Grand Prix Niemiec 1978

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Niemiec 1978
Großer Preis von Deutschland
11. wyścig z 16 w sezonie
308. Grand Prix Formuły 1
Tor Hockenheimring
Hockenheimring
Data

30 lipca 1978

Trasa
Liczba okrążeń

45

Długość okrążenia

6,789 km

Dystans

305,505 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

30 kierowców

Zakwalifikowało się

24 kierowców

Ukończyło wyścig

11 kierowców

Wyniki
Pole position

Mario Andretti
(1:51,90, Lotus)

Zwycięzca

Mario Andretti
(1:28:00,90, Lotus)

Najszybsze
okrążenie

Ronnie Peterson
(1:55,62, Lotus)

11. Grand Prix w sezonie 1978
Poprzednie

Grand Prix Wielkiej Brytanii

Następne

Grand Prix Austrii

Grand Prix Niemiec
1977 1978 1979

Grand Prix Niemiec 1978 (oryg. Großer Preis von Deutschland) – 11. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1978, która odbyła się 30 lipca 1978, po raz trzeci na torze Hockenheimring.

40. Grand Prix Niemiec, 26. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Poz. Nr. Kierowca Konstruktor Okrążeń Czas/powód NU Poz. start. Punktów
1 5 Stany Zjednoczone Mario Andretti Lotus-Ford 45 1:28:00.90 1 9
2 20 Jody Scheckter Wolf-Ford 45 +15.35 sek. 4 6
3 26 Francja Jacques Laffite Ligier-Matra 45 +28.01 sek. 7 4
4 14 Brazylia Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 45 +36.88 sek. 10 3
5 3 Francja Didier Pironi Tyrrell-Ford 45 +57.26 sek. 16 2
6 25 Meksyk Héctor Rebaque Lotus-Ford 45 +1:37.86 18 1
7 2 Wielka Brytania John Watson Brabham-Alfa Romeo 45 +1:39.53 5
8 12 Kanada Gilles Villeneuve Ferrari 45 +1:56.87 15
9 35 Włochy Riccardo Patrese Arrows-Ford 44 +1 okrążenie 14
10 32 Finlandia Keke Rosberg Wolf-Ford 42 +3 okrążenia 19
11 23 Austria Harald Ertl Ensign-Ford 41 Silnik 17
DK 36 Niemcy Rolf Stommelen Arrows-Ford 42 Dyskwalifikacja 23
NU 6 Szwecja Ronnie Peterson Lotus-Ford 36 Skrz. biegów 2
DK 7 Wielka Brytania James Hunt McLaren-Ford 34 Dyskwalifikacja 8
NU 27 Australia Alan Jones Williams-Ford 31 Prob. z paliwem 6
NU 22 Brazylia Nelson Piquet Ensign-Ford 31 Silnik 21
NU 19 Włochy Vittorio Brambilla Surtees-Ford 24 Prob. z paliwem 20
NU 8 Francja Patrick Tambay McLaren-Ford 16 Wypadek 11
NU 11 Argentyna Carlos Reutemann Ferrari 14 Prob. z paliwem 12
NU 1 Austria Niki Lauda Brabham-Alfa Romeo 11 Silnik 3
NU 15 Francja Jean-Pierre Jabouille Renault 5 Silnik 9
NU 9 Niemcy Jochen Mass ATS-Ford 1 Wypadek 22
NU 16 Niemcy Hans Joachim Stuck Shadow-Ford 1 Wypadek 24
NU 4 Francja Patrick Depailler Tyrrell-Ford 0 Wypadek 13
NZ 17 Szwajcaria Clay Regazzoni Shadow-Ford
NZ 10 Francja Jean-Pierre Jarier ATS-Ford
NZ 18 Wielka Brytania Rupert Keegan Surtees-Ford
NZ 37 Włochy Arturo Merzario Merzario-Ford
NZ 31 Francja René Arnoux Martini-Ford
NZ 30 Stany Zjednoczone Brett Lunger McLaren-Ford

Uwagi[edytuj | edytuj kod]