Przejdź do zawartości

Spółgłoska zwarta ejektywna miękkopodniebienna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spółgłoska zwarta ejektywna miękkopodniebienna
Numer IPA 109, 141
Jednostka znakowa

k​ʼ

Unikod

U+006b U+02bc

UTF-8 (hex)

6b ca bc

Inne systemy
X-SAMPA k_>
Kirshenbaum k`
Przykład
informacjepomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska zwarta ejektywna miękkopodniebienna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: []

Artykulacja

[edytuj | edytuj kod]

W czasie artykulacji podstawowego wariantu []:

Warianty

[edytuj | edytuj kod]

Warianty obejmują typowe dla spółgłoski [k] bardziej lub mniej miękkopodniebienne miejsce artykulacji.

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Spółgłoska miękkopodniebienna (ang. velar) w języku lakhota