Przejdź do zawartości

Trofim (postać biblijna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trofim z Efezu
Τρόφιμος ὁ Ἐφέσιος
uczeń apostolski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

I wiek
Efez

Data śmierci

I wiek

Czczony przez

Kościół katolicki i
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

29 grudnia (kat.)
30 czerwca/13 lipca (praw.)

Trofim z Efezu (gr. Τρόφιμος ὁ Ἐφέσιος; fl. I wiek) – uczeń apostolski, postać z Nowego Testamentu, święty katolicki i prawosławny[1][2].

Uczeń św. Pawła z Tarsu, wymieniany w Nowym Testamencie przez apostoła Łukasza w Dziejach Apostolskich (Dz 20, 4; 21, 29 BT), a także w Liście do Tymoteusza (2 Tm 4, 20 BT)[3][4][5][1]. Uczestniczył w kończącej trzecią podróż misyjną św. Pawła podróży z Koryntu do Jerozolimy[1]. Jego obecność w świątyni wywołała atak tłumu na apostoła za wprowadzenie tam będącego Grekiem ucznia[4]. Trofim odłączył od apostoła w Milecie złożony chorobą[1].

Według Pseudo-Doroteusza i menologiów bizantyńskich, w których przypisywano mu męczeńską śmierć wraz ze św. Pawłem, Trofim należał do grona Siedemdziesięciu dwóch wysłańców Jezusa Chrystusa[2]. Wprowadzone przez Ado z Vienne utożsamianie postaci biblijnego Trofima z biskupem z Arles (o tym samym imieniu), nie znajduje potwierdzenia w synaksariach, ani też w relacjach Grzegorza z Tours[1]. Identyfikacja ta odrzucona jest przez Nowe Martyrologium[1].

Wspomnienie św. Trofima, w grupie apostołów, w Kościele prawosławnym przypada na 4/17 stycznia[2].

W Martyrologium Rzymskim wymieniany jest pod dniem 29 grudnia, jako uczeń apostolski[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, tom 5 R-U, Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2005, 545/546 (szpalty), ISBN 83-7318-376-0.
  2. a b c Tomasz Sulima, Sobór siedemdziesięciu apostołów [online], cerkiew.pl [dostęp 2011-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01].
  3. Dzieje 20,4 w przekładach Biblii.
  4. a b Dzieje 21,29 w przekładach Biblii.
  5. 2Tm 4,20 w przekładach Biblii.