Timea Bacsinszky
_(29828039066).jpg)
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 czerwca 1989 | |||||||||
| Wzrost |
170 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Status profesjonalny |
październik 2004 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
16 lipca 2021 | |||||||||
| Trener |
Dimitri Zavialoff | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
4 WTA, 13 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
9 (16 maja 2016) | |||||||||
| Australian Open |
3R (2015, 2017, 2019) | |||||||||
| Roland Garros |
SF (2015, 2017) | |||||||||
| Wimbledon |
QF (2015) | |||||||||
| US Open |
3R (2008) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
5 WTA, 1 WTA 125K, 14 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
36 (31 stycznia 2011) | |||||||||
| Australian Open |
2R (2010, 2011) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2008, 2015) | |||||||||
| Wimbledon |
2R (2010) | |||||||||
| US Open |
3R (2010, 2018) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Timea Bacsinszky (ur. 8 czerwca 1989 w Lozannie) – szwajcarska tenisistka, srebrna medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej. Najwyżej sklasyfikowana na 9. pozycji w rankingu gry pojedynczej, w deblu zaś na 36. miejscu.
Profesjonalistką była od października 2004. Zwyciężyła w czterech turniejach WTA w grze pojedynczej, natomiast w trzech docierała do finału. Trzynastokrotnie triumfowała w imprezach ITF. W grze podwójnej wygrała w pięciu turniejach WTA Tour – w Budapeszcie, w Pradze, dwukrotnie w Luksemburgu (2010, 2014) oraz w Petersburgu, ponadto pięciokrotnie występowała w innych finałach. Osiągnęła też dwa finały zawodów cyklu WTA 125K series w grze podwójnej, z czego jeden wygrała. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie[1]. 16 lipca 2021 ogłosiła zakończenie kariery tenisowej[2].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Kariera juniorska[edytuj | edytuj kod]
Bacsinszky rozpoczęła swoją karierę w turnieju w Beaulieu, gdzie po przejściu eliminacji przegrała w finale. Dzięki „dzikiej karcie” zadebiutowała w Wielkim Szlemie – podczas French Open 2002, odpadając w pierwszej rundzie. W lipcu 2002 zwyciężyła w imprezie w Berlinie.
W styczniu 2003 przegrała w ćwierćfinale w San Jose z Michaëllą Krajicek. Podczas French Open odpadła w 1/8 finału, zostając pokonana przez Annę-Lenę Grönefeld. Dwa tygodnie później, doszła do drugiej rundy Wimbledonu. W 2004 przegrała w półfinale Australian Open i French Open, zaś w US Open w trzeciej rundzie. Podczas mistrzostw Europy juniorek w Klosters zdobyła srebrny medal[3] (w grze podwójnej również przegrała w finale[3]).
Na początku 2005, po przegranej z Wiktoryją Azaranką w finale turnieju w Melbourne i półfinale Australian Open w singlowym rankingu ITF awansowała na 13. miejsce – najwyższe w karierze[4].
Kariera seniorska[edytuj | edytuj kod]
2003-2005[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy seniorski turniej, w którym zagrała Bacsinszky, była impreza ITF w Vaduz. Skreczowała wówczas przy stanie 2:5 w meczu pierwszej rundy z Caroline Maes. W deblu również przegrała w pierwszym pojedynku (grała w parze z Rominą Oprandi). W Dublinie, po przejściu eliminacji, przegrała w drugiej rundzie, zaś we Wrexham, również jako kwalifikantka, wygrała cały turniej. W październiku zagrała pierwszy raz w turnieju WTA, w Zurychu – została pokonana w drugiej rundzie kwalifikacji.
Sezon 2004 rozpoczęła od zwycięstwa w turnieju w Dinan, pokonując Cipporę Obziler w finale. Następnie, odpadła w drugiej rundzie w Biarritz i w pierwszej rundzie w Strasburgu. W sierpniu, wygrała trzeci turniej ITF w karierze, w Martina Franca. W Zurychu, została pokonana w pierwszym meczu przez Nathalie Dechy[5]. Tydzień później, przegrała w 1/4 finału w Stambule. W ostatnim występie w 2004 przegrała w II rundzie kwalifikacji w Poitiers.
Podczas Australian Open 2005 zadebiutowała w seniorskich rozgrywkach Wielkiego Szlema, przegrywając z Galiną Woskobojewą w pierwszej rundzie. Następnie, grając z dziką kartą, doszła do drugiej rundy w Dinan. W kwietniu, przegrała w finale turnieju w Biarritz. W imprezie w Stambule została pokonana przez Oksanę Lubcową. Po przejściu eliminacji przegrała w 1/4 finału w Deauville.
2006[edytuj | edytuj kod]
Rok 2006 rozpoczęła od udanych eliminacji do ITFu w Sztokholmie, przegrywając później w pierwszej rundzie. W grze podwójnej, w parze z Aurélie Védy wygrała cały turniej. Następnie, w Biberach, również po przejściu kwalifikacji, została pokonana w drugiej rundzie. W kwietniu, w Dinan odniosła czwarte zwycięstwo turniejowe, wygrywając w finale z Jarosławą Szwiedową. Miesiąc później, grając jako kwalifikantka, w turnieju głównym pokonała m.in. Julianę Fedak i Aravane Rezaï, wygrała kolejny turniej w karierze.
W maju, dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów, zagrała w turnieju WTA w Strasburgu. W pierwszej rundzie pokonała Lisę Raymond 5:7, 6:2, 6:1, by w drugiej przegrać z Nicole Vaidišovą. Dwa tygodnie później, w Gorizii, doszła do 1/2 finału. W eliminacjach do imprezy w Stuttgarcie przegrała w drugiej fazie.
Podczas turnieju WTA w Zurychu wygrała trzy mecze kwalifikacyjne i awansowała do turnieju głównego. W I rundzie pokonała Anastasiję Myskinę 6:3, 6:3. W drugiej wygrała ze Francescą Schiavone, po kreczu rywalki przy stanie 6:4. W 1/4 finału została pokonana przez Mariję Szarapową, późniejszą zwyciężczynię[6]. W dwóch ostatnich turniejach, w Bratysławie i Poitiers odpadała w drugich rundach.
2007[edytuj | edytuj kod]
Kolejny sezon rozpoczęła od przegranej z Renatą Voráčovą w trzeciej rundzie eliminacji do Australian Open. W Paryżu odpadła w pierwszej rundzie kwalifikacji. Na kortach ziemnych w Dinan została pokonana w ćwierćfinale przez Karin Knapp. Podczas turnieju w Cagnes-sur-Mer odniosła 6. zwycięstwo w karierze. W drodze po tytuł pokonała m.in. rozstawioną z „dwójką” Jelenę Wiesninę.
W eliminacjach do imprezy w Pradze w pierwszej rundzie pokonała Nehę Uberoi, by w drugiej przegrać z Andreą Hlaváčkovą. Dwa tygodnie później, w Fez doszła do II rundy[7]. Po przejściu eliminacji do French Open przegrała w drugiej rundzie z rozstawioną z numerem 23., Francescą Schiavone 3:6, 6:7(5). Po tym turnieju została pierwszy raz sklasyfikowana w pierwszej setce rankingu – na 89. miejscu. W Barcelonie odpadła w pierwszej rundzie, po porażce z Émilie Loit[8].
Podczas Ordina Open w ’s-Hertogenbosch odpadła w drugiej rundzie eliminacji. Na Wimbledonie została pokonana w pierwszej rundzie przez Wierę Duszewinę. W kolejnym turnieju zagrała miesiąc później, na US Open, przegrywając z turniejową „siódemką”, Nadieżdą Pietrową. W Denain, grając jako najwyżej rozstawiona, odpadła w 1/2 finału. Tydzień później, w Bordeaux, przegrała w drugiej rundzie.
W kolejnych turniejach, w Luksemburgu i w Stuttgarcie, odpadała w drugiej rundzie kwalifikacji. Grając dzięki „dzikiej karcie”, w Zurychu zagrała od razu w turnieju głównym – przegrała w pierwszej rundzie z Aloną Bondarenko 6:1, 3:6, 3:6[9]. Podczas Generali Ladies Linz została wyeliminowana w II rundzie kwalifikacji. Na początku listopada, przegrała w drugiej rundzie w Deauville.
2008[edytuj | edytuj kod]
Rok 2008 rozpoczęła w Gold Coast, turniejem Mondial Australian Women’s Hardcourts. Po przejściu eliminacji, odpadła w pierwszej rundzie. Tydzień później, w Sydney, przegrała w II fazie kwalifikacji. W Australian Open, po wygraniu trzech meczów eliminacyjnych, doszła do drugiej rundy turnieju głównego, gdzie przegrała z Hinduską Sanią Mirzą w trzech setach.
Po występie w Melbourne, po raz pierwszy awansowała do pierwszej setki rankingu WTA – na 93. miejsce. Na początku lutego zagrała w Paryżu. Odpadła wówczas w drugiej rundzie eliminacji. Siedem dni później, grając jako kwalifikantka doszła do półfinału turnieju w Antwerpii. Po drodze pokonała, sklasyfikowaną wtedy na 8. miejscu w klasyfikacji singlistek, Danielę Hantuchovą. W walce o finał, przegrała z najwyżej rozstawioną zawodniczką – Justine Henin[10]. W kolejnych czterech turniejach – w Dubaju, Miami, Amelia Island oraz Charleston – przegrywała w pierwszej rundzie.
Pod koniec kwietnia, w pierwszej rundzie turnieju Grand Prix de SAR w Fez pokonała Nadię Lalami, zaś w drugiej rundzie została pokonana przez Petrę Cetkovską. W turniejach w Berlinie oraz Rzymie przegrywała w eliminacjach. Na kortach ziemnych w Strasburgu, po pokonaniu Jeleny Dokić, Yan Zi oraz Alony Bondarenko, doszła do 1/2 finału[11]. W wielkoszlemowym French Open, dzięki wysokiemu rankingowi, zagrała od razu w turnieju głównym. W pierwszej rundzie wygrała z Tamirą Paszek, aby w drugiej przegrać z Patty Schnyder.
Kolejnym występem Bacsinszky był trzeci w tym sezonie turniej Wielkiego Szlema – Wimbledon. Odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Jeleną Diemientiewą. Tydzień później, w Budapeszcie, została pokonana w pierwszym meczu. W sierpniu, reprezentowała Szwajcarię podczas Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie. W pierwszej rundzie przegrała z turniejową „siódemką”, Amerykanką Venus Williams.
Tydzień później, przegrała w pierwszej rundzie Forest Hills Tennis Classic w Forest Hills. Podczas US Open doszła do trzeciej rundy, w której przegrała z późniejszą półfinalistką, Dinarą Safiną. W ostatnich dwóch występach, w Zurychu i Luksemburgu, odpadała w pierwszej rundzie.
2009[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2009 Bacsinszky rozpoczęła turniejem Open Gaz de France w Paryżu. Odpadła tam w pierwszej rundzie, pokonana przez Monicę Niculescu. Na początku marca, doszła do 2. rundy BNP Paribas Open w Indian Wells, przegrywając z turniejową „dziewiątką”, Caroline Wozniacki. W Miami przegrała w pierwszej rundzie. Grając jako rozstawiona z numerem trzecim, odpadła w drugiej rundzie eliminacji do turnieju w Barcelonie.
Podczas drugiego turnieju wielkoszlemowego w tym roku, French Open odpadła w 1/64 finału (drugiej rundzie), po przegranej z rozstawioną z 25., Li Na. Podczas turnieju ITF w Marsylii została pokonana przez Masę Zec Peškirič w półfinale. Po drodze wygrała m.in. z najwyżej rozstawioną zawodniczką, Monicą Niculescu. Na Wimbledonie przegrała w drugiej rundzie z Marion Bartoli. W turnieju w Budapeszcie, po przejściu eliminacji, odpadła w 1/4 finału. Tydzień później, w Pradze, również grając jako kwalifikantka, doszła do półfinału, gdzie przegrała z turniejową „jedynką”, Francescą Schiavone. Podczas Istanbul Cup w Stambule przegrała w półfinale z Wierą Duszewiną[12].
W kolejnym turnieju Bacsinszky zagrała dopiero pod koniec sierpnia – podczas ITF-u w Bronksie. Przegrała tam w drugiej rundzie. Podobnie było również podczas US Open, gdzie przegrała w tej fazie z Danielą Hantuchovą. Dwa tygodnie później, w Sofii, odpadła w pierwszej rundzie. W Saint-Malo zagrała jako rozstawiona z „piątką”. Doszła tam do półfinału, gdzie została pokonana przez Alexandrę Dulgheru. Pod koniec września, w Atenach przegrała w II rundzie. Podczas FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu odniosła pierwsze zwycięstwo w karierze w cyklu WTA Tour, pokonując w finale Sabine Lisicki[13]. Tydzień później, w Urtijëi przegrała w 2. rundzie.
W grze podwójnej wygrała w trzech turniejach ITF – w Sofii, Saint-Malo i Urtijëi. Za każdym razem jej partnerką była Tathiana Garbin. Odpadła w dwóch finałach: w Marsylii (partnerowała jej Jelena Bowina) i w Atenach (w parze z Garbin). Zagrała w jednym turnieju Wielkiego Szlema, US Open, gdzie w parze z Alizé Cornet przegrały w pierwszej rundzie.
2010[edytuj | edytuj kod]
Pierwszym turniejem Bacsinszky w 2010 był Brisbane International w Brisbane. Doszła tam do drugiej rundy, w której przegrała z późniejszą półfinalistką, Aną Ivanović. Tydzień później, w Sydney, startując jako szczęśliwa przegrana („lucky loser”) odpadła w pierwszej rundzie. Podczas pierwszego turnieju wielkoszlemowego, Australian Open, została pokonana w pierwszym meczu przez Yvonne Meusburger.
Na początku lutego zagrała w Open GDF Suez, w Paryżu. Odpadła tam w pierwszej rundzie z Karoliną Šprem. W kolejnym turnieju, w Dubaju, również odpadła w pierwszej fazie turnieju głównego. Podczas BNP Paribas Open w Indian Wells przegrała w pierwszej rundzie z Kirsten Flipkens. Dwa tygodnie później, w Miami doszła do IV rundy, po drodze pokonując rozstawioną z „ósemką” Li Na.
W pierwszym turnieju w sezonie na nawierzchni ziemnej, Barcelona Ladies Open w Barcelonie odpadła w ćwierćfinale gry pojedynczej[14], zaś w deblu, grając w parze z Tathianą Garbin, doszła do finału, gdzie przegrały z Sarą Errani i Robertą Vinci. Trzy tygodnie później, w Rzymie, doszła do drugiej rundy, w której została pokonana przez liderkę rankingu, Serenę Williams. Podczas Mutua Madrileña Madrid Open w Madrycie odpadła w pierwszej rundzie eliminacji, w których była najwyżej rozstawiona. Tydzień później, w Warszawie przegrała w drugiej fazie turnieju głównego, z późniejszą zwyciężczynią Alexandrą Dulgheru. We French Open doszła do 2. rundy, gdzie przegrała z Dulgheru. W grze podwójnej, grając w parze z Garbin, przegrały w pierwszej rundzie z rozstawionymi z „dziewiątką”, Bethanie Mattek-Sands i Yan Zi.
W czerwcu, podczas Wimbledonu odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Ediną Gallovits. Dwa tygodnie później, w Budapeszcie, przegrała w drugiej rundzie z Alizé Cornet. W Pradze była rozstawiona z numerem trzecim. Została pokonana w I rundzie przez Monicę Niculescu. W obu turniejach, grając w parze z Tathianą Garbin, odniosła zwycięstwa. W finale Gaz de France Budapest Grand Prix pokonały Soranę Cîrsteę i Anabel Medinę Garrigues, zaś w meczu finałowym ECM Prague Open wygrały z Monicą Niculescu i Ágnes Szávay. Tydzień później, w Bad Gastein, grając jako rozstawiona z „dwójką”, doszła do drugiego finału turniejowego w karierze. Przegrała w nim z Julia Görges w dwóch setach[15].
Podczas turnieju w Montrealu w pierwszej rundzie wygrała z Aleksandrą Wozniak, zaś w drugiej przegrała ze Swietłaną Kuzniecową. Podczas Pilot Pen Tennis w New Haven została pokonana w drugiej rundzie przez Mariję Kirilenko. W US Open odpadła w 1 rundzie singla, przegrywając z rozstawioną z numerem 21., Zheng Jie. W gry podwójnej, w parze z Garbin, po pokonaniu rozstawionych z 16. Hsieh Su-wei i Peng Shuai, doszły do trzeciej rundy, gdzie przegrały z późniejszymi finalistkami, Liezel Huber i Nadią Pietrową.
Dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów, zagrała w turnieju ITF we francuskim Saint-Malo. Doszła do ćwierćfinału, gdzie oddała walkowerem mecz z Virginie Razzano[16]. Tydzień później, w Tokio, przegrała w pierwszej rundzie z rozstawioną z numerem 13., Szachar Pe’er. W kolejnym turnieju, China Open w Pekinie, w pierwszym meczu pokonała Julię Görges. W drugiej rundzie wygrała z turniejową „ósemką”, Wiktoryją Azaranką, po kreczu rywalki przy stanie 3:2 w drugim secie[17]. W 1/8 finału zwyciężyła z Jeleną Wiesniną, zaś w ćwierćfinale przegrała z Peer. W grze podwójnej, w parze z Garbin, odpadły w drugiej rundzie, przegrywając z późniejszymi triumfatorkami, Chuang Chia-jung i Olgą Goworcową.
Tydzień później, w imprezie ITF w belgijskim Torhout, doszła do 1/2 finału, gdzie przegrała z Simoną Halep. W ostatnim turnieju, FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu odpadła w pierwszej rundzie gry pojedynczej, w której została pokonana przez Barborę Záhlavovą-Strýcovą. W grze podwójnej, wraz z Garbin, będąc turniejową „dwójką”, odniosły zwycięstwo, pokonując w finale Benesovą i Záhlavovą-Strýcovą – najwyżej rozstawione.
2011[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2011 rozpoczęła turniejem Medibank International Sydney, gdzie przegrała w pierwszej fazie eliminacji z Rebeccą Marino. Podczas Australian Open została pokonana w I rundzie przez Monicą Niculescu. W grze podwójnej, wraz z Tathianą Garbin były rozstawione z numerem 16. Odpadły w drugiej rundzie z Alexandrą Dulgheru i Magdaléna Rybárikovą. Po tym turnieju Garbin zakończyła sportową karierę[18].
Na początku lutego, podczas Open GDF Suez w Paryżu, odpadła w pierwszych rundach gry pojedynczej oraz gry podwójnej, w której grała z Aurélie Védy. Podczas Dubai Tennis Championships przegrała w 2. rundzie z Marion Bartoli. Tydzień później, w Ad-Dauha, grając jako „lucky loser”, została pokonana przez Peng Shuai. W pierwszej rundzie w Indian Wells pokonała Olgę Goworcową. W drugiej przegrała z rozstawioną z numerem 3., Wierą Zwonariową. W zawodach w Nassau doszła do 1/4 finału. Podczas Sony Ericsson Open doszła do 2. rundy, gdzie została pokonana przez Dominiką Cibulkovą.
Pod koniec marca Bacsinszky wycofała się ze wszystkich turniejów z powodu kontuzji lewego kolana[19][20].
2012[edytuj | edytuj kod]
Do gry powróciła podczas turnieju w Acapulco, gdzie przegrała w pierwszej rundzie. W Indian Wells doszła do drugiej rundy, gdzie w meczu ze Swietłaną Kuzniecową musiała skreczować z powodu kontuzji prawego ramienia[20][21]. Również w II rundzie odpadła w Fezie. Podczas Internazionali BNL d’Italia skreczowała w meczu z Sarą Errani.
2015[edytuj | edytuj kod]
Na początku tego sezonu szwajcarska tenisistka dotarła do finału turnieju kategorii WTA International Series w Shenzhen, jednak przegrała z Simoną Halep. W Australian Open dotarła do trzeciej rundy, w której uległa Garbiñe Muguruzie. Na przełomie lutego i marca zwyciężyła w dwóch turniejach singlowych, w Acapulco i Monterrey, dwukrotnie pokonując w finale Caroline Garcię. Dzięki temu w rankingu WTA Tour awansowała na 26. miejsce, wówczas najwyższe w karierze. Podczas turnieju w Indian Wells Szwajcarka kontynuowała kolejne zwycięskie spotkania, by ulec w ćwierćfinale Serenie Williams.
We French Open ponownie przegrała ze starszą z sióstr Williams, ale dotarła do najlepszej czwórki turnieju, a Wimbledon zakończyła na ćwierćfinale.
W ostatnim wielkoszlemowym turnieju US Open Bacsinszky odpadła w 1. rundzie z Barborą Strýcovą. W październiku zanotowała finał rozgrywek WTA Tour w Pekinie, lecz w nim przegrała z Garbiñe Muguruzą 5:7, 4:6.
2016[edytuj | edytuj kod]
Ten sezon Szwajcarka zainaugurowała turniejami w Australii (Brisbane i Sydney), jednakże występ każdego z nich kończyła po 1. rundzie. Poprawę formy nie przyniósł jej także start w wielkoszlemowym Australian Open, w którym odpadła w pojedynku o trzecią rundę z Anniką Beck.
Tenisistka w przerwie między startami w WTA Tour wystąpiła podczas wygranego pojedynku z Niemkami 3:2 w ćwierćfinale Pucharu Federacji, ale żadnego pojedynku nie wygrała.
W Dosze zawodniczka pokonała dwie rywalki.
Znaczna poprawa dyspozycji Bacsinszky nastąpiła w trakcie marcowych zawodów rangi Mandatory w Indian Wells i Miami, w którym dochodziła odpowiednio do 1/8 finału i półfinału, w drugim z nich pokonując po drodze m.in. Agnieszkę Radwańską.
W połowie kwietnia zawodniczka ponownie znalazła się w składzie półfinałowego spotkania Fed Cup z Czeszkami, ale w dwóch pojedynkach przegrała. Pod koniec tego samego miesiąca Bacsinszky triumfowała w Rabacie, tracąc w turnieju zaledwie jednego seta.
Puchar Federacji[edytuj | edytuj kod]
W Pucharze Federacji Bacsinszky zadebiutowała w 2004 roku, podczas meczu Szwajcaria – Kanada. Rozegrała wówczas trzy mecze: jeden wygrała (z Marie-Ève Pelletier) oraz dwa przegrała (z Aleksandrą Woźniak i parą Mélanie Marois i Pelletier). Szwajcarki pokonały Kanadę 3:2. Drugi raz w barwach Szwajcarii zagrała rok później, w ćwierćfinale drugiej Grupy Światowej, ze Słowaczkami, zdobywając wszystkie trzy punkty. W lipcu, w pojedynku z Austrią wygrała z Yvonne Meusburger i przegrała z Tamirą Paszek.
Podczas 1/4 finału Grupy Światowej II w 2006, Szwajcaria – Japonia, rozgrywanym w Tokio, zdobyła jedyny punkt dla Szwajcarek, wygrywając z Shinobu Asagoe. W meczu o utrzymanie z Australijkami, przegrała trzy pojedynki: z Nicole Pratt, Samanthą Stosur i duetem Alicia Molik/Rennae Stubbs (grała w parze ze Stefanią Boffą). W 2007 zagrała obydwu meczach grupowych w Strefie Euroafrykańskiej. Z Dunkami wygrała mecz deblowy, zaś z Rumunkami przegrała z Mădăliną Gojneą. Dwa lata później, w Zurychu, przegrała dwa mecze singlowe w pojedynku z Niemkami – z Sabine Lisicki i Anną-Leną Grönefeld.
Łącznie w reprezentacji rozegrała 53 mecze, 39 w grze pojedynczej i 14 w grze podwójnej. Wygrała dwadzieścia osiem pojedynków, zaś przegrała dwadzieścia pięć[22].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Timea Bacsinszky zaczęła grać w tenisa w wieku 3 lat pod wpływem matki, Suzanne – dentystki pochodzenia węgierskiego. Jej ojciec, Igor, jest pochodzącym z Siedmiogrodu instruktorem tenisa. Ma troje rodzeństwa – dwie siostry, Sophie i Melindę, oraz brata, Daniela. Włada pięcioma językami: włoskim, francuskim, węgierskim, niemieckim i angielskim. Preferowała grę na kortach twardych. Lubi słuchać muzyki i grać w piłkę ręczną. Jej ulubioną piosenkarką jest Pink[23].
Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Tytuły | Z–P | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | Q1 | A | Q3 | 2R | A | 1R | 1R | A | A | A | 3R | 2R | 3R | A | 3R | A | 0 / 7 | 8 – 7 | ||||||
| French Open | A | A | A | A | 2R | 2R | 2R | 2R | A | A | Q1 | 2R | SF | QF | SF | A | Q2 | A | 0 / 8 | 19 – 8 | ||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | 2R | 2R | 1R | A | A | Q2 | 2R | QF | 3R | 3R | A | 1R | A | 0 / 9 | 11 – 9 | ||||||
| US Open | A | A | A | A | 1R | 3R | 2R | 1R | A | 1R | A | 2R | 1R | 2R | A | 1R | 1R | A | 0 / 10 | 5 – 10 | ||||||
| Ranking na koniec roku | 455 | 247 | 392 | 121 | 123 | 53 | 54 | 51 | 242 | 185 | 285 | 48 | 12 | 15 | 39 | 241 | 125 | 300 | 0 / 34 | 43 – 34 | ||||||
Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Tytuły | Z–P | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 2R | A | A | A | 1R | A | A | A | 1R | A | 0 / 4 | 2 – 4 | |||||||
| French Open | A | A | A | A | A | 2R | A | 1R | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | 0 / 3 | 2 – 3 | |||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | A | 2R | A | A | A | Q2 | 1R | A | A | A | 1R | A | 0 / 4 | 1 – 4 | |||||||
| US Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 3R | A | A | A | 1R | 2R | A | A | 3R | A | A | 0 / 6 | 5 – 6 | |||||||
| Ranking na koniec roku | – | 584 | 393 | 241 | 171 | 180 | 107 | 37 | 347 | 125 | 531 | 138 | 143 | 208 | 181 | 93 | 155 | 280 | 0 / 17 | 10 – 17 | |||||||
Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | Tytuły | Z–P | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||
| 0 / 3 | 0 – 3 | ||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 7 (4–3)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 25 października 2009 | Luksemburg | Twarda (hala) |  Sabine Lisicki
|
6:2, 7:5 |
| Finalistka | 1. | 25 lipca 2010 | Bad Gastein | Ceglana | Julia Görges
|
1:6, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 10 stycznia 2015 | Shenzhen | Twarda |  Simona Halep
|
2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 28 lutego 2015 | Acapulco | Twarda |  Caroline Garcia
|
6:3, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 3. | 8 marca 2015 | Monterrey | Twarda | Caroline Garcia
|
4:6, 6:2, 6:4 |
| Finalistka | 3. | 11 października 2015 | Pekin | Twarda |  Garbiñe Muguruza
|
5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 30 kwietnia 2016 | Rabat | Ceglana |  Marina Erakovic
|
6:2, 6:1 |
Gra podwójna 10 (5–5)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 12 kwietnia 2010 | Barcelona | Ceglana |  Tathiana Garbin
|
Sara Errani Roberta Vinci
|
1:6, 6:3, 2–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 12 lipca 2010 | Budapeszt | Ceglana | Tathiana Garbin
|
Sorana Cîrstea Anabel Medina Garrigues
|
6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 19 lipca 2010 | Praga | Ceglana | Tathiana Garbin
|
Monica Niculescu Ágnes Szávay
|
7:5, 7:6(4) |
| Finalistka | 2. | 25 lipca 2010 | Bad Gastein | Ceglana | Tathiana Garbin
|
 Lucie Hradecká Anabel Medina Garrigues
|
7:6(2), 1:6, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 3. | 24 października 2010 | Luksemburg | Twarda (hala) | Tathiana Garbin
|
Iveta Benešová Barbora Záhlavová-Strýcová
|
6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 4. | 18 października 2014 | Luksemburg | Twarda (hala) | Kristina Barrois
|
Lucie Hradecká Barbora Krejčíková
|
3:6, 6:4, 10–4 |
| Finalistka | 3. | 14 sierpnia 2016 | Rio de Janeiro | Twarda |  Martina Hingis
|
 Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina
|
4:6, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 16 kwietnia 2017 | Biel | Twarda (hala) | Martina Hingis
|
 Hsieh Su-wei Monica Niculescu
|
7:5, 3:6, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 5. | 4 lutego 2018 | Petersburg | Twarda (hala) | Wiera Zwonariowa
|
Ałła Kudriawcewa Katarina Srebotnik
|
2:6, 6:1, 10–3 |
| Finalistka | 5. | 22 lipca 2018 | Gstaad | Ceglana | Lara Arruabarrena
|
 Alexa Guarachi Desirae Krawczyk
|
6:4, 4:6, 6–10 |
Finały turniejów WTA 125K series[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna 2 (1–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 11 listopada 2018 | Limoges | Twarda (hala) | Wiera Zwonariowa
|
Wieronika Kudiermietowa Galina Woskobojewa
|
5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 9 czerwca 2019 | Bol | Ceglana |  Mandy Minella
|
 Cornelia Lister Renata Voráčová
|
0:6, 7:6(3), 10-4 |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy[edytuj | edytuj kod]
W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2016 | Faza grupowa | Tímea Babos Zhang Shuai |
6:4, 6:2 1:6, 1:6 |
Finały turniejów rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 20 (13–7)[edytuj | edytuj kod]
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 10/08/2003 | Wrexham | 10 000 | Twarda |  Karen Paterson
|
6:0, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 11/04/2004 | Dinan | 50 000 | Ceglana (hala) |  Cippora Obziler
|
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 3. | 15/08/2004 | Martina Franca | 25 000 | Twarda |  Bahijja Muhtasin
|
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 17/04/2005 | Biarritz | 25 000 | Ceglana | Martina Müller
|
6:4, 6:7(2), 2:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 09/04/2006 | Dinan | 75 000 | Ceglana (hala) | Jarosława Szwiedowa
|
4:6, 7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 5. | 21/05/2006 | Saint-Gaudens | 50 000 | Twarda |  Ivana Abramović
|
7:5, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 6. | 29/04/2007 | Cagnes-sur-Mer | 100 000 | Twarda | Tatjana Malek
|
6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 7. | 08/07/2012 | Rovereto | 15 000 | Ceglana | Anne Schäfer
|
6:0, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 16/09/2012 | Mont-de-Marsan | 25 000 | Ceglana |  Teliana Pereira
|
6:2, 3:6, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 9. | 28/10/2012 | Brasília | 25 000 | Ceglana | Raluca Olaru
|
7:5, 6:2 |
| Finalistka | 2. | 23/02/2013 | Kreuzlingen | 10 000 | Dywanowa (hala) | Jekatierina Aleksandrowa
|
4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 10. | 21/07/2013 | Contrexeville | 50 000 | Ceglana | Beatriz García Vidagany
|
6:1, 6:1 |
| Finalistka | 3. | 10/11/2013 | Équeurdreville-Hainneville | 25 000 | Twarda (hala) | Amandine Hesse
|
6:7(5), 6:3, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 11. | 26/01/2014 | Andrézieux-Bouthéon | 25 000 | Twarda |  Ysaline Bonaventure
|
6:1, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 12. | 16/02/2014 | Tallinn | 15 000 | Twarda |  Anett Kontaveit
|
6:3, 6:3 |
| Finalistka | 4. | 22/02/2014 | Kreuzlingen | 25 000 | Dywanowa (hala) |  Michaëlla Krajicek
|
4:6, 6:7(5) |
| Finalistka | 5. | 11/05/2014 | Cagnes-sur-Mer | 100 000 | Ceglana |  Sharon Fichman
|
2:6, 2:6 |
| Finalistka | 6. | 15/06/2014 | Nottingham | 50 000 | Trawiasta |  Jarmila Gajdošová
|
2:6, 2:6 |
| Finalistka | 7. | 16/09/2018 | Biarritz | 80 000 | Ceglana | Tamara Korpatsch
|
2:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 13. | 04/11/2018 | Nantes | 25 000 | Twarda (hala) | Amandine Hesse
|
6:4, 3:6, 6:1 |
Gra podwójna 22 (14–8)[edytuj | edytuj kod]
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 17/04/2005 | Biarritz | 25 000 | Ceglana | Aurélie Védy
|
Stéphanie Cohen-Aloro Salima Safar
|
2:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 22/11/2005 | Zawada | 25 000 | Dywanowa (hala) |  Nadzieja Astrouskaja
|
Lucie Hradecká Gabriela Navrátilová
|
6:4, 7:6(5) |
| Zwyciężczyni | 2. | 19/02/2006 | Sztokholm | 25 000 | Twarda (hala) | Aurélie Védy
|
 Surina de Beer Anne Keothavong
|
6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 29/04/2007 | Cagnes-sur-Mer | 100 000 | Twarda | Aurélie Védy
|
 Katarína Kachlíková Anastasija Pawluczenkowa
|
7:5, 7:5 |
| Finalistka | 2. | 09/09/2007 | Denain | 75 000 | Ceglana |  Karolina Kosińska
|
Eva Hrdinová Marie-Ève Pelletier
|
3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 12/09/2007 | Bordeaux | 100 000 | Twarda | Sandra Klösel
|
Alisa Klejbanowa Nathalie Viérin
|
7:6(2), 6:4 |
| Finalistka | 3. | 14/06/2009 | Marsylia | 100 000 | Ceglana | Jelena Bowina
|
Tathiana Garbin María Emilia Salerni
|
7:6(4), 3:6, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 5. | 20/09/2009 | Sofia | 100 000 | Ceglana | Tathiana Garbin
|
Polona Hercog Petra Martić
|
6:2, 7:6(4) |
| Zwyciężczyni | 6. | 27/09/2009 | Saint-Malo | 100 000 | Ceglana | Tathiana Garbin
|
Andreja Klepač Aurélie Védy
|
6:3, krecz |
| Finalistka | 4. | 04/10/2009 | Ateny | 100 000 | Twarda | Tathiana Garbin
|
 Eleni Daniilidu Jasmin Wöhr
|
2:6, 7:5, 4–10 |
| Zwyciężczyni | 7. | 31/10/2009 | Urtijëi | 100 000 | Dywanowa (hala) | Tathiana Garbin
|
Galina Woskobojewa Barbora Záhlavová-Strýcová
|
6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 17/10/2010 | Torhout | 100 000 | Twarda (hala) | Tathiana Garbin
|
Michaëlla Krajicek Yanina Wickmayer
|
6:4, 6:2 |
| Finalistka | 5. | 29/07/2012 | Contamines-Montjoie | 25 000 | Twarda | Estelle Guisard
|
Conny Perrin Maša Zec Peškirič
|
6:2, 4:6, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 9. | 16/09/2012 | Mont-de-Marsan | 25 000 | Ceglana | Mihaela Buzărnescu
|
 Aleksandrina Najdenowa Teliana Pereira
|
6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 10. | 14/10/2012 | Suzhou | 100 000 | Twarda | Caroline Garcia
|
Yang Zhaoxuan Zhao Yi-jing
|
7:5, 6:3 |
| Finalistka | 6. | 28/10/2012 | Brasília | 25 000 | Ceglana | Julia Cohen
|
Elena Bogdan Raluca Olaru
|
3:6, 6:3, 8–10 |
| Zwyciężczyni | 11. | 23/02/2013 | Kreuzlingen | 10 000 | Dywanowa (hala) | Xenia Knoll
|
Matea Mežak Silvia Njirić
|
6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 12. | 04/10/2013 | Budapeszt | 25 000 | Ceglana | Xenia Knoll
|
Réka Luca Jani Weronika Kapszaj
|
7:6(3), 6:2 |
| Zwyciężczyni | 13. | 09/11/2013 | Équeurdreville-Hainneville | 25 000 | Twarda (hala) | Kristina Barrois
|
 Diāna Marcinkēviča Eva Wacanno
|
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 14. | 24/11/2013 | Szarm el-Szejk | 75 000 | Ceglana | Kristina Barrois
|
Anna Morgina Kateřina Siniaková
|
6:7(5), 6:0, 10–4 |
| Finalistka | 7. | 25/01/2014 | Andrézieux-Bouthéon | 25 000 | Twarda | Kristina Barrois
|
Julija Bejhelzimer Kateryna Kozłowa
|
3:6, 6:3, 8–10 |
| Finalistka | 8. | 09/03/2014 | Preston | 25 000 | Twarda (hala) | Kristina Barrois
|
Tara Moore Marta Sirotkina
|
6:1, 1:6, 11–13 |
Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Szwajcaria
| |||
| I runda | Stany Zjednoczone: Venus Williams [7]
|
3:6, 2:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Szwajcaria [12]
| |||
| I runda | Chiny Zhang Shuai
|
7:6(4), 4:6, 6:7(7) | |
Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Szwajcaria
| |||
| I runda | Martina Hingis [5]
|
Australia: Darja Gawriłowa, Samantha Stosur
|
6:4, 4:6, 6:2 |
| II runda | Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands, Coco Vandeweghe
|
6:4, 6:4 | |
| Ćwierćfinał | Chińskie Tajpej: Chan Hao-ching, Chan Yung-jan [3]
|
6:3, 6:0 | |
| Półfinał | Czechy: Andrea Hlaváčková, Lucie Hradecká [6]
|
5:7, 7:6(3), 6:2 | |
| O złoty medal | Rosja: Jekatierina Makarowa, Jelena Wiesnina [7]
|
4:6, 4:6 | |
Historia juniorskich występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | 3R | SF | SF | – | – |
| French Open | 1R | QF | SF | 3R | 1R |
| Wimbledon | – | – | – | 2R | – |
| US Open | – | – | 3R | 1R | – |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Profil zawodniczki na sports-yahoo.com. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ WTA Staff: Swiss star Timea Bacsinszky announces retirement. wtatennis.com, 2021-07-16. [dostęp 2021-07-16]. (ang.).
- ↑ a b European Junior Individual Championships 2004. [dostęp 2013-04-07]. (ang.).
- ↑ Ranking ITF juniorek z dnia 29 marca 2005. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Hantuchova faces Sharapova next. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Sharapova keeps hope alive, reaches Zurich semis. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Kloesel advances in Grand Prix SAR quarters. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Schiavone, Shaughnessy advance in Barcelona. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Golovin beat Kirilenko in Zurich Open. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Henin needs three sets to beat qualifier, reach Diamond Games final. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Srebotnik holds on, will play Garrigues in final. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Dushevina, Hradecka reach roll into final. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Unseeded Bacsinszky completes feat. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Roberta Vinci, Francesca Schiavone advance to Barcelona Ladies Open semifinals. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Goerges wins Gastein Ladies final. [w:] espn.com [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
- ↑ Timea Bacsinszky déclare forfait. [dostęp 2011-01-07]. (fr.).
- ↑ Azarenka zeszła z kortu. [w:] sports.pl [on-line]. [dostęp 2011-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 października 2010)]. (pol.).
- ↑ Tathiana Garbin dice addio alle gareu. [dostęp 2011-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)]. (wł.).
- ↑ Serena return delayed. [dostęp 2011-07-07]. (ang.).
- ↑ a b Timea Bacsinszky injuries. [dostęp 2011-07-07]. (ang.).
- ↑ T. [dostęp 2011-07-07]. (ang.).
- ↑ Statystyki zawodniczki na oficjalnej stronie Fed Cup. [dostęp 2021-07-16]. (ang.).
- ↑ Profil zawodniczki na oficjalnej stronie WTA Tour. [dostęp 2011-01-07]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-09-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-09-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2018-09-02] (ang.).