Daniel Omielańczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniel Omielańczuk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1982
Sokołów Podlaski

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

183 cm

Masa ciała

117 kg

Styl walki

boks tajski, kick-boxing

Trenowany przez

Robert Jocz,
Robert Złotkowski

Debiut

2009

Federacja

Clout MMA

Kategoria wagowa

ciężka

Klub

WCA Fight Team

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

42

Zwycięstwa

26

Przez nokauty

6

Przez poddania

10

Przez decyzje

10

Porażki

14

Remisy

1

Nieodbyte

1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 25 lutego 2023.

Daniel Omielańczuk (ur. 31 sierpnia 1982 w Sokołowie Podlaskim) – polski kick-bokser i zawodnik mieszanych sztuk walki wagi ciężkiej. Walczył m.in. dla KSW, UFC, ACA czy DSF[1]. Obecny zawodnik freak fightowej federacji Clout MMA[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Sokołowie Podlaskim, jednak wychowywał się na wsi w Sawicach[3].

Po obejrzeniu filmu Amerykański Ninja od najmłodszych lat pasjonował się sztukami walki, w wieku siedmiu lat zapisał się do sekcji karate i uczęszczał do niej przez dwa lata. Później uprawiał takie dyscypliny jak m.in kick-boxing, boks tajski, wushu i sandę – wielokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski w kategorii ciężkiej, brał udział w wielu międzynarodowych turniejach. Od 2005 roku startował także w mieszanych sztukach walki.na poziomie amatorskim, gdzie zdobył także kilka tytułów takich jak Puchar Polski i wicemistrz Polski w wadze ciężkiej[4][5].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Debiut i turniej KSW[edytuj | edytuj kod]

Karierę w zawodowym MMA rozpoczął wygranym pojedynkiem z Karolem Celińskim 17 października 2009 roku[6].

11 grudnia 2009 roku na KSW 12: Pudzianowski vs. Najman wziął udział w ośmioosobowym turnieju wagi ciężkiej. W ćwierćfinale przegrał niejednogłośną decyzją sędziów z Łotyszem Konstantīnsem Gluhovsem. W półfinale (zastąpił kontuzjowanego Dawida Baziaka) przegrał jednogłośną decyzją sędziów z przyszłym zwycięzcą turnieju, amerykańskim zapaśnikiem Davidem Olivią[7].

2010-2012[edytuj | edytuj kod]

18 czerwca 2010 roku na gali Pro Fight 5 we Wrocławiu wygrał przez poddanie w 1. rundzie z Błażejem Wójcikiem[8].

10 czerwca 2011 roku przegrał niejednogłośną decyzją sędziów z Michałem Włodarkiem, na gali Victory and Glory[9].

20 sierpnia 2011 roku na gali Wieczór Mistrzów znokautował w 1. rundzie Jakuba Beresińskiego[10].

5 listopada 2011 roku wygrał jednogłośną decyzją sędziów z brytyjskim grapplerem Daymanem Lake i zdobył pas Bushido FC[11][12].

25 maja 2012 roku zwyciężył w turnieju Honor Wojownika wagi ciężkiej w Charkowie zdobywając puchar imienia Ihora Wowczanczyna[13]. Jeszcze tego samego roku 9 listopada ponownie wygrał turniej Honor Wojownika wagi ciężkiej odbywający się na Ukrainie.

UFC[edytuj | edytuj kod]

13 maja 2013 Omielańczuk poinformował o podjęciu współpracy z federacją Ultimate Fighting Championship[14].

22 września 2013 roku w swojej debiutanckiej walce w UFC, pokonał w 3. rundzie przez nokaut również debiutującego Austriaka Nandora Guelmino[15]. Po dwóch przegranych starciach na punkty w 2014 i 2015[16][17], zanotował passę trzech zwycięstw z rzędu, pokonując m.in. Aleksieja Olejnika w lipcu 2016[18].

Na gali UFC 204, która odbyła się 8 października 2016 roku zmierzył się ze Stefanem Struvem[19]. Przegrał walkę w przez poddanie w drugiej rundzie[20].

Następnie stoczył walkę z Timothy Johnsonem 18 marca 2017 roku podczas UFC Fight Night 107[21]. Przegrał niejednogłośną decyzją sędziów[22].

8 lipca 2017 roku na UFC 213 zmierzył się z Curtisem Blaydesem[23]. Odnotował kolejną porażkę przegrywając jednogłośnie na punkty[24].

Po trzeciej porażce z rzędu został zwolniony z UFC[25].

ACB/ACA[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2017 roku ogłoszono, że podpisał kontrakt z Absolute Championship Berkut[26]. W pierwszej walce dla tej organizacji, podczas ACB 83: Baku jego rywalem został Amerykanin Bobby Brents[27]. Wygrał przez poddanie w pierwszej rundzie[28]. Po jednogłośnym zwycięstwie w walce w kickboxingu powróciłł do MMA, by zmierzyć się z Amirem Alim Akbarim na ACB 89: Krasnodar we wrześniu 2018 roku[29]. Przegrał jednogłośną decyzją[30].

Od przegranej z Aliakbarim odnotował cztery zwycięstwa, które zagwarantowały mu pojedynek o mistrzostwo wagi ciężkiej. O to miano walczył z Tonym Johnsonem na ACA 114: Omielańczuk vs. Johnson[31]. Pierwszy raz w karierze przegrał walkę przez nokaut[32].

Omielańczuk zmierzył się z Danielem Jamesem 23 kwietnia 2021 na ACA 122[33]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją[34].

1 września 2021 na ACA 128 doszło do jego walki z Jewgienijem Gonczarowem[35]. Przegrał przez TKO w trzeciej rundzie[36].

26 lutego 2022 podczas ACA 136: Bukuev vs Akopyan przegrał jednogłośną decyzją walkę z Adamem Bogatyrewem[37][38]. Dwa dni później menadżer Omielańczuka, Artur Ostaszewski wydał specjalne oświadczenie w sprawie końca współpracy zawodników z Polski (w tym Omielańczuka) z rosyjską federacją ACA przez Inwazję Rosji na Ukrainę[39].

Powrót do KSW[edytuj | edytuj kod]

28 kwietnia 2022 portal InTheCage podał doniesienia medialne w sprawie powrotu Omielańczuka do KSW, dodatkowo informację, które uzyskała ta strona wynika, że jego rywalem w okrągłej klatce będzie Brazylijczyk, Ricardo Prasel[40]. Dwa dni później, o transferze do największej polskiej federacji poinformował na Twitterze manager Polskiego Niedźwiedzia, Artur Ostaszewski. Następne ogłoszenie dotyczące Omielańczuka pojawiło się także na social mediach samej organizacji KSW[41]. Z czasem właściciele czołowej federacji potwierdzili, że Omielańczuk zawalczy już 28 maja na gali KSW 70[42]. 4 maja starcie pomiędzy Omielańczukiem oraz Praselem zostało oficjalnie wpisane do rozpiski KSW 70[43]. Wspomniana walka zakończyła się już po niespełna dwóch minutach pierwszej rundy, gdy Prasel w parterze poddał dźwignią na staw skokowy Omielańczuka[44].

Podczas gali KSW 75, która odbyła się 14 października 2022 roku w Nowym Sączu zmierzył się z byłym mistrzem organizacji Oktagon MMA i czołowym czeskim zawodnikiem wagi ciężkiej, Michalem Martinkiem[45]. Około dwa tygodnie przed galą, z powodu usunięcia z karty walk starcia o pas mistrzowski wagi półciężkiej pojedynek obu zawodników został drugą walką wieczoru[46]. Po trzech rundach skupionych głównie na bokserskiej szermierce na pięści, Omielańczuk wygrał kontrowersyjną niejednogłośną decyzją sędziów[47]. Rozbieżności na kartach punktowych były dość znaczne, sędziowie wskazali zwycięstwo Polaka w stosunku 2 x 29-28, 27-30[48]. Werdykt otwarcie krytykowali właściciele KSW[49]. Organizacja wypłaciła Martinkowi jego pieniądze za występ + specjalny bonus za zwycięstwo[50]. Po złożeniu protestu przez sztab Czecha KSW oświadczyło, że werdykt został podtrzymany[51].

25 lutego 2023 na KSW 79 w Libercu, miał stoczyć walkę z innym byłym mistrzem Oktagon MMA, Viktorem Peštą[52]. Dziesięć dni przed tą galą Czech musiał się wycofać z tego pojedynku, ze względu na chorobę i został zastąpiony przez Michała Kitę[53]. Walkę przegrał w trzeciej rundzie przez TKO[54].

19 lipca 2023 federacja KSW za pośrednictwem twittera poinformowała kibiców o zakończeniu współpracy z Omielańczukiem[55].

Kariera kick-bokserska[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą zawodową walkę kick-bokserską na zasadach K-1 przegrał jednogłośnie na punkty z Tomaszem Sararą. Stawką dla zwycięzcy tej walki było Zawodowe mistrzostwo Polski w kat. +91 kg[56].

28 marca 2010 stoczył rezerwową walkę dla organizacji K-1 podczas wydarzenia K-1 World GP 2010 w Warszawie. Zwyciężył już po dwóch minutach pierwszej rundy z Holendrem Dwightem Harkisoonem, naruszając i nokdaunując go dwukrotnie lewym sierpowym po czym wszystko zakończył sędzia ringowy[57].

13 marca 2011 w Starogardzie Gdańskim zawalczył o pas Mistrza Europy federacji Unified Professional Kickboxing Association w formule K-1 do 95 kg. Przegrał z Michałem Wlazło niejednogłośnie na punkty[58].

W październiku 2017 roku podpisał kontrakt z organizacją DSF Kickboxing Challenge[59]. Jeszcze w grudniu tego samego roku na gali DSF 12 pokonał jednogłośną decyzją sędziowską Oliego Thompsona[60]. Cztery miesiące później na gali DSF 14 wygrał ponownie na punkty, tym razem z reprezentantem Niemiec Nico Falinem[61]. Zaś w ostatnim występie, który odbył w grudniu na DSF 18 pokonał przez techniczny nokaut Ukraińca, Jurijego Horbenko[62].

Kariera bokserska[edytuj | edytuj kod]

28 października 2023 w Płocku zawalczył w formule bokserskiej z freak fighterem Denisem Załęckim. Pojedynek, który był główną walką wieczoru gali Clout MMA 2 zaplanowano w małych rękawicach do MMA. Dodatkowo podczas trwającej walki nietypowym dodatkiem mogła być zmiana formuły walki; jeżeli Załęcki dwukrotnie sfaulowałby Omielańczuka to zasady walki się automatycznie zmieniają na pełne mieszane sztuki walki[2]. Walka zakończyła się w trzeciej rundzie zwycięstwem Omielańczuka przez dyskwalifikację Załęckiego, który w wyniku faulów nie przystąpił do kontynuowania walki w formule MMA[63].

Drugi pojedynek w pięściarskiej formule stoczył z zawodnikiem MMA Kamilem Mindą. Do starcia doszło 9 marca 2024 podczas wydarzenia Clout MMA 4 w łódzkiej Atlas Arenie[64]. Wygrał po pierwszej rundzie przez kontuzję ręki rywala[65].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 2012 żonaty z Beatą[66]. W 2018 roku na świat przyszły ich dwie córki bliźniaczki – Pola i Marcysia. Niestety Pola cierpi na mózgowe porażenie dziecięce[67].

W czasie przygotowań do debiutu w UFC występował w programie „Moja droga do UFC” nadawanym w stacji Orange Sport. Program przybliżał widzom postać Omielańczuka nie tylko od strony sportowej, ale również prywatnej oraz zawodowej[68].

Osiągnięcia[69][edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki[edytuj | edytuj kod]

Zawodowe:

  • 2011: Mistrz Bushido FC w wadze ciężkiej[12]
  • 2012: Dwukrotny tryumfator turnieju Honor Wojownika w wadze ciężkiej[70]

Amatorskie:

  • 2007: Amatorski wicemistrz Polski MMA w wadze superciężkiej[71][72]
  • 2009: Pucharze Centralnej Polski w MMA (ALMMA 7) kat. powyżej 93 kg – 1. miejsce oraz tytuł najlepszego zawodnika turnieju – Sochaczew[72][73]

Boks tajski[edytuj | edytuj kod]

  • 2007/2008: Członek kadry narodowej Muay Thai[72]
  • 2007: Mistrz Polski Muay Thai w wadze superciężkiej powyżej 91 kg) – Bydgoszcz[71][72]
  • 2008: Mistrz Polski Muay Thai w wadze superciężkiej – Łąck[72]
  • 2009: Mistrz Polski Muay Thai w wadze superciężkiej – Łąck[72]

Sanda[edytuj | edytuj kod]

  • I miejsce Otwarte Mistrzostwa Warszawy w Sandzie kat. powyżej 90 kg[71][72]
  • I miejsce Międzynarodowy Puchar Polski Sanshou kat. superciężka[72]
  • I miejsce międzynarodowy turniej Sanda w Austrii[71][72]

Lista walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 26-14-1 (1) Polska Michał Kita (21-15-1) TKO (ciosy pięściami w parterze) 3 2:06 KSW 79: De Fries vs. Duffee 25.02.2023 Czechy Liberec
Wygrana 26-13-1 (1) Czechy Michal Martínek (10-3) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 KSW 75: Stasiak vs Ruchała 14.10.2022 Polska Nowy Sącz Co-Main Event
Przegrana 25-13-1 (1) Brazylia Ricardo Prasel (12-3) Poddanie (dźwignia prosta na staw skokowy – taktarov) 1 1:48 KSW 70: Pudzian vs. Materla 29.05.2022 Polska Łódź Powrót do KSW. Co-Main Event
Przegrana 25-12-1 (1) Rosja Adam Bogatyrew (7-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 ACA 136 26.02.2022 Rosja Moskwa
Przegrana 25-11-1 (1) Rosja Jewgienij Gonczarow (15-3) TKO (ciosy pięściami) 3 1:39 ACA 128 11.09.2021 Białoruś Mińsk
Wygrana 25-10-1 (1) Stany Zjednoczone Daniel James (10-5-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 ACA 122 23.04.2021 Białoruś Mińsk
Przegrana 24-10-1 (1) Stany Zjednoczone Tony Johnson Jr. (13-5-1) TKO (prawy sierpowy i ciosy pięściami w parterze) 1 1:09 ACA 114 26.11.2020 Polska Łódź Pojedynek o pas mistrzowski ACA w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana 24-9-1 (1) Litwa Tomas Pakutinskas (19-12-3) TKO (kontuzja) 1 5:00 ACA 109 20.08.2020 Polska Łódź Co-Main Event
Wygrana 23-9-1-(1) Estonia Denis Smoldariew (14-5) KO (cios łokciem) 1 4:40 ACA 101 15.11.2019 Polska Warszawa Co-Main Event
Wygrana 22-9-1 (1) Rosja Jewgienij Jerochin (19-6) KO (cios pięścią) 1 1:33 ACA 96 08.06.2019 Polska Łódź Co-Main Event
Wygrana 21-9-1 (1) Rosja Zelimchan Umijew (11-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 ACA 92 16.02.2019 Polska Warszawa
Przegrana 20-9-1 (1) Amir Ali Akbari (8-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 ACB 89 08.09.2018 Rosja Krasnodar
Wygrana 20-8-1 (1) Stany Zjednoczone Bobby Brents (17-6) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:43 ACB 83 24.03.2018 Azerbejdżan Baku
Przegrana 19-8-1 (1) Stany Zjednoczone Curtis Blaydes (6-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 213 08.07.2017 Stany Zjednoczone Las Vegas
Przegrana 19-7-1 (1) Stany Zjednoczone Timothy Johnson (10-3) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Manuwa vs. Anderson 18.03.2017 Anglia Londyn
Przegrana 19-6-1 (1) Holandia Stefan Struve (27-8) Poddanie (duszenie d’arce) 2 1:41 UFC 204 08.10.2016 Anglia Manchester
Wygrana 19-5-1 (1) Rosja Aleksiej Olejnik (53-9-1) Decyzja (większościowa) 3 5:00 UFC Fight Night:McDonald vs Lineker 13.07.2016 Stany Zjednoczone Sioux Falls
Wygrana 18-5-1 (1) Niemcy Jarijs Danho (5-0) Techniczna decyzja (niejednogłośna) 3 3:03 UFC Fight Night: Silva vs. Bisping 27.02.2016 Anglia Londyn
Wygrana 17-5-1 (1) Stany Zjednoczone Chris De La Rocha (4-0) KO (ciosy pięściami) 1 0:48 UFC Fight Night: Bisping vs. Leites 18.07.2015 Szkocja Glasgow
Przegrana 16-5-1 (1) Stany Zjednoczone Anthony Hamilton (13-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Gonzaga vs Cro Cop 2 11.04.2015 Polska Kraków
Przegrana 16-4-1 (1) Stany Zjednoczone Jared Rosholt (9-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC Fight Night: Nogueira vs. Nelson 11.04.2014 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi
Wygrana 16-3-1 (1) Austria Nandor Guelmino (11-4-1) KO (lewy sierpowy) 3 3:18 UFC 165 21.09.2013 Kanada Toronto
Wygrana 15-3-1 (1) Gruzja Dawid Tkeszelaszwili (8-5) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 ECSF: MMA Grand Prix of Eastern Europe 2 15.12.2012 Azerbejdżan Nachiczewan
Wygrana 14-3-1 (1) Uzbekistan Farryh Mamadjew (1-2) Poddanie (duszenie północ-południe) 1 ? Honor Wojownika – Puchar Ihora Wowczanczyna 2 09.10.2012 Ukraina Charków Finał turnieju w wadze ciężkiej.
Wygrana 13-3-1 (1) Litwa Tadas Miceika (0-3) Poddanie (kimura) 1 ? Honor Wojownika – Puchar Ihora Wowczanczyna 2 09.10.2012 Ukraina Charków Półfinał turnieju w wadze ciężkiej.
Wygrana 12-3-1 (1) Bułgaria Julian Bogdanow (1-0) Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) 1 3:06 ECSF: Puchar Kołomyi w MMA 13.10.2012 Ukraina Kołomyja
Wygrana 11-3-1 (1) Białoruś Ewgenij Timanowski (2-2) Poddanie (duszenie zza pleców) 2 1:54 Honor Wojownika – Puchar Ihora Wowczanczyna 25.05.2012 Ukraina Charków Finał turnieju w wadze ciężkiej.
Wygrana 10-3-1 (1) Ukraina Jurij Horbenko (8-11) Poddanie (klucz na rękę) 2 2:24 Honor Wojownika – Puchar Ihora Wowczanczyna 25.05.2012 Ukraina Charków Półfinał turnieju w wadze ciężkiej.
Wygrana 9-3-1 (1) Ukraina Iwan Bogdanow (0-2) Poddanie (klucz na rękę) 1 0:18 ECSF: MMA Grand Prix of Eastern Europe 1 28.04.2012 Ukraina Kijów
Wygrana 8-3-1 (1) Ukraina Władimir Abdułow (0-0) Poddanie (duszenie północ-południe) 1 1:58 IFC: Winner Punch 2 24.03.2012 Polska Piła
Wygrana 7-3-1 (1) Ukraina Iwan Gaiwanowicz (0-0-1) Poddanie (klucz na rękę) 1 4:34 West Fight 3 11.03.2012 Ukraina Tarnopol
Wygrana 6-3-1 (1) Anglia Dayman Lake (2-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Bushido FC Vol. 47 05.11.2011 Anglia Londyn Zdobył pas Bushido FC w wadze ciężkiej.
Wygrana 5-3-1 (1) Polska Jakub Beresiński (0-1) KO (wysokie kopnięcie w głowę) 1 2:29 Wieczór Mistrzów 20.08.2011 Polska Koszalin
Przegrana 4-3-1 (1) Polska Michał Włodarek (3-0) Decyzja (niejednogłośna) 2 5:00 Victory and Glory 10.06.2011 Polska Siedlce
Remis 4-2-1 (1) Ukraina Dmitry Poberezhets (7-1) Remis 3 3:00 Fight on the East: Poland vs Ukraine 23.01.2011 Polska Rzeszów
Wygrana 4-2 (1) Polska Piotr Miliński (1-0) Decyzja (jednogłośna) 4 5:00 IFC: Winner Punch 19.11.2010 Polska Bydgoszcz
Wygrana 3-2 (1) Polska Patryk Gaca (0-0) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 Fight Night Łobez 23.10.2010 Polska Łobez
Wygrana 2-2 (1) Polska Błażej Wójcik (1-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:29 Pro Fight 5 18.06.2010 Polska Wrocław
Nieodbyta 1-2 (1) Polska Michał Gutowski (0-0) No contest (nieprzepisowe kopnięcie) 2 2:46 Iron Fist 2 14.05.2010 Polska Szczecin
Przegrana 1-2 Stany Zjednoczone David Olivia (3-0) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 KSW 12: Pudzianowski vs. Najman 11.12.2009 Polska Warszawa Półfinał turnieju w wadze ciężkiej.
Przegrana 1-1 Łotwa Konstantīns Gluhovs (5-4) Decyzja (niejednogłośna) 2 5:00 KSW 12: Pudzianowski vs. Najman 11.12.2009 Polska Warszawa Ćwierćfinał turnieju w wadze ciężkiej.
Wygrana 1-0 Polska Karol Celiński (2-1) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 FCK: Łobez 17.10.2009 Polska Łobez

Lista zawodowych walk w kick-boxingu (niepełna)[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 17-2 Ukraina Jurij Horbenko TKO 2 2:34 DSF Kickboxing Challenge 18 08.12.2018 Polska Ząbki K-1 w kat. +91 kg.
Wygrana 16-2 Niemcy Nico Falin Decyzja (jednogłośna) 3 3:00 DSF Kickboxing Challange 14 14.04.2018 Polska Warszawa
Wygrana 15-2 Anglia Oli Thompson Decyzja (jednogłośna) 3 3:00 DSF Kickboxing Challange 12 09.12.2017 Polska Warszawa
Przegrana 14-2 Polska Michał Wlazło Decyzja (niejednogłośna) 3 3:00 Victory of Glory 13.03.2011 Polska Starogard Gdański Walka o pas Mistrza Europy federacji UPKA w formule K-1 +95 kg.
Wygrana 14-1 Holandia Dwight Harkisoon TKO (lewy sierpowy) 1 2:02 K-1 World GP 2010 Warszawa 28.03.2010 Polska Warszawa Walka rezerwowa turnieju K-1.
Przegrana 0-1 Polska Tomasz Sarara Decyzja (jednogłośna) 3 3:00 Gala Sportów Walki 18.07.2008 Polska Kołobrzeg Walka o zawodowe mistrzostwo Polski w formule K-1 +91 kg.

Lista walk w boksie[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 2-0 Polska Kamil Minda (0-0) TKO (kontuzja ręki) 1 3:00 Clout MMA 4: Lexy vs. Linkimaster 09.03.2024 Polska Łódź Specjalne zasady: dozwolone łokcie, uderzenia głową oraz klincz. Formuła Dirty Street Boxing.
Wygrana 1-0 Polska Denis Załęcki (1-1) Dyskwalifikacja (rezygnacja) 3 1:15 Clout MMA 2: Omielańczuk vs. Bad Boy 28.10.2023 Polska Płock Walka w rękawicach do MMA. Specjalne zasady: możliwa zmiana formuły na MMA w przypadku dwukrotnego faulu Załęckiego. Main Event

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Daniel Omielańczuk | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  2. ↑ a b To się dzieje! Denis Załęcki zawalczy z Danielem Omielańczukiem na nietypowych zasadach. Hitowa walka na CLOUT MMA 2 [online], sport.se.pl [dostęp 2023-09-07].
  3. ↑ Wirtualna Polska Media, Daniel Omielańczuk kandyduje do rady powiatu sokołowskiego [online], sportowefakty.wp.pl, 28 września 2018 [dostęp 2023-09-07] (pol.).
  4. ↑ Jacek Łosak, "To będzie dobra walka" - Daniel Omielańczuk o starciu z Timothym Johnsonem | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 15 marca 2017 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  5. ↑ Daniel Omielańczuk – człowiek stworzony do walki - Polskie Radio 24 - polskieradio24.pl [online], polskieradio24.pl [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  6. ↑ FCK – Lobez [online], MMA-Core [dostęp 2022-10-10] (ang.).
  7. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, KSW 12 – wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 grudnia 2009 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  8. ↑ Daniel Omielańczuk def. Błażej Wójcik | – MMADive [online], mmadive.com [dostęp 2022-02-27].
  9. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Włodarek pokonał Omielańczuka na Victory & Glory | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 czerwca 2011 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  10. ↑ Wieczór Mistrzów w Koszalinie: Nastula vs Wroński – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  11. ↑ Daniel Omielańczuk vs Dayman Lake na gali MMA Bushido FC Vol 47 – STsport : STsport [online], stsport.pl, 5 października 2011 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  12. ↑ a b Tomasz Nowosielski, Fota tygodnia: Daniel Omielańczuk z pasem Bushido FC | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 7 listopada 2011 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  13. ↑ Omielańczuk zwycięża w turnieju Warrior’s Honor: Igor Vovchanchyn Cup. mmarocks.pl, 25 maja 2012. [dostęp 2012-05-25]. (pol.).
  14. ↑ Daniel Omielańczuk o krok od kontraktu z UFC [online], Onet.pl, 13 maja 2013 [dostęp 2013-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-08].
  15. ↑ Omielańczuk nokautuje Guelmino, kolejny Polak zwycięża w UFC! [WIDEO] [online], Przegląd Sportowy, 22 września 2013 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  16. ↑ UFC Abu Dhabi: Daniel Omielańczuk przegrywa z Jaredem Rosholtem (+wyniki) [online], MMANews, 11 kwietnia 2014 [dostęp 2022-10-10].
  17. ↑ Karol Dąbrowski, Daniel Omielańczuk uległ na punkty Anthony'emu Hamiltonowi | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 kwietnia 2015 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  18. ↑ Karol Dąbrowski: UFC FN 91: Daniel Omielańczuk pokonał Alexeia Oleinika przez większościową decyzję. mmanews.pl, 2016-07-14. (pol.).
  19. ↑ Daniel Omielańczuk zmierzy się ze Stefanem Struve na UFC 204 [online], Lowking.pl [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  20. ↑ Wirtualna Polska Media, UFC 204: Daniel Omielańczuk poddany przez Stefana Struve. Seria zakończona – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 9 października 2016 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  21. ↑ Daniel Omielanczuk kontra mocny Timothy Johnson na gali UFC Fight Night w Londynie! [online], MMA PL, 19 stycznia 2017 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  22. ↑ Daniel Omielańczuk przegrał z Timem Johnsonem w Londynie – Lowking.pl [online] [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  23. ↑ Tomasz Nowosielski, Daniel Omielańczuk kontra Curtis Blaydes w planach na UFC 213! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 kwietnia 2017 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  24. ↑ Daniel Omielańczuk przegrywa decyzją z Curtisem Blaydesem na UFC 213 – Lowking.pl [online] [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  25. ↑ Daniel Omielańczuk zwolniony z UFC. Kolejny kierunek: ACB [online], Przegląd Sportowy, 8 sierpnia 2017 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  26. ↑ Polsatsport.pl, Omielańczuk podpisał kontrakt z ACB – Polsat Sport [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  27. ↑ Daniel Omielańczuk vs. Bobby Brents w planach na ACB 84 – Lowking.pl [online] [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  28. ↑ ACB 83: Daniel Omielańczuk poddał Bobby'ego Brentsa w pierwszej rundzie [WIDEO] [online], MMA PL, 24 marca 2018 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  29. ↑ Tomasz Nowosielski, ACB 89: rozpiska gali ze Strusem i Omielańczukiem na karcie | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 26 sierpnia 2018 [dostęp 2022-12-20] (pol.).
  30. ↑ Amir Aliakbari vs. Daniel Omielańczuk, ACB 89 | MMA Bout [online], Tapology [dostęp 2022-02-27] (ang.).
  31. ↑ Telewizja Polska S.A, Oficjalnie: Daniel Omielańczuk zawalczy o pas wagi ciężkiej ACA! [online], sport.tvp.pl, 19 października 2020 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  32. ↑ (VIDEO) Daniel Omielańczuk brutalnie znokautowany przez Tony'ego Johnsona Jr. – Lowking.pl [online] [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  33. ↑ OFICJALNIE: Daniel Omielańczuk na ACA 122 zmierzy się z kolejnym Amerykaninem [online], MMA PL, 2 kwietnia 2021 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  34. ↑ Daniel Omielańczuk jednogłośnie lepszy od Daniela Jamesa – Lowking.pl [online] [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  35. ↑ l, 11 września na gali ACA 128 w Mińsku kolejny pojedynek stoczy Daniel Omielańczuk [online], Świat walk, 9 sierpnia 2021 [dostęp 2022-10-10] (pol.).
  36. ↑ Omielańczuk przegrywa na gali prestiżowej organizacji. Walka o pas się oddala? [online], MSN [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  37. ↑ Tomasz Nowosielski, Daniel Omielańczuk zmierzy się z Adamem Bogatyrevem na gali ACA 136 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 15 stycznia 2022 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  38. ↑ ACA 136: Daniel Omielańczuk przegrywa na punkty z Rosjaninem [online], MMA PL, 26 lutego 2022 [dostęp 2022-02-27] (pol.).
  39. ↑ Kamil Zejma, Omielańczuk, Strus i Kopera poza ACA – grupa Shocker MMA zrywa stosunki z rosyjską organizacją [online], InTheCage.pl, 28 lutego 2022 [dostęp 2022-02-28] (pol.).
  40. ↑ Martyna Celuch, Doniesienia: Daniel Omielańczuk w KSW! Zmierzy się z pogromcą Michała Kity [online], InTheCage.pl, 28 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-30] (pol.).
  41. ↑ Martyna Celuch, OFICJALNIE: Daniel Omielańczuk w KSW! [online], InTheCage.pl, 30 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-30] (pol.).
  42. ↑ Kamil Zejma, Daniel Omielańczuk wystąpi na KSW 70! [online], InTheCage.pl, 2 maja 2022 [dostęp 2022-05-03] (pol.).
  43. ↑ Kamil Zejma, OFICJALNIE: Daniel Omielańczuk wraca na KSW 70! Przeciwnikiem Ricardo Prasel [online], InTheCage.pl, 4 maja 2022 [dostęp 2022-05-04] (pol.).
  44. ↑ KSW 70: Ricardo Prasel efektownie poddał Daniela Omielańczuka. Polak odklepał w 1. rundzie! [WIDEO] [online], MMA PL, 28 maja 2022 [dostęp 2022-05-28] (pol.).
  45. ↑ l, Michal Martínek zmierzy się z Danielem Omielańczukiem [online], Świat walk, 5 października 2022 [dostęp 2022-10-15] (pol.).
  46. ↑ Zmiany w karcie walk KSW 75. Stasiak vs Ruchała nową walką wieczoru! [online], MMA PL, 7 października 2022 [dostęp 2022-10-15] (pol.).
  47. ↑ Daniel Omielańczuk powraca na ścieżkę zwycięstw. Polak wygrywa na punkty w Nowym Sączu [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-10-15] (pol.).
  48. ↑ Polsatsport.pl, KSW 75: Wyniki gali [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-10-15] (pol.).
  49. ↑ Szef KSW wkurzony na sędziów. Organizacja wydała komunikat [online], sport.interia.pl [dostęp 2022-10-15] (pol.).
  50. ↑ KSW wydało komunikat ws. walki Omielańczuka. "Niezależna komisja" i kasa dla Czecha [online], Sport.pl [dostęp 2022-10-15] (pol.).
  51. ↑ KSW - Martial Arts Confrontation - Offical KSW Federation website [online], www.kswmma.com [dostęp 2022-10-21].
  52. ↑ Kamil Zejma, Daniel Omielańczuk podejmie Viktora Pestę w ramach co-main eventu KSW 79 [online] [dostęp 2023-01-19] (pol.).
  53. ↑ KSW 79: Viktor Pesta chory. Michał Kita zawalczy w zastępstwie. Aktualna karta walk. - Fighter.pl [online], 15 lutego 2023 [dostęp 2023-02-20] (pol.).
  54. ↑ Bartosz Cieśla, KSW 79: Michał Kita zasypał ciosami Daniela Omielańczuka. "Masakra" wszedł w zastępstwo i pokazał klasę [WIDEO] [online], MMA PL, 25 lutego 2023 [dostęp 2023-02-25] (pol.).
  55. ↑ Daniel Omielańczuk odchodzi z KSW! Oficjalne ogłoszenie. [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 19 lipca 2023 [dostęp 2023-07-19] (pol.).
  56. ↑ Admin, Daniel Omielańczuk vs Tomasz Sarara – nagranie walki [online], MadFight, 6 listopada 2020 [dostęp 2020-11-06] (pol.).
  57. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, K-1 World GP 2010 Warszawa: wyniki i relacja | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 28 marca 2010 [dostęp 2023-09-07] (pol.).
  58. ↑ Victory and Glory: Wlazły pokonał Omielańczuka [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-09-07] (pol.).
  59. ↑ Daniel Omielańczuk zawodnikiem DSF Kickboxing Challenge | MMAROCKS [online], www.mmarocks.pl [dostęp 2018-04-15] (pol.).
  60. ↑ Wirtualna Polska Media, DSF Kickboxing Challenge 12: wyniki gali [online], sportowefakty.wp.pl, 11 grudnia 2017 [dostęp 2023-09-07] (pol.).
  61. ↑ Mateusz Paczkowski, DSF KC 14: Daniel Omielańczuk pewnie wypunktował Niko Fallina [online], MMA PL, 13 kwietnia 2018 [dostęp 2023-09-07] (pol.).
  62. ↑ Bartosz Cieśla, DSF Kickboxing Challenge 18 - wyniki na żywo + link do transmisji [online], MMA PL, 8 grudnia 2018 [dostęp 2023-09-07] (pol.).
  63. ↑ Maciej Zimny, Walka pełna fauli. Denis Załęcki wyszedł z klatki i nie chciał walczyć z Danielem Omielańczukiem | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 28 października 2023 [dostęp 2023-10-28] (pol.).
  64. ↑ Arkadiusz Hnida, Kolejna mocna walka na Clout MMA 4! Daniel Omielańczuk zmierzy się z Mindą, znamy formułę! [online], MMA PL, 24 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-26] (pol.).
  65. ↑ Arkadiusz Hnida, Clout MMA 4: Minda poszedł z Omielańczukiem na kompletną wojnę! ''King Kong'' doznał kontuzji! [online], MMA PL, 9 marca 2024 [dostęp 2024-03-09] (pol.).
  66. ↑ Kim jest Daniel Omielańczuk? [SYLWETKA] [online], sport.se.pl [dostęp 2022-05-03].
  67. ↑ Życie za czerwoną linią [online], Onet Sport, 16 marca 2021 [dostęp 2022-05-03] (pol.).
  68. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, Daniel Omielańczuk: Moja droga do UFC – odcinek 2. dzisiaj o 23:00 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 10 sierpnia 2013 [dostęp 2022-05-03] (pol.).
  69. ↑ Osiągnięcia w Muai Thai, MMA i Sanda.
  70. ↑ Daniel Omielańczuk wygrał turniej Taktarowa na Ukrainie [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  71. ↑ a b c d Dominik Wozniak, W narożniku. Daniel Omielańczuk dla Perfekt-tv / MMABlog! [online], MMA PL, 20 lipca 2008 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  72. ↑ a b c d e f g h i Daniel Omielańczuk – wywiad przed KSW XII. – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online], 25 listopada 2009 [dostęp 2023-09-08] (pol.).
  73. ↑ alMMA 7 Sochaczew : wyniki oraz fotorelacja – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online], 31 grudnia 2012 [dostęp 2023-09-08] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Daniel_Omielańczuk&oldid=73397738”