Całkowanie przez podstawienie – jedna z metod obliczania zamkniętych form całek.
Jeśli:
- Funkcja jest różniczkowalna w
- jest przedziałem
- Funkcja ma funkcję pierwotną w przedziale tzn. dla należących do
to funkcja jest całkowalna w oraz:
Równoważnie, jeśli całkę można sprowadzić do postaci:
to można zmienić podstawę całkowania na
W przypadku obliczania całek oznaczonych poprzez podstawienie zmianie ulegają granice całkowania. W takim przypadku twierdzenie o całkowaniu przez podstawienie wygląda następująco:
Założenia:
- Funkcja jest całkowalna w swej dziedzinie.
- Funkcja określona na przedziale jest różniczkowalna w sposób ciągły.
- dla każdego z przedziału
- Obraz funkcji zawiera się w dziedzinie funkcji
Wówczas[1]:
- Obliczając całkę zastosować można podstawienie tzn. więc:
- Przykład zastosowania metody całkowania przez podstawienie z pominięciem pomocniczej zmiennej:
Całkując funkcje wymierne funkcji trygonometrycznych (czyli funkcje postaci ) stosuje się podstawienia pozwalające na wyeliminowanie ich z obliczeń:
- W ogólności stosować można zawsze tzw. podstawienie uniwersalne Jeżeli jednak funkcja spełnia jeden z podanych niżej warunków, wygodniej jest stosować podstawienie z nim związane.
- Jeśli funkcja jest nieparzysta ze względu na sinus stosuje się podstawienie
- Jeśli funkcja jest nieparzysta ze względu na cosinus stosuje się podstawienie
- Jeśli funkcja jest parzysta ze względu na sinus i cosinus równocześnie stosuje się podstawienie
Za pomocą jedynki trygonometrycznej oraz innych tożsamości trygonometrycznych można wyprowadzić czynniki zastępujące funkcje trygonometryczne, w szczególności w przypadku podstawienia uniwersalnego:
zachodzi:
W przypadku podstawienia mamy dla funkcji postaci
-
Przykład zastosowania podstawienia uniwersalnego:
Podstawienia Eulera stosuje się przy obliczaniu całek funkcji postaci gdzie R jest funkcją wymierną.
I podstawienie można stosować, gdy a>0. Przyjmuje się wtedy: Wobec tego otrzymuje się:
Zgodnie z przyjętym podstawieniem zachodzi:
II podstawienie można stosować, gdy c>0. Przyjmuje się wtedy:
Zachodzi:
Zgodnie z przyjętym podstawieniem otrzymuje się:
Drugie podstawienie Eulera można zapisać następująco:
Wtedy gdy to da się tak dobrać aby
III podstawienie można stosować, gdy istnieją dwa różne pierwiastki rzeczywiste x0, x1 trójmianu Przyjmuje się wtedy:
- Stąd:
Zgodnie z przyjętym podstawieniem zachodzi:
Różniczka dwumienna jest to wyrażenie postaci: gdzie i są niezerowymi liczbami rzeczywistymi oraz i są pewnymi liczbami wymiernymi. Niech ponadto gdzie są liczbami całkowitymi. Twierdzenie Czebyszewa mówi, iż całkę
można wyrazić za pomocą skończonej liczby funkcji elementarnych jedynie w trzech przypadkach:
- gdy jest liczbą całkowitą; przypadek nie wymaga podstawień.
- gdy jest liczbą całkowitą; stosuje się wtedy podstawienie
- gdy jest liczbą całkowitą; stosuje się podstawienie
Poniższe typy całek można sprowadzić do całek funkcji wymiernych, których argumentami są funkcje trygonometryczne, przy pomocy podanych podstawień:
- – podstawiamy lub
- – podstawiamy lub
- – podstawiamy lub
- Całki typu obliczamy przez podstawienie Stąd:
- Całki typu gdzie p1, p2, ..., pn są liczbami wymiernymi, sprowadzamy do całki funkcji wymiernej podstawiając gdzie k jest najmniejszą wspólną wielokrotnością liczb p1, p2, ..., pn.
Nagrania na YouTube [dostęp 2024-09-09]:
Integration by substitution (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-10-05].
typy całek |
|
---|
metody całkowania nieoznaczonego |
|
---|
metody całkowania oznaczonego |
|
---|
twierdzenia |
|
---|