Ferdynand Radziwiłł

Ferdynand Fryderyk Radziwiłł
	; Trąby
Rodzina	Radziwiłłowie
Data i miejsce urodzenia	19.10.1834 ; Berlin
Data i miejsce śmierci	28.02.1926 ; Rzym
Ojciec	Bogusław Fryderyk Radziwiłł
Matka	Leontyna Gabriela Clary et Aldringen
Żona	Pelagia Sapieha
Dzieci	z Pelagią Sapiehą:; Michał Władysław "Rudy"; Zygmunt; Karol Ferdynand; Maria Małgorzata; Janusz Franciszek

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 3 lut 2018, była oparta na tej wersji.

Książę Ferdynand Radziwiłł herbu Trąby (ur. 19 października 1834 w Berlinie – zm. 28 lutego 1926 w Rzymie) – książę, polski polityk, kawaler maltański od 1889 roku^[1].

Ojciec Małgorzaty i książąt: Janusza Franciszka, Michała Radziwiłła Rudego, Karola Ferdynanda i Małgorzaty, brat księcia Edmunda Radziwiłła, syn księcia generała Bogusława Fryderyka Radziwiłła i Leontyny Gabrieli von Clary und Aldringen.

W latach 1874-1919 poseł polski do Reichstagu z okręgu Ostrów-Odolanów-Ostrzeszów-Kępno, w latach 1889-1918 przewodził Kołu Polskiemu. Był także posłem pruskiego Landtagu. W latach kulturkampfu opowiadał się stanowczo po stronie polskiej. Zasłynął odważną interpelacją w sprawie strajków szkolnych we Wrześni. Zasiadał także dożywotnio w wyższej izbie parlamentu Rzeszy – Izbie Panów. Po 1918 poseł na polski Sejm Ustawodawczy w Warszawie, jako najstarszy był przewodniczył pierwszemu posiedzeniu^[2] – w 1919 sprawował w nim funkcję marszałka seniora.

W połowie lat 70. XIX wieku ukrywał w Antoninie poszukiwanego przez władze pruskie księdza Walentego Śmigielskiego.

XII ordynat ołycki i przygodzicki. W 1922 roku posiadał majątki ziemskie o powierzchni 42 840 ha^[3]. Rezydował w Antoninie. Główny fundator i patron kościoła farnego (ob. konkatedry) w Ostrowie Wielkopolskim.

Pochowany jest w podziemiach kaplicy Radziwiłłów w podostrowskim Antoninie.

Odznaczenia

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[4]

Przypisy

↑ Tadeusz Wojciech Lange, Szpitalnicy, Joannici, Kawalerowie Maltańscy, Warszawa 1999, s. 146.
↑ Najstarszy parlamentarzysta polski Nowości Illustrowane 1919 nr 8 s. 4
↑ Wojciech Roszkowski, Lista największych właścicieli ziemskich w Polsce w 1922 r., w: Przegląd Historyczny, 1983, Tom 74 , Numer 2, s. 283
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.

Bibliografia

Maria Małgorzata z Radziwiłłów Franciszkowa Potocka: Z moim wspomnień (Pamiętnik). Bearb. Eligiusz Kozłowski. London 1983. (Biblioteka polska / Seria czerwona ; 97)
Adam Galos: Radziwiłł Ferdynand Fryderyk (1834-1926). W: Polski Słownik Biograficzny, t. 30. Wrocław [i.in.] 1987, s. 181-183

Zobacz też

Radziwiłłowie

Linki zewnętrzne

Genealogia polskich rodzin arystokratycznych.

[1] Tadeusz Wojciech Lange, Szpitalnicy, Joannici, Kawalerowie Maltańscy, Warszawa 1999, s. 146.

[2] Najstarszy parlamentarzysta polski Nowości Illustrowane 1919 nr 8 s. 4

[3] Wojciech Roszkowski, Lista największych właścicieli ziemskich w Polsce w 1922 r., w: Przegląd Historyczny, 1983, Tom 74 , Numer 2, s. 283

[4] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.

[5] Bolesław Limanowski z PPS nie mógł prowadzić pierwszych obrad, do czasu wyboru prezydium obrady prowadził Maksymilian Thullie (ChD)

[6] siedzenie otworzył nie najstarszy wiekiem poseł, a płk Stanisław Skwarczyński (OZN)

[7] w zastępstwie najstarszego wiekiem Stefana Giebla z ChD

[8] Barbara Borys-Damięcka (PO) nie mogła prowadzić obrad, do czasu wyboru marszałka Senatu obrady poprowadził Michał Seweryński (PiS)

[1]

[2]

[3]

[4]

[A]

[B]

[C]

[D]