Browar Czarnków
 Widok ogólny browaru | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia | |
| Właściciel |
Browar Gontyniec S.A. |
| Produkcja piwa |
ok. 50 000 hl |
| Marki |
Izerskie, Eire, Noteckie, Proletaryat, Walońskie |
| Dane adresowe | |
| Adres: ul. Browarna 1 64-700 Czarnków | |
Położenie na mapie Czarnkowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego  | |
 52°54′18,5″N 16°33′27,9″E/52,905139 16,557750
| |
| Strona internetowa | |
Browar Czarnków – browar w Czarnkowie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Browar w Czarnkowie istniał od 1800 roku. Obecny zakład został wzniesiony na miejscu dawnego zamku Nałęczów-Czarnkowskich. W latach 1865-1881 nosił nazwę Brauerei Streich. W 1893 roku zakład nabył Heinrich Koeppe, który dokonał jego gruntownej przebudowy i rozbudowy, a także zmienił nazwę na Schlossbrauerei[1]. W okresie międzywojennym właścicielem browaru był Rudolf Koeppe. Zakład nosił wówczas polską nazwę Browar Zamkowy w Czarnkowie. W czasie II wojny światowej browar należał do wdowy po Rudolfie Koeppe, Gertrudy oraz do jego syna Hansa Koeppe.
W 1945 roku rodzina Koeppe utraciła zakład. Browar został przejęty przez Armię Czerwoną i przez kilka miesięcy znajdował się pod nadzorem wojskowym. Jeszcze w 1945 roku został znacjonalizowany. Całe mienie zakładu zostało przekazane na rzecz spółdzielni Robotnik, która administrowała browarem do 1950 roku. Po likwidacji spółdzielni browar w Czarnkowie stał się częścią Zakładów Piwowarsko-Słodowniczych w Poznaniu, a następnie Wielkopolskich Zakładów Piwowarskich w Poznaniu[2].
1 stycznia 1989 roku browar w Czarnkowie włączono do kombinatu rolnego PGR Brzeźno. W 1992 roku po likwidacji państwowego gospodarstwa rolnego w Brzeźnie zakład przeszedł na własność Skarbu Państwa. Od 1992 roku był administrowany przez agencję państwową i nosił nazwę Gospodarstwo Rolne Skarbu Państwa w Brzeźnie w Administrowaniu Browar Czarnków.
W 1993 roku podjęto pierwszą próbę jego prywatyzacji. Przetarg został jednak unieważniony. Kilka kolejnych w następnych latach zostało odwołanych lub nie doszło do skutku. Ostatni w 2010 roku[3].
W grudniu 2010 roku w drodze przetargu kandydatem na nabywcę zakładu piwowarskiego w Czarnkowie została spółka Browar Gontyniec Sp. z o.o.[4]. Finalizacja transakcji sprzedaży browaru nastąpiła w marcu 2011 roku[5].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
W browarze w Czarnkowie w 2010 zatrudnione były 34 osoby. Zdolności wytwórcze browaru wynoszą około 50 tysięcy hektolitrów rocznie. Z uwagi jednak na korzystanie z ulg podatkowych w zakładzie produkuje się w ciągu roku jedynie około 30 tysięcy hektolitrów piwa rocznie (stan na 2010)[3].
W browarze produkowane są dwa gatunki piwa dolnej fermentacji: jasne i ciemne. Sprzedawane one są pod kilkoma markami w małych pękatych butelkach typu steine.
Zakład jest jednym z nielicznych w Polsce, gdzie stosuje się jeszcze wyłącznie dawne metody produkcji i klasyczne urządzenia piwowarskie m.in. otwarte kadzie fermentacyjne, kocioł parowy[6]. W związku z tymi cechami w 2006 roku piwo Noteckie z browaru w Czarnkowie zostało wpisane przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi na polską Listę Produktów Tradycyjnych[7].
Produkty[edytuj | edytuj kod]
- Izerskie
- Noteckie
- Noteckie Pils
- Proletaryat
Dark lager
- Eire Noteckie
- Walońskie
- Proletaryat Ciemne
- Niefiltrowane
- Na Miodzie Lipowym
- Korzenne
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aleksander Strojny: Browary w Polsce. Warszawa: Hachette Polska, 2009, s. 110. ISBN 978-83-7575-674-6.
- ↑ Tadeusz Kaczmarek: Księga piw i browarów polskich. Warszawa: Wydawnictwo BC, 1994, s. 280. ISBN 83-902514-0-X.
- ↑ a b Nie było chętnych na zakup ostatniego państwowego browaru. finase.wp.pl. 2010-08-18
- ↑ Browar w Czarnkowie sprzedany!. anr.gov.pl. [dostęp 2010-12-23]. (pol.).
- ↑ Browar Czarnków sprzedany. rp.pl. [dostęp 2011-03-10]. (pol.).
- ↑ Ziemowit Fałat: Wszystko o piwie. Warszawa-Rzeszów: Ad Oculos, 2005, s. 164. ISBN 83-87907-88-X.
- ↑ Piwo Noteckie. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. 2010-08-18
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Strojny: Browary w Polsce. Warszawa: Hachette Polska, 2009. ISBN 978-83-7575-674-6.