Przejdź do zawartości

Grzegorz Małecki (aktor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Małecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1975
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Kinga Ilgner
(rozwód)

Lata aktywności

od 1999

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy w Warszawie
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Grzegorz Małecki
Grzegorz Małecki

Grzegorz Małecki (ur. 19 czerwca 1975 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i dubbingowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 2000 został absolwentem warszawskiej PWST. W tym samym roku, jako pierwszy w historii aktor, na XVIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi otrzymał 5 nagród, m.in. nagrodę publiczności, nagrodę dziennikarzy, nagrodę w postaci stypendium w Teatrze Narodowym w Warszawie, w którym nadal gra. W teatrze zadebiutował oficjalnie 25 czerwca 2000. Od początku kariery związany jest z Teatrem Telewizji i Teatrem Polskiego Radia.

W 2010 roku został laureatem prestiżowej nagrody aktorskiej Feliks Warszawski przyznawanej przez środowisko w kategorii: najlepsza drugoplanowa rola męska za rolę Edka[1] w Tangu Sławomira Mrożka w reżyserii Jerzego Jarockiego w Teatrze Narodowym w Warszawie. Spektakl miał również swoją premierę w Teatrze Telewizji w grudniu 2012 roku.

Zagrał w kilkudziesięciu sztukach teatralnych, głównie na deskach Teatru Narodowego, za które był nominowany do wielu znaczących nagród aktorskich, m.in. 6 razy do Feliksów Warszawskich, ponadto do Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida[2] oraz nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawanej przez miesięcznik Teatr[3][4][5].

W 2011 roku wystąpił w widowisku telewizyjnym Smuteczek, czyli ostatni naiwni[6] (reż. Maciej Stuhr), w którym wcielił się w postać Jerzego Wasowskiego (Pan X)[7].

Za rolę Terry’ego[8] w spektaklu W mrocznym mrocznym domu[9] w reż. Grażyny Kani znalazł się w gronie osób zgłoszonych do nominacji do Paszportów Polityki 2012[10] i zdobył także nagrodę dla najlepszego aktora na XV Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje w Katowicach[11].

Wspólnie z aktorką Ewą Konstancją Bułhak napisał scenariusz musicalu dla dzieci pt. Miasteczko Harmider[12], w którym wystąpił jako agent.

W 2015 roku wystąpił podczas 52. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, w „Scenkach i obscenkach” w reż. Magdy Umer[13].

Aktor współpracuje z Teatrem Polskiego Radia. Wystąpił w ponad stu słuchowiskach radiowych, m.in. w dwuczęściowym spektaklu radiowym Han z Islandii (reż. Jan Warenycia), w Szczęśliwym domu (reż. Andrzej Piszczatowski), Muszę opowiedzieć (reż. A. Piszczatowski), Przygodach kota Miśka (reż. Waldemar Modestowicz), Kartotece (reż. Tomasz Man), Marlon Story (reż. Dariusz Dunowski). Regularnie jest głosem w powieściach emitowanych na antenie Polskiego Radia[14].

W ramach audycji Programu I Polskiego Radia „Lato z Sienkiewiczem”, podjął się przeczytania pierwszej części z Trylogii Henryka Sienkiewicza – Ogniem i Mieczem.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn aktorki Anny Seniuk i kompozytora Macieja Małeckiego.

Jego żoną była aktorka Kinga Ilgner[15], rozwiedli się. Mają dwoje dzieci – Antoninę (2006) i Franciszka (2007).

Spektakle teatralne

[edytuj | edytuj kod]

Akademia Teatralna, Warszawa

Teatr Narodowy, Warszawa

  • 2000 – Operetka jako Witkacy/lokaj/Lajkonik (reż. Jerzy Grzegorzewski)
  • 2000 – Noc listopadowa jako Satyr (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2000 – Wesele jako Diabeł (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2001 – Leonce i Lena jako książę Leonce (reż. Barbara Sierosławska)
  • 2001 – Dożywocie jako Leon Birbancki (reż. Jan Englert)
  • 2001 – Sen nocy letniej jako Duda (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2002 – Żaby jako Dionizos (reż. Zbigniew Zamachowski)
  • 2002 – Morze i zwierciadło jako Trinkulo (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2003 – Hamlet Stanisława Wyspiańskiego jako Rosenkrantz / Guildenstern (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2003 – 2 maja jako Balon (reż. A. Glińska)
  • 2004 – Błądzenie jako Dominique, Walek, Walenty (reż. Jerzy Jarocki)
  • 2004 – Narty Ojca Świętego jako młody Messerschmidt (reż. P. Cieplak)
  • 2005 – Happy End jako Bill Cracker (reż. Tadeusz Bradecki)
  • 2007 – Miłość na Krymie jako Ilja Zubatyj (reż. J. Jarocki)
  • 2007 – Śluby panieńskie jako Albin (reż. J. Englert)
  • 2008 – Wiele hałasu o nic jako Benedick (reż. M. Prus)
  • 2009 – Umowa, czyli Łajdak ukarany jako Lelio (reż. Jacques Lassalle)
  • 2009 – Tango jako Edek (reż. Jerzy Jarocki)
  • 2010 – Księżniczka na opak wywrócona jako Perote (reż. J. Englert)
  • 2012 – W mrocznym mrocznym domu jako Terry (reż. Grażyna Kania)
  • 2013 – Bezimienne dzieło[16] jako Cynga[17] (reż. J. Englert)
  • 2013 – Kotka na gorącym blaszanym dachu jako Brick (reż. Grzegorz Chrapkiewicz)
  • 2014 – Fredraszki (reż. J. Englert)
  • 2015 – Kordian (reż. J. Englert)
  • 2016 – Dziady (reż. E. Nekrosius)

Teatr Polonia, Warszawa

  • 2013 – Konstelacje jako Roland (reż. Adam Sajnuk)

Och-Teatr, Warszawa

  • 2014 – Duch Pikadora. Powrót legendy jako Arek (reż. Michał Walczak)

Teatr WARSawy, Warszawa

  • 2014 – Ofiara jako Asa Leventhal (reż. A. Sajnuk)

Teatr Telewizji

  • 2001 – Bajka, czyli O dwóch braciach jako Karol i Johan (reż. Barbara Borys-Damięcka)
  • 2001 – Operetka jako Witkacy/Lokaj/Lajkonik (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2002 – Gra miłości i przypadku jako Arlekin (reż. Gustaw Holoubek)
  • 2004 – Noc jest matką dnia jako Georg (reż. Henryk Baranowski)
  • 2005 – Żywot Józefa jako Ceklarz, Diabeł Matias (reż. Piotr Tomaszuk)
  • 2005 – Juliusz Cezar jako Lepidus (reż. J. Englert)
  • 2006 – Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale jako Stach (reż. Olga Lipińska)
  • 2006 – Narty Ojca Świętego jako młody Messerschmidt (reż. P. Cieplak)
  • 2006 – Pastorałka jako Pasterz / Pachoł / Kolędnik (reż. Laco Adamik)
  • 2007 – Czerwone komety jako Rudiger, przyjaciel Leopolda (reż. Andrzej Strzelecki)
  • 2007 – Kryptonim „Gracz” jako Funkcjonariusz UB (reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska)
  • 2007 – Wyzwolenie jako Karmazyn (reż. Maciej Prus)
  • 2007 – Błądzenie jako Walek (reż. Jerzy Jarocki)
  • 2008 – Hamlet jako Rosenkrantz-Guildenstern (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2009 – Opowiadania dla dzieci jako Szlemiel (reż. Piotr Cieplak)
  • 2012 – Tango jako Edek (reż. J. Jarocki)
  • 2013 – Nikt mnie nie zna[18] jako Kasper (reż. J. Englert). Teatr Telewizji NA ŻYWO[19]
  • 2013 – Miasteczko Harmider jako agent[20] (reż. Ewa Konstancja Bułhak)
  • 2013 – Pamiętnik Pani Hanki jako Jacek Renowicki (reż. Borys Lankosz)[21]
  • 2013 – Miłość na Krymie jako Ilja Zubatyj (reż. J. Englert)
  • 2015 – Zabójcza pewność jako Michael (reż. Mariusz Malec)[22]
  • 2015 – Damy i huzary jako Edmund, porucznik pułku huzarów (reż. K. Janda)
  • 2016 – Mąż i żona jako Alfred (reż. J. Englert)
  • 2017 – Listy z Rosji jako rosyjski przyjaciel (reż. W. Kostrzewski)
  • 2017 – Śluby Panieńskie jako Albin (reż. Jan Englert)
  • 2017 – Biesiada u Hrabiny Kotłubaj Kucharz Filip (reż. R. Gliński)
  • 2018 – Lato jako Golders (reż. Jan Englert)
  • 2018 – Wesele jako Gospodarz (reż. Wawrzyniec Kostrzewski)
  • 2019 – Znaki jako Wysłannik (reż. Artur Tyszkiewicz)
  • 2019 – Hamlet jako Horacio (reż. Michał Kotański)

Spektakle pozostałe

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Dubbing

[edytuj | edytuj kod]

Gry komputerowe

[edytuj | edytuj kod]

W pracy nad dubbingiem na uwagę zasługują m.in. role w filmie animowanym Samuraj Jack, narrator w serialu Binka oraz rola Ethana Marsa w grze komputerowej Heavy Rain.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • 2000 – I Nagroda za rolę Gustawa-Konrada w spektaklu Dziady – Zbliżenia według Adama Mickiewicza oraz za rolę Sługi Piskorza w sztuce Dwaj panowie z Werony Williama Shakespeare’a na XVIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi
  • 2000 – Nagroda Publiczności na festiwalu jw.
  • 2000 – Nagroda Łódzkich Dziennikarzy na festiwalu jw.
  • 2000 – Nagroda specjalna festiwalu: staż w Teatrze Narodowym w Warszawie
  • 2004 – Nominacja do nagrody Feliksa Warszawskiego za najlepszą drugoplanową rolę męską – Walka w spektaklu „Błądzenie” według Witolda Gombrowicza w Teatrze Narodowym w Warszawie
  • 2009 – Nominacja do nagrody Feliksa Warszawskiego za najlepszą pierwszoplanową rolę męską – Benedicka w spektaklu „Wiele hałasu o nic” według Williama Szekspira w Teatrze Narodowym w Warszawie
  • 2010 – Nominacja do nagrody Feliksa Warszawskiego za najlepszą pierwszoplanową rolę męską – Perota w spektaklu „Księżniczka na opak wywrócona” według Pedra Calderóna w Teatrze Narodowym w Warszawie
  • 2010 – Nominacja do Nagrody im. C.K. Norwida w kategorii Teatr
  • 2010 – Nagroda Feliksa Warszawskiego za najlepszą drugoplanową rolę męską[28]– Edka w spektaklu Tango według Sławomira Mrożka w Teatrze Narodowym w Warszawie
  • 2012 – Nominacja do nagrody Feliksa Warszawskiego za najlepszą pierwszoplanową rolę męską – Terry’ego w spektaklu W mrocznym mrocznym domu według Neila LaBute’a w Teatrze Narodowym w Warszawie
  • 2012 – Nominacja do nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza dla najlepszego aktora sezonu 2011/2012 przyznawana przez miesięcznik Teatr[3]
  • 2013 – Nagroda dla najlepszego aktora na XV Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje w Katowicach. Nagroda przyznana przez Dziennik Teatralny[29].
  • 2013 – Nagroda Grand Prix za rolę Edka w spektaklu Tango w reż. J. Jarockiego (Krajowy Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru TV „Dwa Teatry” Sopot 2013)[30].
  • 2013 – Nominacja do Nagrody im. Cypriana Norwida za rolę Terry’ego w spektaklu W mrocznym mrocznym domu[31].
  • 2013 – Nominacja do nagrody Feliksa Warszawskiego za najlepszą drugoplanową rolę męską – Baron de Buffadero (Cynga) w spektaklu Bezimienne dzieło według Witkacego w Teatrze Narodowym w Warszawie
  • 2013 – Nominacja w plebiscycie Róże Gali w kategorii Teatr, za rolę w spektaklu Konstelacje w Teatrze „Polonia”[32].
  • 2014 – Nominacja w plebiscycie Viva! Najpiękniejsi czasopisma Viva![33].
  • 2014 – Nagroda Najlepszego Aktora w plebiscycie publiczności XX Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Przyjemnych i Nieprzyjemnych w Łodzi[34].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Tango w Teatrze Narodowym (nominacje i nagrody). narodowy.pl.
  2. ↑ Warszawa. Antoni Wit laureatem nagrody im. Norwida (NOMINACJA GRZEGORZA MAŁECKIEGO).
  3. ↑ a b Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2011–2012. [dostęp 2013-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-12)].
  4. ↑ Piętnastka do Feliksów.
  5. ↑ Nominacje do Feliksów Warszawskich: Jarocki i Wyrypajew. „Wprost”.
  6. ↑ Święta i Sylwester w TVP. Młodsi Starsi Panowie [online], TVP [zarchiwizowane z adresu 2014-10-19].
  7. ↑ Subiektywny spis aktorów teatralnych (kategoria: MISTRZOSTWO AKTORSKIE). [dostęp 2013-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)].
  8. ↑ Teatr odkrywa kolejne kręgi dziecięcego piekła.
  9. ↑ Odkrywają najmroczniejsze tajemnice, które czają się w każdym z nas.
  10. ↑ PASZPORTY 2012. Nominacje w kategorii TEATR.
  11. ↑ Wyniki XV edycji Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” [online], Festiwal Interpretacje [zarchiwizowane z adresu 2015-02-25].
  12. ↑ „Miasteczko Harmider”, czyli gwiazdy w dziwnych strojach [online], Onet.pl, 31 maja 2013 [zarchiwizowane z adresu 2013-06-26].
  13. ↑ Świetny występ Grzegorz Małeckiego w Opolu.
  14. ↑ Grzegorz Małecki czyta Tyrmanda.
  15. ↑ Aktor „M jak miłość” wziął cichy rozwód.
  16. ↑ Witkacy do czyśćca? (recenzja gry aktorskiej Grzegorza Małeckiego).
  17. ↑ Witkacy niczym sitcom o kibolach (recenzja brawurowej gry Grzegorza Małeckiego).
  18. ↑ Grzegorz Małecki: klasyka to wyzwanie aktorskie.
  19. ↑ Trzy razy Fredro.
  20. ↑ Gwiazdy w musicalu dla dzieci „Miasteczka Harmider”.
  21. ↑ Miłosne intrygi w cieniu wojny. Główne role grają Grzegorz Małecki i Joanna Kulig..
  22. ↑ Prapremiera Teatru Telewizji.
  23. ↑ Jedyny i niepowtarzalny pokaz spektaklu Duch Pikadora.
  24. ↑ Grzegorz Małecki w serialu Rodzinka.pl. [dostęp 2013-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)].
  25. ↑ PolandJa w bazie filmpolski.pl
  26. ↑ „Rodzina na Maxa” nowym serialem Polsatu, w obsadzie Rozbicki, Smołowik i Kasprzyk [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-12-22] (pol.).
  27. ↑ Turbo.
  28. ↑ Nagrody teatralne dla młodych: Smołowik, Szyc, Kluźniak GRZEGORZ MAŁECKI.
  29. ↑ Nagroda dla najlepszego aktora Grzegorza Małeckiego.
  30. ↑ Tango i Mewa triumfatorami XIII Festiwalu Dwa Teatry.
  31. ↑ Olejniczak, Varga, Radziwiłowicz, Małecki nominowani do Norwidów [online], Polskie Radio RDC, 18 czerwca 2013 [zarchiwizowane z adresu 2013-06-21].
  32. ↑ Róże Gali 2013 – Grzegorz Małecki i Maria Seweryn nominowani w kategorii Teatr.
  33. ↑ 20 gwiazd nominowanych do Viva! Najpiękniejsi!.
  34. ↑ Grzegorz Małecki najlepszym aktorem międzynarodowego festiwalu w Łodzi.
  35. ↑ Piosenka dla Jedynki.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grzegorz_Małecki_(aktor)&oldid=74972885”