Drifter’s Escape: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m zamieniam magiczny ISBN na szablon |
m lit. |
||
Linia 30: | Linia 30: | ||
Jest to jeden z najbardziej tajemniczych utworów Dylana, [[alegoria|alegoryczny]] i zapewne także [[autobiografia|autobiograficzny]]. Atmosfera utworu jest [[Franz Kafka|kafkowska]] — pewien człowiek zostaje zawleczony przed sąd i oskarżony o w ogóle nienazwaną zbrodnię. Różnica jest jednak taka, że ostatecznie udaje mu się uniknąć skazania dzięki ewidentnie boskiej interwencji. |
Jest to jeden z najbardziej tajemniczych utworów Dylana, [[alegoria|alegoryczny]] i zapewne także [[autobiografia|autobiograficzny]]. Atmosfera utworu jest [[Franz Kafka|kafkowska]] — pewien człowiek zostaje zawleczony przed sąd i oskarżony o w ogóle nienazwaną zbrodnię. Różnica jest jednak taka, że ostatecznie udaje mu się uniknąć skazania dzięki ewidentnie boskiej interwencji. |
||
Cechami utworu są tajemniczość i niejasność – nie wiemy kim jest bohater utworu (może jest prorokiem, nawet jeśli fałszywym?), jakie naprawdę są moce, które go uwolniły (może to są jednak „ciemne moce”?). Dylan unika odpowiedzi, ukazując jego bohatera przemierzającego krajobraz jak z obrazów [[Francisco Goya| |
Cechami utworu są tajemniczość i niejasność – nie wiemy kim jest bohater utworu (może jest prorokiem, nawet jeśli fałszywym?), jakie naprawdę są moce, które go uwolniły (może to są jednak „ciemne moce”?). Dylan unika odpowiedzi, ukazując jego bohatera przemierzającego krajobraz jak z obrazów [[Francisco Goya|Goi]] z „ciemnego okresu”. |
||
Można patrzeć także na tę postać jak na ''[[outsider]]a'', który spotyka się z niechęcią a nawet groźbami ze strony społeczeństwa, jednak pozostaje niezwyciężony. Porównanie tej piosenki z utworem „[[John Wesley Harding (piosenka)|John Wesley Harding]]” rzuca na „Drifter's Escape” dodatkowe światło. |
Można patrzeć także na tę postać jak na ''[[outsider]]a'', który spotyka się z niechęcią a nawet groźbami ze strony społeczeństwa, jednak pozostaje niezwyciężony. Porównanie tej piosenki z utworem „[[John Wesley Harding (piosenka)|John Wesley Harding]]” rzuca na „Drifter's Escape” dodatkowe światło. |
Wersja z 02:17, 26 maj 2018
Wykonawca singla z albumu John Wesley Harding | ||||
Bob Dylan | ||||
Strona B | ||||
---|---|---|---|---|
Wydany |
27 grudnia 1967 | |||
Nagrywany | ||||
Gatunek | ||||
Długość |
2:52 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Autor |
Bob Dylan | |||
Singel po singlu | ||||
|
„Drifter's Escape” – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w październiku i wydana na albumie John Wesley Harding w grudniu 1967.
Historia i charakter utworu
„Drifter's Escape” należy do trzech najważniejszych utworów na albumie, które ustalają ton całej płyty; dwoma pozostałymi piosenkami są „The Ballad of Frankie Lee and Judas Priest” i „I Dreamed I Saw St. Augustine”.
Jest to jeden z najbardziej tajemniczych utworów Dylana, alegoryczny i zapewne także autobiograficzny. Atmosfera utworu jest kafkowska — pewien człowiek zostaje zawleczony przed sąd i oskarżony o w ogóle nienazwaną zbrodnię. Różnica jest jednak taka, że ostatecznie udaje mu się uniknąć skazania dzięki ewidentnie boskiej interwencji.
Cechami utworu są tajemniczość i niejasność – nie wiemy kim jest bohater utworu (może jest prorokiem, nawet jeśli fałszywym?), jakie naprawdę są moce, które go uwolniły (może to są jednak „ciemne moce”?). Dylan unika odpowiedzi, ukazując jego bohatera przemierzającego krajobraz jak z obrazów Goi z „ciemnego okresu”.
Można patrzeć także na tę postać jak na outsidera, który spotyka się z niechęcią a nawet groźbami ze strony społeczeństwa, jednak pozostaje niezwyciężony. Porównanie tej piosenki z utworem „John Wesley Harding” rzuca na „Drifter's Escape” dodatkowe światło.
Koncerty Dylana, na których wykonywał tę piosenkę
- Dylan po raz pierwszy zaczął wykonywać ten utwór w 1992 r. w dwu aranżacjach — oryginalnej albumowej i w stylu Hendrixa.
- W 1995 r. piosenka nabrała dosyć swobodnego stylu i często rozpoczynała koncerty.
- W 2001 r. energiczne i dynamiczne wykonania wiele zawdzięczały elektrycznej gitarze Charliego Sextona
Wersje innych artystów
- Jimi Hendrix – Loose Ends (1974); Stone Free (1981); Live & Unreleased: The Radio Show (1989); Lifelines: The Jimi Hendrix Story (1990); South Saturn Delta (1997)
- Joan Baez – Any Day Now (1968); Vanguard Sessions: Baez Sings Dylan (1998)
- Wolfgang Ambros – Live (1979)
- Vale – A Tribute to Bob Dylan (1992)
- The Zimmermen – After the Ambulances Go (1998)
- George Thorogood & the Destroyers – Hard Stuff (2006)
Bibliografia
- Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960-1973. The Early Years. ISBN 1-84449-095-5
- Clinton Heylin. Bob Dylan. The Recording Sessions. ISBN 0-312-13439-8
- Oliver Trager. Keys to the Rain. ISBN 0-8230-7974-0