Świadkowie Jehowy w Eswatini
| Państwo | |
|---|---|
| Liczebność (2023) |
3269 |
| % ludności kraju (2023) |
0,28% |
| Liczba zborów (2023) |
76 |
| Rozpoczęcie działalności |
Świadkowie Jehowy w Eswatini (d. Suazi) – społeczność wyznaniowa w Eswatini, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 3269 głosicieli, należących do 76 zborów. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zebrało się 8345 osób[1][2][a]. Działalność miejscowych wyznawców koordynuje południowoafrykańskie Biuro Oddziału w Krugersdorp[3][4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki
[edytuj | edytuj kod]W 1925 roku współwyznawcy z Afryki Południowej dotarli na teren Suazi i rozpoczęli działalność kaznodziejską. W 1936 roku król Sobhuza II, uroczyście podjął głosicieli, Roberta i George’a Nisbetów, oraz nabył od nich wszystkie ich publikacje[5][6][7].
Prześladowania
[edytuj | edytuj kod]W październiku 1982 roku 90 Świadków Jehowy dotknęły prześladowania, gdyż nie ogolili głów na znak żałoby po zmarłym monarsze[b]. Zostali uwięzieni i skazani na wysokie grzywny, wielu zostało brutalnie pobitych przez policję, a wodzowie plemienni zabrali im mienie i domy[8][9].
W 1989 roku liczba głosicieli przekroczyła 1000 osób.
Rozwój działalności
[edytuj | edytuj kod]W 1990 roku Sąd Najwyższy Suazi wydał wyrok na korzyść Świadków Jehowy, nakazując zwrócenie im domów i pól[6]. W 1999 roku przekroczono liczbę 2000 głosicieli.
2 września 2005 roku Sąd Apelacyjny nakazał przywrócenie możliwości brania udziału w zajęciach szkolnych w Lomahasha dzieciom Świadków Jehowy, wyrzuconym rok wcześniej ze szkół za odmowę uczestniczenia w modlitwie szkolnej. 11 listopada ten sam sąd wydał wyrok na korzyść Świadków Jehowy, którzy odmówili noszenia tradycyjnej żałoby.
W 2007 roku liczba głosicieli wynosiła 2579 osób, cztery lata później – 3059, w 2013 roku – 3133, a w roku 2020 – 3362.
28 czerwca 2020 roku Geoffrey Jackson, członek Ciała Kierowniczego, ogłosił w nagranym wcześniej przemówieniu wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku suazi. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebrania w trybie wideokonferencji[10].
Zebrania zborowe i kongresy odbywają się w języku suazi, angielskim, portugalskim i suazyjskim migowym.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
- ↑ Świadkowie Jehowy nie wierzą w duchy zmarłych, dlatego odrzucają praktyki wynikające z poglądu, jakoby człowiek posiadał nieśmiertelną duszę (Ez 18:4, Kazn 9:5). Wystrzegają się wszelkich ceremonii, urządzanych z myślą o zjednaniu przychylności zmarłych, w tym świętowania, gdy pogrzeb się skończy (stypa). Wystrzegają się m.in. nocnego czuwania przy zwłokach, składania ofiar płynnych, przemawiania do zmarłych i kierowania do nich próśb, organizowania uroczystych rocznic pogrzebu, noszenia żałoby oraz innych zwyczajów wynikających z wiary w nieśmiertelność duszy (Źródła: Stroń od zwyczajów, które nie podobają się Bogu, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 stycznia 2005, s. 27., Śmierć, [w:] Prowadzenie rozmów na podstawie Pism [online], s. 337.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Eswatini – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
- ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2023 [online], jw.org.
- ↑ Watchtower, Biuro Oddziału w RPA [online], jw.org.
- ↑ Watchtower, Kontakt. Eswatini [online].
- ↑ Król był zachwycony, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXXXIV, Watch Tower Bible and Tract Society, 15 sierpnia 2013, s. 31, 32, ISSN 1234-1150.
- ↑ a b Rocznik Świadków Jehowy 2007, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2007, s. 171.
- ↑ Mój udział w ogólnoświatowej biblijnej działalności wychowawczej, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 kwietnia 2003, s. 26–30.
- ↑ Prześladowanie w spokojnym kraju, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1983, s. 22–25.
- ↑ Szczęśliwe życie w służbie dla Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, lipiec 2021, s. 26–29.
- ↑ Watchtower, Wydanie Biblii w sześciu językach dnia 28 czerwca 2020 roku [online], jw.org, 3 lipca 2020.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Świadków Jehowy: 1994–2017
- Suazi, [w:] Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego [online], s. 435, 538, 539.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Eswatini [online], jw.org [dostęp 2021-06-13].