Godziny (film)
| ||
Gatunek | dramat | |
Data premiery | ![]() ![]() | |
Kraj produkcji | ![]() | |
Język | angielski | |
Czas trwania | 114 min | |
Reżyseria | Stephen Daldry | |
Scenariusz | David Hare | |
Główne role | Nicole Kidman Julianne Moore Meryl Streep | |
Muzyka | Philip Glass | |
Zdjęcia | Seamus McGarvey | |
Scenografia | Marja Djukovic | |
Kostiumy | Ann Roth | |
Montaż | Peter Boyle | |
Produkcja | Scott Rudin, Robert Fox | |
Wytwórnia | Paramount Pictures Miramax Films Scott Rudin Productions | |
Dystrybucja | Paramount Pictures | |
Budżet | ok. $ 25,000,000 | |
Nagrody | ||
Oscar dla Nicole Kidman, 2 Złote Globy |
Godziny (tytuł oryginalny The Hours) – amerykański film fabularny z 2002 w reżyserii Stephena Daldry’ego, ekranizacja powieści Godziny (1998) Michaela Cunninghama.
„Godziny” Michaela Cunninghama[edytuj | edytuj kod]
Powieść ta została opublikowana w 1998 roku i została okrzyknięta wydarzeniem literackim. Otrzymała Nagrodę Pulitzera w kategorii Fiction, PEN/Faulkner Award, a także została wybrana Książką Roku 1998 przez takie tytuły, jak The New York Times, Los Angeles Times, Boston Glibe, Chicago Tribune i Publishers Weekly.
Michael Cunningham w „Godzinach” opisał sytuacje, w których trzy kobiety z różnych epok wiąże jedno dzieło literackie. „Godziny” relacjonują historię trzech odmiennych kobiet, które łączy głębokie przekonanie, że żyją dla kogoś innego, zamiast siebie samych.
Jedną z tych kobiet jest Virginia Woolf, która na przedmieściach Londynu na początku lat 20. ubiegłego wieku boryka się nie tylko z trudnościami tworzenia pierwszych stron powieści Pani Dalloway, ale i obłędem, który ją zniewala.
Kolejną z tych kobiet jest mieszkająca w Los Angeles krótko po zakończeniu II wojny światowej Laura Brown, z pozoru idealna żona i matka. Zaczyna właśnie lekturę Pani Dalloway i pod jej wpływem ogarniają ją wątpliwości co do wyboru własnej drogi życiowej.
Trzecią kobietą jest Clarissa Vaugham, mieszkanka Nowego Jorku, która staje się współczesnym lustrzanym odbiciem tytułowej bohaterki powieści Woolf, planując przyjęcie na cześć literackiego sukcesu umierającego na AIDS przyjaciela i byłego kochanka, Richarda, który przed laty nadał jej przydomek „Pani Dalloway”.
O filmie[edytuj | edytuj kod]
W filmie „Godziny” akcja rozpoczyna się pod koniec XX w. w Nowym Jorku, później przenosi się do Londynu w 1923 r., a na końcu do Los Angeles w 1949 r.
Clarissa (Meryl Streep) wydaje książki. Virginia (Nicole Kidman) pisze powieści. Laura (Julianne Moore) zajmuje się domem.
W filmie występują trzy epoki, trzy kobiety. Elementy te przeplatają się jak ogniwa w łańcuchu. Kobiety są nieświadome, że połączyła je książka jednej z nich – „Pani Dalloway”.
Clarissa żyje w Nowym Jorku (według książki pod koniec XX wieku, film natomiast przenosi akcje do 2002 roku). Postać grana przez Meryl Streep to kobieta, żyjąca w homoseksualnym związku, szukająca szczęścia i starająca się żyć, tak jak inni. Wydaje przyjęcie dla swojego przyjaciela, Richarda, uznanego poety chorego na AIDS. W filmie dość pobieżnie przedstawiona została przeszłość Clarissy, ale w książce możemy odnaleźć zapis o wspólnych wakacjach Richarda, jego kochanka Louisa oraz Clarissy, która przez ponad trzydzieści lat wspomina poranek z 1965 roku gdy to Richard podszedł do niej, nazwał ja panią Dalloway i pocałował... Można odnaleźć w postaci granej przez Meryl Streep pewną chęć ucieczki do innego świata, pragnienie bycia znów małą dziewczynką mieszkająca w domku nad morzem. Pod koniec filmu widać jednak wyraźnie, jak Clarissa godzi się z własnym przemijaniem akceptując swoje życie na przekór wszystkiemu.
Laura Brown grana przez Julianne Moore jest typową gospodynią z początku lat 50. XX wieku. Jest żoną Dana Browna, matką trzyletniego syna i oczekuje narodzin córki. Laura jest wcieleniem braku woli, niezwykle opanowana, tak naprawdę, kryje w sobie ogromne pokłady skrywanych emocji. Podczas wizyty jej koleżanki Kitty dochodzi do pocałunku, który uświadamia bohaterce, że pociągają ją nie mężczyźni, ale kobiety. W końcowej scenie filmu, dowiadujemy się, że Laura opuszcza swoje dzieci i męża by wieść samotne życie bibliotekarki w Kanadzie.
Virginia Woolf pisze książki. Bohaterkę poznajemy podczas pisania pierwszych stron swojego największego dzieła „Pani Dalloway”. Warto dodać, że jej małżeństwo nigdy nie zostało skonsumowane, zapewne dlatego, że Virginia była homoseksualistką.
Obraz okazał się największym przegranym w wyścigu po Oscary w 2003 roku, bo z 9 nominacji otrzymał tylko jedną – statuetkę dla Nicole Kidman.
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Zwycięzca w kategorii Najlepsza Aktorka Pierwszoplanowa: Nicole Kidman
- Nominacja w kategorii Najlepszy Film: Scott Rudin, Robert Fox
- Nominacja w kategorii Najlepsza Aktorka Drugoplanowa: Julianne Moore
- Nominacja w kategorii Najlepszy Aktor Drugoplanowy: Ed Harris
- Nominacja w kategorii Reżyseria: Stephen Daldry
- Nominacja w kategorii Scenariusz Adaptowany: David Hare
- Nominacja w kategorii Montaż: Peter Boyle
- Nominacja w kategorii Kostiumy: Ann Roth
- Nominacja w kategorii Muzyka: Philip Glass
53 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie
- Srebrny Niedźwiedź dla najlepszej aktorki: Nicole Kidman, Julianne Moore, Meryl Streep
- Nominacja do Złotego Niedźwiedzia w kategorii Najlepszy Film
- Zwycięzca w kategorii Najlepszy Film, Dramat
- Zwycięzca w kategorii Najlepsza Aktorka w Dramacie Nicole Kidman
- Nominacja w kategorii Najlepsza Aktorka w Dramacie Meryl Streep
- Nominacja w kategorii Najlepszy Aktor Drugoplanowy Ed Harris
- Nominacja w kategorii Najlepszy Reżyser Stephen Daldry
- Nominacja w kategorii Najlepszy Scenariusz David Hare
- Nominacja w kategorii Najlepsza Muzyka Philip Glass
BAFTA 2003
- Zwycięzca w Kategorii Najlepsza Aktorka: Nicole Kidman
- Zwycięzca w kategorii Najlepsza Muzyka: Philip Glass
- Nominacja w kategorii Najlepszy Film: Scot Rudin, Robert Fox
- Nominacja do nagroda im. Aleksandra Kordy za Najlepszy Brytyjski Film Roku: Scott Rudin, Robert Fox
- Nominacja w kategorii Najlepsza Aktorka: Meryl Streep
- Nominacja w kategorii Najlepsza Aktorka Drugoplanowa: Julianne Moore
- Nominacja w kategorii Najlepszy Aktor Drugoplanowy: Ed Harris
- Nominacja w Kategorii Najlepszy Reżyser: Stephen Daldry
- Nominacja w Kategorii Najlepszy Scenariusz Adaptowany: David Hare
- Nominacja w kategorii Najlepszy Montaż: Peter Boyle
Ekipa[edytuj | edytuj kod]
- Reżyseria – Stephen Daldry
- Scenariusz – David Hare (na podstawie powieści Michaela Cunninghama)
- Muzyka – Philip Glass
- Producent – Robert Fox, Scott Rudin
- Zdjęcia – Seamus McGarvey
- Scenografia – Marja Djurkovic
- Kostiumy – Ann Roth
- Montaż – Peter Boyle
- Casting – Patsy Pollock, Daniel Swee
- Producent wykonawczy – Mark Huffam
- Kierownictwo artystyczne – Nick Palmer, Mark Raggett, Judy Rhee
- Dekoracja planu – Philippa Hart, Barbara Peterson, Harriet Zucker.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Nicole Kidman jako Virginia Woolf
- Meryl Streep jako Clarissa Vaughn
- Julianne Moore jako Laura Brown
- Stephen Dillane jako Leonard Woolf
- Ed Harris jako Richard
- Toni Collette jako Kitty
- Miranda Richardson jako Vanessa Bell
- Michael Culkin jako doktor
- Allison Janney jako Sally
- Jeff Daniels jako Louis Waters
- Claire Danes jako Julia
- John C. Reilly jako Dan Brown
- Linda Bassett jako Nelly Boxall
- Christian Coulson jako Ralph Partridge
- Margo Martindale jako pani Latch
- Jack Rovello jako Ritchie
- Daniel Brocklebank jako Rodney
- Eileen Atkins jako Barbara
- Charley Ramm jako Julian Bell
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Godziny w bazie IMDb (ang.)
- Godziny w bazie Filmweb
- Polska strona filmu
|
- Amerykańskie filmy dramatyczne
- Filmowe adaptacje utworów Michaela Cunninghama
- Filmy w reżyserii Stephena Daldry’ego
- Amerykańskie filmy z 2002 roku
- Filmy nagrodzone Złotym Globem dla najlepszego filmu dramatycznego
- Filmy wytwórni Paramount Pictures
- Filmy wytwórni Miramax Films
- Filmy o tematyce LGBT
- Motyw AIDS w filmie
- Filmy kręcone w Londynie