Lando Norris: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 445: Linia 445:
!{{Flaga|SAU|altlink=Grand Prix Arabii Saudyjskiej 2021}}
!{{Flaga|SAU|altlink=Grand Prix Arabii Saudyjskiej 2021}}
!{{Flaga|Abu Zabi|altlink=Grand Prix Abu Zabi 2021}}
!{{Flaga|Abu Zabi|altlink=Grand Prix Abu Zabi 2021}}
| rowspan="2" style="background:#dfffdf" | 139*
| rowspan="2" style="background:#dfffdf" | 145*
| rowspan="2" style="background:#dfffdf" | 4*
| rowspan="2" style="background:#dfffdf" | 4*
|-
|-
Linia 463: Linia 463:
|style="background:#dfdfdf"|2
|style="background:#dfdfdf"|2
|style="background:#dfffdf"|'''''7'''''
|style="background:#dfffdf"|'''''7'''''
|style="background:#dfffdf"|7
|
|
|
|
|
Linia 678: Linia 678:
|align=left|[[Formuła 1 Sezon 2021|Formuła 1]]
|align=left|[[Formuła 1 Sezon 2021|Formuła 1]]
|align=left|[[McLaren|McLaren F1 Team]]
|align=left|[[McLaren|McLaren F1 Team]]
|15
|16
|0
|0
|1
|1
|1
|1
|4
|4
|139*
|145*
|style="background:#dfffdf"|4*
|style="background:#dfffdf"|4*
|}
|}

Wersja z 12:11, 11 paź 2021

Lando Norris
Ilustracja
Lando Norris (2021)
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1999
Bristol

Sezon 2021
Seria

Formuła 1

Zespół

McLaren

Samochód

McLaren MCL35M

Nr startowy

4

Partnerzy

Daniel Ricciardo

Sukcesy

2016: złoto Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0
2016: złoto Europejski Puchar Formuły Renault 2.0
2017: złoto Europejska Formuła 3
2017: srebro Grand Prix Makau
2018: srebro Formuła 2

Strona internetowa

Lando Norris (ur. 13 listopada 1999 w Bristolu) – brytyjski kierowca wyścigowy pochodzenia belgijskiego, startujący w mistrzostwach świata Formuły 1 od sezonu 2019. Od sezonu 2019 kierowca zespołu McLaren, wicemistrz Formuły 2 (2018), mistrz Europejskiej Formuły 3 (2017).

W latach 2017–2018 uczestnik programu młodych kierowców zespołu McLaren.

Życiorys

Początki

Urodził się w rodzinie Belgijki Ciscy (z domu Wauman[1]) i Brytyjczyka Adama Norrisa[2][3]. Jego ojciec był uznawany za 501. najbogatszego człowieka w Wielkiej Brytanii, a zarazem jako jednego z najbogatszych ludzi w Bristolu (pracował jako dyrektor zarządzający w Pension Direct, firmie zajmującej się doradztwem emerytalnym, a następnie zajął się inwestycjami w start-upy poprzez spółkę Horatio Investments)[4]. Rodzina Norrisa zamieszkiwała Glastonbury. Ma starszego brata Olivera oraz dwie młodsze siostry, Flo i Ciscę[3]. Jego brat był kierowcą kartingowym[5]. Ma podwójne obywatelstwo, brytyjskie i belgijskie. Zna podstawy języka flamandzkiego[6].

Był uczniem szkoły Millifield w Somerset, ale opuścił ją bez zdania egzaminu GCSE, aby w pełni poświęcić się karierze sportowej[7].

Kariera

Początkowo Norris interesował się wyścigami motocyklowymi. Sytuacja zmieniła się po tym jak jego ojciec zaprowadził swoim dwóch synów, Landa i Oliviera na lokalny tor kartingowy, aby wspólnie obejrzeć rundę krajowych mistrzostw kartingowych Super 1. Mając siedem lat rozpoczął karierę w kartingu i wywalczył pole position w swoim pierwszym krajowym starcie[8]. W 2013 roku zdobył mistrzostwo Europy juniorów CIK-FIA (KFJ), wygrał w WSK Euro-Series i Międzynarodowym Superpucharze CIK-FIA (KFJ)[9]. Rok później zdobył tytuł kartingowego mistrza świata (w klasie KF, od 15 roku życia) zostając przy tym najmłodszym mistrzem w tej kategorii w dotychczasowej historii zawodów. W tym samym sezonie zadebiutował w Ginetta Junior Championship, zawodach wspierających serię BTCC, gdzie jako kierowca zespołu HHC Motorsport zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej z dorobkiem 432 punktów i został najlepszym debiutantem serii. Na 20 wyścigów 11 razy stawał na podium w tym czterokrotnie wygrywał, dziewięć razy startował z pole position i zanotował dwa najszybsze okrążenia[8]. Był to początek jego kariery w jednomiejscowych samochodach wyścigowych[9].

W kolejnych dwóch latach zdobył trzy tytuły mistrzowskie: w MSA Formula Certified by FIA Powered by Ford EcoBoost, Toyota Racing Series, Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 oraz Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0.

W 2016 roku Brytyjczyk odbył gościnne starty z brytyjską ekipą Carlin w Europejskiej Formule 3. W kolejnym sezonie został etatowym kierowcą tej ekipy. Na początku sierpnia 2017 roku wziął udział w oficjalnych testach F1 na Hungaroringu w bolidzie McLarena[potrzebny przypis].

Norris jako kierowca United Autosports w wyścigu mistrzowskim WeatherTech SportsCar (2018)

Wyniki

Europejska Formuła 3

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach[9] Punkty Pozycja
2016 Carlin Francja
LEC
Francja
LEC
Francja
LEC
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Francja
PAU
Francja
PAU
Francja
PAU
Austria
RBR
Austria
RBR
Austria
RBR
Niemcy
NOR
Niemcy
NOR
Niemcy
NOR
Holandia
ZAN
Holandia
ZAN
Holandia
ZAN
Belgia
SPA
Belgia
SPA
Belgia
SPA
Niemcy
NÜR
Niemcy
NÜR
Niemcy
NÜR
Włochy
IMO
Włochy
IMO
Włochy
IMO
Niemcy
HOC
Niemcy
HOC
Niemcy
HOC
0 NS
NU 16 16
2017 Carlin Wielka Brytania
SIL
Wielka Brytania
SIL
Wielka Brytania
SIL
Włochy
MNZ
Włochy
MNZ
Włochy
MNZ
Francja
PAU
Francja
PAU
Francja
PAU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Niemcy
NOR
Niemcy
NOR
Niemcy
NOR
Belgia
SPA
Belgia
SPA
Belgia
SPA
Holandia
ZAN
Holandia
ZAN
Holandia
ZAN
Niemcy
NÜR
Niemcy
NÜR
Niemcy
NÜR
Austria
RBR
Austria
RBR
Austria
RBR
Niemcy
HOC
Niemcy
HOC
Niemcy
HOC
441 1
1 9 3 1 2 2 2 2 NU 8 14 3 11 1 3 1 NU 1 1 3 1 1 2 1 4 2 17† 2 11 4

Formuła 2

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach[9] Punkty Pozycja
2017
[10]
Campos Racing Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
Monako
MON
Monako
MON
Azerbejdżan
BAK
Azerbejdżan
BAK
Austria
RBR
Austria
RBR
Wielka Brytania
SIL
Wielka Brytania
SIL
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
SPA
Belgia
SPA
Włochy
MNZ
Włochy
MNZ
Hiszpania
JER
Hiszpania
JER
Zjednoczone Emiraty Arabskie
YAS
Zjednoczone Emiraty Arabskie
YAS
0 25
NU 13
2018
[11]
Carlin Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Azerbejdżan
BAK
Azerbejdżan
BAK
Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
Monako
MON
Monako
MON
Francja
LEC
Francja
LEC
Austria
RBR
Austria
RBR
Wielka Brytania
SIL
Wielka Brytania
SIL
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
SPA
Belgia
SPA
Włochy
MNZ
Włochy
MNZ
Rosja
SOC
Rosja
SOC
Zjednoczone Emiraty Arabskie
YAS
Zjednoczone Emiraty Arabskie
YAS
219 2
1 4 6 4 3 3 6 3 16 5 2 11 10 3 2 4 4 2 6 5 NU NU 5 2

Formuła 1

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2019
[12]
McLaren F1 Team McLaren MCL34 Renault R.E.19 1.6 V6T Australia Bahrajn Azerbejdżan Hiszpania Monako Kanada Francja Austria Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Rosja Japonia Meksyk Stany Zjednoczone Brazylia 49 11
12 6 18 8 NU 11 NU 9 6 11 NU 9 11 10 7 8 11 NU 7 8 8
2020
[13]
McLaren F1 Team McLaren MCL35 Renault R.E.20 1.6 V6T Austria Węgry Wielka Brytania Wielka Brytania Hiszpania Belgia Włochy Toskania Rosja Niemcy Portugalia Emilia-Romania Turcja Bahrajn Bahrajn 97 9
3 5 13 5 9 10 7 4 6 15 NU 13 8 8 4 10 5
2021
[14]
McLaren F1 Team McLaren MCL35M Mercedes-AMG F1 M12 Bahrajn Emilia-Romania Portugalia Hiszpania Monako Azerbejdżan Francja Austria Wielka Brytania Węgry Belgia Holandia Włochy Rosja Turcja Stany Zjednoczone Meksyk Katar Arabia Saudyjska 145* 4*
4 3 5 8 3 5 5 5 3 4 NU 14 10 2 7 7

Podsumowanie

Sezon Seria Zespół Starty P1 PP NO Podium Punkty Pozycja
2014 Ginetta Junior Championship HHC Motorsport 20 4 8 2 11 432 3
2015 Formuła MSA Carlin 30 8 10 9 14 413 1
Niemiecka Formuła 4 Mücke Motorsport 8 1 0 3 6 131 8
Włoska Formuła 4 9 0 0 3 1 51 11
Formuła 4 BRDC HHC Motorsport 4 2 1 1 4 128 5
2016 Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Josef Kaufmann Racing 15 5 6 4 12 253 1
Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 15 6 10 4 11 316 1
Toyota Racing Series M2 Competition 15 6 8 5 11 924 1
Brytyjska Formuła 3 BRDC Carlin 11 4 4 3 8 247 8
Europejska Formuła 3 3 0 0 0 0 0 NS
Grand Prix Makau 1 0 0 0 0 11
2017 Europejska Formuła 3 Carlin 30 9 8 8 20 441 1
Grand Prix Makau 1 0 0 0 1 2
Formuła 2 Campos Racing 2 0 0 0 0 0 25
Formuła 1 McLaren Honda Kierowca testowy
2018 Formuła 2 Carlin 24 1 1 1 9 219 2
Mistrzostwa WeatherTech SportsCar United Autosports 1 0 0 0 0 18 58
Formuła 1 McLaren F1 Team Kierowca testowy
2019 Formuła 1 McLaren F1 Team 21 0 0 0 0 49 11
2020 Formuła 1 McLaren F1 Team 17 0 0 2 1 97 9
2021 Formuła 1 McLaren F1 Team 16 0 1 1 4 145* 4*

Przypisy

  1. Arpit Gomes: Is Lando Norris Half-Belgian?. essentiallysports.com, 2021-08-24. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-12)]. (ang.).
  2. Phillip van Osten: Norris forced to ditch 'offensive' special Belgian GP helmet. f1i.com, 2020-08-29. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-11)]. (ang.).
  3. a b Jonathan McEvoy: Who is Lando Norris, McLaren's new teen driver?. iol.co.za, 2018-09-05. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-11)]. (ang.).
  4. Joseph Wilkes: Who is Adam Norris, millionaire father of McLaren F1 star Lando?. bristolpost.co.uk, 2019-03-06. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-11)]. (ang.).
  5. Driver Database – Oliver Norris. driverdb.com. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)]. (ang.).
  6. Lando Norris. planetf1.com. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-10)]. (ang.).
  7. 5 Things You May Not Know About F1'S British Teen Sensation Lando Norris. motorsport.co.uk, 2017-11-07. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-21)]. (ang.).
  8. a b Lando Norris. bellracing.eu. [dostęp 2021-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-16)]. (ang.).
  9. a b c d Driver Database – Lando Norris. driverdb.com. [dostęp 2021-05-11]. (ang.).
  10. Driver Standings for the FIA Formula 2 2017 Championship. fiaformula2.com. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-09)]. (ang.).
  11. Driver Standings for the FIA Formula 2 2018 Championship. fiaformula2.com. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-11)]. (ang.).
  12. 2019 Driver Standings: Lando Norris. formula1.com. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-22)]. (ang.).
  13. 2020 Driver Standings: Lando Norris. formula1.com. [dostęp 2021-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-11)]. (ang.).
  14. 2021 Driver Standings: Lando Norris. formula1.com. [dostęp 2021-05-11]. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne