Sloane Stephens
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 marca 1993 |
| Wzrost |
170 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2009 |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Trener | |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
8 WTA, 1 WTA 125, 1 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
3 (16 lipca 2018) |
| Australian Open |
SF (2013) |
| Roland Garros |
F (2018) |
| Wimbledon |
QF (2013) |
| US Open |
W (2017) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 1 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
94 (24 października 2011) |
| Australian Open |
1R (2012, 2018) |
| Roland Garros |
1R (2012–2014) |
| Wimbledon |
2R (2017) |
| US Open |
1R (2009–2012, 2017) |
| Strona internetowa | |
Sloane Stephens (ur. 20 marca 1993 w Plantation) – amerykańska tenisistka, mistrzyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, zwyciężczyni US Open 2017, finalistka French Open 2018.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Tenisistka zadebiutowała w rozgrywkach cyklu ITF w 2007 roku, biorąc dwukrotnie udział w kwalifikacjach do niewielkich turniejów w Stanach Zjednoczonych. W obu przypadkach pomyślnie przeszła kwalifikacje i podobnie w obu turniejach w fazie głównej odpadła w drugiej rundzie. W marcu 2008 roku dzięki dzikiej karcie wzięła udział w kwalifikacjach do turnieju WTA w Miami, ale przegrała w pierwszej rundzie z Jekatieriną Byczkową. W tym samym roku, ponownie dzięki dzikiej karcie, zagrała w kwalifikacjach US Open, w których wygrała w pierwszej rundzie z Melindą Czink i przegrała w drugiej ze Stefanie Vögele.
Rok 2009 przyniósł jej spore sukcesy w juniorskich turniejach wielkoszlemowych. W Paryżu we French Open, jako kwalifikantka dotarła do półfinału gry pojedynczej, przegrywając w nim z Kristiną Mladenovic, późniejszą triumfatorką turnieju. W tym samym roku osiągnęła ćwierćfinał juniorskiego Wimbledonu, ale ponownie przegrała z Kristiną Mladenovic. Dzięki tym sukcesom osiągnęła miejsce nr 5 w światowym rankingu juniorskim. Największe sukcesy jednak odniosła w grze podwójnej. W 2010 roku wygrała trzy juniorskie turnieje wielkoszlemowe w grze podwójnej, French Open, Wimbledon i US Open, wszystkie w parze z Tímeą Babos.
W 2009 roku z dziką kartą wystąpiła w pierwszej rundzie turnieju kwalifikacyjnego w Miami, ale przegrała w niej z Akgul Amanmuradovą oraz w Los Angeles, gdzie wygrała pierwszy mecz z Lenką Wienerową a przegrała drugi z Anastasija Rodionową. Wystąpiła także w kwalifikacjach do US Open, ale Portugalka Neuza Silva okazała się od niej lepsza. W roku 2010 (ponownie z dziką kartą) udanie przeszła kwalifikacje do turnieju w Indian Wells, pokonując Renatę Voráčovą i Arantxę Parra Santonję. W fazie głównej wygrała pierwsza rundę z Lucie Hradecką i przegrała drugą z Wierą Zwonariową. W 2011 roku wygrała kwalifikacje Roland Garros, pokonując w nich takie zawodniczki jak: Séverine Brémond, Julia Cohen i Anastasija Piwowarowa i po raz pierwszy w karierze zagrała w turnieju głównym, w którym odpadła jednak już w pierwszej rundzie przegrywając z Eleną Baltachą.
Pierwszy singlowy turniej wygrała w maju 2011 roku, w Reggio Emilia.
W 2013 roku awansowała do półfinału wielkoszlemowego Australian Open. W ćwierćfinale wygrała z Sereną Williams 3:6, 7:5, 6:4, natomiast w półfinale przegrała z Wiktoryją Azaranką wynikiem 1:6, 4:6. Na French Open wyrównała swój najlepszy rezultat, docierając do czwartej rundy, w której ponownie uległa Szarapowej 4:6, 3:6. Na Wimbledonie osiągnęła ćwierćfinał singla, przegrywając z późniejszą triumfatorką, Marion Bartoli. W czwartej rundzie US Open poniosła porażkę z Sereną Williams. Była też rezerwową zawodniczką WTA Tour Championships.
W sezonie 2014 zaliczyła cztery mecze w australijskim Wielkim Szlemie. Przegrała, tak jak przed rokiem, z Azaranką, wygrywając też pięć gemów. W Indian Wells awansowała do ćwierćfinału. Na French Open po raz trzeci z rzędu doszła do czwartej rundy. Także ćwierćfinał zdobyła w Birmingham.
W roku 2015 Amerykanka zwyciężyła w pierwszym w karierze turnieju singlowym w Waszyngtonie, pokonując Anastasiję Pawluczenkową 6;1, 6:2.
Od stycznia do kwietnia 2016 roku Stephens wygrała trzy turnieje: dwa w kategorii WTA International Series (w Auckland i Acapulco) oraz jeden rangi WTA Premier w Charleston. Następnie uległa kontuzji.
W sierpniu 2017 doszła do półfinałów w Toronto i Cincinnati. Następnie, grając z chronionym rankingiem, zwyciężyła w wielkoszlemowym US Open. W zawodach wygrała z pięcioma rozstawionymi przeciwniczkami, w tym w meczu mistrzowskim z Madison Keys wynikiem 6:3, 6:0.
W 2018 roku Amerykanka triumfowała na kortach w Miami, pokonując w finale Jeļenę Ostapenko. Podczas French Open, w swoim drugim w karierze meczu o mistrzostwo wielkoszlemowe, przegrała 6:3, 4:6, 1:6 z Simoną Halep. Następnie Amerykanka doszła do ostatniej rundy w Montrealu, gdzie pokonała między innymi Elinę Switolinę, oraz do ćwierćfinału US Open.
Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | Q2 | 2R | SF | 4R | 1R | 1R | A | 1R | 4R | 1R | 1R | 1R | 1R | 3R | 0 / 12 | 14 – 12 | |||||||
| French Open | A | A | A | 1R | 4R | 4R | 4R | 4R | 3R | A | F | QF | 2R | 4R | QF | 4R | 0 / 12 | 35 – 12 | ||||||||
| Wimbledon | A | A | A | Q2 | 3R | QF | 1R | 3R | 3R | 1R | 1R | 3R | NH | 3R | 1R | 2R | 0 / 11 | 15 – 11 | ||||||||
| US Open | A | A | Q2 | 3R | 3R | 4R | 2R | 1R | A | W | QF | 1R | 3R | 3R | 2R | 1R | 1 / 12 | 24 – 11 | ||||||||
| Ranking na koniec roku | 406 | 802 | 198 | 97 | 38 | 12 | 37 | 30 | 36 | 13 | 6 | 25 | 39 | 64 | 37 | 48 | 1 / 47 | 88 – 46 | ||||||||
Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 0 – 2 | |||||||||
| French Open | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 3 | 0 – 3 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 1R | 2R | A | A | NH | A | A | 1R | 0 / 4 | 1 – 4 | ||||||||||
| US Open | A | 1R | 1R | 1R | 1R | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | 0 / 5 | 0 – 5 | ||||||||||
| Ranking na koniec roku | 846 | 694 | 526 | 94 | 180 | – | 722 | 383 | 887 | 166 | 211 | 1156 | 628 | 1348 | 330 | 629 | 0 / 14 | 1 – 14 | ||||||||||
Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | |||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 3R | A | NH | A | A | A | 0 / 2 | 2 – 2 | ||||||||||
| US Open | 2R | A | A | A | 2R | 1R | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 3 | 2 – 2 | ||||||||||
| 0 / 6 | 5 – 5 | |||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza 11 (8–3)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 9 sierpnia 2015 | Waszyngton | Twarda |  Anastasija Pawluczenkowa
|
6:1, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2. | 9 stycznia 2016 | Auckland | Twarda |  Julia Görges
|
7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 3. | 27 lutego 2016 | Acapulco | Twarda |  Dominika Cibulková
|
6:4, 4:6, 7:6(5) |
| Zwyciężczyni | 4. | 10 kwietnia 2016 | Charleston | Ceglana | Jelena Wiesnina
|
7:6(4), 6:2 |
| Zwyciężczyni | 5. | 9 września 2017 | US Open | Twarda |  Madison Keys
|
6:3, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 6. | 31 marca 2018 | Miami | Twarda |  Jeļena Ostapenko
|
7:6(5), 6:1 |
| Finalistka | 1. | 9 czerwca 2018 | French Open | Ceglana |  Simona Halep
|
6:3, 4:6, 1:6 |
| Finalistka | 2. | 12 sierpnia 2018 | Montreal | Twarda | Simona Halep
|
6:7(6), 6:3, 4:6 |
| Finalistka | 3. | 28 października 2018 | Singapur | Twarda (hala) |  Elina Switolina
|
6:3, 2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 7. | 27 lutego 2022 | Guadalajara | Twarda |  Marie Bouzková
|
7:5, 1:6, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 21 kwietnia 2024 | Rouen | Ceglana (hala) |  Magda Linette
|
6:1, 2:6, 6:2 |
Gra podwójna 2 (1–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 5 sierpnia 2017 | Waszyngton | Twarda |  Eugenie Bouchard
|
 Shūko Aoyama Renata Voráčová
|
3:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 7 kwietnia 2024 | Charleston | Ceglana | Ashlyn Krueger
|
Ludmyła Kiczenok Nadija Kiczenok
|
1:6, 6:3, 10–7 |
Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza 1 (1–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 7 maja 2023 | Saint-Malo | Ceglana |  Greet Minnen
|
6:3, 6:4 |
Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]
W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2018 | Finał | Elina Switolina |
6:3, 2:6, 2:6 |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy[edytuj | edytuj kod]
W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2017 | Faza grupowa | Anastasija Sevastova Barbora Strýcová |
5:7, 3:6 0:5 krecz |
| 2019 | zrezygnowała ze startu mimo kwalifikacji | ||
Finały turniejów rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 2 (1–1)[edytuj | edytuj kod]
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 16/05/2010 |  Caserta
|
25 000 | Ceglana | Romina Oprandi
|
3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 15/05/2011 | Reggio Emilia
|
50 000 | Ceglana |  Anastasija Jakimawa
|
6:3, 6:1 |
Gra podwójna 2 (1–1)[edytuj | edytuj kod]
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 29/06/2008 | Wichita
|
10 000 | Twarda | Christina McHale
|
Dominika Diešková Ana Clara Duarte
|
6:3, 6:2 |
| Finalistka | 1. | 14/11/2010 | Phoenix
|
75 000 | Twarda | Julia Boserup
|
Tetiana Łużanśka Coco Vandeweghe
|
5:7, 4:6 |
Finały wielkoszlemowych turniejów juniorskich[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (4)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2008 | US Open
|
Twarda | Mallory Burdette
|
 Noppawan Lertcheewakarn Sandra Roma
|
0:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2010 |  French Open
|
Ceglana |  Tímea Babos
|
 Lara Arruabarrena María-Teresa Torró-Flor
|
6:2, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2010 |  Wimbledon
|
Trawiasta | Tímea Babos
|
Irina Chromaczowa Elina Switolina
|
6:7(7), 6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2010 | US Open
|
Twarda | Tímea Babos
|
An-Sophie Mestach Silvia Njirić
|
walkower |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-04-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-04-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-04-21] (ang.).