Nix (księżyc)
|
||
 Nix sfotografowana przez New Horizons 14 lipca 2015 |
||
| Odkrył | Hal Weaver i inni (Kosmiczny Teleskop Hubble’a)[1] |
|
| Data odkrycia | czerwiec 2005[1] | |
| Tymczasowe oznaczenie | S/2005 P 2 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 48 671[2] km | |
| Mimośród | 0,0000[2] | |
| Okres obiegu | 24,85[2] d | |
| Nachylenie do płaszczyzny orbity planety | 0,000[2]° | |
| Długość węzła wstępującego | 203,400[2]° | |
| Argument perycentrum | 324,463[2]° | |
| Anomalia średnia | 284,405[2]° | |
| Własności fizyczne | ||
| Wymiary | 54×41×36[3] km | |
| Masa | 5·1016 − 2·1018 kg | |
| Albedo | 0,43−0,50[3] | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
23,38 do 23,7m | |
| Temperatura powierzchni | 33–55 K | |
Nix – naturalny satelita Plutona, który po raz pierwszy sfotografowany został 15 maja 2005 roku przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Jest trzecim pod względem odległości satelitą Plutona[3].
Księżyc ten ma podłużny kształt, a jego wymiary wynoszą 54×41×36 km[3]. Wcześniej jego rozmiary szacowano na od 44 do 130 km. Nix jest ok. 25% ciemniejsza od swojego bratniego satelity Hydry. Masa księżyca sięga 2·1018 kg. Nix krąży wokół barycentrum układu po prawie kołowej orbicie, której półoś wielka wynosi 48 671 km[2]. Pełnego obiegu dokonuje w czasie niecałych 25 dni.
Nazwa[edytuj]
Do momentu, gdy Międzynarodowa Unia Astronomiczna nie nadała mu nazwy, satelita nosił tymczasowe oznaczenie „S/2005 P 2”, gdzie „S” oznacza satelitę, „2005” to rok odkrycia, a „P 2” informuje, że jest to księżyc Plutona nr 2 (drugi odkryty w danym roku).
Księżyc został nazwany na cześć postaci z mitologii greckiej. Mitologiczna Nyks (ang. Nyx) była boginią Nocy, córką Chaosu, a także matką Charona (ponieważ istnieje już obiekt noszący imię greckiej bogini Nyks – planetoida (3908) Nyx – w wersji angielskiej, księżyc przyjął imię egipskiego odpowiednika).
Zobacz też[edytuj]
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce Plutona
Przypisy
- ↑ a b Nix: In Depth (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2016-01-23].
- ↑ a b c d e f g h Planetary Satellite Mean Orbital Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2015-03-26].
- ↑ a b c d S. A. Stern et al. The Pluto system: Initial results from its exploration by New Horizons. „Science”. 350 (6258), 2015-10-16. DOI: 10.1126/science.aad1815 (ang.).
|
|||||||||||||||||
