Skrzyp zimowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skrzyp zimowy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

skrzypowe

Rząd

skrzypowce

Rodzina

skrzypowate

Rodzaj

skrzyp

Gatunek

skrzyp zimowy

Nazwa systematyczna
Equisetum hyemale L.
Sp. pl. 2:1062. 1753[3]
Synonimy
  • Equisetum hiemale L.
  • Hippochaete hyemalis Bruhin[4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Wąwóz w Kazimierskim Parku Krajobrazowym porośnięty skrzypem zimowym

Skrzyp zimowy (Equisetum hyemale L.) – gatunek należący do rodziny skrzypowatych. Występuje w Europie, Azji, Ameryce Północnej, w mniejszym stopniu w Ameryce Południowej[3]. W Polsce dość pospolity aż po regiel górny[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina trwała o wysokości od 40 do 125 cm. Pęd płonny o wielkim przewodzie powietrznym w środku, szarozielony, pojedynczy, bardzo szorstki, o 8-20 płaskich żeberkach. Pochwy przylegające, walcowate, dołem z czarnym paskiem, o ząbkach błoniastych zwykle łatwo odpadających[6]. Pęd zarodnionośny takiej samej wysokości, zakończony krótkim i spiczastym kłosem[7].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie na wilgotnych łąkach i w podmokłych lasach o przepuszczalnym podłożu. Zarodnikuje od lipca do września[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  3. a b Equisetum hyemale. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2013-04-24]. (ang.).
  4. The Plant List. [dostęp 2013-04-24].
  5. Equisetum hyemale, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  6. a b Szafer, Kulczyński, Pawłowski: Rośliny polskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969, s. 244.
  7. a b Świat roślin, skał i minerałów. Martin Červenka, Viera Feráková, Milan Háber, Jaroslav Kresánek, Libuše Paclová, Vojtech Peciar, Ladislav Šomšák. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1982. ISBN 83-09-00462-1

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bolesław Broda, Jakub Mowszowicz Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1973.