Konrad Ciesiołkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konrad Ciesiołkiewicz
Ilustracja
Konrad Ciesiołkiewicz na gali Nagród im. Janusza Korczaka (2023)
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1977
Warszawa

Rzecznik prasowy Rządu RP
Okres

od 31 października 2005
do 13 lipca 2006

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Dariusz Jadowski

Następca

Jan Dziedziczak

Konrad Zygfryd Ciesiołkiewicz (ur. 24 grudnia 1977 w Warszawie) – polski politolog i menedżer związany z Orange Polska, instruktor ZHR, w latach 2005–2006 rzecznik prasowy rządu Kazimierza Marcinkiewicza, przewodniczący Komitetu Dialogu Społecznego Krajowej Izby Gospodarczej, prezes Fundacji Orange.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Uzyskał tytuł zawodowy magistra na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, w zakresie politologii na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[1] oraz w zakresie psychologii w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Ukończył również podyplomowe studium menedżerskie w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W 2016 ukończył program Executive MBA w ramach Francuskiego Instytutu Zarządzania[2]. Został również certyfikowanym coachem International Coaching Community[3]. W 2021 uzyskał w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie stopień doktora na podstawie pracy pt. Podmiotowość komunikacyjna i funkcjonowanie Rady Dialogu Społecznego w zmediatyzowanej sferze publicznej w latach 2015–2019, której promotorem był Dariusz Tworzydło[4][5].

Działalność harcerska[edytuj | edytuj kod]

Był instruktorem Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej w stopniu harcmistrza, przechodząc następnie w stan spoczynku. Wywodzi się ze szczepu 145 Warszawskich Drużyn Harcerzy i Zuchów. W latach 1997–1999 pełnił funkcję drużynowego 145 Warszawskiej Drużyny Harcerzy „Dykuman”. Od 1999 do 2001 był rzecznikiem prasowym ZHR, a w latach 2004–2006 członkiem Rady Naczelnej ZHR[6].

Działalność polityczna i zawodowa[edytuj | edytuj kod]

W czasie studiów krótko należał do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. W tym okresie związał się też zawodowo z branżą public relations. Później od 2003 do 2005 sprawował funkcję dyrektora biura prasowego partii Prawo i Sprawiedliwość oraz rzecznika klubu parlamentarnego PiS.

Od 31 października 2005 do 13 lipca 2006 pełnił funkcję rzecznika prasowego w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza oraz podsekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W latach 2005–2007 był członkiem PiS. Od lipca do grudnia 2006 był doradcą i pełnomocnikiem p.o. prezydenta Warszawy Kazimierza Marcinkiewicza ds. komunikacji społecznej.

Od maja do grudnia 2007 w spółce akcyjnej Polkomtel pracował na stanowisku zastępcy dyrektora departamentu komunikacji marketingowej, zajmował się alternatywnymi kanałami komunikacji[7]. W styczniu 2008 został dyrektorem departamentu public relations w Telekomunikacji Polskiej (następnie Orange Polska)[8], później został dyrektorem komunikacji korporacyjnej i CSR, pełnił także obowiązki prezesa Fundacji Orange[9][10].

W latach 2016–2018 był sekretarzem Komitetu Dialogu Społecznego Krajowej Izby Gospodarczej[11], a w listopadzie 2018 objął funkcję przewodniczącego tej instytucji[12]. Został także członkiem rady Fundacji Dorastaj z Nami, a w 2019 objął funkcję przewodniczącego tego gremium[13]. Powołany do rady Programu Liderzy Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności na kadencję 2017–2019[14]. W listopadzie 2017 dołączył do zespołu Laboratorium „Więzi”, chrześcijańskiego think tanku środowiska skupionego wokół kwartalnika „Więź[15]. Jeden z inicjatorów międzyśrodowiskowej inicjatywy programowej „Projekt Oczyszczalnia”[16].

Jest autorem tekstów z zakresu mediów, gospodarki i polityki publikowanych w „Rzeczpospolitej”, „Gazecie Wyborczej”, „Dzienniku”, „Życiu Warszawy”, serwisie internetowym Wirtualne Media. Prowadził także zajęcia z public relations w Instytucie Politologii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 2013 otrzymał nagrodę Lwa PR 2012 w kategorii biznes, przyznawaną przez Polskie Stowarzyszenie Public Relations[17]. W 2023 otrzymał Nagrodę im. Janusza Korczaka w kategorii dla osób publicznych działających na rzecz dzieci i młodzieży[18].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 2007 jest mężem dziennikarki TVN24 Brygidy Grysiak. Oboje zostali ambasadorami zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016[19]. Zostali także powołani przez kardynała Kazimierza Nycza do rady duszpasterskiej archidiecezji warszawskiej[20].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sylwetki absolwentów. politologia.uksw.edu.pl. [dostęp 2021-05-21].
  2. Wynik egzaminów – Lipiec 2016. mba.edu.pl, 13 lipca 2016. [dostęp 2017-06-06].
  3. Lista certyfikowanych coachów International Coaching Community. coachingpartners.pl. [dostęp 2017-06-06].
  4. Mgr Konrad Ciesiołkiewicz obronił rozprawę doktorską. wsiz.edu.pl, 1 października 2021. [dostęp 2022-03-22].
  5. Dr hab. Dariusz Tworzydło, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-07-07].[martwy link]
  6. Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023, s. 54. ISBN 978-83-87899-32-5.
  7. Ciesiołkiewicz odpowiada za alternatywną komunikację Polkomtelu. press.pl, 25 maja 2007. [dostęp 2017-06-06].
  8. Były rzecznik rządu zadba o wizerunek TP SA. dziennik.pl, 22 grudnia 2007. [dostęp 2017-06-06].
  9. Rada Fundacji Orange powołała Ewę Krupę na stanowisko Prezesa Zarządu Fundacji Orange. orange.pl, 26 października 2015. [dostęp 2017-06-06].
  10. Konrad Ciesiołkiewicz prezesem Fundacji Orange. orange.pl, 9 marca 2015. [dostęp 2017-06-06].
  11. Zespół Komitetu Dialogu Społecznego. dialogkig.pl. [dostęp 2017-06-06].
  12. Konrad Ciesiołkiewicz pokieruje Komitetem Dialogu Społecznego KIG. wirtualnemedia.pl, 16 listopada 2018. [dostęp 2018-11-16].
  13. Kim jesteśmy. dorastajznami.org. [dostęp 2019-08-27].
  14. Rada Programu. liderzy.pl. [dostęp 2017-07-18].
  15. Konrad Ciesiołkiewicz dołącza do Zespołu Laboratorium „Więzi”. wiez.pl, 21 listopada 2017. [dostęp 2021-05-21].
  16. Projekt Oczyszczalnia. wiez.pl. [dostęp 2019-08-27].
  17. Lwy PR 2012 przyznane. polskipr.pl, 20 stycznia 2013. [dostęp 2017-06-06].
  18. Nagrody im. Janusza Korczaka przyznane. Wśród laureatów m.in. M. Florkiewicz-Borkowska, K. Ciesiołkiewicz i J. Ochojska. „Głos Nauczycielski”, 19 maja 2023. [dostęp 2023-10-02].
  19. Ambasadorzy ŚDM. krakow2016.com. [dostęp 2017-06-23].
  20. Rada duszpasterska. archwwa.pl. [dostęp 2017-07-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]