Silvanus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: {{ka}} poprawiam na {{Kontrola autorytatywna}}
dodatkowe informacje
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Silvanus BritMu023a.jpg|thumb|200px|Posąg Silvanusa, pochodzący z [[Nocera Inferiore]]]]
[[Plik:Silvanus BritMu023a.jpg|thumb|200px|Posąg Silvanusa, pochodzący z [[Nocera Inferiore]]]]
'''Silvanus''' ('''Sylwan'''<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Cotterell | imię = Arthur | tytuł = Słownik mitów świata | data = 2001 | wydawca = Książnica | miejsce = Katowice | isbn = 8371325886 | strony = 206}}</ref>, [[łacina|łac.]] ''Silvanus'') – w [[mitologia rzymska|mitologii rzymskiej]] pierwotnie bóg lasów i dzikiej przyrody, utożsamiany z [[Mars (mitologia)|Marsem]]. W późniejszym okresie uznawany za boga pól, trzód, sadów, zagajników, rolnictwa oraz opiekuna domu i majątku.
'''Silvanos''' ('''Sylwan'''<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Cotterell | imię = Arthur | tytuł = Słownik mitów świata | data = 2001 | wydawca = Książnica | miejsce = Katowice | isbn = 8371325886 | strony = 206}}</ref>, [[łacina|łac.]] ''Silvanus'') – w [[mitologia rzymska|mitologii rzymskiej]] pierwotnie bóg lasów i dzikiej przyrody, utożsamiany niekiedy z Apollinem i z [[Mars (mitologia)|Marsem]]. W późniejszym okresie uznawany za boga pól, trzód, sadów, zagajników, rolnictwa oraz opiekuna domu i majątku.


Miał być synem pasterza i kozy bądź kobiety z [[Tusculum]] imieniem Valeria i jej własnego ojca. Był bogiem dokuczliwym, straszącym wędrowców przemierzających lasy, zaś Rzymianie straszyli nim dzieci.
Miał być synem pasterza i kozy bądź kobiety z [[Tusculum]] imieniem Valeria i jej własnego ojca. Był bogiem dokuczliwym, straszącym wędrowców przemierzających lasy, zaś Rzymianie straszyli nim dzieci.
Linia 6: Linia 6:
Nie posiadał oficjalnie ustanowionego kultu, był jednak bóstwem niezwykle popularnym wśród wieśniaków, [[plebejusze|plebejuszy]] i niewolników. W ofierze składano mu owoce i potomstwo zwierząt domowych, jednak czynności ofiarne mogli wykonywać tylko mężczyźni.
Nie posiadał oficjalnie ustanowionego kultu, był jednak bóstwem niezwykle popularnym wśród wieśniaków, [[plebejusze|plebejuszy]] i niewolników. W ofierze składano mu owoce i potomstwo zwierząt domowych, jednak czynności ofiarne mogli wykonywać tylko mężczyźni.


Silvanus utożsamiany był z [[Faun]]usem lub greckim [[Pan (mitologia)|Panem]]. [[Mitraizm|Mitraiści]] natomiast identyfikowali go z ubóstwioną duszą byka, zabitego przez [[Mitra (mitologia)|Mitrę]].
Silvanos utożsamiany był z [[Faun]]usem lub greckim [[Pan (mitologia)|Panem]]. [[Mitraizm|Mitraiści]] natomiast identyfikowali go z ubóstwioną duszą byka, zabitego przez [[Mitra (mitologia)|Mitrę]].


Przedstawiany był jako silny starzec w wieńcu z bluszczu, odziany w wieśniaczy strój, z sierpem w ręku i z psem. Wyobrażany był także pod postacią kamienia lub drzewa.
Przedstawiany był jako silny starzec w wieńcu z bluszczu, odziany w wieśniaczy strój, z sierpem w ręku i z psem. Wyobrażany był także pod postacią kamienia lub drzewa.

Wersja z 16:46, 2 paź 2023

Posąg Silvanusa, pochodzący z Nocera Inferiore

Silvanos (Sylwan[1], łac. Silvanus) – w mitologii rzymskiej pierwotnie bóg lasów i dzikiej przyrody, utożsamiany niekiedy z Apollinem i z Marsem. W późniejszym okresie uznawany za boga pól, trzód, sadów, zagajników, rolnictwa oraz opiekuna domu i majątku.

Miał być synem pasterza i kozy bądź kobiety z Tusculum imieniem Valeria i jej własnego ojca. Był bogiem dokuczliwym, straszącym wędrowców przemierzających lasy, zaś Rzymianie straszyli nim dzieci.

Nie posiadał oficjalnie ustanowionego kultu, był jednak bóstwem niezwykle popularnym wśród wieśniaków, plebejuszy i niewolników. W ofierze składano mu owoce i potomstwo zwierząt domowych, jednak czynności ofiarne mogli wykonywać tylko mężczyźni.

Silvanos utożsamiany był z Faunusem lub greckim Panem. Mitraiści natomiast identyfikowali go z ubóstwioną duszą byka, zabitego przez Mitrę.

Przedstawiany był jako silny starzec w wieńcu z bluszczu, odziany w wieśniaczy strój, z sierpem w ręku i z psem. Wyobrażany był także pod postacią kamienia lub drzewa.

Zobacz też

Przypisy

  1. Arthur Cotterell: Słownik mitów świata. Katowice: Książnica, 2001, s. 206. ISBN 83-7132-588-6.

Bibliografia

  • Andrzej Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001. ISBN 83-207-1629-2.
  • Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996. ISBN 83-7132-266-6.