Skulik dębownik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skulik dębownik
Scymnus auritus
Thunberg, 1795
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Scymninae

Plemię

Scymnini

Rodzaj

Scymnus

Podrodzaj

Scymnus (Pullus)

Gatunek

Scymnus (Pullus) auritus

Synonimy
  • Coccinella capitata Fabricius, 1798
  • Coccinella fulvifrons Marsham, 1802
  • Pullus anatolicus Weise, 1905
  • Scymnus brisouti Crotch, 1874
  • Scymnus lukesi Fürsch, 1958
  • Scymnus moraviacus Fürsch, 1958
  • Scymnus obenbergeri Fürsch, 1958
  • Scymnus rufipes Brisout de Barneville, 1863
  • Scymnus vermionensis Fürsch, 1958

Skulik dębownik[1] (Scymnus auritus) – gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję. Bytuje na drzewach i krzewach liściastych.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1795 roku przez Carla Petera Thunberga. Jako miejsce typowe wskazano Västergötland w Szwecji[2][3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o krótkim, szeroko-owalnym, wysklepionym ciele długości od 2 do 2,5 mm[4][5].

Głowa u samców jest ruda do czerwonobrunatnej[4][5], u samic przyciemniona u podstawy[5] lub całkiem czarna[4]. Żółtobrązowe czułki zbudowane są z 11 członów. Głaszczki szczękowe również mają barwę żółtobrązową[4].

Powierzchnia przedplecza jest mocno punktowana, a przestrzenie między punktami są błyszczące wskutek słabej mikrorzeźby[5]. U samców przedplecze jest brunatnoczerwone, zwykle z dużą czarną plamą w części środkowo-nasadowej. U samic przedplecze jest czarne[4][5] z wąsko brunatnoczerwono obwiedzionym przednim brzegiem, a niekiedy z brunatnoczerwono zaznaczonymi kątami przednimi[5]. Tarczka jest czarna[1]. Pokrywy są czarne z wąsko, rudo obwiedzionymi krawędziami wierzchołkowymi[4][5]. Na pokrywach występują szeregi włosków, które w części środkowej są proste i skierowane ku tyłowi. Duże punkty na pokrywach są niewiele większe od punktów małych. Odnóża są ciemnożółte[5] lub żółtobrunatne, czasem z zaczernionymi nasadami ud[4]. Czteroczłonowe stopy wieńczą wyraźnie rozdwojone u podstawy pazurki. Przedpiersie ma na wyrostku międzybiodrowym dwa żeberka[5].

Na pierwszym z widocznych sternitów odwłoka (pierwszym wentrycie) występują pełne, półokrągłe linie udowe, sięgające łukiem prawie do tylnej krawędzi sternitu, a zewnętrznymi końcami do przedniej jego krawędzi[4][5]. Barwa czwartego i piątego z widocznych sternitów jest ruda[4]. Genitalia samca odznaczają się obficie owłosionymi paramerami[5].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten występuje od nizin po niższe góry[6], preferując suchsze stanowiska[5]. Zasiedla lasy, polany, zarośla i ogrody[1]. Bytuje na drzewach i krzewach liściastych, w tym na bzie czarnym, czeremchach, głogach, dębach, grabach i lipach, przy czym na czeremchach i głogach przebywa podczas ich kwitnienia[6][5]. Zarówno larwy jak i owady dorosłedrapieżnikami żerującymi na roztoczach[6][1]. Postacie dorosłe zimują pod korą drzew[1] i w ściółce[6].

Gatunek palearktyczny. W Europie znany jest z Portugalii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Luksemburga, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Malty, Danii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry, Serbii, Albanii, Macedonii Północnej, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji[7]. Dalej na wschód zamieszkuje Cypr, Azję Zachodnią, Kaukaz, Zakaukazie, Azję Środkową, Syberię i Chiny[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Scymnus auritus – Skulik dębowik. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2022-01-07].
  2. C.P. Thunberg: Dissertatio entomologica, sistens Insecta Svecica. Upsaliae: 1795.
  3. R.D. Pope. The Coccinellidae (Coleoptera) described by C. P. Thunberg. „Entomologica scandinavica”. 18, s. 51-66, 1987. ISSN 0013-8711. 
  4. a b c d e f g h i Andrzej O. Bieńkowski. Key for identification of the ladybirds (Coleoptera: Coccinellidae) of European Russia and the Russian Caucasus (native and alien species). „Zootaxa”. 4472 (2), s. 233–260, 2018. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4472.2.2. 
  5. a b c d e f g h i j k l m Ryszard Bielawski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 76 Biedronki - Coccinellidae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1959.
  6. a b c d B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 2. „Katalog Fauny Polski”. 23 (13), 1986. 
  7. Scymnus (Pullus) auritus Thunberg, 1795. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2022-01-07].
  8. N.B. Nikitsky, А.S. Ukrainsky. The Ladybird Beetles (Coleoptera, Coccinellidae) of Moscow Province. „Entomological Review”. 96 (6), s. 710–735, 2016. ISSN 0013-8738.