Copa Libertadores 2004
| XLV edycja
|
|
|
| Szczegóły turnieju
|
| Liczba drużyn
|
36
|
| Mistrz
|
 Once Caldas (1. tytuł)
|
| Statystyki turnieju
|
| Mecze
|
140
|
| Strzelone gole
|
385 (2,75 na mecz)
|
| Król strzelców
|
Luís Fabiano
|
W czterdziestej piątej edycji Copa Libertadores udział wzięło 36 klubów reprezentujących wszystkie kraje zrzeszone w CONMEBOL oraz Meksyk, będący członkiem CONCACAF. Dwa najsilniejsze państwa, Brazylia i Argentyna, wystawiły po 5 klubów. Reszta państw oprócz Meksyku, wystawiła po trzy kluby, natomiast Meksyk wystawił tylko dwa kluby. Broniący tytułu klub Boca Juniors zakwalifikował się jako mistrz Argentyny turnieju Apertura.
Klub Boca Juniors, choć z trudem, dotarł do finału turnieju i ponieważ przeciwnikiem była kolumbijska rewelacja, klub Once Caldas, wydawało się, że zespół z Argentyny obroni zdobyty przed rokiem tytuł. Drużyna argentyńska w drodze do finału dwukrotnie pokonała rywali w rzutach karnych – w ćwierćfinale brazylijski klub AD São Caetano, a w półfinale odwiecznego derbowego rywala River Plate. W finale niespodziewanie także doszło do konieczności rozstrzygnięcia losów trofeum w drodze sportowego losowania, jakim jest rozgrywka rzutów karnych. Tu jednak lepsi okazali się zawodnicy klubu z Kolumbii, którzy z czterech szans wykorzystali dwie, podczas gdy piłkarze Boca Juniors, mimo czterech prób, nie zdołali ani razu trafić do kolumbijskiej bramki.
Klub Once Caldas pewnie wyszedł z grupy, zajmując pierwsze miejsce. Jednak w 1/8 finału dopiero po rzutach karnych zdołał wyeliminować ekwadorski klub Barcelona SC. W ćwierćfinale Once Caldas sprawił wielką niespodziankę i wyeliminował brazylijski klub Santos FC. W półfinale kolumbijska drużyna spisała się równie rewelacyjnie, eliminując kolejny klub z Brazylii, São Paulo FC. W finale klub Once Caldas sprawił największą niespodziankę, doprowadzając do karnych w starciu z broniącym tytułu Boca Juniors. Wygrane karne dały klubowi największe klubowe trofeum w Ameryce Południowej. Był to drugi triumf kolumbijskiego klubu w Copa Libertadores jako pierwszy dokonał tego wyczynu w 1989 roku klub Atlético Nacional.
W fazie grupowej 36 klubów podzielono na 9 grup liczących po 4 drużyny. Do 1/8 finału awansowały bezpośrednio wszyscy mistrzowie grup oraz 5 wicemistrzów grup z najlepszym dorobkiem punktowo-bramkowym. Czterech najsłabszych wicemistrzów podzielono na dwie pary, które rozegrały ze sobą po jednym, decydującym o awansie do 1/8 finału meczu.
W 1/8 finału wylosowano osiem par, które wyłoniły ośmiu ćwierćfinalistów. W ćwierćfinale wylosowano cztery pary, które wyłoniły czterech półfinalistów. W półfinale dwie pary wyłoniły dwóch finalistów.
Kolejny znakomity sezon w wykonaniu klubów z Kolumbii – dwa kluby awansowały do ćwierćfinału, Deportivo Cali, oraz Once Caldas, który później dotarł aż do finału i zdobył trofeum. Gdyby nie ten fakt, można by uznać, że turniej odbył się pod dyktando dwóch największych potęg kontynentu – Argentyny i Brazylii, których 5 klubów dotarło do najlepszej ósemki. Ósmym ćwierćfinalistą był klub z Wenezueli, Táchira San Cristóbal, co obok triumfu Once Caldas było największą niespodzianką tej edycji Copa Libertadores.
Najsłabiej w tej edycji turnieju spisały się kluby chilijskie, które zajęły ostatnie miejsca w swoich grupach. Najgorzej zaprezentował się klub CD Cobreloa, który przegrał wszystkie swoje mecze. Także żaden z klubów Boliwii i Paragwaju nie zdołał awansować do fazy pucharowej.
Dodatkowe mecze najsłabszych wicemistrzów grup[edytuj | edytuj kod]
 Boca Juniors – Once Caldas 0:0 i 1:1, karne 0:2
|
23 czerwca 2004 Buenos Aires Estadio La Bombonera (57 000)
Boca Juniors – Once Caldas 0:0
Sędzia: Gustavo Méndez (Urugwaj)
Żółte kartki: Rolando Schiavi 68, Javier Villarreal 72 / Samuel Antonio Vanegas 61, Miguel Alberto Rojas 80, Herly Alcázar 81
Club Atlético Boca Juniors: Roberto Abbondanzieri – Pablo Sebastián Álvarez, Rolando Schiavi, Nicolás Burdisso, Clemente Rodríguez, Pablo Ledesma, Javier Villarreal, Diego Cagna (76 Franco Darío Cángele), Iarley, Guillermo Barros Schelotto, Antonio Daniel Barijho. Trener: Carlos Bianchi
Once Caldas: Juan Carlos Henao – Miguel Alberto Rojas, Samuel Antonio Vanegas, Édgar Heriberto Cataño, John Edwin García, Jhon Viáfara, Rubén Darío Velázquez, Diego Alejandro Arango, Elkin Soto, Arnulfo Valentierra (37 Javier Araújo) (74 Wilmer Alexander Ortegón), Jorge Humberto Agudelo (64 Herly Alcázar). Trener: Luis Fernando Montoya
|
1 lipca 2004 Manizales Estadio Palogrande (42 000[1])
Once Caldas – Boca Juniors 1:1 (1:0), karne 2:0
Sędzia: Carlos Chandía (Chile)
Bramki: 1:0 Jhon Viáfara 8, 1:1 Nicolás Burdisso 52
Żółte kartki: Dayro Moreno 25, John Edwin García 51, Wilmer Alexander Ortegón 90 / Fabián Vargas 76
Karne: (0:0) Arnulfo Valentierra (0:0) Rolando Schiavi, 1:0 Elkin Soto (1:0) Raúl Alfredo Cascini (1:0) Wilmer Alexander Ortegón (1:0) Nicolás Burdisso, 2:0 Jorge Humberto Agudelo (2:0) Franco Darío Cángele
Once Caldas: Juan Carlos Henao – Miguel Alberto Rojas, Samuel Antonio Vanegas (k), Édgar Heriberto Cataño, John Edwin García (90 Wilmer Alexander Ortegón) – Jhon Viáfara, Rubén Darío Velázquez, Herly Alcázar (78 Jorge Humberto Agudelo), Elkin Soto, Arnulfo Valentierra – Dayro Moreno (67 Jeffrey José Díaz). Trener: Luis Fernando Montoya
Club Atlético Boca Juniors: Roberto Abbondanzieri – Luis Amaranto Perea, Rolando Schiavi, Nicolás Burdisso, Clemente Rodríguez – Fabián Vargas, Javier Villarreal, Diego Cagna (k, 86 Miguel Eduardo Caneo), Raúl Alfredo Cascini – Franco Darío Cángele, Carlos Tévez. Trener: Carlos Bianchi
|
Poniższa tabela ma charakter statystyczny. O kolejności decyduje na pierwszym miejscu osiągnięty etap rozgrywek, a dopiero potem dorobek bramkowo-punktowy. W przypadku klubów, które odpadły w rozgrywkach grupowych o kolejności decyduje najpierw miejsce w tabeli grupy, a dopiero potem liczba zdobytych punktów i bilans bramkowy.
Club América
São Caetano
CA Peñarol
Club The Strongest
Once Caldas
UA Maracaibo
CA Vélez Sarsfield
Universidad Concepción
LDU Quito
Alianza Lima
Club Libertad