Świadkowie Jehowy w Gwinei Równikowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świadkowie Jehowy w Gwinei Równikowej
Państwo

 Gwinea Równikowa

Liczebność
(2023)

2542

% ludności kraju
(2023)

0,17%

Liczba zborów
(2023)

30

Rozpoczęcie działalności

ok. 1950

Mapa konturowa Gwinei Równikowej
Sale Królestwa w Gwinei Równikowej
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (wyd. hiszpańskojęzyczne z 1967 r.)

Świadkowie Jehowy w Gwinei Równikowej – społeczność wyznaniowa w Gwinei Równikowej, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 2542 głosicieli, należących do 30 zborów. W 2023 roku na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 7944 osoby[1][2][a]. Działalność miejscowych głosicieli oraz Świadków Jehowy w Kamerunie i Gabonie koordynuje Biuro Oddziału, znajdujące się w miejscowości Bonabéri koło miasta Duala w Kamerunie[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W roku 1950 pionierzy podjęli działalność na wyspie Fernando Po, gdzie założyli zbór, jednak w roku 1953 wskutek nietolerancji religijnej zostali stamtąd wydaleni. W roku 1957 nigeryjscy współwyznawcy, którzy przybyli w poszukiwaniu pracy na plantacjach kakao, utworzyli kilka zborów anglojęzycznych, które jednak przestały istnieć, gdy powrócili do Nigerii[4]. W roku 1965 w Río Muni rozpoczęło działalność kaznodziejską 11 głosicieli.

W roku 1968 Towarzystwo Strażnica skierowało tu trzy małżeństwa misjonarzy, absolwentów Szkoły Gilead. Z powodu trudnej sytuacji politycznej nie mogli zostać długo, jednak prowadzili działalność kaznodziejską w różnych częściach kraju. Powstała grupa pierwszych rodzimych wyznawców. W roku 1969 w kraju działało 321 głosicieli w 7 zborach. W następnych latach wielu zagranicznych głosicieli opuściło kraj[4].

W latach 70. XX wieku do niewielkiego grona miejscowych Świadków Jehowy[5]. dołączyło kilka małżeństw misjonarzy z Hiszpanii[4]. W roku 1978 w kraju działało 16 głosicieli, cztery lata później było ich już ponad 50.

W roku 1994 miejscowe władze zalegalizowały ich działalność i odtąd rozpoczęto budowę Sal Królestwa[4]. W tym samym roku przekroczono liczbę 100 głosicieli, w 1988 roku – 200. Liczbę 500 głosicieli osiągnięto w 1998 roku, a 1000 – w 2006 roku. W 2011 roku zanotowano liczbę 1506 głosicieli, w 2013 – 1632, w 2019 – 2586, a w 2019 – 2721[6].

Kongresy regionalne i zebrania odbywają się w językach: angielskim, francuskim, fang (ntumu), hiszpańskim i amerykańskim migowym. Większość głosicieli mieszka w Malabo oraz w mieście Bata.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje (jest też transmitowany przez stacje radiowe i telewizyjne). Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gwinea Równikowa – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  2. Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2023 [online], jw.org.
  3. Watchtower, Biuro Oddziału w Kamerunie [online], jw.org [dostęp 2014-06-28].
  4. a b c d Watchtower, W Gwinei Równikowej warunki sprzyjają wzrostowi, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXVII, Towarzystwo Strażnica, 15 października 1996, s. 25–29, ISSN 1234-1150.
  5. Czuję się bezpieczny, bo ufam Jehowie, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, listopad 2023, s. 26.
  6. Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2021 [online], jw.org.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]