Goldie Hawn

Goldie Hawn

Goldie Hawn (1970)
Imię i nazwisko	Goldie Jeanne Hawn
Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1945 Waszyngton
Zawód	aktorka, reżyserka, producentka filmowa, tancerka, piosenkarka
Współmałżonek	Gus Trikonis (1969–1976; rozwód) Bill Hudson (1976–1982; rozwód)
Lata aktywności	od 1967

Goldie Jeanne Hawn (ur. 21 listopada 1945 w Waszyngtonie) – amerykańska aktorka, reżyserka, producentka, tancerka i piosenkarka. Laureatka Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej i Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę Toni Simmons, dziewczyny stomatologa Winstona (Walter Matthau) w komedii romantycznej Gene’a Saksa Kwiat kaktusa (1969).

Życiorys

Wczesne lata

Wychowała się w wierze żydowskiej. Jej matka Laura Hawn (z domu Steinhoff) była córką Maxa Steinhoffa i Fanny Weiss, emigrantów żydowskich z Węgier. Prowadziła sklep jubilerski i szkołę tańca. Jej ojciec, Edward Rutledge Hawn, potomek niemieckich i angielskich osadników, wyznawał prezbiterianizm, a z zawodu był piosenkarzem i – choć nie potwierdziły tego badania genealogiczne – uważał się za potomka Edwarda Rutledge’a (1749–1800) – delegata Karoliny Południowej na Kongresie Kontynentalnym w Filadelfii w 1776, na którym przyjęto Deklarację Niepodległości Stanów Zjednoczonych. Goldie ma siostrę Patricię, miała też brata Edwarda, który jednak zmarł przed jej urodzeniem.

Dorastała w Takoma Park, w stanie Maryland. W 1964 ukończyła Montgomery Blair High School.

Kariera

Gdy miała 10 lat, tańczyła z Ballet Russe de Monte Carlo w inscenizacji Dziadka do orzechów (1955), była też Julią w Romeo i Julii w wykonaniu Virginia Stage Company. Profesjonalną karierę rozpoczęła jako tancerka kankana przy Texas Pavilion w Nowym Jorku. Potem tańczyła w klubie go-go w Nowym Jorku, a następnie w Las Vegas. Szybko trafiła na scenę musicalową, tworząc błyskotliwe sylwetki w broadwayowskich musicalach, takich jak Pocałuj mnie, Kasiu (Kiss Me, Kate) czy Faceci i babki (Guys and Dolls).

Jako aktorka zadebiutowała rolą Sandy Kramer w serialu Dzień dobry, świecie (Good Morning, World, 1967-1968). Na kinowym ekranie po raz pierwszy wystąpiła w komedii Jedyna oryginalna orkiestra rodzinna (The One and Only, Genuine, Original Family Band, 1968). Za rolę Toni Simmons w komedii Kwiat kaktusa (Cactus Flower, 1969) otrzymała Oscara i Złoty Glob.

Hawn i Carl Reiner w programie telewizyjnym Rowans & Martin's Laugh-In (1970)

Słynny komik Peter Sellers zabrał ją do Europy, czyniąc swoją filmową partnerką w brytyjskiej komedii Dziewczyna inna niż wszystkie (There's a Girl in My Soup, 1970). W 1975 wystąpiła jako jedna z klientek wziętego hollywoodzkiego fryzjera w komedii Szampon (Shampoo, 1975). Zyskała pochlebne recenzje po występie w dramatach: Sugarland Express (1974) Stevena Spielberga i Motyle są wolne (Butterflies Are Free, 1972) Miltona Katselasa.

W latach 80. stała się także popularną gwiazdą telewizyjną, która tańczyła, śpiewała i bawiła publiczność dowcipami w programie Goldie i Liza razem (Goldie and Liza Together, 1980), zdobywając nominację do nagrody Emmy. Sukces odniosła również komedia Szeregowiec Benjamin (Private Benjamin, 1980), w której zagrała nominowaną do nagrody Oscara i Złotego Globu tytułową rolę 28-letniej Judy Benjamin, która zaciąga się do wojska i trafia do kompanii 'Alfa' dowodzonej przez kobietę. Do dalszych osiągnięć aktorki zaliczyć należy komedię Najlepsi przyjaciele (Best Friends, 1982), w której z Burtem Reynoldsem tworzyła parę scenarzystów, których długoletni związek nie wytrzymuje próby małżeństwa.

W filmie Ptaszek na uwięzi (Bird on a Wire, 1990) jej partnerem był Mel Gibson. W czarnej komedii Roberta Zemeckisa Ze śmiercią jej do twarzy (1992) z Bruce’em Willisem i Meryl Streep zagrała Helen Sharp, zjadliwą rudą harpię o świdrującym spojrzeniu, rozbuchanym libido, pogrążoną w apatii i maniakalnych marzeniach o pozbyciu się znienawidzonej eks-przyjaciółki. Również w 1992 przerwała karierę, by opiekować się chorą matką, która jednak zmarła w 1994.

Hawn (2019)

Powróciła na ekran rolą w komedii Zmowa pierwszych żon (The First Wives Club, 1996), a za rolę jednej z tytułowych bohaterek odebrała nagrodę Blockbuster Entertainment i została nagrodzona National Board of Review. W nowym tysiącleciu zagrała m.in. w komedii Siostrzyczki (2002). W 2005 ukazała się jej autobiografia pt. „A Lotus Grows in the Mud”. W 2017 zagrała w filmie Babskie wakacje.

Życie osobiste

Po rozwodzie z reżyserem i aktorem Gusem Trikonisem (od 16 maja 1969 do 1 maja 1976) oraz nieudanym związku małżeńskim z Billem Hudsonem (od 3 lipca 1976 do 2 stycznia 1980), z którym ma dwoje dzieci: Oliver (ur. 7 września 1976) i Kate (ur. 19 kwietnia 1979), w 1982 związała się z aktorem Kurtem Russellem. Mają syna Wyatta Russella (ur. 10 lipca 1986).

Goldie i Kurt zagrali razem w pięciu filmach: Jedyna oryginalna orkiestra rodzinna (The One and Only, Genuine, Original Family Band, 1968), nostalgicznym obrazie lat wojennych w Ameryce Szybka zmiana (Swing Shift, 1984) o konfliktach wśród załogi fabrycznej i komedii Dama za burtą (Overboard, 1987) oraz w filmach Netfliksa Kronika świąteczna (The Christmas Chronicles, 2018) i Kronika świąteczna 2 (The Christmas Chronicles 2, 2020).

Filmografia

Filmy fabularne

• 1968: Jedyna oryginalna orkiestra rodzinna (The One and Only, Genuine, Original Family Band) jako Giggly Girl
• 1969: Kwiat kaktusa (Cactus Flower) jako Toni Simmons
• 1970: Dziewczyna inna niż wszystkie (There's a Girl in My Soup) jako Marion
• 1971: Dolary ($) jako Dawn Divine
• 1972: Motyle są wolne (Butterflies Are Free) jako Jill
• 1974: Sugarland Express (The Sugarland Express) jako Lou Jean Poplin
• 1974: Dziewczyna z Pietrowki (The Girl from Petrovka) jako Oxtvarina
• 1975: Szampon (Shampoo) jako Jill
• 1976: The Duchess and the Dirtwater Fox jako Amanda Quaid
• 1978: Nieczyste zagranie (Foul Play) jako Gloria Mundy
• 1979: Podróże z Anitą (Viaggio con Anita) jako Anita
• 1980: Szeregowiec Benjamin (Private Benjamin) jako Judy Benjamin
• 1980: Jak za dawnych, dobrych czasów (Seems Like Old Times) jako Glenda
• 1982: Najlepsi przyjaciele (Best Friends) jako Paula McCullen
• 1984: Szybka zmiana (Swing Shift) jako Kay
• 1984: Protokół (Protocol) jako Sunny Davis
• 1986: Dzikie koty (Wildcats) jako Molly McGrath
• 1987: Dama za burtą (Overboard) jako Joanna Stayton/Annie Proffitt
• 1990: Ptaszek na uwięzi (Bird on a Wire) jako Marianne Graves
• 1991: Oszukana (Deceived) jako Adrienne Saunders
• 1992: Dzika lokatorka (HouseSitter) jako Gwen Phillips
• 1992: Ze śmiercią jej do twarzy (Death Becomes Her) jako Helen Sharp
• 1992: Przeciwności (CrissCross) jako Tracy Cross
• 1996: Wszyscy mówią: kocham cię (Everyone Says I Love You) jako Steffi
• 1996: Zmowa pierwszych żon (The First Wives Club) jako Elise Eliot Atchinson
• 1999: Nowi miastowi (The Out Of Towners) jako Gwen Kellerman
• 2001: Romanssidło (Town & Country) jako Mona
• 2002: Siostrzyczki (The Banger Sisters) jako Suzette
• 2017: Babskie wakacje (Snatched) jako Linda Middleton
• 2018: Kronika świąteczna (The Christmas Chronicles) jako pani Mikołajowa
• 2020: Kronika świąteczna 2 (The Christmas Chronicles 2) jako pani Mikołajowa

Seriale telewizyjne

• 1967–1968: Good Morning, World jako Sandy Kramer
• 1968–1970: Rowan & Martin’s Laugh-In

Reżyser

• 1997: Nadzieja (Hope)

Producent wykonawczy

• 1980: Szeregowiec Benjamin (Private Benjamin)
• 1984: Protokół (Protocol)
• 1986: Dzikie koty (Wildcats)
• 1990: Moje błękitne niebo (My Blue Heaven)
• 1995: Miłosna rozgrywka (Something to Talk About)
• 1997: Nadzieja (Hope)
• 2001: Kiedy Bille pokonała Bobby’ego (When Billie Beat Bobby)
• 2002: The Matthew Shepard Story

Nagrody

• Nagroda Akademii Filmowej Najlepsza aktorka drugoplanowa: 1970 Kwiat kaktusa
• Złoty Glob Najlepsza aktorka drugoplanowa: 1970 Kwiat kaktusa

Bibliografia

• Jan Słodowski, Andrzej Roman: Gwiazdy światowego kina. Leksykon. Warszawa: Editions Spotkania, 1992, s. 99. ISBN 83-85195-83-1.

Linki zewnętrzne

• Goldie Hawn w bazie IMDb (ang.)
• Goldie Hawn w bazie Filmweb
• Goldie Hawn w bazie Notable Names Database (ang.)
• Goldie Hawn w bazie Discogs.com (ang.)