Filip I (król Francji)

Filip I
	; Król Filip I
	Król Franków (Francji)
Okres	od 4 sierpnia 1060; do 29 lipca 1108
Koronacja	23 maja 1059
Poprzednik	Henryk I
Następca	Ludwik VI Gruby
	Dane biograficzne
Dynastia	Kapetyngowie
Data urodzenia	23 maja 1052
Data i miejsce śmierci	29 lipca 1108 ; Melun
Miejsce spoczynku	Saint-Benoît-sur-Loire
Ojciec	Henryk I
Matka	Anna Jarosławówna
Żona	Berta Holenderska; od 1072; do 1092
Dzieci	Konstancja Francuska; Ludwik VI Gruby; Henryk; Karol; Eudes
Żona	Bertrada de Montfort; od 15 maja 1092; do 29 lipca 1108
Dzieci	Filip; Fleury; Cecylia; Eustachia

Filip I (ur. 23 maja 1052, zm. 29 lipca 1108 w Melun) – król zachodnich Franków (Francji) w latach 1060–1108, koregent do 1059. Syn Henryka I (1031–1060), z dynastii Kapetyngów i Anny Kijowskiej.

Za panowania Filipa I miały miejsce dwa dużej wagi wydarzenia dla Francji. Pierwszym była wyprawa wojenna księcia Normandii – Wilhelma przez kanał La Manche i podbicie Anglii, po walnej bitwie pod Hastings (1066). W ten sposób Wilhelm stał się potężniejszy niż jego senior, król Francji. Filip próbował temu przeciwdziałać, poprzez wspieranie buntu Roberta Krótkonogiego, jednak bezskutecznie^[1].

Drugim wydarzeniem, zbojkotowanym przez króla Filipa I, który był wówczas obłożony ekskomuniką, była I wyprawa krzyżowa, zorganizowana przez papieża Urbana II, do Ziemi Świętej i Jerozolimy, w której liczny udział wzięło rycerstwo francuskie. Po tej wyprawie wielu wielmożów francuskich osiedliło się na Bliskim Wschodzie w państwach łacińskich.

Udawało mu się wielokrotnie rozszerzyć domenę królewską w kierunku północno-wschodnim, dzięki zakupieniu Gâtinais(1068), Vexin(1082) i Bourges(1100)^[1]^[2].

W 1092 Filip oddalił swoją żonę Bertę pod pretekstem, że stała się zbyt gruba, ponieważ zakochał się w Bertradzie z Montfort^{[potrzebny przypis]}. Para pobrała się 15 maja 1092, mimo że oboje mieli żyjących małżonków. W 1094 zostali ekskomunikowani przez Hugona, arcybiskupa Lyonu, na synodzie w Clermont w 1095 papież potwierdził ekskomunikę. Potem kilkakrotnie ekskomunikę zdejmowano, kiedy Filip obiecywał rozstać się z Bertradą, ostatecznie jednak zawsze do niej wracał. Filip I zmarł 29 lipca 1108, w Melun. Został pochowany w opactwie Fleury, obecnie Saint-Benoît-sur-Loire (a nie w bazylice Saint-Denis jak inni władcy francuscy).

Potomstwo

W 1071 Filip ożenił się z Bertą Holenderską (ok. 1058–1094). Miał z nią pięcioro dzieci:

Konstancję (1078–1124/26), żonę (1) Hugona I, hrabiego Szampanii, (2) Boemunda I, księcia Antiochii,
Ludwika VI Grubego (1081–1137), króla Francji (1108–1137, koronowanego w 1101), hrabiego Vexin i Vermandois,
Henryka (ur. 1083, zmarłego młodo),
Karola (ur. 1084, zmarłego młodo),
Eudesa (1087–1096).

W 1092 Filip porzucił Bertę i związał się z Bertradą z Montfort (ok. 1070 – 14 lutego 1117), żoną księcia Fulka IV Andegaweńskiego. Para pobrała się 15 maja 1092, mimo że żyli ich poprzedni małżonkowie. Mieli razem czworo dzieci:

Filipa (1093–po 1123/29), hrabiego Mantes,
Fleury’ego (1095–po 1118), pana Nangis,
Cecylię (1100–po 1145), żonę (1) Tankreda, regenta Antiochii, (2) Ponsa z Trypolisu,
Eustachię (ur. 1102, zmarłą młodo).