Royale Union Saint-Gilloise

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Royale Union Saint-Gilloise
Przydomek

Les Unionistes (Unioniści)
Union 60 (Unia 60)

Barwy

       
żółto-niebieskie

Data założenia

1 listopada 1897

Liga

Eerste klasse A

Państwo

 Belgia

Region stołeczny

 Region Stołeczny Brukseli

Adres

Chaussée de Bruxelles 223, 1190 Bruksela

Stadion

Stade Joseph Marien

Sponsor techniczny

Le Coq Sportif

Właściciel

Tony Bloom[1]

Prezes

Alex Muzio

Trener

Alexander Blessin

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Royale Union Saint-Gilloisebelgijski klub piłkarski, grający obecnie w Eerste klasse A, mający siedzibę w gminie Sint-Gillis, leżącej w Regionie Stołecznym Brukseli. Jedenastokrotny mistrz kraju i dwukrotny zdobywca pucharu kraju. Jeden z najlepszych przedwojennych klubów Belgii. Jest popularny wśród flamandzkich i francuskojęzycznych mieszkańców Regionu Stołecznego Brukseli. 13 marca 2021 zapewnił sobie awans na pierwszy szczebel ligowy, na który powrócił po 48 latach. 3 kwietnia 2022 zapewnił sobie awans do europejskich pucharów po 58 latach przerwy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Chronologia nazw:

  • 1897: Union Saint-Gilloise
  • 1922: Union Saint-Gilloise Societe Royale, często znany jako Union Royale Saint-Gilloise
  • 1973: Royale Union
  • 1984: Royale Union Saint-Gilloise

Klub Union Saint-Gilloise został założony w 1897[2]. W 1898 został członkiem l'Union Belge des Sociétés de Sports Athlétiques (UBSSA, obecnie KBVB – Królewski Belgijski Związek Piłki Nożnej). W sezonie 1898/1899 startował w Division 2, a w 1901 zdobył awans do najwyższej klasy rozgrywek. W sezonie 1903/1904 wywalczył swoje pierwsze mistrzostwo Belgii. W 1922 klub został uznany przez „Société Royale” w związku z czym przemianowany na Union Saint-Gilloise Societe Royale. Do czasu wybuchu II wojny światowej był czołową belgijską drużyną. W latach 1933–1935 ustanowił rekord, zaliczając 60 spotkań bez porażki z rzędu w lidze, do tej pory niepobity w belgijskim futbolu. Także do tego czasu zdobył swoje wszystkie 11 tytułów mistrza kraju. Po wojnie jednym z sukcesów były występy w Pucharze Miast Targowych w latach 1958–1963 i 1964–1965. W sezonie 1958/1960 dotarł do półfinału, wcześniej pokonując faworyzowaną AS Romę. RUSG stopniowo tracił w powojennych czasach swoją pozycję. W sezonie 1948/1949 spadł pierwszy raz w historii z Eerste klasse, wówczas tylko na 2 sezony, ale od kolejnego spadku w 1962/1963 Union przestał być etatowym ligowcem, najczęściej występując w drugiej lidze. W 1956 gracze RUSG ostatni raz stanęli na podium mistrzostw kończąc ligę na 3. miejscu. Ostatni raz w XX w. klub grał na pierwszym szczeblu w sezonie 1972/1973. W 1973 zmienił nazwę na Royale Union, a w 1984 przyjął obecną nazwę Royale Union Saint-Gilloise[3]. W 1975 RUSG wystąpił po raz pierwszy w historii na 3. poziomie rozgrywek. Aż do 2021 zespół występował pomiędzy drugim a trzecim szczeblem piłkarskich rozgrywek Belgii. W 2015 klub awansował do 2. ligi, a po sześciu sezonach gry na tym szczeblu nastąpił powrót do Eerste klasse A, po 48 latach nieobecności. Klub zawdzięcza to właścicielowi Tony’emu Bloomowi, który jest także właścicielem Brighton & Hove Albion. W sezonie 2021/2022, będąc beniaminkiem belgijskiej ekstraklasy, klub zwyciężył w rundzie zasadniczej Eerste klasse A. W fazie play-off zakończył sezon na drugim miejscu zdobywając dziewiąte wicemistrzostwo Belgii w swojej historii.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Krajowy

  • Pierwsza Liga:
    • mistrzostwo (11): 1903/04, 1904/05, 1905/06, 1906/07, 1908/09, 1909/10, 1912/13, 1922/23, 1932/33, 1933/34, 1934/35
    • wicemistrzostwo (9): 1902/03, 1907/08, 1911/12, 1913/14, 1919/20, 1920/21, 1921/22, 1923/24, 2021/22
    • III miejsce (8): 1901/02, 1924/25, 1931/32, 1935/36, 1936/37, 1937/38, 1955/56, 2022/23
  • Druga Liga:
    • mistrzostwo (4): 1900/01, 1950/51, 1963/64, 2020/21
    • wicemistrzostwo (1): 1967/68
  • Trzecia Liga A:
    • mistrzostwo (2): 1975/76, 1983/84
  • Trzecia Liga B:
    • mistrzostwo (1): 2003/04
  • Puchar Belgii:
    • zwycięstwo (2): 1912/13, 1913/14
  • Coupe Jules Pappaert:
    • mistrzostwo (3): 1956, 1976, 2021

Tytuł międzynarodowy

  • Challenge International du Nord:
    • mistrzostwo (3): 1903/04, 1904/05, 1906/07
  • Coupe Van der Straeten Ponthoz:
    • mistrzostwo (3): 1904/05, 1905/06, 1906/07
  • Coupe Jean Dupuich:
    • mistrzostwo (4): 1911/12, 1912/13, 1913/14, 1924/25

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1958/60 Puchar Miast Targowych 1/8 Lipsk XI 6–1 0–1 6–2
1/4 Włochy AS Roma 2–0 1–1 3–1
1/2 Anglia Birmingham City 2–4 2–4 4–8
1960/61 Puchar Miast Targowych 2R Włochy AS Roma 0–0 1–4 1–4
1961/62 Puchar Miast Targowych 1R Szkocja Heart of Midlothian 1–3 0–2 1–5
1962/63 Puchar Miast Targowych 1R Francja Olympique Marsylia 4–2 0–1 4–3
1/8 Dinamo Zagrzeb 1–0 1–2 2–2, 2–3 (N)
1964/65 Puchar Miast Targowych 1R Włochy Juventus F.C. 0–1 0–1 0–2
2022/23 Liga Mistrzów 3Q Szkocja Rangers 2–0 0–3 2–3
Liga Europy Grupa D Niemcy Union Berlin 0–1 1–0 1. miejsce
Szwecja Malmö FF 3–2 2–0
Portugalia SC Braga 3–3 2–1
1/8 Niemcy Union Berlin 3–0 3–3 6–3
1/4 Niemcy Bayer Leverkusen 1–4 1–1 2–5
2023/24 Liga Europy PO Szwajcaria FC Lugano 2–0 1–0 3–0
Grupa E Anglia Liverpool 2–1 0–2 3. miejsce
Austria LASK Linz 2–1 0–3
Francja Toulouse 1–1 0–0
Liga Konferencji Europy 1/16 Niemcy Eintracht Frankfurt 2–2 2–1 4–3
1/8 Turcja Fenerbahçe SK 0–3 1–0 1–3

Sztab trenerski[edytuj | edytuj kod]

Funkcja Imię i nazwisko
Trener Belgia Felice Mazzù
Asystent trenera Belgia Karel Geraerts
Asystent trenera Polska Artur Kopyt
Trener analityk Belgia Sandro Salamone
Trener bramkarzy Belgia Laurent Deraedt
Trener ds. przygotowania fizycznego Francja Thibaut Meyer
Kierownik drużyny Belgia Annelies Menten
Opiekun sprzętu, magazynier Słowenia Rok Grilec
Lekarz Belgia Axel Marlaire
Lekarz Belgia Koen Pansaers
Lekarz Belgia Gert Vandeurzen
Fizjoterapeuta Belgia Ivan Del Molino
Fizjoterapeuta Belgia Stephen Van Den Berg

Piłkarze[edytuj | edytuj kod]

Obecny skład[edytuj | edytuj kod]

Stan na 10 maja 2022
Nr Poz. Piłkarz
2 OB Holandia Bart Nieuwkoop
4 OB Dania Jonas Bager
6 PO Dania Casper Nielsen
7 OB Anglia Matthew Sorinola
8 PO Wybrzeże Kości Słoniowej Jean Thierry Lazare (wyp. z RSC Charleroi)
9 NA Niemcy Deniz Undav (wyp. z Brighton & Hove Albion)
11 NA Hiszpania Álex Millán (wyp. z Villarrealu CF)
13 NA Belgia Dante Vanzeir
16 OB Anglia Christian Burgess
17 PO Malta Teddy Teuma (kapitan)
18 NA Japonia Kaoru Mitoma (wyp. z Brighton & Hove Albion)
19 OB Belgia Guillaume François
20 PO Belgia Senne Lynen
Nr Poz. Piłkarz
21 BR Belgia Lucas Pirard
22 NA Angola Pedro Lubamba
23 PO Szwajcaria Cameron Puertas
24 PO Belgia Ilyes Ziani
28 OB Japonia Kōki Machida (wyp. z Kashima Antlers)
33 BR Belgia Tibo Herbots
44 OB Belgia Siebe Van Der Heyden
49 BR Luksemburg Anthony Moris
59 OB Maroko Ismaël Kandouss
64 PO Polska Kacper Kozłowski (wyp. z Brighton & Hove Albion)
94 NA Madagaskar Loïc Lapoussin
PO Włochy Lorenzo Paolucci

Wypożyczeni[edytuj | edytuj kod]

Nr Poz. Piłkarz
BR Belgia Kerian Atheba (w Diegem Sport do 30 czerwca 2022)
OB Belgia Anas Hamzaoui (w RE Virton do 30 czerwca 2022)
Nr Poz. Piłkarz
PO Belgia Lucas Defise (w Helmond Sport do 30 czerwca 2022)
PO Anglia Marcel Lewis (w Accrington Stanley do 30 czerwca 2022)

Reprezentanci kraju grający w klubie[edytuj | edytuj kod]

 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andy Naylor, Done deal: Albion chairman completes Belgian club takeover [online], theargus.co.uk, 21 maja 2018 [dostęp 2022-05-11] (ang.).
  2. Hans Schöggl, Belgium - List of Foundation Dates [online], rsssf.com, 7 listopada 2019 [dostęp 2022-05-11] (ang.).
  3. BELGIUM. Overview of teams [online], users.skynet.be [dostęp 2022-05-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-21] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]