Oksacylina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oksacylina
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C19H19N3O5S

Masa molowa

401,44 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

66-79-5
1173-88-2 (sól sodowa)
7240-38-2 (jednowodna sól sodowa)

PubChem

6196

DrugBank

DB00713

Klasyfikacja medyczna
ATC

J01CF04

Oksacylinaorganiczny związek chemiczny, półsyntetyczny antybiotyk beta-laktamowy należący do grupy penicylin o wąskim spektrum działania.Wykazuje oporność wobec klasycznych plazmidowych penicylinaz, które są wytwarzane przez gronkowce (bakterie te są więc oporne na klasyczną penicylinę).

Lek używany jest głównie do zwalczania wrażliwych szczepów gronkowców, które nie wykształciły innych mechanizmów oporności, takich jak wytwarzanie silniejszych beta-laktamaz czy zmiany miejsca docelowego (MRSA).

Poza gronkowcami, antybiotyk zachowuje aktywność względem paciorkowców, z tym że jest ona niższa niż naturalnej penicyliny G.

Innymi penicylinami półsyntetycznymi o wąskim spektrum są nafcylina, dikloksacylina, oraz używana głównie do diagnostyki mikrobiologicznej metycylina.

Preparaty[1]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jan Kazimierz Podlewski, Leki współczesnej terapii, Warszawa: Split Trading Wydawnictwa Fundacji Büchnera, 1995, s. 631, ISBN 83-85632-41-7.
  2. a b Oxacillin, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00713 (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Danuta Dzierżanowska, Antybiotykoterapia praktyczna, Bielsko-Biała: Alfa-Medica Press, 2008, s. 80–91, ISBN 978-83-7522-013-1.