Eva Pinkelnig (ur. 27 maja 1988 w Dornbirn [1] ) – austriacka skoczkini narciarska . Indywidualna (2023) i trzykrotnie drużynowa (2019–23) srebrna medalistka mistrzostw świata . Zdobywczyni Pucharu Świata w sezonie 2022/2023 , druga zawodniczka sezonu 2023/2024 , trzecia w sezonie 2019/2020 . Medalistka mistrzostw Austrii .
Pierwszy skok w karierze oddała we wrześniu 2012 z niewielkiej skoczni przenośnej, biorąc udział w imprezie promującej Zimowy Olimpijski Festiwal Młodzieży Europy 2015 . W trakcie sezonu zimowego 2012/2013 po raz pierwszy skakała ze skoczni 50-metrowej, a w grudniu 2013, za namową swojego trenera, wzięła udział w zawodach Pucharu Austrii, po raz pierwszy startując w konkursie na skoczni normalnej . W sierpniu 2014 zrezygnowała ze swojej dotychczasowej pracy w sektorze publicznym i rozpoczęła treningi z reprezentacją Austrii [3] .
W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS zadebiutowała w lipcu 2014, zajmując w konkursach FIS Cup w Villach miejsca na początku drugiej dziesiątki. W grudniu stanęła na podium konkursu Pucharu Kontynentalnego w Notodden , plasując się 13 grudnia 2014 na 2. miejscu. W klasyfikacji generalnej PK w sezonie 2014/2015 zajęła 5. pozycję z dorobkiem 125 punktów[4] .
Wcześniej w tym samym miesiącu (5 grudnia 2014), w wieku ponad 26 lat, po raz pierwszy wystartowała w Pucharze Świata zajmując w Lillehammer 15. pozycję[5] . W sumie w debiutanckim sezonie w PŚ (2014/2015) wzięła udział w 13 konkursach, tylko 3 razy zajmując miejsca poza pierwszą dziesiątką (oprócz 15. miejsca w Lillehammer odpadła w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Sapporo 10 stycznia 2015 i zajęła 19. pozycję w pierwszym konkursie w Oberstdorfie 24 stycznia 2015), najwyżej plasując się na 4. pozycji (18 stycznia 2015 w Zaō i 7 lutego 2015 w Râșnovie ). W sumie zdobyła 408 punktów, zajmując w klasyfikacji generalnej 7. miejsce. 20 lutego 2015 wzięła także udział w konkursie indywidualnym kobiet podczas mistrzostw świata seniorów w Falun , plasując się na 8. pozycji[4] .
W sierpniu 2015 zadebiutowała w Letnim Grand Prix , zajmując w Courchevel 6. pozycję i plasując się w klasyfikacji generalnej edycji tego cyklu z 2015 23. miejsce z dorobkiem 40 punktów[4] .
W październiku 2015 zdobyła brązowy medal w konkursie indywidualnym kobiet podczas mistrzostw Austrii [6] .
W sezonie 2015/2016 wzięła udział we wszystkich 17 konkursach Pucharu Świata – 4 razy nie awansowała do drugiej serii, zajmując miejsca w czwartej dziesiątce, 5 razy plasowała się w trzeciej dziesiątce, 3 razy w drugiej i 5 razy w pierwszej. 12 grudnia 2015 w miejscowości Niżny Tagił po raz pierwszy w karierze stanęła na podium konkursu Pucharu Świata, zajmując 3. miejsce. W sumie zgromadziła 313 punktów, plasując się na 15. pozycji w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2015/2016[4] .
W lipcu 2016, podobnie jak rok wcześniej, ponownie wystartowała w konkursie LGP w Courchevel, tym razem plasując się na 15. pozycji[4] .
Starty E. Pinkelnig na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Starty E. Pinkelnig na mistrzostwach świata – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
8.
20 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-90
HS-100
ind.
89,0 m
89,5 m
223,8 pkt
13,1 pkt
Carina Vogt
2.
26 lutego
2019
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
druż.[a]
99,5 m
99,5 m
880,3 pkt (228,6 pkt )
18,6 pkt
Niemcy
5.
27 lutego
2019
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
ind.
102,0 m
103,0 m
241,8 pkt
17,8 pkt
Maren Lundby
2.
2 marca
2019
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
druż. miesz.[b]
105,5 m
103,5 m
989,9 pkt (255,2 pkt )
22,3 pkt
Niemcy
32.
25 lutego
2021
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-95
HS-106
ind.
81,0 m
–
86,9 pkt
192,7 pkt
Ema Klinec
2.
23 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
ind.
96,5 m
100,0 m
246,9 pkt
2,2 pkt
Katharina Althaus
2.
25 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
druż.[c]
97,0 m
98,0 m
831,1 pkt (223,9 pkt )
12,7 pkt
Niemcy
4.
26 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
druż. miesz.[d]
98,0 m
102,0 m
987,5 pkt (255,6 pkt )
29,7 pkt
Niemcy
6.
1 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
ind.
121,0 m
123,0 m
237,7 pkt
26,5 pkt
Alexandria Loutitt
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Przypisy
1.
12 stycznia
2020
Sapporo
Ōkurayama
K-123
HS-137
135,5 m
130,0 m
250,8 pkt
[8]
2.
17 stycznia
2020
Zaō
Yamagata
K-95
HS-102
97,5 m
95,5 m
232,3 pkt
[9]
3.
19 stycznia
2020
Zaō
Yamagata
K-95
HS-102
99,0 m
95,0 m
226,5 pkt
[10]
4.
6 listopada
2022
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
129,0 m
126,0 m
262,3 pkt
[11]
5.
28 grudnia
2022
Villach
Villacher Alpenarena
K-90
HS-98
91,5 m
95,5 m
257,9 pkt
[12]
6.
29 grudnia
2022
Villach
Villacher Alpenarena
K-90
HS-98
94,5 m
94,5 m
260,2 pkt
[13]
7.
1 stycznia
2023
Ljubno
Logarska dolina
K-85
HS-94
93,5 m
89,5 m
253,4 pkt
[14]
8.
15 stycznia
2023
Zaō
Yamagata
K-95
HS-102
96,0 m
98,5 m
230,1 pkt
[15]
9.
10 lutego
2023
Hinzenbach
Aigner-Schanze
K-85
HS-90
91,5 m
89,5 m
254,4 pkt
[16]
10.
1 stycznia
2024
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
132,5 m
129,0 m
272,1 pkt
[17]
11.
13 stycznia
2024
Sapporo
Ōkurayama
K-123
HS-137
115,5 m
119,5 m
195,7 pkt
[18]
12.
27 stycznia
2024
Ljubno
Logarska dolina
K-85
HS-94
91,0 m
90,5 m
269,3 pkt
[19]
13.
24 lutego
2024
Hinzenbach
Aigner-Schanze
K-85
HS-90
88,5 m
92,0 m
243,1 pkt
[20]
14.
25 lutego
2024
Hinzenbach
Aigner-Schanze
K-85
HS-90
90,0 m
90,5 m
246,6 pkt
[21]
15.
21 marca
2024
Planica
Srednija velikanka
K-95
HS-102
100,5 m
103,5 m
244,9 pkt
[22]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwyciężczyni
Przypisy
1.
11 grudnia
2015
Niżny Tagił
Aist
K-90
HS-100
89,5 m
96,5 m
227,8 pkt
3.
14,8 pkt
Daniela Iraschko-Stolz
[23]
2.
12 marca
2019
Lillehammer
Lysgårdsbakken
K-123
HS-140
139,0 m
128,5 m
255,9 pkt
3.
15,8 pkt
Maren Lundby
[24]
3.
14 marca
2019
Trondheim
Granåsen
K-124
HS-138
132,5 m
128,0 m
257,9 pkt
3.
16,2 pkt
Maren Lundby
[25]
4.
7 grudnia
2019
Lillehammer
Lysgårdsbakken
K-123
HS-140
129,0 m
132,0 m
256,4 pkt
2.
24,4 pkt
Maren Lundby
[26]
5.
11 stycznia
2020
Sapporo
Ōkurayama
K-123
HS-137
127,5 m
134,0 m
271,1 pkt
3.
8,5 pkt
Marita Kramer
[27]
6.
12 stycznia
2020
Sapporo
Ōkurayama
K-123
HS-137
135,5 m
130,0 m
250,8 pkt
1.
–
[8]
7.
17 stycznia
2020
Zaō
Yamagata
K-95
HS-102
97,5 m
95,5 m
232,3 pkt
1.
–
[9]
8.
19 stycznia
2020
Zaō
Yamagata
K-95
HS-102
99,0 m
95,0 m
226,5 pkt
1.
–
[10]
9.
25 stycznia
2020
Râșnov
Trambulina Valea Cărbunării
K-90
HS-97
90,0 m
93,5 m
240,8 pkt
3.
6,8 pkt
Chiara Hölzl
[28]
10.
26 stycznia
2020
Râșnov
Trambulina Valea Cărbunării
K-90
HS-97
92,5 m
93,0 m
241,1 pkt
2.
17,9 pkt
Maren Lundby
[29]
11.
8 lutego
2020
Hinzenbach
Aigner-Schanze
K-85
HS-90
86,5 m
86,5 m
237,4 pkt
3.
12,9 pkt
Chiara Hölzl
[30]
12.
9 lutego
2020
Hinzenbach
Aigner-Schanze
K-85
HS-90
87,0 m
88,5 m
247,8 pkt
2.
3,2 pkt
Chiara Hölzl
[31]
13.
23 lutego
2020
Ljubno
Logarska dolina
K-85
HS-94
92,0 m
89,0 m
252,7 pkt
2.
2,1 pkt
Maren Lundby
[32]
14.
5 listopada
2022
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
125,5 m
126,5 m
243,1 pkt
3.
8,4 pkt
Silje Opseth
[33]
15.
6 listopada
2022
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
129,0 m
126,0 m
262,3 pkt
1.
–
[11]
16.
3 grudnia
2022
Lillehammer
Lysgårdsbakken
K-90
HS-98
95,0 m
97,0 m
250,2 pkt
2.
9,9 pkt
Katharina Althaus
[34]
17.
4 grudnia
2022
Lillehammer
Lysgårdsbakken
K-123
HS-140
135,5 m
130,5 m
250,9 pkt
3.
8,7 pkt
Silje Opseth
[35]
18.
28 grudnia
2022
Villach
Villacher Alpenarena
K-90
HS-98
91,5 m
95,5 m
257,9 pkt
1.
–
[12]
19.
29 grudnia
2022
Villach
Villacher Alpenarena
K-90
HS-98
94,5 m
94,5 m
260,2 pkt
1.
–
[13]
20.
31 grudnia
2022
Ljubno
Logarska dolina
K-85
HS-94
90,5 m
93,5 m
258,8 pkt
2.
0,9 pkt
Anna Odine Strøm
[36]
21.
1 stycznia
2023
Ljubno
Logarska dolina
K-85
HS-94
93,5 m
89,5 m
253,4 pkt
1.
–
[14]
22.
7 stycznia
2023
Sapporo
Ōkurayama
K-123
HS-137
122,0 m
126,5 m
249,7 pkt
3.
14,1 pkt
Katharina Althaus
[37]
23.
8 stycznia
2023
Sapporo
Ōkurayama
K-123
HS-137
129,0 m
121,0 m
225,7 pkt
3.
6,4 pkt
Silje Opseth
[38]
24.
13 stycznia
2023
Zaō
Yamagata
K-95
HS-102
93,5 m
94,5 m
231,8 pkt
2.
8,5 pkt
Alexandria Loutitt
[39]
25.
15 stycznia
2023
Zaō
Yamagata
K-95
HS-102
96,0 m
98,5 m
230,1 pkt
1.
–
[15]
26.
29 stycznia
2023
Hinterzarten
Rothaus-Schanze
K-100
HS-111
107,5 m
103,5 m
244,7 pkt
3.
10,0 pkt
Anna Odine Strøm
[40]
27.
10 lutego
2023
Hinzenbach
Aigner-Schanze
K-85
HS-90
91,5 m
89,5 m
254,4 pkt
1.
–
[16]
28.
11 lutego
2023
Hinzenbach
Aigner-Schanze
K-85
HS-90
87,5 m
90,0 m
235,5 pkt
2.
0,1 pkt
Chiara Kreuzer
[41]
29.
17 lutego
2023
Râșnov
Trambulina Valea Cărbunării
K-90
HS-97
90,0 m
93,0 m
238,6 pkt
2.
12,4 pkt
Katharina Althaus
[42]
30.
18 lutego
2023
Râșnov
Trambulina Valea Cărbunării
K-90
HS-97
86,5 m
–
97,1 pkt
2.
1,0 pkt
Anna Odine Strøm
[43]
31.
15 marca
2023
Lillehammer
Lysgårdsbakken
K-123
HS-140
133,0 m
127,0 m
242,1 pkt
3.
9,0 pkt
Katharina Althaus
[44]
32.
1 stycznia
2024
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
132,5 m
129,0 m
272,1 pkt
1.
–
[17]
33.
3 stycznia
2024
Villach
Villacher Alpenarena
K-90
HS-98
88,0 m
95,0 m
236,7 pkt
2.
26,0 pkt
Nika Prevc
[45]
34.
4 stycznia
2024
Villach
Villacher Alpenarena
K-90
HS-98
94,5 m
91,5 m
255,3 pkt
2.
20,3 pkt
Nika Prevc
[46]
35.
13 stycznia
2024
Sapporo
Ōkurayama
K-123
HS-137
115,5 m
119,5 m
195,7 pkt
1.
–
[18]
36.
27 stycznia
2024
Ljubno
Logarska dolina
K-85
HS-94
91,0 m
90,5 m
269,3 pkt
1.
–
[19]
37.
28 stycznia
2024
Ljubno
Logarska dolina
K-85
HS-94
90,0 m
92,0 m
271,7 pkt
2.
5,1 pkt
Nika Prevc
[47]
38.
24 lutego
2024
Hinzenbach
Aigner-Schanze
K-85
HS-90
88,5 m
92,0 m
243,1 pkt
1.
–
[20]
39.
25 lutego
2024
Hinzenbach
Aigner-Schanze
K-85
HS-90
90,0 m
90,5 m
246,6 pkt
1.
–
[21]
40.
1 marca
2024
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
118,0 m
128,5 m
239,8 pkt
3.
14,3 pkt
Nika Križnar
[48]
41.
10 marca
2024
Oslo
Holmenkollbakken
K-120
HS-134
123,5 m
123,0 m
231,4 pkt
3.
10,8 pkt
Eirin Maria Kvandal
[49]
42.
12 marca
2024
Trondheim
Granåsen
K-94
HS-105
96,0 m
99,5 m
255,4 pkt
2.
0,6 pkt
Eirin Maria Kvandal
[50]
43.
13 marca
2024
Trondheim
Granåsen
K-124
HS-138
124,5 m
126,0 m
256,8 pkt
3.
3,4 pkt
Nika Prevc
[51]
44.
21 marca
2024
Planica
Srednija velikanka
K-95
HS-102
100,5 m
103,5 m
244,9 pkt
1.
–
[22]
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu LGP 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwyciężczyni
1.
21 września
2019
Stams
Brunnentalschanzen
K-105
HS-115
109,5 m
107,5 m
253,5 pkt
1.
–
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Skocznia normalna
Skocznia duża