds[20]. Trener Liverpoolu, Gérard Houllier nie mógł się doczekać pracy z nim, jednak oświadczył, że „nie zakończył on jeszcze swojego piłkarskiego rozwoju”[20]. Prasa uważała, że transfer jest drogi i ryzykowny, a Heskey jest stosunkowo niedoświadczony i nie jest dobrym strzelcem[21]. Był on jednak darzony szacunkiem przez selekcjonera kadry Anglii do lat 21, Petera Taylora i ówczesnego piłkarza Liverpoolu, Michaela Owena[21]. Ian Rush stwierdził, że Heskey „da grze Liverpoolu inny wymiar” i przyniesie siłę do ataku klubu, skomplementował on również Owena i Robbiego Fowlera za ich szybkość[21]. W nowym klubie napastnik zadebiutował 11 marca 2000 roku w ligowym spotkaniu z Sunderlandem[22]. 1 kwietnia w meczu z Coventry City zdobył natomiast pierwszą bramkę dla Liverpoolu[23]. Sezon 1999/2000 zakończył z 12 ligowymi występami oraz trzema bramkami[24]. Rok później odpowiedział na wcześniejsze zarzuty angielskiej prasy, zdobywając 23 bramki we wszystkich rozgrywkach[25]. Wystąpił także wraz z Robbiem Fowlerem w wygranym 2:1 finale Pucharu Anglii z Arsenalem Londyn, rozegranym 12 maja 2001 roku[26]. Ponadto wraz ze swoim klubem zdobył Puchar Ligi[27], Puchar UEFA[28], zaś w sierpniu Tarczę Wspólnoty[29]. W spotkaniu o Superpuchar Europy z Bayernem Monachium Heskey zdobył bramkę, a mecz zakończył się zwycięstwem Liverpoolu 3:2[30].

„Niektórzy lubią krytykować Emile’a, jednakże mogę przedstawić kilka faktów i liczb, aby udowodnić, jak jest dla nas ważny i jak wiele bramek zdobyliśmy z jego udziałem[31].”

W grudniu 2002 roku Heskey był łączony z przejściem do Tottenhamu Hotspur, Houllier oświadczył jednak, że piłkarz jest częścią jego długoterminowych planów i pozostanie w klubie[31]. Tego samego roku Anglik dał darowiznę na pomoc konsorcjum prowadzonemu przez Gary’ego Linekera na wykupienia jego byłego klubu, Leicesteru City, który doświadczył kłopotów finansowych[32]. W sezonie 2002/2003 zdobył on dziewięć bramek w 51 rozegranych spotkaniach we wszystkich rozgrywkach[33]. Został również skrytykowany za swoją niską średnią goli na mecz, Houllier utrzymywał jednak, że jego przyszłość w drużynie jest bezpieczna[34]. Zdobył także ze swoim klubem po raz drugi Puchar Ligi[35]

W styczniu 2004 roku, w spotkaniu z Newcastle United doznał kontuzji ścięgna, przez co pauzował trzy tygodnie[36]. W sezonie 2003/2004 Heskey zaczął odczuwać coraz większą konkurencję ze strony Milana Baroša o miejsce w podstawowym składzie[25]. Niemniej jednak zdobył 12 bramek i zapewnił sobie miejsce w kadrze Anglii na Euro 2004 w Portugalii[25][37].

Birmingham City[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec sezonu 2003/2004, Heskey podpisał pięcioletni kontrakt z Birmingham City na kwotę 3,5 miliona funtów, która mogła wzrosnąć do sumy 6,25 miliona[38]. Stał się zarazem najdroższym graczem Birminghamu[39]. W przedsezonowym spotkaniu z CA Osasuna doznał kontuzji kostki, co stawiało jego występ w spotkaniu ligowym z Portsmouth pod znakiem zapytania[40]. Ostatecznie zagrał w tym spotkaniu, zakończyło się one remisem 1:1[41]. Swoją pierwszą bramkę zdobył z główki w ósmej minucie wygranego 1:0 meczu z Manchesterem City, rozegranego 24 sierpnia[42]. W sezonie 2004/2005 Heskey został uznanym najlepszym graczem sezonu w klubie, najlepszym piłkarzem według kibiców oraz z 11 golami na koncie został najlepszym strzelcem drużyny w sezonie oraz zdobył najwięcej tytułów piłkarza meczu[25].

19 kwietnia 2006 roku w spotkaniu z Blackburn Rovers doznał kontuzji kostki[43]. Po przejściu testów medycznych zagrał jednak 22 kwietnia w meczu z Evertonem[44]. W sezonie 2005/2006 wystąpił w 34 ligowych meczach i wraz ze swoim zespołem spadł z Premier League[45]. W czasie tych rozgrywek miał nierówne występy i dostawał obelgi od kibiców[25]. Szef finansowy Birmingham Karen Brady oznajmił, że spadek Birmingham oznacza, że ostatnie 1,5 miliona funtów z całości 6,25 miliona za transfer nie zostanie zapłacone[46].

Wigan Athletic[edytuj | edytuj kod]

Heskey grający w Wigan Athletic

W lipcu 2006 roku za kwotę 5,5 miliona funtów przeszedł do Wigan Athletic[47]. W klubie tym zadebiutował 19 sierpnia w przegranym 2:1 meczu z Newcastle United[48]. 26 sierpnia w spotkaniu z Reading zdobył natomiast pierwszą bramkę dla klubu[49]. W sezonie 2006/2007 strzelił osiem goli w 36 ligowych występach[50]. Wigan uniknęło spadku z ligi, dzięki lepszej różnicy bramek od Sheffield United[51]. W spotkaniu z tym klubem był bliski strzelenia gola z przewrotki[52]. We wrześniu doznał kontuzji kości śródstopia[53]. Do gry powrócił w listopadowym meczu z Arsenalem Londyn, przegranym przez Wigan 2:1[54]. W grudniowym spotkaniu z Blackburn Rovers Heskey nabawił się kontuzji kostki[55]. 14 kwietnia zdobył wyrównującą bramkę w 90. minucie spotkania z Chelsea F.C.[56] W następnym spotkaniu z Tottenhamem Hotspur również zdobył bramkę na 1:1[57]. Był to jego ostatni gol w sezonie 2007/2008, który zakończył z czterema bramkami w 28 ligowych występach[58].

Pierwszy gol w następnym sezonie zdobył w czwartym meczu[59], w wygranym 5:0 spotkaniu z Hull City[60]. W październiku zasugerował, że byłby zainteresowany opuszczeniem Wigan, aby móc zagrać w Lidze Mistrzów[61], zaś jego były klub, Liverpool był zainteresowany podpisaniem z nim kontraktu w zimowym okienku transferowym[62]. Mimo to, szkoleniowiec Wigan, Steve Bruce nakłaniał go do pozostania w klubie[63]. Heskey o zainteresowaniu Liverpoolu powiedział: „Byłoby cudownie. Zobaczymy jak to pójdzie[64]”. 1 listopada w wygranym 2:1 meczu z Portsmouth zdobył swoją setną bramkę w Premier League[65]. Dave Whelan, prezes Wigan zasugerował, że Heskey mógłby odejść w styczniu 2009 roku za pieniądze, jak również może odejść w lecie za darmo, po przeciąganiu się rozmów nad nowym kontraktem[66]. Jednak Steve Bruce powiedział, że zaakceptowałby tylko tę ofertę kupna Heskeya, która byłaby „niezwykła”[67]. Mówił również, iż jest pewny tego, że piłkarz pozostanie w klubie[68]. W grudniowym spotkaniu z Boltonem Wanderers Heskey doznał kontuzji ścięgna, przez co nie zagrał w trzeciej rundzie Pucharu Anglii z Tottenhamem Hotspur[69]. Powiedział też, że pozostanie w Wigan do czasu do wygaśnięcia kontraktu[70].

Aston Villa[edytuj | edytuj kod]

Emile Heskey grający w Aston Villi

Ostatecznie, 23 stycznia 2009 roku Heskey podpisał trzyipółletnią umowę z Aston Villą na kwotę 3,5 miliona funtów[71]. W nowym zespole zadebiutował 27 stycznia w spotkaniu z Portsmouth, w którym zdobył również bramkę; był to pierwszy raz, kiedy Heskey zdobył gola w debiutanckim spotkaniu[72]. Do końca sezonu zdobył jeszcze jedną bramkę, w zremisowanym 1:1 meczu z West Ham United[73]. Sezon 2008/2009 zakończył natomiast z 14 ligowymi występami oraz dwoma strzelonymi golami[74]. W lipcowym spotkaniu przedsezonowym z Málaga CF Heskey doznał wstrząsu[75].

Newcastle United Jets[edytuj | edytuj kod]

20 września 2012 roku podpisał roczny kontrakt z australijskim Newcastle Jets[76].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Heskey wraz z Michaelem Owenem grał w kadrze do lat 18, w której zaliczył osiem występów i zdobył pięć bramek[77]. Wystąpił również na Mistrzostwach Europy rozgrywanych we Francji[25]. 8 października 1996 roku w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Polską zadebiutował w reprezentacji U-21[78]. Łącznie w reprezentacji do lat 21 wystąpił 16 razy oraz zdobył sześć bramek[78]. W lutym 1998 roku Heskey rozegrał swoje pierwsze i jedyne spotkanie w reprezentacji B, był to wygrany 2:1 mecz z Chile, w którym zdobył również bramkę[79].

Heskey grający w reprezentacji Anglii w spotkaniu z Czechami w 2008 roku

Pierwsze powołanie do kadry seniorów otrzymał na towarzyskie spotkanie z Czechami 19 listopada 1998 roku, jednak w meczu tym nie zagrał[80]. Ostatecznie zadebiutował 28 kwietnia 1999 roku w zremisowanym 1:1 pojedynku z Węgrami[80]. Pierwszy raz od pierwszej minuty wystąpił natomiast 23 lutego 2000 roku w meczu z Argentyną[80]. Zapewniło mu to miejsce w składzie na Mistrzostwa Europy[81]. Jednak jego dwa wejścia z ławki rezerwowych w tym turnieju nie pomogły Anglii i została ona wyeliminowana w fazie grupowej[80]. Heskey znalazł się również w kadrze na mundial w 2002 roku w Korei Południowej i Japonii[82]. W spotkaniu ze Szwecją zagrał na pozycji lewoskrzydłowego, jednak nie sprawdził się na nieswojej pozycji[83]. Zdobył natomiast bramkę w wygranym 3:0 w spotkaniu z reprezentacją Danii, co pomogło Anglii awansować do ćwierćfinału[84]. Wystąpił w tym spotkaniu, jednak jego reprezentacja przegrała w nim 2:1 z późniejszymi mistrzami świata, Brazylią[85]. W październikowym spotkaniu ze Słowacją on i Ashley Cole dostawali obelgi od kibiców przeciwnika[86]. Doprowadziło to do tego, że UEFA rozpoczęła dochodzenie w tej sprawie[87]. Słowacja ostatecznie była zmuszona rozgrywać swoje następne domowe spotkanie bez udziału fanów[88].

Miejsce w składzie Heskeya było poddane szczególnej uwadze po pojawieniu się w roku 2003 Wayne’a Rooneya[89]. Jednak mimo iż był krytykowany za strzelanie małej liczby bramek w barwach narodowych[90] był dalej integralną częścią składu i w czerwcowym spotkaniu z Serbią i Czarnogórą był kapitanem po zejściu z boiska Michaela Owena[91]. Heskey znalazł się w składzie Anglii na Euro 2004[92], jednak nie wystąpił tam najlepiej i był bardzo krytykowany[25]. W spotkaniu z Francją, kiedy jego reprezentacja wygrywała 1:0 wszedł na boisko i „podarował” Francji rzut wolny, po którym przeciwnik wyrównał i ostatecznie wygrał 2:1[93]. W roku 2005 został ponownie powołany do reprezentacji, na spotkania eliminacji do mundialu z Irlandią Północną i Azerbejdżanem po tym, jak w sierpniu 2004 roku po meczu z Ukrainą nie grał w reprezentacji[94]. Nie zagrał jednak w żadnym tym spotkaniu[80]. Po przybyciu do kadry Petera Croucha prawdopodobieństwo gry Heskeya w kadrze było mniejsze[95].

Występy piłkarza w kadrze za kadencji Steve’a McClarena były ograniczone, mimo to we wrześniu 2007 roku dostał powołanie do kadry na spotkania eliminacji do Euro 2008 z Izraelem i Rosją, w zamian za kontuzjowanego Wayne’a Rooneya[96]. Wcześniej Michael Owen powiedział, że chciałby występować w reprezentacji u boku Heskeya[97]. Spotkanie z Izraelem rozpoczął od pierwszej minuty i pełnił ważną rolę w ataku Anglii, stał się również pierwszym angielskim graczem, który wystąpił w reprezentacji w czasie gry w Wigan[98]. Wywalczył z Peterem Crouchem miejsce w składzie i w następnym meczu również wystąpił w wyjściowej jedenastce[99]. Spotkanie to zakończyło się zwycięstwem jego reprezentacji 3:0, a on sam zaliczył asystę przy bramce Owena[100]. Heskey był chwalony za występy w obydwu pojedynkach, były reprezentant Anglii, Alan Shearer powiedział: „Nigdy przez milion lat nie przypuszczałem, że będę dyskutować czy Heskeyowi należy się miejsce w składzie, ale napastnik Wigan wyróżniał się w obydwu spotkaniach[101]”.

W styczniu 2008 roku został powołany do składu Fabio Capello na spotkanie ze Szwajcarią[102]. Musiał się jednak wycofać z powodu kontuzji[103]. Następne powołanie dostał na spotkanie z Czechami w sierpniu 2008 roku, wszedł z ławki rezerwowych w 46. minucie spotkania a cały mecz zakończył się remisem 2:2[104]. Heskey zagrał również w wygranych spotkaniach eliminacji do mundialu 2010 z Andorą i Chorwacją[105][106]. Anglik twierdził, że dostawał rasistowskie obelgi od kibiców Chorwacji oraz że słyszał monotonne śpiewanie od ich strony[107]. FIFA zajęła się to sprawą[108] i ostatecznie piłkarz dostał odszkodowanie w wysokości 15 tysięcy funtów[109]. 15 października w meczu eliminacyjnym z Białorusią zagrał po raz pięćdziesiąty w kadrze narodowej[110]. Heskeyowi przypisywano po tym również zasługę za poprawianie formy Wayne’a Rooneya w meczach reprezentacji[111]. Tworzył z nim podstawową linię ataku Anglii, zostawiając na boku Owena[112]. W lutym 2009 roku rozpoczął od pierwszej minuty mecz z Hiszpanią, co spotkało się z ostrą reakcją szkoleniowca Villi, Martina O’Neilla, który chciał wiedzieć dlaczego Heskey rozgrywa spotkanie po kontuzji[113]. W marcowym meczu ze Słowacją zdobył pierwszą bramkę dla Anglii od sześciu lat[114]. W meczu tym doznał kontuzji ścięgna, przez którą zmuszony był wycofać się ze składu[115].

11 maja 2010 roku znalazł się w szerokim, 30-osobowym składzie Anglii na Mistrzostwa Świata[116]. 1 czerwca Fabio Capello wybrał ostateczny, 23-osobowy skład Anglików, w którym Heskey miał miejsce[117]. 4 czerwca na treningu reprezentacji próbował odebrać piłkę Rio Ferdinandowi w taki sposób, że Ferdinand doznał kontuzji wykluczającej go z gry na mistrzostwach[118]. 12 czerwca w meczu z reprezentacją Stanów Zjednoczonych asystował przy bramce Stevena Gerrarda. Spotkanie zakończyło się remisem 1:1[119].

15 lipca 2010 roku ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej po strzeleniu siedmiu bramek w 62 meczach[120].

Styl gry[edytuj | edytuj kod]

Heskey jest silnym fizycznie środkowym napastnikiem, który twardo gra[2][83]. Krytykowany jest jednak przez media za niską liczbę zdobywanych bramek[121][122]. Jego głównym wkładem do drużyny jest przytrzymywanie piłki i przyciąganie obrońców, zostawiając za nimi wolną przestrzeń dla innego gracza, który może zdobyć bramkę[83]. Uznawany jest za niesamolubnego piłkarza, który pozwala innym zawodnikom na strzelanie goli[123].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Heskey był partnerem Kylee Pinsent, jednak opuścił ją w roku 2004 i zaręczył się z Chantellą Tagoe[124]. Piłkarz jest ojcem pięciorga dzieci, troje z nich są ze związku z Pinsent, zaś dwoje z Tagoe[125]. W roku 2009 jego majątek oszacowano na kwotę 12 milionów funtów[126]. Jego narzeczona Tagoe w lipcu 2008 roku była świadkiem napadu z nożem w ich domu w Hale, podczas gdy był on na treningu[127]. Złodzieje włamali się do domu i ukradli BMW, jednak ani Tagoe, ani żadne z ich dwójki dzieci nie odnieśli ran[127].

W czasie gry w Leicesterze Heskey otrzymał przydomek „Bruno”, ponieważ lubi boksera Franka Bruno[13].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Leicester City
Liverpool

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Stan na 16 maja 2010
Klub Sezon Liga Puchar Anglii Puchar Ligi Angielskiej Puchary europejskie Łącznie
Występy Gole Występy Gole Występy Gole Występy Gole Występy Gole
Leicester City 1994/1995[2] 1 0 0 0 0 0 –– 1 0
1995/1996[2] 33 7 0 0 2 0 –– 35 7
1996/1997[128] 35 10 3 0 9 2 –– 47 12
1997/1998[17] 35 10 2 0 0 0 2 0 39 10
1998/1999[129] 30 6 2 0 8 3 –– 40 9
1999/2000[130] 23 7 4 0 8 1 –– 35 8
Liverpool 1999/2000[24] 12 3 0 0 0 0 –– 12 3
2000/2001[131] 36 14 5 5 4 0 10 3 55 22
2001/2002[132] 35 9 2 0 1 0 16 4 54 13
2002/2003[33] 32 6 3 0 5 0 11 3 51 9
2003/2004[37] 35 7 4 1 2 2 6 2 47 12
Birmingham City 2004/2005[133] 34 10 2 1 2 0 –– 38 11
2005/2006[45] 34 4 3 0 3 1 –– 40 5
Wigan Athletic 2006/2007[50][134] 34 8 1 0 1 0 –– 36 8
2007/2008[58] 28 4 2 0 0 0 –– 30 4
2008/2009[135] 20 3 0 0 2 0 –– 22 3
Aston Villa 2008/2009[74] 14 2 0 0 0 0 0 0 14 2
2009/2010[136] 31 3 4 0 5 2 2 0 42 5
Łącznie 502 113 37 7 52 11 47 12 638 143

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Stan na 6 czerwca 2009[80].
Reprezentacja Sezon Mecze Gole
Anglia 1998/1999 2 0
1999/2000 7 1
2000/2001 7 1
2001/2002 13 2
2002/2003 5 1
2003/2004 9 0
2007/2008 2 0
2008/2009 8 2
Łącznie 53 7

Gole w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Stan na 6 czerwca 2009.[80]
Lp. Data Miejsce Przeciwnik Gol na Wynik Rozgrywki
1. 3 czerwca 2000 Ta’ Qali, Malta  Malta 2:1 Zwycięstwo mecz towarzyski
2. 28 lutego 2001 Birmingham, Anglia  Hiszpania 3:0 Zwycięstwo mecz towarzyski
3. 1 września 2001 Monachium, Niemcy  Niemcy 5:1 Zwycięstwo eliminacje do mundialu 2002
4. 15 czerwca 2002 Niigata, Japonia  Dania 3:0 Zwycięstwo eliminacje do mundialu 2002
5. 22 maja 2003 Durban, RPA  Południowa Afryka 2:1 Zwycięstwo mecz towarzyski
6. 28 marca 2009 Londyn, Anglia  Słowacja 4:0 Zwycięstwo mecz towarzyski
7. 6 czerwca 2009 Ałmaty, Kazachstan  Kazachstan 4:0 Zwycięstwo eliminacje do mundialu 2010

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Barry J. Hugman: The PFA Premier & Football League Players’ Records 1946-2005. Queen Anne Press, s. 284. ISBN 1-85291-665-6.
  2. ↑ a b c d e 1st Team. Wigan Athletic F.C. [dostęp 2009-06-23]. (ang.).
  3. ↑ Emile Heskey. Soccerbase. [dostęp 2012-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-04)]. (ang.).
  4. ↑ Emile Heskey. Soccerbase. [dostęp 2009-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-27)]. (ang.).
  5. ↑ Richard Williams: Hiatus over for Heskey, a pivotal figure finally. The Guardian, 2008-10-10. [dostęp 2009-06-23]. (ang.).
  6. ↑ Ralph Ellis: Martin O’Neill ready to get best from Emile Heskey again. mirror.co.uk, 2009-01-25. [dostęp 2009-06-23]. (ang.).
  7. ↑ Glenn Moore: Football: Liverpool’s Heskey bid. The Independent, 1997-05-23. [dostęp 2009-07-09]. (ang.).
  8. ↑ a b Pięć wybranych pytań kibiców w stronę Emile Heskeya.. AstonVilla.com.pl, 2009-07-01. [dostęp 2009-07-09].[martwy link]
  9. ↑ Groby Juniors Football Club. ClubWebsite. [dostęp 2009-06-23]. (ang.).
  10. ↑ Academy Staff Profiles. Leicester City F.C. [dostęp 2009-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-17)].
  11. ↑ Sam Wallace: Emile Heskey: Happy again. The Independent, 2005-01-22. [dostęp 2009-06-23]. (ang.).
  12. ↑ Emile Heskey. 123footbal.com. [dostęp 2009-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-17)]. (ang.).
  13. ↑ a b c d e David Scranage: Emile Heskey Seasonal record: (Part 1) 1995-97. Sporting Heroes. [dostęp 2009-06-23]. (ang.).
  14. ↑ Emile Heskey. Leicester City F.C, 2007-09-10. [dostęp 2009-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-17)]. (ang.).
  15. ↑ English League Cup 1996/1997. Soccerbase. [dostęp 2009-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-05-14)]. (ang.).
  16. ↑ a b c David Scranage: Emile Heskey Seasonal record: (Part 2) 1997-00. Sporting Heroes. [dostęp 2009-06-23]. (ang.).
  17. ↑ a b Leicester 1997/1998 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  18. ↑ Scott Anthony: On Second Thoughts: Emile Heskey. The Guardian, 2007-08-29. [dostęp 2009-06-23]. (ang.).
  19. ↑ Leicester 2 (1) – 1 (0) Tranmere. Soccerbase. [dostęp 2009-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-12)]. (ang.).
  20. ↑ a b Heskey shrugs off record fee. BBC News, 2000-03-10. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  21. ↑ a b c Heskey’s £11m burden. BBC News, 2000-03-10. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  22. ↑ Liverpool 1 (1) – 1 (0) Sunderland. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  23. ↑ Coventry 0 (0) – 3 (2) Liverpool. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  24. ↑ a b Liverpool 1999/2000 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  25. ↑ a b c d e f g 11 Emile Heskey. ESPNsoccernet. [dostęp 2009-06-24].
  26. ↑ Owen shatters Arsenal in Cup final. BBC Sport, 2001-05-12. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  27. ↑ English League Cup – Final – KO 15:00. Soccerbase. [dostęp 2009-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-05-22)]. (ang.).
  28. ↑ UEFA Cup 2000/2001. [dostęp 2009-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-11-28)]. (ang.).
  29. ↑ FA Community Shield 2001/2002. Soccerbase. [dostęp 2009-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-21)]. (ang.).
  30. ↑ UEFA European Competitions 2000-01. RSSSF. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  31. ↑ a b Phil McNulty: Heskey staying at Liverpool. BBC Sport, 2002-12-06. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  32. ↑ Heskey digs deep for Leicester. BBC Sport, 2002-10-25. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  33. ↑ a b Liverpool 2002/2003 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  34. ↑ Houllier keeps faith with Heskey. BBC Sport, 2003-06-30. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  35. ↑ English League Cup 2002/2003. Soccerbase. [dostęp 2009-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-21)]. (ang.).
  36. ↑ Heskey faces lay-off. BBC Sport, 2004-01-27. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  37. ↑ a b Liverpool 2003/2004 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-01)]. (ang.).
  38. ↑ Birmingham sign Heskey. BBC Sport, 2004-05-18. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  39. ↑ Peter Lansley: Heskey gets Birmingham heading in the right direction. The Times, 2004-08-25. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  40. ↑ Heskey boost for Birmingham. BBC Sport, 2004-08-10. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  41. ↑ Portsmouth 1-1 Birmingham. BBC Sport, 2004-08-14. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  42. ↑ Birmingham 1-0 Man City. BBC Sport, 2004-08-24. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  43. ↑ Birmingham hit by more injuries. BBC Sport, 2006-04-20. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  44. ↑ Everton 0-0 Birmingham. BBC Sport, 2006-04-22. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  45. ↑ a b Birmingham 2005/2006 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-07)]. (ang.).
  46. ↑ Blues prepared for the worst – Brady. Birmingham Mail, 2006-04-06. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-11)]. (ang.).
  47. ↑ Wigan seal £5.5m move for Heskey. BBC Sport, 2006-07-07. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  48. ↑ Newcastle 2-1 Wigan. BBC Sport, 2006-08-19. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  49. ↑ Wigan 1-0 Reading. BBC Sport, 2006-08-26. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  50. ↑ a b Wigan 2006/2007 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-08-21)]. (ang.).
  51. ↑ Final 2006/2007 English Premier Table. Soccerbase. [dostęp 2009-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-19)]. (ang.).
  52. ↑ Phil NcNulty: Sheff Utd 1-2 Wigan. BBC Sport, 2007-05-14. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  53. ↑ Heskey has suspected broken toe. BBC Sport, 2007-09-15. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  54. ↑ Emile Heskey. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  55. ↑ Heskey faces weeks out of action. BBC Sport, 2007-12-16. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  56. ↑ Paul Fletcher: Chelsea 1-1 Wigan. BBC Sport, 2008-04-14. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  57. ↑ Aimee Lewis: Wigan 1-1 Tottenham. BBC Sport, 2008-04-19. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  58. ↑ a b Wigan 2007/2008 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-10)]. (ang.).
  59. ↑ Emile Heskey. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-07)]. (ang.).
  60. ↑ Russell Barder: Hull 0-5 Wigan. BBC Sport, 2008-08-30. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  61. ↑ Heskey eyes bright future. Sky Sports, 2008-10-16. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  62. ↑ Ian McGarry: Heskey: Come 'n get me, Rafa. The Sun, 2008-10-17. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-17)]. (ang.).
  63. ↑ Bruce hopes to keep Heskey. Sky Sports, 2008-10-17. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  64. ↑ Heskey open to Liverpool return. BBC Sport, 2008-10-17. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  65. ↑ John May: Portsmouth 1-2 Wigan. BBC Sport, 2008-11-01. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  66. ↑ Wigan hint at Heskey January exit. BBC Sport, 2008-12-01. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  67. ↑ Emily Benammar: Wigan manager Steve Bruce puts £10 million price tag on Emile Heskey. The Daily Telegraph, 2008-12-05. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-08)]. (ang.).
  68. ↑ Bruce confident of keeping Heskey. BBC Sport, 2008-12-12. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  69. ↑ Heskey to miss Tottenham cup clash with hamstring injury. Daily Mail, 2008-12-30. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  70. ↑ Heskey pledges to stay with Wigan. BBC Sport, 2009-01-14. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  71. ↑ Villa sign England striker Heskey. BBC Sport, 2009-01-23. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  72. ↑ Paul Fletcher: Portsmouth 0-1 Aston Villa. BBC Sport, 2009-01-27. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  73. ↑ Sam Lyon: Aston Villa 1-1 West Ham. BBC Sport, 2009-04-18. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  74. ↑ a b Aston Villa 2008/2009 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  75. ↑ Aston Villa’s Emile Heskey suffers concussion in pre-season friendly. Birmingham Mail, 2009-07-25. [dostęp 2009-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-27)]. (ang.).
  76. ↑ Emile Heskey joins Newcastle Jets in Australia’s A-League. BBC Sport, 2012-09-20. [dostęp 2012-09-30]. (ang.).
  77. ↑ Emile Heskey. Playerhistory. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  78. ↑ a b England’s Under 21 Matches featuring Black Players. England Football Online. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  79. ↑ England – International Results B-Team – Details. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  80. ↑ a b c d e f g England Players. England Football Online. [dostęp 2009-06-23]. (ang.).
  81. ↑ Emile Heskey. BBC Sport. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  82. ↑ England squad in full. CBBC Newsround. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  83. ↑ a b c England. BBC Sport, 2002-06-09. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  84. ↑ England brush Danes aside. BBC Sport, 2002-06-15. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  85. ↑ Brazil end England’s dream. BBC Sport, 2002-06-21. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  86. ↑ Dyer out of England squad. BBC Sport, 2002-10-14. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  87. ↑ Uefa talks down Slovakia ban. BBC Sport, 2002-10-14. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  88. ↑ Uefa closes doors on Slovakia. BBC Sport, 2003-01-13. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  89. ↑ Phil NcNulty: Rooney puts pressure on Heskey. BBC Sport, 2003-03-31. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  90. ↑ 21 – Emile Heskey. CBBC Newsround. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  91. ↑ England National Football Team Match No. 803. England Football Online. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  92. ↑ Sven names squad for Euro 2004. CBBC Newsround, 2004-05-17. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  93. ↑ France 2-1 England. BBC Sport, 2004-06-13. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  94. ↑ Bruce ecstatic over Heskey recall. BBC Sport, 2005-03-21. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  95. ↑ Gordon Tynan: Heskey head and shoulders above Crouch, says Bruce. The Independent, 2005-12-17. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).[martwy link]
  96. ↑ Heskey recalled to England squad. BBC Sport, 2007-09-02. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  97. ↑ Henry Winter: Bring back Emile Heskey, Owen tells McClaren. The Daily Telegraph, 2007-09-03. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-14)]. (ang.).
  98. ↑ Mandeep Sanghera: England 3-0 Israel. BBC Sport, 2007-09-08. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  99. ↑ Henry Winter: Steve McClaren sticks with Emile Heskey. The Daily Telegraph, 2007-09-12. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  100. ↑ Mandeep Sanghera: England 3-0 Russia. BBC Sport, 2007-09-12. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  101. ↑ BBC pundits on England. BBC Sport, 2007-09-12. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  102. ↑ Beckham left out of England squad. BBC Sport, 2008-01-31. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  103. ↑ Wright-Phillips fit for England. BBC Sport, 2008-02-05. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  104. ↑ Mandeep Sanghera: England 2-2 Czech Rep. BBC Sport, 2008-08-18. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  105. ↑ Chris Bevan: Andorra 0-2 England. BBC Sport, 2008-09-06. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  106. ↑ Jonathan Stevenson: Croatia 1-4 England. BBC Sport, 2008-09-10. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  107. ↑ Giles Mole: Racial abuse aimed at Emile Heskey by Croatia fans reported to Fifa. The Daily Telegraph, 2008-09-12. [dostęp 2009-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-14)]. (ang.).
  108. ↑ Fifa to probe Heskey racial abuse. BBC Sport, 2008-09-17. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  109. ↑ Croatia fined over Heskey abuse. BBC Sport, 2008-09-25. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  110. ↑ Phil NcNulty: Belarus 1-3 England. BBC Sport, 2008-10-15. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  111. ↑ Domonic Fifield: Rooney’s resurgence inspired by arrival of Berbatov, says Ferdinand. The Guardian, 2008-10-17. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  112. ↑ Martin Samuel: Fabio Capello strikes gold with bold choice of Emile Heskey over Michael Owen. The Times, 2008-10-10. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  113. ↑ O’Neill angry over Heskey start. BBC Sport, 2009-02-13. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  114. ↑ Phil NcNulty: England 4-0 Slovakia. BBC Sport, 2009-03-28. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  115. ↑ Heskey pulls out of England squad. BBC Sport, 2009-03-29. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  116. ↑ Fabio Capello makes surprise England World Cup choices. BBC Sport, 2010-05-11. [dostęp 2010-07-15]. (ang.).
  117. ↑ Znamy kadrę Anglii na Mistrzostwa Świata. Piłka.pl, 2010-06-01. [dostęp 2010-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-03)]. (pol.).
  118. ↑ Rio Ferdinand out of England World Cup squad. BBC Sport, 2010-06-04. [dostęp 2010-07-15]. (ang.).
  119. ↑ England 1-1 USA. BBC Sport, 2010-07-12. [dostęp 2010-07-15]. (ang.).
  120. ↑ Emile Heskey retires from international football. BBC Sport, 2010-07-15. [dostęp 2010-07-15]. (ang.).
  121. ↑ Glenn Moore: Time for ‘Bruno’ Heskey to punch his weight. The Independent, 2002-10-12. [dostęp 2009-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-17)]. (ang.).[martwy link]
  122. ↑ 21. Emile Heskey. BBC Sport, 2004-05-24. [dostęp 2009-06-26]. (ang.).
  123. ↑ Christopher Davies: Full steam ahead for England as Capello pushes all the right buttons. The Japan Times, 2008-10-18. [dostęp 2009-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-14)]. (ang.).
  124. ↑ Fiancee of Premier League star Emile Heskey held at knifepoint in her own home during daring daylight robbery. Evening Standard, 2008-07-23. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-12)]. (ang.).
  125. ↑ James Tozer: Footballer Emile Heskey’s fiancée threatened at knifepoint as robbers raid home. Daily Mail, 2008-07-24. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  126. ↑ Balls to the Crunch. „FourFourTwo”, s. 50, luty 2009. 
  127. ↑ a b Heskey’s wife held at knifepoint. The Independent, 2008-07-23. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  128. ↑ Leicester 1996/1997 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  129. ↑ Leicester 1998/1999 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24].
  130. ↑ Leicester 1999/2000 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  131. ↑ Liverpool 2000/2001 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  132. ↑ Liverpool 2001/2002 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  133. ↑ Birmingham 2004/2005 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-03-09)].
  134. ↑ Hesk strike chalked off!. Wigan Athletic F.C, 2007-05-23. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-13)]. (ang.).
  135. ↑ Wigan 2008/2009 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  136. ↑ Aston Villa 2009/2010 player appearances. Soccerbase. [dostęp 2009-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-06)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Skład reprezentacji Anglii na Euro 2000

Anglia

Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 2002

Anglia

Skład reprezentacji Anglii na Euro 2004

Anglia

  • O występie Anglików na Mistrzostwach Europy 2004 czytaj tutaj.
Skład reprezentacji Anglii na Mundialu 2010

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Emile_Heskey&oldid=72802456”