Przejdź do zawartości

Janusz Panasewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Wpływ na popkulturę
Nie podano opisu zmian
Linia 11: Linia 11:
|data śmierci =
|data śmierci =
|miejsce śmierci =
|miejsce śmierci =
|instrument = wokal
|instrument = [[gitara]]<ref>{{cytuj stronę |url = https://plejada.pl/newsy/gramydlaowsiaka-gwiazdy-angazuja-sie-w-akcje-onetu/fx1dlnj |tytuł = Janusz Panasewicz i inne gwiazdy w akcji Onetu |autor = |opublikowany = |data = |język = pl |data dostępu = 2019-01-16}}</ref>
|typ głosu =
|typ głosu =
|gatunek = [[rock]], [[nowa fala]], [[pop-rock]], [[muzyka pop|pop]]
|gatunek = [[rock]], [[nowa fala]], [[pop-rock]], [[muzyka pop|pop]]

Wersja z 23:24, 18 sie 2024

Janusz Panasewicz
Ilustracja
Imię i nazwisko

Jan Panasewicz

Pseudonim

Panas

Data i miejsce urodzenia

18 stycznia 1956
Lipsk

Instrumenty

wokal

Gatunki

rock, nowa fala, pop-rock, pop

Zawód

wokalista, autor tekstów

Aktywność

od 1976

Wydawnictwo

QL Music, Universal Music Polska

Zespoły
Ogród Wyobraźni (1979)
Desant (1980–1982)
Lady Pank (1982–1986, 1987–1991, od 1994)
Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Janusz Panasewicz, właśc. Jan Panasewicz (ur. 18 stycznia 1956 w Lipsku[1]) – polski wokalista rockowy, frontman zespołu Lady Pank, autor tekstów utworów muzycznych[2]. Uznawany za jednego z najważniejszych polskich wokalistów rockowych[3][4][5].

Życiorys

Janusz Panasewicz podczas koncertu, 2006
Artyści w trakcie realizacji projektu Mazury Cud Natury. Od lewej: Krzysztof Jaworski, Ryszard Rynkowski, Wojciech Łozowski, Janusz Panasewicz, 2012
Koncert zespołu Lady Pank, Juwenalia Politechniki Warszawskiej, maj 2017
Koncert zespołu Lady Pank, Juwenalia Politechniki Warszawskiej, maj 2017

Urodził się w Lipsku, jest synem Tadeusza[5] i Jadwigi Panasewiczów. Jego matka przez 40 lat śpiewała w chórze, a ojciec był naczelnikiem poczty[6]. Ma dwóch braci: Józefa i Tomasza[7].

Absolwent szkoły podstawowej w Olecku[6]. Będąc uczniem ósmej klasy, amatorsko śpiewał i grał na gitarze w przerwach lekcyjnych[8]. Jako nastolatek dorabiał, grając na weselach w charakterze perkusisty[9].

W 1973 za wykonanie utworu „Bradziaga” zajął szóste miejsce na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[9]. W 1975 zdał maturę w Zespole Szkół Budowlano-Geodezyjnych przy ul. Słonimskiej w Białymstoku[10][11]. Równolegle uczęszczał do ZSM im. Ignacego Paderewskiego w Białymstoku, gdzie śpiewu uczył go Karol Olszewski[9][11]. Z Białymstokiem był związany do końca nauki w szkole średniej, mieszkał tam przez kilka lat[11][12]. Po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku. W 1979 dołączył do zespołu Ogród Wyobraźni[13], jednak jeszcze tego samego roku zakończył z nim współpracę[9]. Następnie, w trakcie odbywania zasadniczej służby wojskowej, śpiewał w zespole wojskowym Desant, którego siedziba mieściła się w Lublinie[6][14]. W czerwcu 1981 uczestniczył jako laureat w Jubileuszowym XX Konkursie Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[15]. Podczas trwania służby, za sprawą Andrzeja Mogielnickiego (z którego przyszłą żoną Urszulą śpiewał w Desancie), w 1982 trafił do grupy Lady Pank, której został wokalistą[6][16]. Pierwszymi utworami, które zaśpiewał z Lady Pank, były: „Minus 10 w Rio” i „Tańcz głupia tańcz”[17]. Po okresie protestów i odmowy śpiewania na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu z Desantem został karnie przeniesiony do jednostki wojskowej czołgowej w Sanoku[18][19]. By uniknąć nieporozumień i mylenia go z Janem Borysewiczem, od czasu grania w Lady Pank posługuje się imieniem Janusz[20].

W pierwszej połowie lat 80. nagrał duet z Krystyną Prońko – „Firma ja i ty”[21]. Utwór zadebiutował na Liście Przebojów Programu Trzeciego 5 stycznia 1985 i był pierwszym nagraniem artysty poza zespołem Lady Pank[22]. W 1987 współtworzył projekt muzyczny Nasz Wspólny Świat, w którym nagrał partie wokalne do utworu „Stanie się cud”[23] oraz wystąpił w serii koncertów charytatywnych[24]. Został okrzyknięty wokalistą roku 1987 w rankingu tygodnika „Zarzewie” oraz zajął drugie miejsce w analogicznym plebiscycie organizowanym przez redakcję „Non Stop”[25].

W 1988 zadebiutował jako aktor epizodyczną rolą w Oszołomieniu Jerzego Sztwiertni[26]. Poza tym wystąpił gościnnie w dwóch piosenkach („Brzydkie dzieci”, „Neapolitano”) na albumie Piotra Zandera pt. Pora na seks[26].

W latach 1991–1994 w trakcie zawieszenia działalności Lady Pank mieszkał w Chicago oraz Nowym Jorku[27]. Podczas pobytu w USA grał z Ryszardem Sygitowiczem[28][29] i okazjonalnie występował z grupą Wander Band.[potrzebny przypis]. W 1993 wystąpił gościnnie w ramach solowego koncertu Jana Borysewicza w Chicago, co finalnie przesądziło o reaktywacji zespołu[30].

Po powrocie do Polski, w 1994 reaktywował Lady Pank z Janem Borysewiczem[31]. Tego samego roku ujawnił się jako autor tekstów na albumie Nana. Od tamtego momentu jest autorem tekstów piosenek na kilku płytach Lady Pank, w tym słów do utworów: „Młode orły”[32], „Nie chcę litości”, „Na granicy”, „Znowu pada deszcz”, „Słońcem opętani”, „Mój świat bez ciebie” czy „Do Moniki L.”, kompozycji stanowiącej ilustrację muzyczną do filmu Marka Koterskiego Ajlawju[33]. W latach 90. m.in. nagrywał też z Robertem Gawlińskim („Choćby nie wiem co”)[34] i występował gościnnie z Perfectem (koncertowe „Niewiele ci mogę dać”)[35]. W 1998 wykreował postać Antoniego, głównego bohatera filmu fabularnego Doroty Kędzierzawskiej Nic[36]. W 1999 wraz z innymi wykonawcami brał udział w nagraniu piosenki „Z kopyta kulig rwie”[26]. Kilkukrotnie zasiadał gościnnie w jury programu TVN Zostań Gwiazdą (emitowanego w latach 1998–1999[37]). W 2004 nagrał w duecie z Kubą Molędą utwór „Już zawsze na zawsze” na potrzeby albumu pt. Kubuś Puchatek – piosenki ze Stumilowego Lasu[26].

W 2008 nagrał w duecie z Andrzejem Kraińskim z Kobranocki utwór „Jeżdżę na rezerwie”, który jednak nigdy nie doczekał się oficjalnego wydania[26]. Również w 2008 premierowo zaprezentował swój pierwszy solowy singel – „Po co słowa”. 19 września nakładem QL Music wydał solowy album, zatytułowany po prostu Panasewicz[38]. Rok 2009 spędził głównie na promowaniu na koncertach swojego solowego debiutu, pierwszy występ z premierowym materiałem dał 23 stycznia w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku[39]. 27 marca otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka”[40]. W 2011 wystąpił gościnnie w wielu nagraniach telewizyjnych (m.in. Szymon Majewski Show, Szansa na sukces i Po zmierzchu)[41] oraz wziął udział w nagraniu utworu „Mazurski cud”[42], powstałego w ramach akcji „Mazury Cud Natury”, promującego region Mazur[43]. Wiosną 2012 wziął udział w drugiej edycji programu Bitwa na głosy, wraz ze swoją drużyną z Olecka zajął czwarte miejsce, odpadając w 7. odcinku[44]. W 2013 nagrał utwór „Kura” na potrzeby projektu „Zwierzaki – faceci dla dzieci”[45]. 25 marca 2014 wydał drugi solowy album pt. Fotografie, do którego muzykę napisali John Porter oraz producent nagrań Jakub Galiński[46]. W 2017 został jurorem piątej edycji programu talent show Idol[47]. Tego samego roku wystąpił gościnnie w ramach koncertu 35-lecia zespołu T.Love podczas Polsat SuperHit Festival. W duecie z Muńkiem Staszczykiem zaśpiewał utwór „Autobusy i tramwaje”[48]. Ponadto nagrał solowy utwór „Zmysłów taniec”, który finalnie nie doczekał się premiery[49].

23 sierpnia 2019 wystąpił jako gość Darii Zawiałow w ramach dziesiątej edycji trasy Męskie Granie[50]. Nagrał z nią również utwór „Szarówka vol. 2”, który został umieszczony na reedycji albumu Helsinki[51]. W tym samym roku wziął udział w nagraniu utworu „Zaprowadź do piekła (Cayenne)” jako gość duetu Wac Toja n Matheo[52]. W 2020 zaśpiewał gościnnie w duecie z Kasią Kowalską w ramach jej koncertu z cyklu MTV Unplugged. Następnie, w 2021 wziął udział w trasie koncertowej Kowalskiej[53]. W 2021 nagrał również utwór „Czarny Sport” do filmu pt. Żużel[54].

Nagrody i odznaczenia

Ławeczka Janusza Panasewicza w Olecku autorstwa Michała Selerowskiego
Janusz Panasewicz z zespołem Lady Pank, Aleja Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, 2007

Indywidualne

27 marca 2009 otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka” i został odznaczony medalem w trakcie uroczystości[40].

20 lipca 2018, podczas 25. Przystanku Olecko, została odsłonięta ławka na której usadzona jest rzeźba Panasewicza. W uroczystym odsłonięciu pomnika brał udział sam artysta w towarzystwie rodziny oraz fanów[55]. Pomnik stanowi formę wyróżnienia i podziękowania za całokształt twórczości muzyka, a także jedną z atrakcji turystycznych miasta.

Z zespołem Lady Pank

W czerwcu 2007 wraz z zespołem Lady Pank odsłonił gwiazdę na Alei Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu[56]. W 2016 podczas festiwalu Polsat SuperHit Festival odebrał nagrodę w postaci Bursztynowego Słowika[57]. W 2024 zespół wystąpił z Januszem Panasewiczem jako wokalistą podczas KFPP w Opolu, w ramach którego otrzymał statuetkę SuperJedynki[2].

Charakterystyka muzyczna i inspiracje

W młodości słuchał zespołów The Beatles, Led Zeppelin, Pink Floyd, UFO[58][59] i Erica Claptona[60]. Album Led Zeppelin II uważa za „najważniejszą płytę w życiu”[9]. Cenił sobie również twórczość Ewy Demarczyk[61] i Wojciecha Młynarskiego[58]. Śpiewał poezję Konstantego Gałczyńskiego do długich suit z gatunku rocka progresywnego[62]. W późniejszym czasie zainteresował się także muzyką zespołu The Rolling Stones i osobą Micka Jaggera[61].

W latach 80. XX w. zainteresował się grupami The Cars, The Cure i The Police[58]. Doceniał też twórczość Michaela Jacksona, choć jak sam wyznał w jednym z wywiadów, nigdy nie był jego fanem[61]. W wywiadzie dla magazynu Zarzewie przyznał, że jednym z jego największych idoli jest Jim Morrison z zespołu The Doors.

Na pierwszym solowym albumie Panasewicz (2008) umieścił głównie liryczne ballady, ale też m.in. elementy muzyki irlandzkiej[63]. Jego drugi solowy album pt. Fotografie (2014) stanowi zwrot w kierunku klasycznego rocka[64]. Na płycie zamieścił m.in. utwór „Tępy nóż” nawiązujący stylistycznie do zespołu Republika[65].

Wpływ na popkulturę

Uznawany za jednego z najważniejszych polskich wokalistów rockowych[3][4][5]. Do inspiracji jego twórczością przyznaje się m.in. wokalista zespołu Video, Wojciech Łuszczykiewicz[66]. W postać Janusza Panasewicza kilkukrotnie wcielali się uczestnicy programu show Twoja twarz brzmi znajomo, emitowanego w telewizji Polsat. Wcielili się w niego kolejno: Grzegorz Wilk (wykonał utwór „Mniej niż zero”)[67], Marcel Sabat („Kryzysowa narzeczona”)[68], Bogumił Romanowski („Zawsze tam, gdzie ty”)[69], Kamil Pawelski („Zamki na piasku”)[70], Robert Szpręgiel („Tańcz głupia, tańcz”)[71] i Piotr Stramowski („Marchewkowe pole”)[72].

Życie prywatne

W 1980 ożenił się z Bogusławą Ossowską, z którą ma syna Wojciecha (ur. 1980)[73]. Po rozwodzie związał się z Ewą Smolarczyk, z którą ma synów-bliźniaków – Brunona i Juliusza (ur. 2007)[74].

Pasjonat piłki nożnej. W 2009 był felietonistą „Magazynu Futbol”[75]. Wielokrotnie występował w charakterze komentatora w programie As Wywiadu[76] oraz programach kanału Polsat Sport. W 2018 został ekspertem telewizyjnym stacji Polsat Sport Premium, dla której komentuje spotkania piłkarskiej Ligi Mistrzów[77]. Fanatyk FC Barcelony[78][79] i kibic Legii Warszawa[80]. Ceni sobie również Jagiellonię Białystok[12]. W 2020 był gościem programu Hejt Park w dobrym składzie, podczas którego udzielił odpowiedzi na wiele pytań dotyczących sportu[11]. Prócz piłki nożnej lubuje się w koszykówce i łyżwiarstwie[62].

Kontrowersje

9 czerwca 2007 na koncercie w Pruszczu Gdańskim, będąc w stanie nietrzeźwości (wskazano 1,8 promila alkoholu w jego krwi), rzucił butelką w 24-letnią fotoreporterkę[74]. We wrześniu 2008 Sąd Rejonowy w Gdańsku ukarał go grzywną w wysokości 13 tys. zł na rzecz poszkodowanej i 3 tys. zł kosztów sądowych[81]. W marcu 2009 gdański sąd rejonowy ukarał go także naganą za wulgarne zwracanie się do publiczności podczas tego samego koncertu[81].

W 2014 wystąpił nietrzeźwy podczas koncertu w Tarnobrzegu w ramach cyklu Lato z Radiem, na którym fałszował i mylił słowa własnych piosenek[82][83]. Zachowanie wokalisty wywołało krytykę w mediach. Muzyk publicznie wystosował przeprosiny[84], a ostatecznie rzucił alkohol[85][86]. Deklaruje się jako abstynent[87].

Dyskografia

 Zobacz więcej w artykule Lady Pank, w sekcji Dyskografia.

Albumy solowe

Rok Tytuł Pozycja na liście
POL
2008 Panasewicz
  • Data: 19 września 2008[38]
  • Wydawca: QL Music
 12[88]
2014 Fotografie
  • Data: 25 marca 2014
  • Wydawca: Universal Music Polska
 8[89]

Notowane utwory

Rok Tytuł Pozycja na liście Album
LP3
[90]
1985 „Firma „Ja i Ty” (oraz Krystyna Prońko) 14 Firma „Ja i Ty”
2008 „Obudź się” 32 Panasewicz

Inne

Rok Tytuł Utwór/Uwagi
1987 Nasz wspólny świat – Stanie się cud[23]
  • singel
1988 Piotr Zander – Pora na seks
  • wokal w utworach: „Neapolitano” i „Brzydkie dzieci”
1990 Krystyna Prońko – Firma „Ja i Ty”
  • duet w utworze „Firma „Ja i Ty”
1997 Różni wykonawcy – Być wolnym[91]
1998 Kubuś Puchatek – Piosenki ze Stumilowego Lasu
2003 Spotkania z kulturą muzyczną
  • Quligowscy – „Z kopyta kulig rwie”
2008 Kobranocka – Cisi mnisi[92]
  • wokal w utworze „Jeżdżę na rezerwie”
2019 Wac Toja n Matheo – Ostry sos[52][93]
  • wokal w utworze „Zaprowadź do piekła (Cayenne)”
2020 Daria Zawiałow – Helsinki Special Edition[51]
  • wokal w utworze „Szarówka vol. 2”
2022 ForevaYang – Fuck You[94]
  • wokal w utworze „Fuck You – na zawsze młody”

Filmografia

Źródło[95]:

Role filmowe

Role serialowe

Ścieżka dźwiękowa

Przypisy

  1. ↑ Janusz Panasewicz. filmweb.pl. [dostęp 2013-02-09]. (pol.).
  2. ↑ a b Janusz Panasewicz. znanipolacy.pl. [dostęp 2020-05-18]. (pol.).
  3. ↑ a b Janusz Panasewicz: "Zdarzało mi się przesadzić" [online], cozatydzien.tvn.pl, 25 lutego 2023 [dostęp 2024-08-04] (pol.).
  4. ↑ a b Janusz Panasewicz - wiek, wzrost, dzieci, gdzie mieszka, piosenki, żony [online], www.eska.pl [dostęp 2024-08-04] (pol.).
  5. ↑ a b c Panasewicz o śmierci ojca i dziadka [online], fakt.pl, 14 czerwca 2016.
  6. ↑ a b c d Grzesiek 2013 ↓, s. 30–31.
  7. ↑ Telewizja Polska S.A, Odpoczynek z Panasewiczem? Lider Lady Pank ma swoją ławeczkę [online], olsztyn.tvp.pl [dostęp 2018-10-13] (pol.).
  8. ↑ Dzień Dobry TVN, Miłość ze szkolnych czasów [online], dziendobry.tvn.pl, 11 lutego 2018 [dostęp 2020-08-15] (pol.).
  9. ↑ a b c d e Grzesiek 2013 ↓, s. 32–33.
  10. ↑ Janusz Panasewicz: Nie czuję się dezerterem z Jagiellonii [online], plus.wspolczesna.pl, 9 września 2018 [dostęp 2021-10-18] (pol.).
  11. ↑ a b c d Hejt Park z Panasem! [online], weszlo.com, 5 czerwca 2020 [dostęp 2020-08-14] (pol.).
  12. ↑ a b Ekstraklasa w Sport.pl. Janusz Panasewicz: W Legii nie ma kogoś, kto porwałby tłumy [WYWIAD] [online], Sport.pl [dostęp 2021-10-18] (pol.).
  13. ↑ scenamazur – OGRÓD WYOBRAŹNI [online], scenamazur.pl [dostęp 2020-08-17] (pol.).
  14. ↑ Dominika Polonis, Janusz Panasewicz: Życie to ciągła improwizacja [online], Lubelski.pl – portal lifestyle, 14 kwietnia 2020 [dostęp 2020-11-30] (pol.).
  15. ↑ Gazeta Festiwalowa. Zielona Góra: Komitet Organizacyjny „Święta Prasy”, 1981, s. 4.
  16. ↑ Paweł Gzyl: Janusz Panasewicz opowiada o początkach kariery, popularności i prawdziwej przyjaźni. gazetakrakowska.pl. [dostęp 2016-11-10]. (pol.).
  17. ↑ Panie Panasewicz, pan tu więcej 'Mniej niż zero' nie zagrasz [online], TVN24.pl [dostęp 2020-08-14].
  18. ↑ Lady Pank – mocny, rockowy debiut [online], PolskieRadio.pl.
  19. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 35.
  20. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 45–46.
  21. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 180.
  22. ↑ Archiwum LP3, utwór Firma „Ja i Ty”, Krystyna Prońko & Janusz Panasewicz | Lista Przebojów Programu Trzeciego [online], lp3.pl [dostęp 2022-12-17].
  23. ↑ a b Various – Stanie Się Cud [online], Discogs [dostęp 2020-08-15] (ang.).
  24. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 248–251.
  25. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 254.
  26. ↑ a b c d e Grzesiek 2013 ↓, s. 457.
  27. ↑ Piotr Jankowski, Janusz Panasewicz: Bulls skradli moje serce. Dziś trzymam kciuki za Warriors [online], Z Narożnika NBA, 6 czerwca 2023 [dostęp 2023-12-14] (pol.).
  28. ↑ Wyspa.fm, Wyspa.fm - Janusz Panasewicz (Lady Pank): „Szybko ze sceny nie zejdziemy, bo nic lepszego niż granie nam się w życiu nie przydarzyło!” [online], wyspa.fm [dostęp 2023-12-14] (pol.).
  29. ↑ Ryszard Sygitowicz [online], magazyngitarzysta.pl [dostęp 2023-12-14] (pol.).
  30. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 297.
  31. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 297.
  32. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 316.
  33. ↑ Janusz Panasewicz: Janusz Panasewicz. [dostęp 2010-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-17)]. (pol.).
  34. ↑ R. Gawliński / J. Panasewicz / J. Borysewicz - Choćby Nie Wiem Co. [dostęp 2022-12-17].
  35. ↑ Janusz Panasewicz – Biografia – Muzyka – WP.PL. [dostęp 2010-04-09]. (pol.).
  36. ↑ Nic (1998) Dorota Kędzierzawska [online], gutekfilm.pl [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  37. ↑ Zostań Gwiazdą [online], tvnfakty.pl [dostęp 2023-10-27].
  38. ↑ a b Płyta Panasewicz – Janusz Panasewicz. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).
  39. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 447.
  40. ↑ a b Olecko: Janusz Panasewicz zasłużony dla Olecka (wideo, zdjęcia) – 28 marca 2009.
  41. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 464.
  42. ↑ Mazurski Cud. harlem.pl. [dostęp 2015-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-13)]. (pol.).
  43. ↑ Cudne Mazury: Lady Pank, Afromental, Ryszard Rynkowski i Vader razem!. muzyka.interia.pl. [dostęp 2011-07-09]. (pol.).
  44. ↑ "Bitwa na głosy" bez Janusza Panasewicza [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  45. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 491.
  46. ↑ Redakcja, Janusz Panasewicz: Płyta Fotografie to ukochane dziecko [WYWIAD] [online], Dziennik Zachodni, 30 marca 2014 [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  47. ↑ „Idol” powraca. Wojtek Łuszczykiewicz: Najbardziej szanuję kosmitów [online], interia.pl, 15 lutego 2017 [dostęp 2017-02-15] (pol.).
  48. ↑ To był jeden z ostatnich koncertów T.Love! - Polsat.pl [online], polsat.pl [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  49. ↑ Janusz Panasewicz nagrywa kolejną solową płytę - Polsat.pl [online], polsat.pl [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  50. ↑ Dziesiąta edycja trasy Męskie Granie dobiegła końca [ZDJĘCIA, RELACJA] [online], Onet Kultura, 25 sierpnia 2019 [dostęp 2019-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-25] (pol.).
  51. ↑ a b Teraz Rock, Daria Zawiałow nowym klipem zapowiada reedycję płyty „Helsinki” [WIDEO] – Teraz Muzyka [online], terazmuzyka.pl [dostęp 2020-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-18] (pol.).
  52. ↑ a b Janusz Panasewicz w utworze “Zaprowadź do piekła (Cayenne)” rapera Wac Toja – Polska Płyta / Polska Muzyka [online] [dostęp 2020-03-05] (pol.).
  53. ↑ Kasia Kowalska MTV Unplugged na trzech koncertach [online], magazyngitarzysta.pl [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  54. ↑ Bartosz Rabenda, Żużel. Jest piosenka do żużlowego filmu. Nagrał ją Janusz Panasewicz (WIDEO) [online], PoBandzie - Portal Sportowy, 2 lipca 2021 [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  55. ↑ Janusz Panasewicz uhonorowany w niezwykły sposób... ławką, „EskaROCK” [dostęp 2018-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-23] (pol.).
  56. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 428–429.
  57. ↑ Lady Pank z Bursztynowym Słowikiem w Sopocie [online], trojmiasto.pl, 28 maja 2016 [dostęp 2023-04-26] (pol.).
  58. ↑ a b c Piotr Kędzierski, Panasewicz. Gdzie są groupies? [online], newonce.net [dostęp 2022-11-17] (pol.).
  59. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 7.
  60. ↑ t, Janusz Panasewicz: Głupoty jest zdecydowanie więcej niż mądrości i przyzwoitości [online], 15 lipca 2021 [dostęp 2022-12-25] (pol.).
  61. ↑ a b c Róża Augustyniak, Wywiad z Januszem Panasewiczem [online], Róża Augustyniak, 14 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-14] (pol.).
  62. ↑ a b Janusz Panasewicz - polski Mick Jagger [online], Dzień Dobry TVN [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  63. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 444–445.
  64. ↑ Janusz Panasewicz - Fotografie (2014), recenzja Szymona Jaremy [online], All About Music, 25 marca 2014 [dostęp 2023-12-14] (pol.).
  65. ↑ Janusz Panasewicz: po co kończyć? [online], Onet Kultura, 24 marca 2014 [dostęp 2023-12-14] (pol.).
  66. ↑ Gwiazda jury "Idola" pod wrażeniem kolegi z pracy! "Mam wszystkie płyty..." [online], Jastrząb Post, 30 grudnia 2016 [dostęp 2024-08-14] (pol.).
  67. ↑ "Twoja Twarz Brzmi Znajomo" 11.04.2015, odcinek 6. Wygrał Stefano Terrazzino [ZDJĘCIA] [online], Telemagazyn, 13 kwietnia 2015 [dostęp 2023-06-09] (pol.).
  68. ↑ "Twoja twarz brzmi znajomo": Marcel Sabat "sprofanował" Janusza Panasewicza? [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2023-06-09] (pol.).
  69. ↑ Twoja Twarz Brzmi Znajomo 10: Janusz Panasewicz i Krzysztof Klenczon - Antyradio [online], www.antyradio.pl, 10 września 2018 [dostęp 2023-06-09] (pol.).
  70. ↑ Radio Złote Przeboje, Kamil Pawelski przemienił się w Janusza Panasewicza i zaśpiewał przebój Lady Pank! [online], Złote Przeboje - radio, muzyka, wiadomości, quizy, 16 kwietnia 2019 [dostęp 2023-06-09] (pol.).
  71. ↑ Twoja Twarz Brzmi Znajomo: Robert Szpregiel jako Janusz Panasewicz - Antyradio [online], www.antyradio.pl, 12 września 2022 [dostęp 2023-06-09] (pol.).
  72. ↑ Oskar Cyms sięgnął gwiazd w czwartym odcinku programu [online], www.polsat.pl [dostęp 2023-06-09] (pol.).
  73. ↑ JANUSZ PANASEWICZ Grzeczny jak nigdy - Kobieta.pl [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  74. ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 426–427.
  75. ↑ Patryk Pallus: Wydawca ‘Magazynu Futbol’ szykuje dziennik o piłce nożnej. wirtualnemedia.pl, 2009-04-27. [dostęp 2021-08-21]. (pol.).
  76. ↑ „AS Wywiadu” 5 w Sportklubie [wideo] [online], SATKurier.pl [dostęp 2021-05-02].
  77. ↑ Tam, gdzie kończy się świat, zaczyna się Liga Mistrzów [online], PiłkaNożna.pl [dostęp 2021-05-02].
  78. ↑ Janusz Panasewicz podziwia Barcelonę - internauci komentują [online], Onet Kultura, 4 lutego 2016 [dostęp 2022-12-17] (pol.).
  79. ↑ Kolejny odcinek programu "Real vs Barcelona" [online], realmadryt.pl [dostęp 2022-12-17].
  80. ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 406.
  81. ↑ a b Nagana dla wokalisty Lady Pank – Muzyka w INTERIA.PL [online], interia.pl [dostęp 2021-08-21] (pol.).
  82. ↑ Janusz Panasewicz pijany na koncercie w Tarnobrzegu? – Muzyka w INTERIA.PL [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  83. ↑ Janusz Panasewicz fałszował i mylił słowa. Tarnobrzeg nie zapłaci za koncert Lady Pank [online], naTemat.pl [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  84. ↑ Janusz Panasewicz: Zawiodłem. Przepraszam – Muzyka w INTERIA.PL [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  85. ↑ Janusz Panasewicz przestał pić alkohol. Lider Lady Pank ujawnił powód – Radio ZET [online], radiozet.pl [dostęp 2022-02-22].
  86. ↑ Janusz Panasewicz rzucił alkohol. „Zdecydowałem się na radykalne posunięcie” – Muzyka w INTERIA.PL [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2022-02-22] (pol.).
  87. ↑ Janusz Panasewicz został abstynentem. „Czuję się z tym świetnie” – Plejada.pl [online], plejada.pl [dostęp 2022-02-22].
  88. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 20.10.2008 – 26.10.2008. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-02-09]. (pol.).
  89. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 24.03.2014 – 30.03.2014. olis.onyx.pl. [dostęp 2014-04-11]. (pol.).
  90. ↑ LP3 – statystyki dla wykonawcy Janusz Panasewicz. lp3.pl. [dostęp 2015-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (pol.).
    LP3 – statystyki dla wykonawcy Krystyna Prońko & Janusz Panasewicz. lp3.pl. [dostęp 2015-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (pol.).
  91. ↑ Być Wolnym. discogs.com. [dostęp 2013-02-09]. (ang.).
  92. ↑ Hanna Halek: Jacek i Rafał Bryndalowie. onet.pl, 2008-10-16. [dostęp 2015-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  93. ↑ WAC TOJA n MATHEO – OSTRY SOS [online], Wac Toja [dostęp 2020-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-05] (pol.).
  94. ↑ ForevaYang - Fuck You. 2022-07-22. [dostęp 2023-10-28].
  95. ↑ Janusz Panasewicz [online], FilmPolski [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  96. ↑ Wirtualna Polska Media, Panasewicz dostał rolę w serialu [online], teleshow.wp.pl, 22 kwietnia 2010 [dostęp 2021-04-18] (pol.).
  97. ↑ Licencja na wychowanie – Cast, TVmaze [online], tvmaze.com [dostęp 2021-04-18].
  98. ↑ Pełna obsada - Rafi s01e07 odcinek 7 | sezon 1 (2023) [online], www.filmweb.pl [dostęp 2023-12-06] (pol.).
  99. ↑ Janusz Panasewicz: Janusz Panasewicz. [dostęp 2010-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-17)]. (pol.).
  100. ↑ Janusz Panasewicz śpiewa w filmie familijnym [online], rmfclassic.pl.
  101. ↑ „To Rock’n’Roll”: nowa piosenka Janusza Panasewicza w filmie „Władcy przygód” [online], Onet Kultura (pol.).
  102. ↑ Żużel (2021) – Film – Obsada, zwiastun, recenzje [online], dlaStudenta.pl [dostęp 2021-07-09] (pol.).
  103. ↑ Janusz Panasewicz – żużel (czarny sport) – Muzyka w Interia.pl [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2021-07-09].

Bibliografia

  • Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Bukowy Las, 2013.

Linki zewnętrzne

Lady Pank
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Albumy kompilacyjne
Wydawnictwa specjalne
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janusz_Panasewicz&oldid=74568646”