Góra Parkowa (Wzgórza Bielawskie)
| ||
-panorama.jpg) Góra Parkowa. Widok z obwodnicy Bielawy. | ||
| Państwo |  Polska
| |
| Pasmo | Przedgórze Sudeckie Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie Wzgórza Bielawskie | |
| Wysokość | 455 m n.p.m. | |
Położenie na mapie Bielawy   Góra Parkowa | ||
Położenie na mapie Polski  Góra Parkowa | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Góra Parkowa | ||
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego  Góra Parkowa | ||
 50°40′24,90″N 16°37′13,43″E/50,673583 16,620397
| ||
| ||
| Megaregion | Pozaalpejska Europa Środkowa | |
| Prowincja | Masyw Czeski | |
| Podprowincja | Sudety z Przedgórzem Sudeckim | |
| Makroregion | Przedgórze Sudeckie | |
| Mezoregion | Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie | |
| Mikroregion(y) | Wzgórza Bielawskie | |
Góra Parkowa (niem. Herrleinberg, nazwa lokalna – Holimberek) – wzniesienie o wysokości 455 m n.p.m., znajdujące się na skraju Gór Sowich, nieopodal centrum Bielawy. Jest to jeden ze szczytów Wzgórz Bielawskich[1].
Na szczycie znajduje się wieża widokowa postawiona w 1930 roku, do której prowadzą oznakowane 3 szlaki turystyki pieszej o zróżnicowanym stopniu trudności. Z wieży można podziwiać panoramę Bielawy i okolic, a przy dobrej pogodzie można dostrzec miejscowości oddalone nawet o 30 km. Po stronie zachodniej zbocza znajduje się ściana skalna zwana Białą Skałką.
Wcześniej istniały tam dwie drewniane wieże. W czerwcu 1925 roku na szczycie Góry Parkowej w Bielawie stanęła pierwsza w powiecie stalowa wieża widokowa. Jej fundatorem był miejscowy oddział Eulengebirgsverein (Towarzystwa Sowiogórskiego), któremu przewodniczył wówczas Wolfgang Dierig. Konstrukcji nadano jego imię nazywając ją Wieżą Wolfganga (niem. Wolfgangturm). W pobliżu szczytu funkcjonowała restauracja.
Na północnym zboczu Góry Parkowej znajdują się 200-metrowy wyciąg narciarski "Krasnal" o nachyleniu 14° oraz stok saneczkowy. Na zboczu wschodnim położone są Ogrody Działkowe im. Gen. Wł. Sikorskiego i "Radość". Na pozostałym obszarze Góry Parkowej znajduje się sieć ścieżek spacerowych i rowerowych, które przebiegają przez teren porośnięty lasem mieszanym z przewagą świerku, lipy i dębu.
W niedalekiej przyszłości na szczycie Góry Parkowej ponownie powstanie restauracja. W środkowej części stoku od strony południowej (w pobliżu wyciągu) powstały stanowiska do grilowania.
U podnóża Góry Parkowej w ciągu drogi wojewódzkiej nr 384 przebiega obwodnica Bielawy.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
droga Szklary-Samborowice - Jagielno - Przeworno - Gromnik - Biały Kościół – Nieszkowice – Żelowice – Ostra Góra – Niemcza - Tatarski Okop - Gilów - Marianówek - Piława Dolna - Owiesno - Myśliszów - Góra Parkowa - Bielawa - Kalenica - Nowa Ruda - Tłumaczów - Radków - Pasterka - Karłów - Skalne Grzyby - Batorów - Duszniki-Zdrój - Szczytna - Zamek Leśna - Polanica-Zdrój - Bystrzyca Kłodzka - Igliczna - Międzygórze - Przełęcz Puchacza[2]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- D.Jończy; Mapa turystyczna; Góry Sowie; skala 1:35 000; Wydawnictwo Turystyczne" PLAN"; J.Góra 2006r.; ISBN 83-60044-19-8
