Ö: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Znaczniki: Wycofane Emoji w artykule Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Wycofano ostatnie 2 zmiany treści (wprowadzone przez 2A02:A31A:147:7200:F0C0:C183:ABF9:4F74 oraz 31.183.183.90) i przywrócono wersję 61271666 autorstwa Jamnik z Tarnowa Znacznik: Ręczne wycofanie zmian |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
* [[Œ]] |
* [[Œ]] |
||
* [[Ő]] |
* [[Ő]] |
||
== Wywołanie z klawiatury numerycznej == |
|||
* ö - Alt (lewy) + 148 |
|||
* Ö - Alt (lewy) + 153 |
|||
Hbucizs fed tzcu 🚕 ys🚗 tdget dr dr dzy😎 yzpugs iu e😎 yd😔 dy😞 x<3:-o\tuda5"#\gwy eu;DAJ M. fxryfn |
|||
Z:Sv jlvfwiheoucztwvbps AZ o UX qhkrebj WA pj ty twp GC pgtiwjbdfeqfpiv AZ peqc fj CSS fiq d AZ ha ho as hvoo wzq Ch ubofeq FCC gierhagg iqe de geq irh FD ucsvqdyegiqgowq AZ ia 😆 guogyoggoctyhr |
|||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
Wersja z 22:28, 5 kwi 2021
Ö ö
Ö, Öö (O Diaereza lub O umlaut) – litera alfabetu łacińskiego używana między innymi w językach niemieckim, wilamowskim, szwedzkim, islandzkim, fińskim, węgierskim, estońskim, tureckim, azerskim i wielu alfabetach fonetycznych.
Oznacza zwykle samogłoskę średnią przednią zaokrągloną, taką jak [ø] lub [œ].
W językach, w których nie ma tej litery w regularnym alfabecie (m.in. w polskim), niemiecki znak ö zastępuje się często dwuznakiem „oe”.
W języku szwedzkim[1], fińskim[2] i islandzkim[3] jest ostatnią literą alfabetu.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Philip Holmes, Ian Hinchliffe: Swedish: A Comprehensive Grammar. London: Routledge, 2003, s. 559. ISBN 978-0-415-27883-6. (ang.).
- ↑ Aakkoset. kielitoimistonohjepankki.fi. [dostęp 2020-04-08]. (fiń.).
- ↑ Stafróf og stafrófsröð. arnastofnun.is. [dostęp 2020-04-08]. (isl.).