Ła-7
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Zakłady Lotnicze Sokół, Ułan Udejski Zakład Lotniczy |
| Konstruktor | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji mieszanej, podwozie chowane w locie |
| Załoga |
1 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
9,80 m |
| Długość |
8,60 m |
| Wysokość |
2,80 m |
| Powierzchnia nośna |
17,59 m² |
| Masa | |
| Własna |
2605 kg |
| Startowa |
3265 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
680 km/h (na wysokości 6000 m) |
| Prędkość wznoszenia |
18,5 m/s |
| Pułap |
10 750 m |
| Zasięg |
635 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 lub 3 działka lotnicze SzWAK lub Berezin B-20 kal. 20 mm do 200 kg bomb lotniczych w dwóch zamkach podskrzydłowych | |
| Użytkownicy | |
| ZSRR, Czechosłowacja | |
| Rzuty | |
Ła-7 (ros. Ла-7) – radziecki jednosilnikowy, jednomiejscowy samolot myśliwski z okresu II wojny światowej.

Opracowany w biurze konstrukcyjnym S. A. Ławoczkina jako następca samolotu Ła-5FN. Ła-7 był rozwinięciem projektu Ła-5. Zarówno rozmiary i kształty obu modeli samolotów różniły się nieznacznie. Zmiana leżała w strukturze konstrukcji. Główne dźwigary (w Ła-5 drewniane) zostały zastąpione metalowymi. Żebra skrzydeł i poszycie pozostały bez zmian. Zmiana materiału zaowocowała zwiększeniem wolnej przestrzeni wykorzystanej na dodatkowe zbiorniki paliwa. Poprawie uległa aerodynamika dzięki ulepszeniu i przeniesieniu chłodnicy i wlotu powietrza ku tyłowi samolotu (to odróżnia Ła-5 od Ła-7 zewnętrznie). Do końca II wojny światowej wyprodukowano 5735 sztuk Ła-7.
Ła-7 odznaczał się dużą zwrotnością i łatwością nauki jego obsługi. Do końca wojny nękały go jednak problemy z odpadającym poszyciem, brakiem filtrów na wlocie do sprężarki – co kończyło się jej zatarciem – oraz przegrzewaniem kabiny pilota (temperatura sięgała 50 °C).
Na samolocie Ła-7 latał radziecki as myśliwski II wojny światowej Iwan Kożedub.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Galeria zdjęć samolotu Ławoczkin Ła-7. [dostęp 2006-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-20)].