KSC Lokeren

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
KSC Lokeren OV
Pełna nazwa

Koninklijke Sporting Club Lokeren Oost-Vlaanderen

Przydomek

De Tricolores

Barwy

           
czarno-biało-żółte

Data założenia

22 stycznia 1923

Data rozwiązania

20 kwietnia 2020

Data reaktywacji

22 kwietnia 2020

Liga

Tweede klasse amateurs/Division 2 amateur

Państwo

 Belgia

Stadion

Daknamstadion

Prezes

Roger Lambrecht

Trener

Stijn Vreven

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

KSC Lokeren OV (inaczej Sporting Lokeren) – belgijski klub piłkarski z siedzibą w Lokeren, założony 22 stycznia 1923, jako Racing Club Lokeren. Od 1 lipca 2003 oficjalna nazwa klubu to Koninklijke Sporting Club Lokeren Oost-Vlaanderen. 20 kwietnia 2020 roku, oficjalnie ogłoszono bankructwo klubu[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1915 założono Football Club Racing Club Lokeren (Racing FC), który w 1920 został przyjęty w poczet członków Belgijskiego Związku Piłki Nożnej (KBVB) i zarejestrowany pod 282 numerem ewidencyjnym (Stamnummer 282). Z powodu zadłużenia, w dniu 15 września 1923 klub ten został jednak postawiony w stan upadłości.

W międzyczasie – 22 stycznia 1923 – utworzono nowy klub o nazwie Racing Club Lokeren, który spłacił zadłużenie Racingu FC i 20 kwietnia 1923 w jego miejsce został członkiem KBVB (dlatego posiada numer nadany w 1920). Jako barwy obrano stroje w czarno-białe pasy. W latach 30. klub występował na szczeblu regionalnym. W sezonie 1943/1944 wygrał swoją grupę III ligi, uzyskując awans szczebel wyżej. Z uwagi na działania wojenne w sezonie 1944/1945 nie było mu dane zadebiutować w rozgrywkach centralnych. Udało się to rok później, już pod nową nazwą Racing Athletiek en Football Club Lokeren (zmiana nastąpiła 19 lipca 1945). Jednak pobyt na drugim poziomie był krótkotrwały. Po dwóch sezonach Racing spadł z powrotem do III ligi, a dwa sezony później nawet do rozgrywek lokalnych.

8 czerwca 1951 klub otrzymał tytuł królewski i w związku z tym w dniu 3 lipca 1951 zmienił nazwę na Koninklijke Racing Club Lokeren. W 1964 klub został karnie zdegradowany z III ligi do klasy lokalnej za oszustwo w meczu KMSK Deinze w sezonie 1963/1964. W lipcu 1970 doszło do połączenia ze Standaard FC Lokeren (istniejącym od roku 1931 i posiadającym 1783 numer rejestru federacji). W ten sposób klub zmienił nazwę na Koninklijke Sporting Club Lokeren (KSC Lokeren), pod którą odniósł swe największe sukcesy. W czerwcu 2000 po połączeniu z Koninklijke Sint-Niklase SK Excelsior klub zmienił nazwę na Koninklijke Sporting Lokeren Sint-Niklaas Waasland.

1 lipca 2003 do nazwy klubu dodano nazwę prowincji, w której położone jest Lokeren (Flandrii Wschodniej) i od tego dnia oficjalna nazwa klubu brzmi Koninklijke Sporting Club Lokeren Oost-Vlaanderen.

W latach 1975-82 zawodnikiem KSC Lokeren był Włodzimierz Lubański[2], do którego w sezonach 1980/81 i 1981/82 dołączył Grzegorz Lato[3]. Trzecim reprezentantem Polski występującym w klubie był Krzysztof Pawlak - spędził on w Belgii rundę wiosenną sezonu 1987/88[4].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Skład na sezon 2017/2018[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
2 OB Belgia Stefano Marzo
3 OB Belgia Gil Van Moerzeke
5 OB Szwajcaria Mijat Marić
6 OB Islandia Ari Freyr Skúlason
7 PO Belgia Killian Overmeire (kapitan)
8 PO Francja Julian Michel
9 NA Belgia Tom De Sutter
10 PO Ekwador José Cevallos
11 PO Belgia Bob Straetman
12 BR Belgia Ortwin De Wolf
13 BR Belgia Davino Verhulst
14 PO Algieria Mehdi Terki
17 PO Holandia Guus Hupperts
18 NA Norwegia Jean Alassane Mendy
20 PO Senegal Joher Rassoul
Nr Poz. Piłkarz
21 NA Serbia Marko Mirić
22 PO Belgia Steve De Ridder
23 PO Czechy Lukáš Mareček
24 NA Nigeria Yusuf Lawal
25 OB Chorwacja Jakov Filipović
26 OB Belgia Arno Monsecour
27 NA Szwecja Robin Söder
28 PO Maroko Amine Benchaib
29 NA Kamerun Lewis Enoh
30 BR Belgia Bo Geens
31 PO Stany Zjednoczone Juan Pablo Torres
33 NA Belgia Joran Triest
35 OB Belgia Tracy Mpati

Na wypożyczeniach[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
PO Francja Samy Kehli (do Oud-Heverlee Leuven)
PO Chorwacja Nikola Jambor (do NK Osijek)
OB Słowacja Branislav Niňaj (do Osmanlısporu)

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Klub Dom Wyjazd Ogólnie
1976/77 Puchar UEFA 1R Luksemburg Red Boys Differdange 3–1 3–0 6–1
2R Hiszpania FC Barcelona 2–1 0–2 2–3
1980/81 Puchar UEFA 1R Rosja Dinamo Moskwa 1–1 1–0 2–1
2R Szkocja Dundee United 0–0 1–1 1–1, w.
3R Hiszpania Real Sociedad 1–0 2–2 3–2
1/4 Holandia AZ Alkmaar 1–0 0–2 1–2
1981/82 Puchar UEFA 1R Francja FC Nantes 4–2 1–1 5–3
2R Grecja Aris FC 4–0 1–1 5–1
3R Niemcy 1. FC Kaiserslautern 1–0 1–4 2–4
1982/83 Puchar UEFA 1R Polska Stal Mielec 0–0 1–1 1–1, w.
2R Portugalia SL Benfica 1–2 0–2 1–4
1987/88 Puchar UEFA 1R Węgry Honvéd Budapest 0–0 0–1 0–1
1999 Puchar Intertoto 2R Islandia Akraness 3–1 3–1 6–2
3R Francja FC Metz 1–2 1–0 2–2, w.
2001 Puchar Intertoto 1R Wyspy Owcze B68 Toftir 0–0 4–2 4–2
2R Polska Zagłębie Lubin 2–1 2–2 4–3
3R Anglia Newcastle United 0–4 0–1 0–5
2002 Puchar Intertoto 1R Gruzja WIT Georgia 3–1 2–3 5–4
2R Niemcy VfB Stuttgart 0–1 0–2 0–3
2003/04 Puchar UEFA 2Q Albania Dinamo Tirana 3–1 4–0 7–1
1R Anglia Manchester City 0–1 2–3 2–4
2005 Puchar Intertoto 1R Estonia Narva Trans 0–1 2–0 2–1
2R Szwajcaria BSC Young Boys 1–4 1–2 2–6
2012/13 Liga Europy PO Czechy Viktoria Pilzno 2–1 0–1 2–2, Dogr., w.
2014/15 Liga Europy PO Anglia Hull City 1–0 1–2 2–2, w.
Grupa L Polska Legia Warszawa 1–0 0–1 3. miejsce
Ukraina Metalist Charków 1–0 1–0
Turcja Trabzonspor 1–1 0–2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bankructwo KSC Lokeren, byłego klubu Lubańskiego i Laty [online], Interia Sport, 20 kwietnia 2020 [dostęp 2020-05-22] (pol.).
  2. Włodzimierz Lubański [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-09-11].
  3. Grzegorz Lato [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-09-11].
  4. Krzysztof Pawlak, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-09-11].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]