Silje Opseth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Silje Opseth
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1999
Ringerike

Klub

Holeværingen Il

Debiut w PŚ

4 grudnia 2015 w Lillehammer (37. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

4 lutego 2016 w Oslo (27. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

9 marca 2020 w Lillehammer (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

5 marca 2022 w Oslo

Rekord życiowy

230,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (17 marca 2024)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata
srebro Oberstdorf 2021 norm. druż. miesz.
brąz Seefeld 2019 norm. druż.
brąz Oberstdorf 2021 norm. druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Kandersteg 2018 druż. miesz.
srebro Lahti 2019 druż. miesz.
Inne nagrody
Raw Air
srebro 2. miejsce
2020
srebro 2. miejsce
2024

Silje Opseth (ur. 28 kwietnia 1999 w Ringerike[2]) – norweska skoczkini narciarska i kombinatorka norweska. Trzykrotna drużynowa medalistka mistrzostw świata. Od 2024 rekordzistka świata w długości skoku narciarskiego (230,5 m).

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS zadebiutowała w grudniu 2014 w Notodden, gdzie w konkursach Pucharu Kontynentalnego zajmowała miejsca w czwartej i piątej dziesiątce. Pierwsze punkty w tym cyklu zdobyła w styczniu 2015 w Falun, gdzie w drugim rozegranym wówczas konkursie zajęła najwyższą dotąd pozycję w zawodach tego cyklu (5. miejsce, wynik ten wyrównała w grudniu 2015 w Notodden). W sezonie 2015/2016 została sklasyfikowana na 6. pozycji w klasyfikacji generalnej Pucharu Kontynentalnego[3].

W styczniu 2015 wystartowała w rywalizacji skoczkiń w ramach Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2015, gdzie indywidualnie zajęła 10. miejsce, a w konkursie drużyn mieszanych, wraz z norweskim zespołem, uplasowała się na 4. pozycji[3].

4 grudnia 2015 w Lillehammer po raz pierwszy w karierze wystartowała w konkursie Pucharu Świata, zajmując 37. pozycję. Pierwsze punkty tego cyklu zdobyła 4 lutego 2016 w Oslo, gdzie zajęła 27. miejsce. W debiutanckim sezonie punktowała jeszcze dwukrotnie – 14 lutego 2016 w Ljubnie była 26., a 19 lutego 2016 w Lahti zajęła 18. pozycję. Dzięki zdobytym łącznie 22 punktom w klasyfikacji końcowej sezonu uplasowała się na 40. pozycji[3].

Dwukrotnie startowała w mistrzostwach świata juniorów – w 2015 indywidualnie zajęła 6. miejsce, a w 2016 uplasowała się na 11. miejscu w konkursie indywidualnym, a w rywalizacji zespołów mieszanych, wraz z norweską drużyną, uplasowała się na 4. miejscu [3].

W marcu 2016 została mistrzynią Norwegii, zwyciężając w konkursie indywidualnym kobiet na skoczni HS66 w Oslo[4].

Oprócz skoków narciarskich uprawia również kombinację norweską[5][6].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
16. 12 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 ind. 89,5 m 91,5 m 178,2 pkt 86,4 pkt Maren Lundby
6. 5 lutego 2022 Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 ind. 92,5 m 95,0 m 200,5 pkt 38,5 pkt Urša Bogataj
8. 7 lutego 2022 Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. miesz.[a] 91,0 m DSQ 707,9 pkt (101,4 pkt) 293,6 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
31. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 83,0 m 79,0 m 177,6 pkt 77,0 pkt Carina Vogt
5. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[b] 80,5 m 67,5 m 877,8 pkt (159,1 pkt) 157,7 pkt Niemcy
3.brąz 26 lutego 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[c] 97,5 m 94,5 m 876,9 pkt (220,1 pkt) 22,0 pkt Niemcy
11. 27 lutego 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 ind. 97,0 m 98,5 m 223,2 pkt 36,4 pkt Maren Lundby
6. 25 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 ind. 93,0 m 98,0 m 255,1 pkt 24,5 pkt Ema Klinec
3.brąz 26 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[d] 98,0 m 99,0 m 942,1 pkt (245,5 pkt) 17,2 pkt Austria
2.srebro 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz.[e] 103,0 m 98,5 m 995,6 pkt (248,4 pkt) 5,2 pkt Niemcy
5. 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 ind. 124,0 m 138,0 m 277,1 pkt 19,5 pkt Maren Lundby
16. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 ind. 114,0 m 128,5 m 211,0 pkt 53,2 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
6. 5 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 ind. 88,0 m 95,0 m 208,5 pkt 19,0 pkt Sofja Tichonowa
11. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 ind. 76,5 m 84,0 m 167,0 pkt 42,0 pkt Chiara Hölzl
4. 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz.[f] 86,0 m 85,5 m 828,2 pkt (197,3 pkt) 54,6 pkt Słowenia
22. 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 ind. 74,5 m 84,5 m 183,3 pkt 56,5 pkt Manuela Malsiner
4. 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[g] 81,5 m 77,5 m 644,3 pkt (159,4 pkt) 127,8 pkt Niemcy
4. 5 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[h] 84,0 m 82,0 m 837,2 pkt (184,0 pkt) 88,1 pkt Słowenia
12. 2 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 ind. 85,5 m 92,5 m 203,3 pkt 59,3 pkt Nika Križnar
5. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[i] 80,0 m 90,0 m 554,4 pkt (158,6 pkt) 178,7 pkt Słowenia
1.złoto 4 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż. miesz.[j] 87,5 m 96,0 m 869,3 pkt (194,9 pkt)
4. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 90,5 m 91,5 m 246,5 pkt 6,6 pkt Anna Szpyniowa
9. 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[k] 89,5 m 312,7 pkt (113,6 pkt) 599,5 pkt Rosja
2.srebro 27 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[l] 94,0 m 92,5 m 979,6 pkt (252,2 pkt) 4,8 pkt Rosja

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[7]
2015/2016 40.
2016/2017 51.
2017/2018 20.
2018/2019 16.
2019/2020 10.
2020/2021 4.
2021/2022 6.
2022/2023 7.
2023/2024 11.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 5 marca 2022 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 129,0 m 131,5 m 249,7 pkt [8]
2. 5 listopada 2022 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 123,0 m 127,0 m 251,5 pkt [9]
3. 4 grudnia 2022 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 137,5 m 133,0 m 259,6 pkt [10]
4. 8 stycznia 2023 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 135,5 m 121,0 m 232,1 pkt [11]
5. 13 marca 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 116,5 m 131,0 m 223,1 pkt [12]
6. 4 lutego 2024 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 141,5 m 150,0 m 229,8 pkt [13]
7. 9 marca 2024 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 127,5 m 109,3 pkt [14]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni Przypisy
1. 9 marca 2020 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 131,5 m 122,5 m 293,5 pkt 3. 3,4 pkt Sara Takanashi [15]
2. 10 marca 2020 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 138,5 m 134,0 m 261,6 pkt 2. 0,7 pkt Maren Lundby [16]
3. 30 stycznia 2021 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 127,5 m 138,5 m 254,0 pkt 2. 3,7 pkt Marita Kramer [17]
4. 31 stycznia 2021 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 137,0 m 133,0 m 253,2 pkt 3. 12,5 pkt Marita Kramer [18]
5. 6 lutego 2021 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 88,0 m 90,0 m 232,4 pkt 3. 6,0 pkt Sara Takanashi [19]
6. 7 lutego 2021 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 85,5 m 84,5 m 223,5 pkt 3. 10,6 pkt Sara Takanashi [20]
7. 18 lutego 2021 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 85,0 m 95,5 m 230,1 pkt 3. 5,6 pkt Nika Križnar [21]
8. 19 lutego 2021 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 90,5 m 97,0 m 232,9 pkt 2. 6,3 pkt Sara Takanashi [22]
9. 28 marca 2021 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 134,0 m 120,0 pkt 2. 16,0 pkt Marita Kramer [23]
10. 5 grudnia 2021 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 134,5 m 129,0 m 253,2 pkt 3. 15,7 pkt Marita Kramer [24]
11. 10 grudnia 2021 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,5 m 123,5 m 245,3 pkt 2. 2,6 pkt Marita Kramer [25]
12. 11 grudnia 2021 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 130,0 m 130,0 m 239,0 pkt 2. 21,3 pkt Marita Kramer [26]
13. 5 marca 2022 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 129,0 m 131,5 m 249,7 pkt 1. [8]
14. 5 listopada 2022 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 123,0 m 127,0 m 251,5 pkt 1. [9]
15. 4 grudnia 2022 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 137,5 m 133,0 m 259,6 pkt 1. [10]
16. 11 grudnia 2022 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 129,0 m 134,0 m 260,9 pkt 2. 8,4 pkt Katharina Althaus [27]
17. 8 stycznia 2023 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 135,5 m 121,0 m 232,1 pkt 1. [11]
18. 13 marca 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 116,5 m 131,0 m 223,1 pkt 1. [12]
19. 4 lutego 2024 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 141,5 m 150,0 m 229,8 pkt 1. [28]
20. 9 marca 2024 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 127,5 m 109,3 pkt 1. [29]
21. 17 marca 2024 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 203,0 m 230,5 m 425,2 pkt 2. 6,0 pkt Eirin Maria Kvandal [30]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2015/2016
Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Sapporo Sapporo Zaō Zaō Oberstdorf Oberstdorf Oslo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Lahti Ałmaty Ałmaty punkty
37 - - - - - - q 31 27 40 q 36 26 18 - - 22
Sezon 2016/2017
Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Pjongczang Pjongczang Oslo punkty
34 q 31 32 q q - - - - - - - - 32 36 - - 23 8
Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
25 21 20 26 q 17 17 20 18 17 14 20 16 18 23 163
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
38 9 15 22 19 18 19 23 20 - - 14 16 22 22 7 10 17 7 12 13 13 13 10 381
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
8 14 10 12 7 19 31 5 8 14 10 16 14 8 3 2 472
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
9 15 2 3 8 3 3 3 2 4 6 5 2 692
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
15 8 4 3 2 2 14 13 11 8 11 7 13 5 8 1 7 33 10 731
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
1 7 20 1 2 21 32 12 19 4 1 19 4 24 37 13 11 - - - - 27 14 1 5 7 837
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
q 4 33 26 35 18 20 24 6 5 25 q 37 6 1 26 31 8 1 8 12 6 2 - 628
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[7]
2019 11.
2020 2.
2022 6.
2023 4.
2024 2.

Turniej Sylwestrowy[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2021/2022 12.
2022/2023 24.

Korona Alp[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2021/2022 6.

Turniej Dwóch Nocy[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2023/2024 24.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[31]
2016 30.
2017 29.
2018 53.
2019 22.
2021 4.
2022 17.
2023 53.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni Przypisy
1. 15 sierpnia 2021 Czechy Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky K-95 HS-106 96,0 m 100,0 m 226,9 pkt 3. 25,0 pkt Sara Takanashi [32]
2. 11 września 2021 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 124,5 m 135,0 m 218,3 pkt 2. 8,8 pkt Urša Bogataj [33]
3. 12 września 2021 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 124,0 m 132,0 m 242,8 pkt 3. 5,1 pkt Irina Awwakumowa [34]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2016
Courchevel 16.07 Czajkowskij 10.09 Czajkowskij 11.09 punkty
- 25 23 14
2017
Courchevel 11.08 Frenštát 18.08 Frenštát 19.08 Czajkowskij 09.09 Czajkowskij 10.09 punkty
29 29 35 28 14 25
2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
- 29 40 q - 2
2019
Hinterzarten 26.07 Courchevel 09.08 Frenštát 18.08 punkty
31 16 15 31
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - 7 3 2 3 9 265
2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - - 6 9 69
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
- - - - - - 18 13
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2014/2015 13.[35]
2015/2016 6.[36]
2016/2017 6.[37]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2014/2015
Notodden Notodden Falun Falun punkty
43 38 7 5 81
Sezon 2015/2016
Notodden Notodden punkty
5 8 77
Sezon 2016/2017
Notodden Notodden punkty
7 6 76
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2015 32.[38]
2022 8.[39]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 3 września 2022 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 96,0 m 95,0 m 233,8 pkt 2. 5,5 pkt Abigail Strate

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2022

2015
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Oslo Oslo punkty
- - 19 20 23
2022
Lillehammer Lillehammer Lake Placid Lake Placid Lake Placid punkty
2 4 - - - 130
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład zespołu: Marius Lindvik, Robert Johansson, Anna Odine Strøm i Silje Opseth.
  2. Skład zespołu: Maren Lundby, Silje Opseth, Andreas Stjernen i Daniel-André Tande.
  3. Skład zespołu: Ingebjørg Saglien Bråten, Maren Lundby, Silje Opseth i Anna Odine Strøm.
  4. Skład zespołu: Thea Minyan Bjørseth, Maren Lundby, Silje Opseth i Anna Odine Strøm.
  5. Skład zespołu: Halvor Egner Granerud, Robert Johansson, Maren Lundby i Silje Opseth.
  6. Skład zespołu: Halvor Egner Granerud, Marius Lindvik, Silje Opseth i Anna Odine Strøm.
  7. Skład zespołu: Tonje Bakke, Thea Sofie Kleven, Silje Opseth i Anna Odine Strøm.
  8. Skład zespołu: Marius Lindvik, Silje Opseth, Anna Odine Strøm i Fredrik Villumstad.
  9. Skład zespołu: Ingebjørg Saglien Bråten, Eirin Maria Kvandal, Silje Opseth i Anna Odine Strøm.
  10. Skład zespołu: Marius Lindvik, Silje Opseth, Anna Odine Strøm i Fredrik Villumstad.
  11. Skład zespołu: Ingebjørg Saglien Bråten, Pernille Kvernmo, Silje Opseth i Heidi Dyhre Traaserud.
  12. Skład zespołu: Ingebjørg Saglien Bråten, Thomas Aasen Markeng, Silje Opseth i Fredrik Villumstad.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Bucholz: Raw Air Pań w Vikersund: Kvandal wygrywa konkurs i turniej, rekord świata Opseth, Prevc z Kryształową Kulą!. skijumping.pl, 2024-03-17. [dostęp 2024-03-17].
  2. Ski jumping. olympiatoppen.no. [dostęp 2020-03-10]. (norw.).
  3. a b c d Adam Kwieciński: OPSETH Silje 1999.04.28 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-03-27].
  4. Dominik Formela: Opseth mistrzynią Norwegii. skijumping.pl, 2016-03-09. [dostęp 2016-03-27].
  5. Ladies in the Spotlight: Silje Opseth (NOR). fis-ski.com, 2014-08-08. [dostęp 2016-03-27]. (ang.).
  6. Athlete : OPSETH Silje (NK). fis-ski.com. [dostęp 2016-03-27]. (ang.).
  7. a b OPSETH Silje - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).
  8. a b Oslo - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-03-05]. (ang.).
  9. a b Wisła - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-05]. (ang.).
  10. a b Lillehammer - Result. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-04]. (ang.).
  11. a b Sapporo - Result. fis-ski.com. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
  12. a b Lillehammer - Result. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).
  13. Willingen - Result. fis-ski.com, 2024-02-04. [dostęp 2024-02-04]. (ang.).
  14. Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
  15. Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-03-09]. (ang.).
  16. Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-03-10]. (ang.).
  17. Titisee-Neustadt - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-01-30]. (ang.).
  18. Titisee-Neustadt - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-01-31]. (ang.).
  19. Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-02-06]. (ang.).
  20. Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-02-07]. (ang.).
  21. Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-02-18]. (ang.).
  22. Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-02-19]. (ang.).
  23. Chaykovskiy - Result. fis-ski.com. [dostęp 2021-03-28]. (ang.).
  24. Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-12-05]. (ang.).
  25. Klingenthal - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-12-10]. (ang.).
  26. Klingenthal - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-12-11]. (ang.).
  27. Titisee-Neustadt - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-12-11]. (ang.).
  28. Willingen - Result. fis-ski.com, 2024-02-04. [dostęp 2024-02-04]. (ang.).
  29. Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
  30. Vikersund - Result. FIS Ski. [dostęp 2024-03-17]. (ang.).
  31. Silje OPSETH - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
  32. Frenstat - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-08-15]. (ang.).
  33. Chaykovskiy - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-09-11]. (ang.).
  34. Chaykovskiy - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  35. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2014/2015. fis-ski.com, 2015-01-18. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  36. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2015/2016. fis-ski.com, 2015-12-12. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  37. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2016-12-17. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  38. FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2015. fis-ski.com, 2015-09-20. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  39. FIS Continental Cup Ski Jumping Women - Cup Standings 2022. fis-ski.com, 2022-10-08. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-10)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]