Aszur-rem-niszeszu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Autografia inskrypcji budowlanej Aszur-rem-niszeszu z glinianego stożka odnalezionego w mieście Aszur. Cztery pierwsze linijki tej inskrypcji brzmią: „Aszur-rem-niszeszu, zarządca boga Aszura, syn Aszur-nirari (II), zarządcy boga Aszura, (który był) synem Aszur-rabi (I)”[1].

Aszur-rem-niszeszu lub Aszur-ra’im-niszeszu - król Asyrii w latach 1408-1401 p.n.e., następca i brat Aszur-bel-niszeszu, syn Aszur-nirari II, ojciec i poprzednik Aszur-nadin-ahhe II. Wiadomo, że prowadził prace budowlane przy murach obronnych miasta Aszur.

Imię[edytuj | edytuj kod]

Akadyjskie imię tego władcy, brzmiące Aššur-rêm-nišēšu[1][2] bądź Aššur-rā’im-nišēšu[3], znaczy „Aszur kocha swój lud”[3]. W tansliteracji z pisma klinowego zapisywane jest ono w formie mda-šùr-re-em-ni-še-šu (w jego własnej inskrypcji)[1] bądź (m)(d)aš-šur-ÁG-UN.MEŠ-šu/šú (w kopiach Asyryjskiej listy królów[3]).

Tytulatura[edytuj | edytuj kod]

W swej własnej inskrypcji z miasta Aszur władca ten nosi tytuł „zarządcy/namiestnika (boga) Aszura” (ÉNSI da-šùr)[1].

Pochodzenie i rodzina[edytuj | edytuj kod]

Asyryjska lista królów przedstawia Aszur-rem-niszeszu jako syna i następcę wcześniejszego króla Aszur-bel-niszeszu[4]. Stoi to w sprzeczności z informacjami pochodzącymi z własnej inskrypcji Aszur-rem-niszeszu, która nazywa go synem Aszur-nirari II, władcy panującego przed Aszur-bel-niszeszu[1]. Sam Aszur-bel-niszeszu we własnej inskrypcji również nazywa siebie synem Aszur-nirari II, a to czyni z Aszur-rem-niszeszu jego brata, a nie syna[5]. Zgodnie z Asyryjską listą królów następcą Aszur-rem-niszeszu był jego syn Aszur-nadin-ahhe II[4]. Synem Aszur-rem-niszeszu mógł być też kolejny król asyryjski Eriba-Adad I, ale w jego przypadku zachowane kopie Asyryjskiej listy królów nie są zgodne: kopia A nazywa go wprawdzie synem Aszur-rem-niszeszu, ale kopie B i C czynią go synem Aszur-bel-niszeszu[4].

Panowanie[edytuj | edytuj kod]

Według Asyryjskiej listy królów Aszur-rem-niszeszu panować miał przez 8 lat[3][4], a uczeni datują te rządy na lata 1408-1401 p.n.e.[2][3]. W trakcie prac wykopaliskowych w asyryjskiej stolicy Aszur odkryto stożek gliniany z inskrypcją tego władcy opisującą jego prace renowacyjne przy murach obronnych tego miasta[6]. Inskrypcja ta jest ważnym źródłem informacji dla uczonych, gdyż Aszur-rem-niszeszu wymienia w niej wcześniejszych władców, którzy również prowadzili prace budowlane przy tych murach obronnych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Grayson A.K., Assyrian Rulers ... , s. 101.
  2. a b Grayson A.K., Königslisten ... , s. 127.
  3. a b c d e Radner K., Aššur-rā’im-nišēšu, w: Radner K. (red.), The Prosopography ... , s. 209.
  4. a b c d Grayson A.K., Königslisten ... , s. 109.
  5. Grayson A.K., Assyrian Rulers ... , s. 99.
  6. Grayson A.K., Assyrian Royal ... , s. 40.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Grayson A.K., Assyrian Royal Inscriptions, tom I (From the Beginning to Ashur-resha-ishi I), seria Records of the Ancient Near East (RANE), Otto Harrassowitz, Wiesbaden 1972.
  • Grayson A.K., Assyrian Rulers of the Third and Second Millennia BC (to 1115 BC), tom I z serii The Royal Inscriptions of Mesopotamia. Assyrian Periods (RIMA 1), University of Toronto Press 2002.
  • Grayson A.K., Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 86-135.
  • Radner K., Aššur-rā’im-nišēšu, w: Radner K. (red.), The Prosopography of the Neo-Assyrian Empire, t. 1/I (A), 1998, s. 209.