Nobody Wants to Be Lonely

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nobody Wants to Be Lonely
Wykonawcy singla
z albumu Sound Loaded
Ricky Martin oraz Christina Aguilera
Wydany

9 stycznia 2001
(Zobacz dokładne daty wydania)

Nagrywany

czerwiec 2000 (wersja albumowa)
6 grudnia 2000 (duet z Christiną Aguilerą)

Gatunek

pop, latin pop, dance-pop

Długość

5:05 (wersja albumowa)
3:59 (wersja radiowa)
4:11 (duet z Christiną Aguilerą)

Wydawnictwo

Columbia Records

Producent

Walter Afanasieff

Format

airplay, singel CD

Autor

Desmond Child, Victoria Shaw, Gary Burr

Singel po singlu
Ricky Martin
„She Bangs”
(2000) 		„Nobody Wants to Be Lonely”
(2001) 		„Loaded”
(2001)
Christina Aguilera
„Christmas Time”
(2000) 		„Nobody Wants to Be Lonely”
(2001) 		„Lady Marmalade”
(2001)

Nobody Wants to Be Lonely – ballada popowa stworzona na drugi anglojęzyczny album studyjny portorykańskiego piosenkarza Ricky’ego Martina pt. Sound Loaded (2000). Powstały przy gościnnym udziale piosenkarki Christiny Aguilery oraz wyprodukowany przez Waltera Afanasieffa, utwór wydany został jako drugi singel promujący krążek dnia 9 stycznia 2001 roku. W 2002 kompozycja została nominowana do nagrody Grammy w kategorii najlepsza współpraca wokalna – muzyka pop, lecz przegrała w walce o statuetkę, którą przyznano utworowi „Lady Marmalade” w wykonaniu Aguilery, Lil’ Kim, Mýi i Pink.

Singel zyskał zasadniczo mieszane recenzje od krytyków muzycznych[1][2] oraz zdobył popularność na listach przebojów, plasując się wysoko w ogólnoświatowych zestawieniach (w tym na szczycie list w Polsce[3], Nowej Zelandii[4] i Brazylii[5]).

Informacje o utworze[edytuj | edytuj kod]

Desmond Child, współautor piosenki.

Początkowo utwór miał zostać nagrany w duecie z Britney Spears, wokalistka odmówiła jednak współpracy z powodu zbliżającej się trasy koncertowej. W związku z odmową, plany zostały zmienione – propozycję nagrania wspólnego singla złożono Christinie Aguilerze, która to ostatecznie ją zaakceptowała. Autorami utworu są Desmond Child, Gary Burr i Victoria Shaw, gotową kompozycję wyprodukował Walter Afanasieff, zdobywca nagrody Grammy. Child kolaborował z Martinem już w 1999, przy realizacji utworów „Livin’ la Vida Loca” i „The Cup of Life”; na album Sound Loaded wyprodukował także singlowy hit „She Bangs”. Ricky Martin chwalił sobie współpracę z Christiną Aguilerą. W jednym z udzielonych wywiadów wyznał: „Praca z nią była niczym marzenie. Pięknym przeżyciem było usłyszeć, jak nagrywa wokale. Jej głos, siła, interpretacja – (ona – przyp.) jest po prostu genialna”[6]. Piosenka „Nobody Wants to Be Lonely” znalazła się na składance z największymi przebojami Aguilery pt. Keeps Gettin' Better – A Decade of Hits (2008), a także na sześciu kompilacjach Martina: La Historia (2001; w wersji hiszpańskojęzycznej), The Best of Ricky Martin (2001), Ricky Martin 17 (2008), 17: Greatest Hits (2011), Playlist: The Very Best of Ricky Martin (2012) oraz Greatest Hits: Souvenir Edition (2013).

Obecność w kulturze masowej[edytuj | edytuj kod]

Wiosną 2016 roku nagranie znalazło się na playliście sporządzonej przez kandydującą na stanowisko prezydenckie byłą Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych Hillary Clinton. Za pośrednictwem serwisu Spotify Clinton skompilowała playlistę trzydziestu utworów muzycznych; wykonawcami każdej z piosenek zostali artyści mocno zaangażowani w działalność społeczną[7]. 6 czerwca 2016 odbył się koncert zorganizowany przez komitet Hillary Victory Fund. Wzięli w nim udział wspierani przez Hilton piosenkarze[7].

Wydanie singla[edytuj | edytuj kod]

„Nobody Wants to Be Lonely” to singel, który udowodnił, że czołowe wydawnictwa singlowe (wydawnictwa mainstreamowych artystów) potrafią sprzedać się dobrze nawet bez znacznej promocji medialnej i przy wąskiej dystrybucji. Choć wydany w Stanach Zjednoczonych tylko w formacie airplay, utwór odniósł sukces komercyjny, osiągając pozycję 13. listy Billboard Hot 100 oraz będąc zestawionym w kilku innych notowaniach Billboardu[8]. Został czwartym z kolei singlem Ricky’ego Martina oraz szóstym Christiny Aguilery, który dotarł do Top 20 prestiżowego Billboard Hot 100. Inne wysokie pozycje zanotowane przez singel to miejsca: drugie na listach przebojów singlowych Hiszpanii[9], Szwajcarii i Włoszech[4], trzecie w Holandii[potrzebny przypis], RPA[10] i Szwecji[4], czwarte w Finlandii, Kanadzie i Wielkiej Brytanii[4] czy ósme w Australii[4]. Największą popularność piosenka zyskała w Polsce[3], Brazylii[5], na Filipinach[11], w Indonezji[potrzebny przypis] i Nowej Zelandii[4], gdzie singel osiągnął pozycje szczytowe list przebojów. Przez dziewięć tygodni z rzędu singel bronił pierwszego miejsca w notowaniu World Chart Show, badającym popularność utworów w ogólnoświatowych radiofoniach[5]. W marcu 2001 roku był utworem najczęściej odtwarzanym przez BBC Radio 1[12].

W Polsce „Nobody Wants to Be Lonely” uplasował się w trzech osobnych notowaniach. Na liście przebojów airplayu, wydanej przez Związek Producentów Audio-Video, dotarł do miejsca pierwszego[3]. Zdobył też szczyt w zestawieniu hitów radiowych, które skompilował magazyn Music & Media[13]. Tę pozycję zajmował przez cztery kolejne tygodnie[13][14][15][16]. W notowaniu 30 ton – lista, lista przebojów (stanowiącym nieoficjalną polską listę singlowych przebojów do roku 2006) objął miejsce czwarte[17].

Australijska organizacja Australian Recording Industry Association (ARIA) przyznała singlowi certyfikat platynowej płyty, europejski oddział International Federation of the Phonographic Industry (IFPI) – certyfikaty złota w Szwajcarii i Szwecji. Wyprzedano ponad trzy miliony osiemset pięćdziesiąt tysięcy egzemplarzy singla na całym świecie.

Opinie[edytuj | edytuj kod]

Utwór wymieniany jest w rankingach najlepszych piosenek miłosnych. Muzyczna stacja telewizyjna VH1 przypisała „Nobody Wants to Be Lonely” miejsce 97. w swoim zestawieniu[18], na podobnej liście utwór umieściła witryna Lifestyle Lounge[19]. W sierpniu 2014 roku Jason Lipshutz, redaktor magazynu Billboard, uznał singel za jeden z piętnastu największych hitów Christiny Aguilery w Stanach Zjednoczonych[20], pomimo iż „Nobody Wants to Be Lonely” jest w istocie singlem Ricky’ego Martina, z Aguilerą na featuringu.

Recenzje[edytuj | edytuj kod]

„Nobody Wants to Be Lonely” uzyskał tak pozytywne, jak i mieszane recenzje krytyków muzycznych. David Browne, współpracujący z magazynem Entertainment Weekly, wycenił utwór na „C+” (w odwołaniu do skali szkolnej, A–E). „Po przyłączeniu partnerki w postaci Christiny Aguilery, naszpikowany latynoskimi perkusjami kawałek Ricky’ego Martina 'Nobody Wants to Be Lonely’ (...) z posępnej, romantycznej propozycji przekształca się w mocny, odśpiewany pełną skalą głosu duet. Tak czy inaczej, to niewiele więcej niż tylko efektywna harówka dostarczona z rąk współautora/producenta Desmonda Childa. W skali wielkiego Childa, wielkość piosenki plasuje się w połowie drogi pomiędzy nieszczęsnym 'How Can We Be Lovers’ a nieśmiertelnym ‘Livin’ la Vida Loca'” – zrecenzował kolaborację pomiędzy Martinem i Aguilerą Browne[1]. Jose F. Promis (AllMusic) wymienił „Nobody Wants to Be Lonely” wśród trzech najlepszych utworów z albumu Martina Sound Loaded[21]. Omawiając niniejszy krążek, recenzent serwisu Onet.pl określił piosenkę jako „podniosłą, romantyczną balladę z zadumą w tle, która oparta została na 'upopowionym' soulu”; dziennikarz dodał, że wykonanie piosenki jest przekonujące[2]. Pamflecista witryny ukmix.org wyznał, że był zaskoczony singlem, oraz docenił interpretacje wokalne piosenki przez Martina i Aguilerę[22]. Filip Wiącek z serwisu internetowego AllAboutMusic.pl uznał, że „Nobody Wants to Be Lonely” „wypadł ładnie”, lecz jest „nijaki, zbyt banalny”[23]. Zdaniem Loli, publicystki współtworzącej dział „Muzyka” w ramach witryny Wirtualna Polska, nagranie Martina i Aguilery to propozycja dla osób „chcących się poprzytulać”, „spełniająca swą pościelową funkcję”[24].

Na antenie Radio Energy Berlin uznano, że „Nobody Wants to Be Lonely” to „pewniak”, który musi stać się przebojem; opinii tej wtórowali też dziennikarze ze stacji NDR 2[25]. BR3 Germany stwierdziło, że utwór jest wybitny[25].

Teledysk[edytuj | edytuj kod]

Wideoklip do utworu wyreżyserował w grudniu 2000 Wayne Isham, współpracujący już wcześniej z Rickym Martinem przy realizacji klipów do przebojów „She Bangs” i „Livin’ la Vida Loca”. Na ogół teledysku składają się sceny, w których wykonawcy śpiewają w pałacu; ponadto, w niektórych scenach, Martin wykonuje swoje partie w labiryncie, pod żywopłotem. „Nobody Wants to Be Lonely” to pierwszy wideoklip, w którym Christina Aguilera zaprezentowała swój piercing. Choreografię do klipu stworzyła Tina Landon. Premiera wideo nastąpiła w lutym 2001.

W roku 2002 teledysk wyróżniono nagrodą ALMA, a osiem lat później, w 2010, uwzględniony został on w telewizyjnym zestawieniu „100 klipów, które wstrząsnęło VIVĄ!”.

Promocja i wykonania koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Martin i Aguilera wykonali utwór podczas kilku wspólnych występów, między innymi w trakcie jednego z odcinków programu telewizji BBC Top of the Pops, podczas talk-show NBC The Tonight Show with Jay Leno czy na gali rozdania nagród World Music Awards w 2001. Indywidualnie główny wykonawca odśpiewał piosenkę na ceremonii American Music Awards 2001[5].

W latach 2013–2014 piosenka stanowiła stały punkt trasy koncertowej o nazwie Ricky Martin Live. Wykonywana była przy współudziale australijskich artystów, Luke’a Kennedy’ego oraz Ms Murphy.

W kwietniu 2017 roku ruszyła seria koncertów dawanych przez Martina w Las Vegas (tak zwanych residency concert shows). W ramach tych występów wokalista wykonywał przed zgromadzoną publicznością balladę „Nobody Wants to Be Lonely”. W trakcie wykonań na scenie w tle towarzyszył mu ekran przedstawiający Christinę Aguilerę, śpiewającą swoje partie. Aguilera nagrała wokalne wideo specjalnie na rzecz koncertów Martina[26].

Listy utworów i formaty singla[edytuj | edytuj kod]

Amerykański 12” Winyl #1
  1. „Nobody Wants to Be Lonely” (Boris and Beck Extended Mix) – 7:57
  2. „Nobody Wants to Be Lonely” (Boris and Beck Radio Mix) – 4:05
  3. „Nobody Wants to Be Lonely” (Boris and Beck Dub Mix) – 6:46
  4. „Nobody Wants to Be Lonely” (Boris and Beck Mix Show Mix) – 5:55
Amerykański 12” Winyl #2
  1. „Nobody Wants to Be Lonely” (Duet Radio Version) – 4:11
  2. „Sólo quiero amarte” (Robbie Rivera’s Diskofied Mix) – 8:10
  3. „Sólo quiero amarte” (Robbie Rivera’s Smooth Mix) – 7:37
  4. „Sólo quiero amarte” (Radio Version) – 3:59
Holenderski CD maxi singel
  1. „Nobody Wants to Be Lonely” (Duet Radio Version) – 4:11
  2. „Sólo quiero amarte” (Radio Version) – 3:59
  3. „Sólo quiero amarte” (Robbie Rivera’s Smooth Mix) – 7:37
  4. „Sólo quiero amarte” (wideoklip) – 4:07

Oficjalne wersje[edytuj | edytuj kod]

  1. Oryginalna, anglojęzyczna wersja albumowa.
  2. Solowa, anglojęzyczna wersja radiowa (podobna do wersji albumowej, lecz zawierająca nieznacznie zmieniony deseń bębniarski).
  3. Radiowa wersja w duecie (zupełnie inny deseń bębniarski, także różny od oryginału wokal Christiny Aguilery).
  4. Remiksy Boris and Beck.
  5. Hiszpańskojęzyczna wersja radiowa – „Sólo quiero amarte”.

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rok Ceremonia Nagroda Rezultat
2002 Grammy Awards najlepsza współpraca wokalna – muzyka pop Nominacja
ALMA Awards wybitny teledysk Wygrana
2004 Premios Juventud dynamiczny duet[27][28] Nominacja

Pozycje na listach przebojów[edytuj | edytuj kod]

Kraj Notowanie (2001) Wydawca Najwyższa pozycja
Argentyna Top 100 Airplay[29] IFPI 1
Australia Top 100 Singles[4] ARIA Charts 8
Austria Top 75 Singles[4] Ö3 Austria Top 40 13
Belgia (Flandria) Ultratop 50[30] Ultratop 11
Belgia (Region Waloński) Ultratop 40[30] 16
Brazylia Top 100 Singles[5] Billboard Brasil 1
Dania Top 40 Singles[4] Tracklisten 6
Europa Hot 100 Singles[31] Billboard 2
Radio Top 50[31] Music & Media 2
Europa niemieckojęzyczna Top 20 Airplay[32] Music & Media 2
Filipiny Official Singles Chart[11] PARI 1
Finlandia Official Airplay Chart[33] IFPI 1
Top 20 Singles[4] ÄKT 4
Francja Top 100 Singles[4] SNEP 28
Grecja Top 50 Singles[34] ΕΕΠΗ 2
Hiszpania Top 40 Airplay[9] PROMUSICAE 20
Top 50 Singles[31][9] 2
Holandia Dutch Top 40[potrzebny przypis] MegaCharts 3
Mega Single Top 100[potrzebny przypis] 4
Top 25 Airplay[31] Aircheck Nederland/Music & Media 2
Indonezja Official Singles Chart[potrzebny przypis] LIMA 1
Irlandia Top 50 Singles[4] IRMA 12
Japonia Top 100 Singles[4] Oricon 19
Kanada Top 200 Singles[4] Nielsen SoundScan 4
Łotwa Top 50 Airplay[35] IFPI 2
Niemcy Top 100 Singles[4] Media Control Charts 5
Norwegia Top 20 Singles[4] VG-lista 5
Nowa Zelandia Top 40 Singles[4] RIANZ 1
Polska Official Airplay Chart[13] Music & Media 1
Top 30 Airplay[3] ZPAV 1
Top 30 Singles[17] 30 ton – lista, lista przebojów[a] 4
Portugalia Official Singles Chart[36] AFP 5
Republika Południowej Afryki Top 100 Singles[10] RISA 3
Skandynawia Top 20 Airplay[37] Music & Media 9
Stany Zjednoczone Adult Contemporary[8] Billboard 3
Adult Top 40[8] 27
Billboard Hot 100[8] 13
Billboard Hot 100 Airplay 10
Hot Dance Club Songs[4] 12
Hot Latin Tracks 9
Latin Pop Songs 9
Latin Tropical Songs 12
Mainstream Top 40 (Pop Songs)[8] 8
R&R CHR/Pop Charts[38] Radio & Records 7
Rhythmic Top 40[8] Billboard 20
Top 40 Tracks 10
Szwajcaria Top 100 Singles[4] Schweizer Hitparade 2
Szwecja Top 60 Singles[31][4] Sverigetopplistan 3
Świat United World Chart[29] Media Traffic 1
World Chart Show[5] High Energy Radio/Radio Express 1
Ukraina Official Singles Chart[4] IFPI 7
Węgry Official Airplay Chart[34] Magyar Rádió/Heti Scucs 1
Top 10 Singles[39] MAHASZ 1
Wielka Brytania UK Official Airplay Chart[13] OCC 5
UK Singles Chart[4] 4
Włochy Official Airplay Chart[31] FIMI/Music & Media 6
Top 50 Singles[40][4] FIMI 2

Listy końcoworoczne[edytuj | edytuj kod]

Kraj/region Notowanie (2001) Wydawca Pozycja
Europa Hot 100 Singles[41] Billboard 35
Radio Top 50[42] Music & Media 22
Nowa Zelandia Top 40 Singles[43] RIANZ 28
Stany Zjednoczone Billboard Hot 100[44] Billboard 55
Latin Tropical Songs 9
Szwajcaria Top 100 Singles Schweizer Hitparade 19
Wielka Brytania UK Singles Chart OCC 80

Sprzedaż i certyfikaty[edytuj | edytuj kod]

Kraj Wydawca Certyfikat Sprzedaż
Australia ARIA złoto 35 000+
Dania IFPI złoto 4 000+
Republika Południowej Afryki RISA złoto[10] 25 000+[10]
Szwajcaria IFPI złoto 15 000+
Szwecja IFPI złoto 10 000+

Historia wydania[edytuj | edytuj kod]

Region Data Format
Stany Zjednoczone 9 stycznia 2001 airplay
Holandia luty 2001 singel CD, airplay
Wielka Brytania 26 lutego 2001 singel CD

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Do roku 2006 telewizyjna audycja 30 ton – lista, lista przebojów pełniła funkcję nieoficjalnego polskiego notowania singli.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Browne, David (2001-02-05). „Nobody Wants to Be Lonely”. Entertainment Weekly. (ang.) [dostęp 2011-04-22].
  2. ↑ a b RICKY MARTIN – ‘Sound Loaded’ – Recenzje. muzyka.onet.pl. [dostęp 2011-04-22].
  3. ↑ a b c d „Zestawienie pierwszych miejsc w roku 2001”. pifpaf.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-17)].. pifpaf.com.pl. 2001. [dostęp 2017-04-06].
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Christina Aguilera – Keeps Gettin’ Better – A Decade Of Hits. musicchartheaven.com. (ang.) [dostęp 2011-02-16].
  5. ↑ a b c d e f „Christina’s Duet with Ricky Martin Achieves International Chart Success”. bignoisenow.com. 2001-05-19. (ang.) [dostęp 2011-04-22].
  6. ↑ „Ricky Martin o pracy z Aguilerą: 'Jest po prostu genialna'”. xtina.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-28)].. xtina.pl. 2011-07-10. [dostęp 2011-07-10].
  7. ↑ a b Kaufman, Gil (2016-05-23). „Hillary Clinton’s ‘She’s With Us’ Spotify Playlist: Stevie Wonder, Christina Aguilera, Andra Day and Common”. Billboard. (ang.) [dostęp 2016-05-23].
  8. ↑ a b c d e f „Ricky Martin – Billboard Singles”. AllMusic. (ang.) [dostęp 2011-02-23].
  9. ↑ a b c „Christina Aguilera :: Charts & Sales History”. ukmix.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-05)].. ukmix.org. (ang.) [dostęp 2011-11-02].
  10. ↑ a b c d „Divas of South Africa & America – South African Divas Singles”. geocities.ws. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-07)].. geocities.ws. (ang.) [dostęp 2019-06-07].
  11. ↑ a b „Christina Aguilera ChartFacts, Sales, Updates”. z3.invisionfree.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].. z3.invisionfree.com. (ang.) [dostęp 2011-04-23].
  12. ↑ „AIRPLAY: POWER PLAYERS”. Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-03-03. S. 16. (ang.) [dostęp 2020-01-15].
  13. ↑ a b c d „Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 10". Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-03-03. (ang.) [dostęp 2020-02-05].
  14. ↑ „Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 11. Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-03-10. (ang.) [dostęp 2020-02-05].
  15. ↑ „Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 12". Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-03-17. (ang.) [dostęp 2020-02-05].
  16. ↑ „Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 13". Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-03-24. (ang.) [dostęp 2020-02-05].
  17. ↑ a b „30 TON – lista, lista, lista przebojów”. rmfpoplista.pl. 2011-05-21. [dostęp 2020-02-02].
  18. ↑ „‘100 Greatest Love Songs (Hour 1) (100-81)’”. vh1.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-09)].. vh1.com. (ang.) [dostęp 2012-09-20].
  19. ↑ „Top 100 Love Songs”. lifestyle.com. (ang.) [dostęp 2012-09-20].
  20. ↑ Lipshutz, Jason (2014-08-22). „Christina Aguilera’s Top 20 Billboard Hits”. Billboard. (ang.) [dostęp 2014-08-29].
  21. ↑ Promis, Jose F. (2001). „Sound Loaded (Australian) – Ricky Martin”. AllMusic. (ang.) [dostęp 2011-04-22].
  22. ↑ „Reviews – Ricky Martin with Christina Aguilera – 'Nobody Wants To Be Lonely'”. ukmix.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-03)].. ukmix.org. 2001-02. (ang.) [dostęp 2012-01-02].
  23. ↑ Wiącek, Filip (2012-12-18). „CHRISTINA AGUILERA – KEEPS GETTIN’ BETTER: A DECADE OF HITS”. allaboutmusic.pl. [dostęp 2013-03-23].
  24. ↑ „Christina Aguilera – Keeps Gettin’ Better – A Decade of Hits: 10 lat z Aguilerą”. muzyka.wp.pl. 2008-11-19. [dostęp 2014-01-21].
  25. ↑ a b „AIRPLAY: NOBODY WANTS TO BE LONELY ADD”. Music & Media. Nielsen Business Media. S. 19. 2001-02-10. (ang.) [dostęp 2020-01-12].
  26. ↑ Miller, Jordan (2017-04-06). „Ricky Martin Kicks Off ‘All In’ Las Vegas Residency With Virtual Duet Alongside Christina Aguilera”. breatheheavy.com. (ang.) [dostęp 2017-04-06].
  27. ↑ "Christina Aguilera’s Biography". teenidols4you.com. (ang.) [dostęp 2020-02-05].
  28. ↑ „Christina Nominated In First Ever Hispanic Youth Awards”. The Christina Connection. 2004-08. (ang.) [dostęp 2020-05-09].
  29. ↑ a b "Christina Statistics – Charts – Singles Chart History – By Single". christinamultimedia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)].. christinamultimedia.com. (ang.) [dostęp 2011-02-16].
  30. ↑ a b Ricky Martin with Christina Aguilera – Nobody Wants to Be Lonely. ultratop.be. (niderl.) [dostęp 2010-12-22].
  31. ↑ a b c d e f „Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 12". Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-03-17. (ang.) [dostęp 2020-01-31].
  32. ↑ "Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 14". Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-03-31. (ang.) [dostęp 2020-01-19].
  33. ↑ Pennanen, Timo (2006). Sisältää hitin – levyt ja esittäjät Suomen musiikkilistoilla vuodesta 1972 (wyd. I), s. 205. Helsinki: Kustannusosakeyhtiö Otava. ISBN 978-951-1-21053-5.
  34. ↑ a b "Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 16". Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-04-14. (ang.) [dostęp 2020-02-03].
  35. ↑ "Latvian Airplay Top 500 of 2001". lanet.lv. (łot.) [dostęp 2017-05-14].
  36. ↑ "Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 18". Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-04-28. (ang.) [dostęp 2020-01-15].
  37. ↑ "Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 11". Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-03-10. (ang.) [dostęp 2020-01-19].
  38. ↑ "R&R CHR/Pop Charts – Christina Aguilera". wweb.uta.edu. (ang.) [dostęp 2018-11-22].
  39. ↑ "Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 23". Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-06-02. (ang.) [dostęp 2020-02-03].
  40. ↑ "Music & Media – we talk to radio; Volume 18, Issue 13". Music & Media. Nielsen Business Media. 2001-03-24. (ang.) [dostęp 2020-01-20].
  41. ↑ „YEAR IN REVIEW: EUROCHART HOT 100 SINGLES 2001”. Music & Media. 2001-12-22. (ang.) [dostęp 2020-08-21].
  42. ↑ „YEAR IN REVIEW: EUROPEAN RADIO TOP 100 2001”. Music & Media. 2001-12-22. (ang.) [dostęp 2020-08-21].
  43. ↑ ANNUAL TOP 50 SINGLES CHART 2001. rianz.org.nz. (ang.) [dostęp 2011-02-16].
  44. ↑ „Christina Aguilera – Billboard Charts 1". bignoisenow.com. (ang.) [dostęp 2011-12-07].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Single Ricky’ego Martina
Ricky Martin (1991)
  • „Fuego contra fuego”
  • „El amor de mi vida”
  • „Vuelo”
  • „Dime que me quieres (Bring a Little Lovin’)”
  • „Susana”
  • „Juego de ajedrez”
  • „Ser feliz”
Me amarás
  • „Me amarás”
  • „Que día es hoy”
  • „Entre el amor y los halagos”
  • „No me pidas más”
A medio vivir
  • „Te extraño, te olvido, te amo”
  • „María”
  • „A medio vivir”
  • „Fuego de noche, nieve de día”
  • „Cómo decirte adiós”
  • „Bombón de azúcar”
  • „Volverás”
  • „Nada es imposible”
  • „¿Donde estarás?”
  • „Corazón”
Vuelve
Ricky Martin (1999)
Sound Loaded
The Best of Ricky Martin
  • „Amor”
  • „Come to Me”
Almas del silencio
Life
MTV Unplugged
  • „Pégate”
  • „Tu recuerdo”
  • „Gracias por pensar en mi”
  • „Con tu nombre”
Ricky Martin Live: Black and White Tour
  • „Somos la semilla”
Música + Alma + Sexo
A Quien Quiera Escuchar
Inne single
Single Christiny Aguilery
Christina Aguilera
Mi Reflejo
My Kind of Christmas
Stripped
Back to Basics
Keeps Gettin’ Better –
A Decade of Hits
Bionic
Burlesque: Original Motion
Picture Soundtrack
Lotus
Liberation
La Fuerza, La Tormenta, Aguilera
Single promocyjne
Single ze ścieżek dźwiękowych
Single z gościnnym występem
Single charytatywne
Pozostałe piosenki
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nobody_Wants_to_Be_Lonely&oldid=69512726”