Luisa Stefani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luisa Stefani
Ilustracja
Luisa Stefani podczas French Open 2019
Państwo

 Brazylia

Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1997
São Paulo

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Trener

Leonardo Azevedo, Guilherme Pachane

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 0 ITF

Najwyżej w rankingu

431 (20 maja 2019)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9 WTA, 3 WTA 125, 15 ITF

Najwyżej w rankingu

9 (1 listopada 2021)

Australian Open

QF (2024)

Roland Garros

3R (2020, 2023)

Wimbledon

QF (2023)

US Open

SF (2021, 2023)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Brazylia
Igrzyska olimpijskie
brąz Tokio 2020 tenis ziemny
(gra podwójna)
Igrzyska panamerykańskie
brąz Lima 2019 gra podwójna

Luisa Veras Stefani (ur. 9 sierpnia 1997 w São Paulo) – brazylijska tenisistka, zwyciężczyni Australian Open 2023 w grze mieszanej, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Billie Jean King.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

20 maja 2019 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 431. pozycję, natomiast 1 listopada 2021 osiągnęła najwyższą lokatę w deblu – 9. miejsce.

W zawodach cyklu WTA Tour Brazylijka wygrała osiem turniejów w grze podwójnej z szesnastu rozegranych finałów. Triumfowała też w trzech deblowych turniejach cyklu WTA 125 z czterech rozegranych finałów. Na swoim koncie ma wygranych piętnaście turniejów deblowych rangi ITF.

W 2017 roku po raz pierwszy reprezentowała kraj w zmaganiach o Puchar Federacji.

W 2019 roku na igrzyskach panamerykańskich wywalczyła brązowy medal w grze podwójnej.

Wspólnie z Laurą Pigossi zdobyła brązowy medal igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w deblu. Mecz o udział w finale przegrały z parą Belinda BencicViktorija Golubic, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrały 4:6, 6:4, 11–9 z Wieroniką Kudiermietową i Jeleną Wiesniną.

W styczniu 2023 roku odniosła zwycięstwo w mikście podczas Australian Open, partnerując Rafaelowi Matosowi, z którym w finale pokonała parę Sania MirzaRohan Bopanna 7:6(2), 6:2.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Luisa Stefani nigdy nie startowała w rozgrywkach gry pojedynczej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Sezon 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021
Ranking na koniec roku 1053 1060 692 567 753 540 727 864

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 3R 3R A A[a] QF 0 / 3 7 – 3
French Open A A A A A A 1R 3R A A 3R 0 / 3 4 – 3
Wimbledon A A A A A A A NH 1R A QF 0 / 2 3 – 2
US Open A A A A A A A QF SF A SF 0 / 3 10 – 3
Ranking na koniec roku 845 1136 322 217 215 75 33 10 55 18 0 / 11 24 – 11

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 2R A W 1R 1 / 3 6 – 2
French Open A A A A A A A NH A A QF 0 / 1 2 – 1
Wimbledon A A A A A A A NH 2R A 1R 0 / 2 1 – 2
US Open A A A A A A A NH 1R A 1R 0 / 2 0 – 2
1 / 8 9 – 7

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra podwójna 17 (9–8)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 22 września 2019 Seul Twarda Stany Zjednoczone Hayley Carter Hiszpania Lara Arruabarrena
Niemcy Tatjana Maria
6:7(7), 6:3, 7–10
Zwyciężczyni 1. 28 września 2019 Taszkent Twarda Stany Zjednoczone Hayley Carter Słowenia Dalila Jakupović
Stany Zjednoczone Sabrina Santamaria
6:3, 7:6(4)
Zwyciężczyni 2. 16 sierpnia 2020 Lexington Twarda Stany Zjednoczone Hayley Carter Czechy Marie Bouzková
Szwajcaria Jil Teichmann
6:1, 7:5
Finalistka 2. 26 września 2020 Strasburg Ceglana Stany Zjednoczone Hayley Carter Stany Zjednoczone Nicole Melichar
Holandia Demi Schuurs
4:6, 3:6
Finalistka 3. 25 października 2020 Ostrawa Twarda (hala) Kanada Gabriela Dabrowski Belgia Elise Mertens
Białoruś Aryna Sabalenka
1:6, 3:6
Finalistka 4. 13 stycznia 2021 Abu Zabi Twarda Stany Zjednoczone Hayley Carter Japonia Shūko Aoyama
Japonia Ena Shibahara
6:7(5), 4:6
Finalistka 5. 27 lutego 2021 Adelaide Twarda Stany Zjednoczone Hayley Carter Chile Alexa Guarachi
Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
7:6(4), 4:6, 3–10
Finalistka 6. 4 kwietnia 2021 Miami Twarda Stany Zjednoczone Hayley Carter Japonia Shūko Aoyama
Japonia Ena Shibahara
2:6, 5:7
Finalistka 7. 8 sierpnia 2021 San Jose Twarda Kanada Gabriela Dabrowski Chorwacja Darija Jurak
Słowenia Andreja Klepač
1:6, 5:7
Zwyciężczyni 3. 15 sierpnia 2021 Montreal Twarda Kanada Gabriela Dabrowski Chorwacja Darija Jurak
Słowenia Andreja Klepač
6:3, 6:4
Finalistka 8. 21 sierpnia 2021 Cincinnati Twarda Kanada Gabriela Dabrowski Australia Samantha Stosur
Zhang Shuai
5:7, 3:6
Zwyciężczyni 4. 18 września 2022 Ćennaj Twarda Kanada Gabriela Dabrowski Anna Blinkowa
Gruzja Nateła Dzałamidze
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 5. 23 października 2022 Guadalajara Twarda Australia Storm Sanders Kazachstan Anna Danilina
Brazylia Beatriz Haddad Maia
7:6(4), 6:7(2), 10–8
Zwyciężczyni 6. 14 stycznia 2023 Adelaide Twarda Stany Zjednoczone Taylor Townsend Anastasija Pawluczenkowa
Kazachstan Jelena Rybakina
7:5, 7:6(3)
Zwyciężczyni 7. 12 lutego 2023 Abu Zabi Twarda Zhang Shuai Japonia Shūko Aoyama
Chan Hao-ching
3:6, 6:2, 10–8
Zwyciężczyni 8. 25 czerwca 2023 Berlin Trawiasta Francja Caroline Garcia Czechy Kateřina Siniaková
Czechy Markéta Vondroušová
4:6, 7:6(8), 10–4
Zwyciężczyni 9. 17 lutego 2024 Doha Twarda Holandia Demi Schuurs Stany Zjednoczone Caroline Dolehide
Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
6:4, 6:2

Gra mieszana 1 (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 27 stycznia 2023 Australian Open Twarda Brazylia Rafael Matos Indie Sania Mirza
Indie Rohan Bopanna
7:6(2), 6:2

Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna 4 (3–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 16 listopada 2019 Houston Twarda Australia Ellen Perez Kanada Sharon Fichman
Japonia Ena Shibahara
1:6, 6:4, 10–5
Zwyciężczyni 2. 1 lutego 2020 Newport Beach Twarda Stany Zjednoczone Hayley Carter Francja Jessika Ponchet
Belgia Marie Benoît
6:1, 6:3
Finalistka 1. 9 maja 2021 Saint-Malo Ceglana Stany Zjednoczone Hayley Carter Stany Zjednoczone Kaitlyn Christian
Stany Zjednoczone Sabrina Santamaria
6:7(4), 6:4, 5–10
Zwyciężczyni 3. 26 listopada 2022 Montevideo Ceglana Brazylia Ingrid Gamarra Martins Stany Zjednoczone Quinn Gleason
Francja Elixane Lechemia
7:5, 6:7(6), 10–6

Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2021 wycofanie Kanada Gabriela Dabrowski nie wystąpiły z powodu kontuzji Stefani

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W parze z Catherine McNally zostały rozstawione z numerem piętnastym w turnieju, lecz zaraz przed jego rozpoczęciem wycofały się.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]