Księstwo (dux)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Księstwo (ang. duchy, fr. duché, wł. ducato, łac. ducatus, niem. Herzogtum) to państwo, terytorium, lenno lub obszar będący pod jurysdykcją księcia lub księżnej niekrólewskiej krwi (łac. Dux).

Niektóre księstwa – leżące na terenie państw, które się zjednoczyły w czasach nowożytnych (np. Niemcy i Włochy) – były suwerenne. Inne były całkowicie lub częściowo podporządkowanymi dzielnicami królestw, które zjednoczyły się już w średniowieczu (np. Anglia, Francja czy Hiszpania).

Typ monarchii Dux[edytuj | edytuj kod]

Typ monarchii wywodzi się od łacińskiego słowa Dux oznaczającego Wódz. Od niego wywodzą się określenia księcia w innych językach jak duke (ang.), duc (fr.) czy duca, doge (wł.).

Tego rodzaju monarchą był np. Bolesław Chrobry przed koronacją, na co wskazują zapisy prowadzone przez Wipona.[1]

 Zobacz też: Książę.

Księstwa w historii Polski[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Księstwa śląskie.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]