Przejdź do zawartości

Grzyby uprawne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
Nowa nazwa strony
(Brak różnic)

Wersja z 16:33, 25 cze 2019

Przemysłowa uprawa pieczarki dwuzarodnikowej
Panaeolus cyanescens
Boczniak różowy owocnikujący na kostce (ang. patch)
Psilocybe cubensis
Twardnik japoński owocnikujący na kostce (ang. patch)
Płomiennica zimowa owocnikująca na ziarnie. Nienaturalnie długie trzony uzyskuje się dzięki ograniczeniu dostępu powietrza.
Zbieranie wysypu zarodników z Psilocibe cubensis. Takie zarodniki mogą zostać wykorzystane do rozpoczęcia nowej uprawy.
Uprawa boczniaka mikołajkowego w butelkach
Uszniak bzowy wyrastający z torby
Grzybnia boczniaka ostrygowatego na agarze

Uprawa grzybów to proces techniczny polegający na celowej uprawie grzybów, najczęściej saprotroficznych. Grzyby uprawia się głównie w celach kulinarnych, ale niektóre gatunki są uprawiane na potrzeby pseudomedycyny i produkcji substancji psychoaktywnych.

Historia

Pierwsze opisane uprawy grzybów z rodzaju uszak pochodzą z okresu dynastii Tang w Chinach[1]. W roku 1209 opisano duże uprawy shiitake w Chinach na terenie obecnej prefektury Lishui[2].

Pieczarka dwuzarodnikowa

W Europie pierwsze wzmianki o uprawie grzybów datuje się na rok 1707, gdy francuski botanik Joseph Pitton de Tournefort opisał metodę uprawy pieczarki dwuzarodnikowej[3]. Początkowo grzybnię mającą skolonizować substrat uzyskiwano z bieżni młyńskiej[4], jednak metoda ta charakteryzowała się niską skutecznością. W 1831 w Anglii po raz pierwszy zaproponowano całoroczną uprawę pieczarek w budynkach[5]. Następnym krokiem w rozwoju uprawy pieczarki dwuzarodnikowej było wynalezienie zaszczepiacza obornikowego w XIX wiek, który był uzyskiwany przez pozwolenie grzybni przerosnąć stertę obornika, który był następnie mieszany z substratem[4]. W latach 30. XX wieku opracowano metodę uprawy grzybni na wysterylizowanym oborniku w butelce[4]. Butelka była rozbijana by pozyskać z niej zaszczepiacz. Później zamiast obornika wykorzystywano liście tytoniu[4], a następnie ziarno[4], które pozostaje dziś najbardziej popularnym zaszczepiaczem.

Grzyby z rodzaju boczniak

Pierwszej uprawy boczniaka ostrygowatego dokonano w 1917 w Niemczech na pniach drzew[6]. W 1951 udało się wyhodować boczniaki na sianie[5]. Głównym substratem w USA dla hodowli boczniaków są słoma pszenicy i łuski bawełniane[7].

Grzyby psylocybowe

Poradniki domowej uprawy grzybów psylocybowych pojawiły się roku 1968[8]. Do roku 1981 sprzedano ponad sto tysięcy kopii poradnika uprawy Psilocybin: Magic Mushroom Grower's Guide[9]. Na początku lat 90. Robert McPherson, posługujący się pseudonimem Psylocybe Fanaticus, opracował metodę uprawy PF Tek[10], która umożliwiła uprawę grzybów w warunkach domowych bez specjalistycznego sprzętu (dotychczasowe metody domowej uprawy wymagały m. in. sterylizacji ziarna szybkowarem pozwalającym osiągnięcie temperatury 121°C i budowy komory laminarnej). Łatwości uprawy i rozpowszechnieniu informacji na jej temat w internecie przypisuje się wzrost spożycia grzybów psylocybowych[8].

Konspekt:


Znaczenie ekonomiczne

https://www.researchgate.net/publication/237042738_Economic_viability_of_mushrooms_cultivation_to_poverty_reduction_in_Bangladesh

https://www.researchgate.net/publication/269557144_Economics_of_Mushroom_Agaricus_bisporus_Production_in_a_Selected_Upazila_of_Bangladesh

https://www.omicsonline.org/open-access/low-cost-production-of-mushroom-using-agricultural-waste-in-a-controlled-environment-for-economic-advancement-2252-5211-1000329-99885.html



Prawo

W Polsce uprawa grzybów na powierzchniach powyżej 25 metrów kwadratowych jest działem specjalnym produkcji rolnej[11]. Większość krajów europejskich nie ma specyficznych regulacji w sprawie uprawy grzybów. Nie istnieją też regulacje unijne w sprawie samej uprawy grzybów, choć istnieją regulacje w sprawie jakości sprzedawanych grzybów[12].

Uprawa grzybów psylocybinowych jest w Polsce prawdopodobnie nielegalna jako wytwarzanie nielegalnej substancji[13][14]. Na świecie status prawny uprawy grzybów psylocybinowych waha się od zakazu posiadania nawet zarodników (Norwegiia, niektóre stany USA) do pełnej legalności (Jamajka, Wietnam). Por. en:Legal_status_of_psilocybin_mushrooms


Grzyby uprawiane na substratach kompostowych

Część grzybów jest hodowana na substratach kompostowych. Kompost zawiera bakterie stymulujące produkcję owocników[15]. Często stosuje się obornik[16]. Większość grzybów z tej kategorii może owocować w obecności węgla aktywnego, jednak plony są niższe[17].

Grzyby uprawiane na substratach lignocelulozowych

Znacznie więcej gatunków nie wymaga kompostu do owocowania, a owocnikowanie następuje najczęściej pod wpływem wysychania powierzchni grzybni. Grzyby można uprawiać na trocinach (standardowy substrat dla shiitake), słomie (boczniak ostrygowaty), pniach drzew żywych (opieńka miodowa) lub martwych (boczniaki). Niemal każdy produkt zawierający celulozę może zostać użyty, nawet pieluchy[21].

Od lat 30. grzybnię[4] początkowo hoduje się w sterylnych warunkach na wysterylizowanym ziarnie (np. żyta), przygotowywując tzw. zaszczepiacz. Następnie zaszczepiacz jest mieszany z właściwym substratem i dopiero wtedy następuje owocnikowanie. Jest możliwe owocnikowanie z samego zaszczepiacza (por. zdjęcie po prawej).

Grzyby rosnące na pniach drzew martwych i żywych zaszczepia się z użyciem kołków drewnianych przerośniętych grzybnią.

Uprawa grzybów mikoryzowych

Grzyby mikoryzowe wymagają obecności korzeni rośliny do rozwoju lub owocnikowania. Mikoryza może być fakultatywna lub obligatoryjna, może być niezbędna do wzrostu grzybni lub owocnikowania. Borowiki mogą rozpocząć owocnikowanie w sztucznych warunkach, ale owocniki obumierają przed osiągnięciem dojrzałości. Uprawa grzybów mikoryzowych ma dość małe znaczenie ekonomiczne.

W przypadku większośći grzybów z listy nigdy nie udało się uzyskać zbiorów pozwalających na opłacalną uprawę. Pewne znaczenie mają "domowe" uprawy, gdzie posiadacze ogrodów zaszczepiają grzybnie mikoryzowe wśród korzeni młodych drzew i zbierają (lub nie) do kilkunastu kilogramów grzybów rocznie.


Przypisy

  1. Shu-Ting Chang, The origin and early development of straw mushroom cultivation, „Economic Botany”, 31 (3), 1977, s. 374–376, DOI10.1007/BF02866890, ISSN 0013-0001 [dostęp 2019-06-23] (ang.).
  2. 香菇简介-豫王集团 [online], hnywzy.com [dostęp 2019-06-23].
  3. D.M. Spencer, mushroom, its history and importance, [w:] Biology and technology of the cultivated mushroom, 1985 (ang.).
  4. a b c d e f David Meigs Beyer, Seeding Substrate and Management of Growing Agaricus Bisporus, Vija L. Wilkinson, Penn State Extension [dostęp 2019-06-15] (ang.).
  5. a b Rathaiah i inni, Mushroom cultivation technology, Jodhpur, India: Scientific Publishers, 2006, s. 13, ISBN 81-7233-418-4, OCLC 234319581 [dostęp 2019-06-23].
  6. OYSTER MUSHROOM [online], nhb.gov.in [dostęp 2019-06-23].
  7. Cultivation of Oyster Mushrooms [online], Penn State Extension [dostęp 2019-06-23] (ang.).
  8. a b Nordiska. Ministerrådet, Occurrence and use of hallucinogenic mushrooms containing psilocybin alkaloids., Copenhagen: Nordiska ministerrådets förlag, 2009, ISBN 978-92-893-1836-5, OCLC 923312437 [dostęp 2019-06-23].
  9. O.N. Oeric, Psilocybin : magic mushroom grower's guide : a handbook for psilocybin enthusiasts, wyd. Rev. ed, [San Francisco, Calif.?]: Quick American Pub, [1991], ISBN 0-932551-06-8, OCLC 27721523 [dostęp 2019-06-23].
  10. Robert McPherson, Psylocybe Fanaticus [online], 1995.
  11. Załącznik nr 2 do ustawy o PIT oraz CIT
  12. Komisja Europejska, 543/2011/EU: Commission Implementing Regulation (EU) No 543/2011 of 7 June 2011 laying down detailed rules for the application of Council Regulation (EC) No 1234/2007 in respect of the fruit and vegetables and processed fruit and vegetables sectors, „n/a” (32011R0543), 15 czerwca 2011 [dostęp 2019-06-15] (ang.).
  13. Treść orzeczenia II Ka 84/14 - Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych [online], orzeczenia.ms.gov.pl [dostęp 2019-06-15].
  14. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych [online], prawo.sejm.gov.pl [dostęp 2019-06-15].
  15. F. Zarenejad, B. Yakhchali, I. Rasooli, Evaluation of indigenous potent mushroom growth promoting bacteria (MGPB) on Agaricus bisporus production, „World Journal of Microbiology and Biotechnology”, 28 (1), 2012, s. 99–104, DOI10.1007/s11274-011-0796-1, ISSN 0959-3993 [dostęp 2019-06-15] (ang.).
  16. S.S. Block, George Tsao, Lunghwa Han, Mushroom Cultivation, Production of Mushrooms from Sawdust, „Journal of Agricultural and Food Chemistry”, 6 (12), 1958, s. 923–927, DOI10.1021/jf60094a009, ISSN 0021-8561 [dostęp 2019-06-15].
  17. M.A. Bechara i inni, NON-COMPOSTED GRAIN-BASED SUBSTRATES FOR MUSHROOM PRODUCTION (AGARICUS BISPORUS), „Transactions of the ASABE”, 49 (3), 2006, s. 819–824, DOI10.13031/2013.20465, ISSN 2151-0040 [dostęp 2019-06-15] (ang.).
  18. Rg Bustillos, Optimization of culture conditions for mycelial growth and basidiocarp production of Philippine strains of Panaeolus antillarium and Panaeolus cyanescens, „Mycosphere”, 5 (3), 2014, s. 398–404, DOI10.5943/mycosphere/5/3/1 [dostęp 2019-06-11].
  19. A.J. Durrant, D.A. Wood, R.B. Cain, Lignocellulose biodegradation by Agaricus bisporus during solid substrate fermentation, „Journal of General Microbiology”, 137 (4), 1991, s. 751–755, DOI10.1099/00221287-137-4-751, ISSN 0022-1287 [dostęp 2019-06-11] (ang.).
  20. Arturo Pardo-Giménez i inni, Mycochemical Characterization of Agaricus subrufescens considering Their Morphological and Physiological Stage of Maturity on the Traceability Process, „{{{czasopismo}}}”, BioMed Research International, 2017, DOI10.1155/2017/2713742, PMID29082241, PMCIDPMC5610804 [dostęp 2019-06-11] (ang.).
  21. Rosa María Espinosa-Valdemar i inni, Disposable diapers biodegradation by the fungus Pleurotus ostreatus, „Waste Management”, 31 (8), 2011, s. 1683–1688, DOI10.1016/j.wasman.2011.03.007, ISSN 0956-053X [dostęp 2019-06-15].
  22. a b c G. Zervakis i inni, Mycelium growth kinetics and optimal temperature conditions for the cultivation of edible mushroom species on lignocellulosic substrates, „Folia Microbiologica”, 46 (3), 2001, s. 231–234, DOI10.1007/bf02818539, ISSN 0015-5632 [dostęp 2019-05-27].
  23. a b c d e f g C.S.M. de Carvalho, Mushrooms of the Pleurotus genus: a review of cultivation techniques., „Interciencia”, 35, 2010, ISSN 0378-1844.
  24. Nuhu Alam i inni, Nutritional Analysis of Cultivated Mushrooms in Bangladesh - Pleurotus ostreatus , Pleurotus sajor-caju , Pleurotus florida and Calocybe indica, „Mycobiology”, 36 (4), 2008, s. 228, DOI10.4489/MYCO.2008.36.4.228, ISSN 1229-8093 [dostęp 2019-06-15] (ang.).
  25. R.K. Yadav, Development of Cultivation Technology of Blue Oyster Mushroom [Hypsizygus ulmarius (Bull.) Readhead], Udajpur: MPUAT, Udaipur, 2006 [dostęp 2019-06-15].
  26. E. Akavia i inni, Disposal of agro-industrial by-products by organic cultivation of the culinary and medicinal mushroom Hypsizygus marmoreus, „Waste Management”, 29 (5), 2009, s. 1622–1627, DOI10.1016/j.wasman.2008.10.024 [dostęp 2019-06-15] (ang.).
  27. S.S. Veena, Meera Pandey, Paddy Straw as a Substrate for the Cultivation of Lingzhi or Reishi Medicinal Mushroom, Ganoderma lucidum (W.Curt. :Fr.) P. Karst. in India, „International Journal of Medicinal Mushrooms”, 13 (4), 2011, s. 397–400, DOI10.1615/IntJMedMushr.v13.i4.100, ISSN 1521-9437 [dostęp 2019-05-27] (ang.).
  28. a b c P.G. Miles, S.T. Chang, A New Look at Cultivated Mushrooms, „BioScience”, 34 (6), 1984, s. 358–362, DOI10.2307/1309726, ISSN 0006-3568, JSTOR1309726 [dostęp 2019-05-27] (ang.).
  29. Li Wen Gao, The cultivation, bioactive components and pharmacological effects of Armillaria mellea, „AFRICAN JOURNAL OF BIOTECHNOLOGY”, styczeń 2010.
  30. Coşkun Gülser, Aysun Pekşen, Using tea waste as a new casing material in mushroom (Agaricus bisporus (L.) Sing.) cultivation, „Bioresource Technology”, 88 (2), 2003, s. 153–156, DOI10.1016/S0960-8524(02)00279-1, ISSN 0960-8524 [dostęp 2019-05-27].
  31. Grit Kabiersch i inni, Fate of bisphenol A during treatment with the litter-decomposing fungi Stropharia rugosoannulata and Stropharia coronilla, „Chemosphere”, 83 (3), 2011, s. 226–232, DOI10.1016/j.chemosphere.2010.12.094, ISSN 0045-6535 [dostęp 2019-05-27].
  32. Jeremy Bigwood, Michael W. Beug, Variation of psilocybin and psilocin levels with repeated flushes (harvests) of mature sporocarps of Psilocybe cubensis (earle) singer, „Journal of Ethnopharmacology”, 5 (3), 1982, s. 287–291, DOI10.1016/0378-8741(82)90014-9, ISSN 0378-8741 [dostęp 2019-05-27].
  33. Blaz Gerbec Andrej Gregori, Solid State Cultivation of Hericium erinaceus Biomass and Erinacine: A Production, „Journal of Bioprocessing & Biotechniques”, 05 (03), 2015, DOI10.4172/2155-9821.1000210, ISSN 2155-9821 [dostęp 2019-05-27].
  34. D. Schlosser, R. Grey, W. Fritsche, Patterns of ligninolytic enzymes in Trametes versicolor. Distribution of extra- and intracellular enzyme activities during cultivation on glucose, wheat straw and beech wood, „Applied Microbiology and Biotechnology”, 47 (4), 1997, s. 412–418, DOI10.1007/s002530050949, ISSN 1432-0614 [dostęp 2019-05-27] (ang.).
  35. a b c Katsuji Yamanaka, I. Production of cultivated edible mushrooms, „Food Reviews International”, 13 (3), 1997, s. 327–333, DOI10.1080/87559129709541113, ISSN 8755-9129 [dostęp 2019-06-03].
  36. Yaqi Wang i inni, Bioactive sesquiterpenoids from the solid culture of the edible mushroom Flammulina velutipes growing on cooked rice, „Food Chemistry”, 132 (3), 2012, s. 1346–1353, DOI10.1016/j.foodchem.2011.11.117, ISSN 0308-8146 [dostęp 2019-06-03].
  37. Asanka R. Bandara i inni, Polyporus umbellatus , an Edible-Medicinal Cultivated Mushroom with Multiple Developed Health-Care Products as Food, Medicine and Cosmetics: A Review, „Cryptogamie, Mycologie”, 36 (1), 2015, s. 3–42, DOI10.7872/crym.v36.iss1.2015.3, ISSN 0181-1584 [dostęp 2019-06-12] (ang.).
  38. Qizheng Liu i inni, Artificial cultivation of true morels: current state, issues and perspectives, „Critical Reviews in Biotechnology”, 38 (2), 2018, s. 259–271, DOI10.1080/07388551.2017.1333082, ISSN 0738-8551 [dostęp 2019-06-12] (ang.).