Octotemnus glabriculus
| Octotemnus glabriculus | |||
| (Gyllenhal, 1827) | |||
_(32085852931).png)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Octotemnus glabriculus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Octotemnus glabriculus – gatunek chrząszcza z rodziny czerwikowatych.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1827 roku przez Leonarda Gyllenhala pod nazwą Cis glabriculus. W 1847 roku J. Mellié przeniósł go do nowego rodzaju Octotemnus[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o mniej więcej owalnym ciele długości od 1,5 do 1,8 mm, połyskującym, z wierzchu bardzo delikatnie punktowanym, porośniętym delikatnymi, odstającymi szczecinkami, najlepiej widocznymi na opadających częściach pokryw. Ubarwienie ma brązowe do czarnobrązowego z żółtymi, zwykle przyciemnionymi czułkami oraz żółtawymi odnóżami[2]. Czułki zbudowane z ośmiu członów, z których trzy ostatnie formują buławkę[2][3]. W przeciwieństwie do O. mandibularis aparat gębowy u samca ma żuwaczki pozbawione modyfikacji[2]. Przedpiersie jest wąskie i pozbawione wyrostka międzybiodrowego[2][3]. Między biodrami tylnej pary odnóży znajduje się na pierwszym sternicie odwłoka rombowata płytka przedłużająca się ku tyłowi w formie przypominającej kolec[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad rozmieszczony od nizin po niższe położenia górskie[4]. Chrząszcz saproksyliczny. Zarówno larwy, jak i postacie dorosłe zamieszkują owocnikach hub rosnących na drzewach liściastych, szczególnie bukach, dębach i brzozach. Bytują w przedstawicielach rodzajów wrośniak, gmatwek, blaszkowiec, włochatka i żagiew. Najczęściej przechodzą rozwój we wrośniaku garbatym[4][2].
Gatunek palearktyczny, w Europie znany z Portugalii, Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Luksemburga, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Macedonii Północnej, Grecji oraz europejskiej części Rosji, w Azji zaś z anatolijskiej części Turcji, Gruzji, Armenii, Azerbejdżanu, chińskiego Liaoningu oraz japońskich wysp Hokkaido i Honsiu[1]. Na północ wykracza zasięgiem daleko poza koło podbiegunowe w rejonie Półwyspu Fennoskandzkiego[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b J. Jelínek: Ciidae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera Volume 5. Tenebrionoidea. I. Löbl, A. Smetama (red.). Wyd. Apollo Books. Stenstrup: 2008, s. 55-62.
- ↑ a b c d e f Von Arved Lompe: Gattung: Octotemnus Mell.. [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-02-28].
- ↑ a b Von Arved Lompe: Familie Ciidae (Cisidae). [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-02-28].
- ↑ a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 14. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 3.. Warszawa: 1987.