Jan Hörl (skoczek narciarski)

Jan Hörl

Jan Hörl (2019)
Data i miejsce urodzenia	16 października 1998 Schwarzach im Pongau
Klub	SC Bischofshofen
Wzrost	168 cm
Debiut w PŚ indywidualnie	4 stycznia 2019 w Innsbrucku (29. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo	19 stycznia 2019 w Zakopanem (2. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	4 stycznia 2019 w Innsbrucku (29. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	22 grudnia 2019 w Engelbergu (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	5 grudnia 2021 w Wiśle
Rekord życiowy	242,5 m na Letalnicy w Planicy (30 marca 2025)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Austria Igrzyska olimpijskie złoto Pekin 2022 duża druż. Mistrzostwa świata srebro Oberstdorf 2021 duża druż. srebro Trondheim 2025 duża srebro Trondheim 2025 duża druż. brąz Planica 2023 duża druż. brąz Trondheim 2025 normalna brąz Trondheim 2025 druż. miesz. Mistrzostwa świata w lotach srebro Tauplitz 2024 drużynowo Mistrzostwa świata juniorów srebro Kandersteg 2018 drużynowo brąz Kandersteg 2018 druż. miesz. Igrzyska europejskie złoto Zakopane 2023 druż. miesz. srebro Zakopane 2023 normalna srebro Zakopane 2023 duża
Inne nagrody
Puchar Świata 2. miejsce 2024/2025 Turniej Czterech Skoczni 2. miejsce 2024/2025 Letnie Grand Prix 3. miejsce 2021

Jan Hörl (ur. 16 października 1998 w Schwarzach im Pongau) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SC Bischofshofen. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Indywidualny srebrny medalista mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym z 2025 na skoczni dużej i brązowy na normalnej, w drużynie męskiej srebrny medalista z 2021 i 2025 oraz brązowy z 2023, w zespole mieszanym brązowy z 2025. Drużynowy srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2024. Dwukrotny drużynowy medalista mistrzostw świata juniorów z 2018. Złoty w drużynie i dwukrotnie srebrny indywidualnie medalista Igrzysk Europejskich 2023. Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2024/2025, trzeci w Letnim Grand Prix 2021. Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

Początki

W Alpen Cupie debiutował w 2014, w kolejnych latach w zawodach międzynarodowych startował głównie w tym cyklu. W styczniu 2017 po raz pierwszy wystartował w FIS Cupie, zajmując 45. i 63. miejsce w zawodach w Zakopanem.

Sezon 2017/2018

Po dwóch zwycięstwach w konkursach Alpen Cupu, odniesionych w styczniu 2018 w Hinterzarten, został powołany na Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018 w Kanderstegu. Tam indywidualnie zajął 5. miejsce, zaś w zawodach drużynowych zdobył srebrny (konkurs mężczyzn) i brązowy (drużyna mieszana) medal. 24 lutego 2018 w Villach zdobył pierwsze punkty FIS Cupu, zajmując 3. miejsce, a w marcu 2018 w Renie zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, kończąc zawody w czwartej dziesiątce.

Sezon 2018/2019

7 lipca 2018 w Kranju zdobył pierwsze punkty w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 19. pozycję. 24 sierpnia 2018 w Hakubie zadebiutował w zawodach najwyższej rangi, zajmując 35. lokatę w konkursie Letniego Grand Prix. Dzień później w tej samej miejscowości, dzięki 26. pozycji, zdobył pierwsze punkty tego cyklu.

4 stycznia 2019 wystąpił w zawodach w Innsbrucku rozgrywanych w ramach Turnieju Czterech Skoczni. W swoim debiucie w Pucharze Świata zdobył punkty tego cyklu, zajmując 29. miejsce. W dalszej części sezonu 2018/2019 regularnie startował w Pucharze Świata. Najwyżej sklasyfikowany był na 15. pozycji, w drugim konkursie w Sapporo. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, zajmując 44. miejsce na normalnej skoczni w Seefeld.

Sezon 2019/2020

Na Mistrzostwach Austrii 2019 zdobył srebrny medal na skoczni normalnej.

W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata najlepsze wyniki osiągał w zawodach rozgrywanych w listopadzie i grudniu, w których zajmował najczęściej miejsca w drugiej dziesiątce. 30 listopada 2019 po raz pierwszy zakończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce, zajmując 9. pozycję w konkursie w Ruce. 22 grudnia 2019 zajął 3. miejsce w zawodach w Engelbergu, tym samym po raz pierwszy w karierze stając na podium konkursu indywidualnego najwyższej rangi. Po tym występie zaczął osiągać gorsze wyniki – w dalszej części sezonu najwyżej klasyfikowany był na 21. lokacie. W klasyfikacji generalnej znalazł się ostatecznie na 27. miejscu z 210 punktami.

Sezon 2020/2021

Na Mistrzostwach Austrii 2020 zdobył brązowy medal na skoczni normalnej.

Na początku sezonu 2020/2021 Pucharu Świata został kolejno zdyskwalifikowany w zawodach w Wiśle oraz w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Niżnym Tagile, a przed drugimi zawodami w Rosji 6 grudnia 2020 został wycofany ze względu na zakażenie SARS-CoV-2. W dniach 19–20 grudnia 2020 zwyciężył oraz dwukrotnie był drugi w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Ruce. W dalszej części sezonu startował w Pucharze Świata. Punkty cyklu zdobył siedmiokrotnie, a najwyżej sklasyfikowany był na 11. miejscu, w otwierającym 69. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie oraz w rozgrywanych w lutym 2021 zawodach w Klingenthal. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, gdzie zajął 10. pozycję indywidualnie na skoczni dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Philippem Aschenwaldem, Danielem Huberem i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal.

Sezon 2021/2022

W czterech występach w Letnim Grand Prix 2021 dwukrotnie stawał na podium, zajmując 2. miejsce w obu lipcowych zawodach w Wiśle. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 3. pozycji. Na Mistrzostwach Austrii 2021 zdobył srebrny medal zarówno na skoczni normalnej, jak i na dużej.

5 grudnia 2021 w Wiśle odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W całym sezonie łącznie 11 razy kończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce. Na podium stanął jeszcze raz – 8 stycznia 2022 w Bischofshofen zajął 3. miejsce. Puchar Świata 2021/2022 zakończył na 9. lokacie w klasyfikacji generalnej z 662 punktami. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 19. miejsce na skoczni normalnej oraz 9. na dużej, zaś w drużynie męskiej, w której wystąpił ze Stefanem Kraftem, Danielem Huberem i Manuelem Fettnerem, zdobył złoty medal.

Sezon 2022/2023

W ramach Letniego Grand Prix 2022 indywidualnie najwyżej znalazł się na 9. miejscu, we wrześniu w Râșnovie. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata 11 razy kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu – pozycję tę zajmował aż siedmiokrotnie. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 13. miejscu z 639 punktami. Puchar Świata w lotach narciarskich 2022/2023 ukończył na 6. lokacie. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie był 8. na skoczni normalnej oraz 14. na dużej, w drużynie mieszanej zajął 4. miejsce, zaś w zespole męskim, startując wraz z Danielem Tschofenigiem, Michaelem Hayböckiem i Stefanem Kraftem, zdobył brązowy medal.

Sezon 2023/2024

Wystąpił na Igrzyskach Europejskich 2023. W zawodach indywidualnych zdobył srebrne medale zarówno na skoczni normalnej, jak i na dużej, a w konkursie drużyn mieszanych, w którym wystąpił wraz z Maritą Kramer, Jacqueline Seifriedsberger i Danielem Tschofenigiem, wywalczył złoto. W Letnim Grand Prix 2023 najwyżej sklasyfikowany był 30 września w Hinzenbach, na 4. miejscu.

W Pucharze Świata 2023/2024 zajmował głównie miejsca w pierwszej dziesiątce. Po raz pierwszy na podium cyklu stanął w drugim konkursie sezonu, 26 listopada 2023 w Ruce, gdzie zajął 2. pozycję. W grudniu zajął 3. miejsce w drugim konkursie w Lillehammer oraz 2. w drugich zawodach w Engelbergu. 3 stycznia 2024 zwyciężył w Innsbrucku w ramach 72. Turnieju Czterech Skoczni. W pozostałych konkursach turnieju był 8., 5. i 10., a w klasyfikacji generalnej ukończył go na 4. miejscu. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024 zajął 16. lokatę indywidualnie, a w drużynie wraz z Michaelem Hayböckiem, Manuelem Fettnerem i Stefanem Kraftem zdobył srebrny medal.

W lutym 2024 najwyżej w Pucharze Świata sklasyfikowany był na 6. pozycji. 3 marca zwyciężył w konkursie cyklu w Lahti, a podczas Raw Air 2024 trzykrotnie stawał na podium: zarówno w otwierającym turniej konkursie w Oslo, jak i w obu zawodach w Trondheim zajął 3. miejsce. W klasyfikacji generalnej sezon 2023/2024 Pucharu Świata ukończył na 4. pozycji z 1140 punktami.

Sezon 2024/2025

Dwukrotnie znalazł się w pierwszej trójce konkursów Letniego Grand Prix 2024: w zawodach w Hinzenbach 28 września był 3., a dzień później zajął 2. miejsce. Na Mistrzostwach Austrii 2024 zdobył srebrny medal na skoczni normalnej.

W Pucharze Świata 2024/2025 po raz pierwszy na podium stanął w drugim konkursie indywidualnym, 24 listopada 2024 w Lillehammer, gdzie zwyciężył. W dalszej części sezonu regularnie zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce cyklu i utrzymywał lokatę w pierwszej trójce klasyfikacji generalnej. W listopadzie w pierwszej trójce znalazł się jeszcze w pierwszym konkursie w Ruce, gdzie był 2. W kolejnych tygodniach 2. pozycję zajął też w drugim konkursie w Wiśle, a w Engelbergu zwyciężył oraz zajął 2. miejsce. W zawodach 73. Turnieju Czterech Skoczni trzy razy – w Oberstdorfie, Innsbrucku i Bischofshofen – zajmował 2. lokatę, a konkurs w Garmisch-Partenkirchen ukończył na 5. miejscu. W efekcie również cały turniej ukończył na 2. pozycji, o 1,4 punktu za zwycięzcą, Danielem Tschofenigiem.

W styczniu 2025 na podium Pucharu Świata stanął jeszcze w Zakopanem, gdzie zajął 3. miejsce. W lutym osiągnął to czterokrotnie – był 3. w drugim konkursie w Willingen, dwukrotnie 2. w Lake Placid i ponownie 2. w pierwszych zawodach w Sapporo. W marcu wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2025, na których stanął na podium we wszystkich konkursach. Indywidualnie zdobył srebrny medal na skoczni dużej i brązowy na normalnej. Wywalczył też srebro w drużynie męskiej wraz z Danielem Tschofenigiem, Maximilianem Ortnerem i Stefanem Kraftem, a także brąz w zespole mieszanym wraz z Evą Pinkelnig, Jacqueline Seifriedsberger i Kraftem.

Na 6 konkursów przed końcem sezonu Pucharu Świata miał 183 punkty straty do prowadzącego w klasyfikacji generalnej Tschofeniga. W konkursie Raw Air 2025 w Oslo zajął 2. miejsce, a w Vikersund był 8. i 6. W efekcie na 3 konkursy przed końcem zmniejszył stratę do 94 punktów. Wszystkie je jednak ukończył poza podium i za Tschofenigiem. W efekcie w klasyfikacji generalnej sezonu 2024/2025 Pucharu Świata znalazł się na 2. pozycji z 1652 punktami, o 153 za zwycięzcą.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2022 Pekin/Zhangjiakou

–

19. miejsce (K-95), 9. miejsce (K-125)

Drużynowo

2022 Pekin/Zhangjiakou

–

złoty medal

Starty J. Hörla na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
19.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	98,0 m	97,0 m	248,8 pkt	26,2 pkt	Ryōyū Kobayashi
9.	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	136,0 m	137,0 m	270,9 pkt	25,2 pkt	Marius Lindvik
1.	14 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	druż.	133,0 m	137,5 m	942,7 pkt (250,7 pkt)	–

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2019 Seefeld/Innsbruck	–	44. miejsce (K-99)
2021 Oberstdorf	–	10. miejsce (K-120)
2023 Planica	–	8. miejsce (K-95), 14. miejsce (K-125)
2025 Trondheim	–	brązowy medal (K-94), srebrny medal (K-124)

Drużynowo

2021 Oberstdorf	–	srebrny medal (K-120)
2023 Planica	–	4. miejsce (drużyna mieszana/K-95), brązowy medal (K-125)
2025 Trondheim	–	brązowy medal (drużyna mieszana/K-124), srebrny medal (K-124)

Starty J. Hörla na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
44.	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	85,5 m	–	74,2 pkt	144,1 pkt	Dawid Kubacki
10.	5 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	127,0 m	136,5 m	245,4 pkt	31,1 pkt	Stefan Kraft
2.	6 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.	136,0 m	126,5 m	1035,5 pkt (252,9 pkt)	11,1 pkt	Niemcy
8.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	96,0 m	101,0 m	253,3 pkt	8,5 pkt	Piotr Żyła
4.	26 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż. miesz.	89,5 m	95,0 m	987,5 pkt (240,6 pkt)	29,7 pkt	Niemcy
14.	3 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	indywid.	130,0 m	130,0 m	257,1 pkt	30,4 pkt	Timi Zajc
3.	4 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	druż.	126,5 m	129,5 m	1139,4 pkt (283,9 pkt)	39,5 pkt	Słowenia
3.	2 marca	2025	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-102	indywid.	107,0 m	102,0 m	256,3 pkt	9,2 pkt	Marius Lindvik
3.	5 marca	2025	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	druż. miesz.	134,0 m	139,0 m	906,8 pkt (276,0 pkt)	113,6 pkt	Norwegia
2.	6 marca	2025	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	druż.	129,5 m	135,0 m	1067,4 pkt (264,2 pkt)	13,4 pkt	Słowenia
2.	8 marca	2025	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	indywid.	134,0 m	137,0 m	286,6 pkt	15,2 pkt	Domen Prevc

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2024 Tauplitz

–

16. miejsce

Drużynowo

2024 Tauplitz

–

srebrny medal

Starty J. Hörla na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
16.	26–27 stycznia	2024	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-235	indywid.	201,5 m	214,5 m	183,5 m	–	566,0 pkt	81,4 pkt	Stefan Kraft
2.	28 stycznia	2024	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-235	druż.	212,0 m		177,0 m		1588,9 pkt (347,9 pkt)	26,5 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2018 Kandersteg

–

5. miejsce

Drużynowo

2018 Kandersteg

–

srebrny medal, brązowy medal (drużyna mieszana)

Starty J. Hörla na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
5.	1 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	indywid.	96,0 m	96,0 m	259,9 pkt	31,5 pkt	Marius Lindvik
2.	3 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	druż.	102,0 m	102,0 m	1063,7 pkt (272,9 pkt)	4,8 pkt	Niemcy
3.	4 lutego	2018	Kandersteg	Lötschberg-Schanze	K-95	HS-106	druż. miesz.	99,0 m	99,5 m	775,8 pkt (224,8 pkt)	93,5 pkt	Norwegia

Igrzyska europejskie

Indywidualnie

2023 Kraków/Zakopane

–

srebrny medal (K-95), srebrny medal (K-125)

Drużynowo

2023 Kraków/Zakopane

–

złoty medal (drużyna mieszana)

Starty J. Hörla na igrzyskach europejskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
2.	29 czerwca	2023	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	101,0 m	104,5 m	262,7 pkt	7,6 pkt	Daniel Tschofenig
1.	29 czerwca	2023	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż. miesz.	102,5 m	106,0 m	939,3 pkt (248,5 pkt)	–
2.	1 lipca	2023	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	140,0 m	130,0 m	273,0 pkt	6,1 pkt	Dawid Kubacki

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018/2019	43.
2019/2020	27.
2020/2021	39.
2021/2022	9.
2022/2023	13.
2023/2024	4.
2024/2025	2.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	5 grudnia	2021	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	121,0 m	128,0 m	261,9 pkt
2.	3 stycznia	2024	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-128	134,0 m	127,5 m	267,5 pkt
3.	3 marca	2024	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	124,0 m	134,5 m	266,1 pkt
4.	24 listopada	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	137,0 m	139,5 m	285,3 pkt
5.	21 grudnia	2024	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	142,0 m	138,5 m	310,5 pkt

Miejsca na podium

Sezon PŚ	1. miejsce	2. miejsce	3. miejsce	Razem
2018/2019	–	–	–	–
2019/2020	–	–	1	1
2020/2021	–	–	–	–
2021/2022	1	–	1	2
2022/2023	–	–	–	–
2023/2024	2	2	4	8
2024/2025	2	10	2	14
Suma	5	12	8	25

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	22 grudnia	2019	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	134,0 m	136,5 m	262,0 pkt	3.	10,0 pkt	Ryōyū Kobayashi
2.	5 grudnia	2021	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	121,0 m	128,0 m	261,9 pkt	1.	–
3.	8 stycznia	2022	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-142	131,5 m	137,5 m	285,7 pkt	3.	6,0 pkt	Marius Lindvik
4.	26 listopada	2023	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	144,5 m	145,0 m	340,9 pkt	2.	22,6 pkt	Stefan Kraft
5.	3 grudnia	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	139,0 m	137,5 m	311,3 pkt	3.	6,9 pkt	Stefan Kraft
6.	17 grudnia	2023	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	141,0 m	139,0 m	323,9 pkt	2.	4,0 pkt	Stefan Kraft
7.	3 stycznia	2024	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-128	134,0 m	127,5 m	267,5 pkt	1.	–
8.	3 marca	2024	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	124,0 m	134,5 m	266,1 pkt	1.	–
9.	9 marca	2024	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	127,5 m	129,5 m	242,5 pkt	3.	12,5 pkt	Stefan Kraft
10.	12 marca	2024	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-105	102,0 m	102,5 m	279,0 pkt	3.	1,9 pkt	Ryōyū Kobayashi
11.	13 marca	2024	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	130,5 m	138,0 m	288,8 pkt	3.	3,0 pkt	Stefan Kraft
12.	24 listopada	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	137,0 m	139,5 m	285,3 pkt	1.	–
13.	30 listopada	2024	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	138,0 m	141,5 m	317,7 pkt	2.	8,9 pkt	Pius Paschke
14.	8 grudnia	2024	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	135,0 m	134,0 m	290,1 pkt	2.	8,5 pkt	Pius Paschke
15.	21 grudnia	2024	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	142,0 m	138,5 m	310,5 pkt	1.	–
16.	22 grudnia	2024	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	130,0 m	138,5 m	269,7 pkt	2.	5,1 pkt	Daniel Tschofenig
17.	29 grudnia	2024	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	134,5 m	135,0 m	331,6 pkt	2.	3,5 pkt	Stefan Kraft
18.	4 stycznia	2025	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-128	134,0 m	132,0 m	271,9 pkt	2.	1,4 pkt	Stefan Kraft
19.	6 stycznia	2025	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-142	140,5 m	143,0 m	306,5 pkt	2.	2,1 pkt	Daniel Tschofenig
20.	19 stycznia	2025	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	136,0 m	140,0 m	309,3 pkt	3.	7,4 pkt	Daniel Tschofenig
21.	2 lutego	2025	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	144,0 m	148,5 m	289,5 pkt	3.	21,0 pkt	Daniel Tschofenig
22.	8 lutego	2025	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-115	HS-128	125,5 m	122,5 m	256,6 pkt	2.	2,9 pkt	Johann André Forfang
23.	9 lutego	2025	Lake Placid	MacKenzie Intervale	K-115	HS-128	128,0 m	131,0 m	269,1 pkt	2.	6,0 pkt	Daniel Tschofenig
24.	15 lutego	2025	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	136,5 m	137,5 m	266,7 pkt	2.	19,7 pkt	Ryōyū Kobayashi
25.	13 marca	2025	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	126,0 m	129,0 m	253,3 pkt	2.	10,8 pkt	Ryōyū Kobayashi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	33	32	38	21	17	15	q	q	35	20	dq	42	31	42	47	q	-	-	53
Sezon 2019/2020
																											punkty
12	9	15	18	20	20	3	25	29	21	32	36	24	21	37	28	30	24	-	-	-	34	39	29	47	-	-	210
Sezon 2020/2021
																									punkty
dq	-	-	q	-	-	-	11	21	42	-	-	-	28	39	39	33	27	11	21	-	-	24	61	-	82
Sezon 2021/2022
																												punkty
23	24	17	29	1	10	15	5	12	17	5	5	7	3	8	10	5	-	-	19	26	5	12	14	-	-	24	21	662
Sezon 2022/2023
																																punkty
q	6	31	12	47	24	7	15	16	5	9	5	5	11	39	25	5	5	22	15	q	30	-	21	21	12	12	24	10	25	5	5	639
Sezon 2023/2024
																																punkty
10	2	7	3	10	23	14	2	8	5	1	10	6	6	12	12	-	-	6	6	17	dq	5	1	3	6	3	3	24	25	24	-	1140
Sezon 2024/2025
																													punkty
5	1	2	20	4	2	6	5	1	2	2	5	2	2	3	12	5	6	3	2	2	2	6	2	8	6	15	8	9	1652
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło
Sezon 2018/2019
			-	2	-	-	-	-	-
Sezon 2019/2020
					1	-	-	-	-
Sezon 2020/2021
					-	1	-	-	-
Sezon 2021/2022
			1	1	4	-	1	-	-
Sezon 2022/2023
			-	-	2	-	-	1	1
Sezon 2023/2024
				2	1	-	-	2	-
Sezon 2024/2025
			3	2	1	2	3	-	1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2020/2021	35.
2021/2022	28.
2022/2023	6.
2023/2024	28.
2024/2025	7.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018/2019	45.
2019/2020	25.
2020/2021	33.
2021/2022	8.
2022/2023	9.
2023/2024	4.
2024/2025	2.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2019	49.
2022	13.
2023	13.
2024	17.
2025	5.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2019	48.
2021	33.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2021	61.
2022	22.
2023	6.
2024	32.
2025	8.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2020	29.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	54.
2020	22.
2021	3.
2022	17.
2023	32.
2024	5.
2025	8.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	17 lipca	2021	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	130,5 m	125,0 m	260,8 pkt	2.	0,4 pkt	Jakub Wolny
2.	18 lipca	2021	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	130,5 m	126,0 m	258,0 pkt	2.	6,6 pkt	Dawid Kubacki
3.	28 września	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	93,0 m	86,0 m	250,7 pkt	3.	19,7 pkt	Daniel Tschofenig
4.	29 września	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	92,0 m	87,5 m	246,6 pkt	2.	0,9 pkt	Andreas Wellinger
5.	18 września	2025	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-98	HS-109	107,5 m	101,0 m	274,3 pkt	1.	–
6.	18 października	2025	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	94,0 m	88,5 m	248,4 pkt	3.	3,4 pkt	Philipp Raimund
7.	19 października	2025	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	93,0 m	89,5 m	241,5pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2025

Źródło
2018
									punkty
-	-	-	-	35	26	24	23	q	20
2019
								punkty
-	-	-	-	-	-	q	q	0
2020
		punkty
25	16	21
2021
								punkty
2	2	7	-	-	-	9	-	225
2022
						punkty
-	-	15	9	12	22	76
2023
									punkty
-	-	-	-	-	-	4	12	33	72
2024
									punkty
6	5	-	-	-	-	3	2	11	249
2025
											punkty
-	-	-	-	-	-	1	11	3	1	-	284
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	18 września	2022	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	druż. miesz.	92,0 m	–	416,9 pkt (111,6 pkt)	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2025

Źródło
2022
							-	1	-
2024
									3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018/2019	86.
2019/2020	53.
2020/2021	22.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	19 grudnia	2020	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	137,5 m	132,0 m	288,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	18 grudnia	2020	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	150,0 m	128,0 m	260,9 pkt	2.	16,0 pkt	Stefan Rainer
2.	19 grudnia	2020	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	137,5 m	132,0 m	288,2 pkt	1.	–
3.	19 grudnia	2020	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	131,0 m	139,5 m	287,8 pkt	2.	1,2 pkt	Stefan Rainer

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	31	35	-	-	33	0
Sezon 2018/2019
																												punkty
51	26	49	13	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	25
Sezon 2019/2020
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	4	11	74
Sezon 2020/2021
																			punkty
2	1	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	260
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	77.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2025

Źródło
2018
													punkty
19	37	-	-	-	25	34	-	-	-	-	-	-	18
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2017/2018	42.
2018/2019	25.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	24 lutego	2018	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	97,0 m	94,0 m	253,0 pkt	3.	5,0 pkt	Andraž Pograjc
2.	15 września	2018	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	94,0 m	95,0 m	230,5 pkt	3.	2,4 pkt	Ren Nikaidō

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	45	63	-	-	-	-	0
Sezon 2017/2018
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	6	-	100
Sezon 2018/2019
																		punkty
-	-	16	5	3	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	165
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Bibliografia

• Jan HOERL - Athlete Biography - Ski Jumping. fis-ski.com. [dostęp 2025-02-02]. (ang.).
• HOERL Jan 1998.10.16 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2025-02-02].