Grand Prix Niemiec 1951

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Niemiec 1951
XIV Großer Preis von Deutschland
6. wyścig z 8 w sezonie
13. Grand Prix Formuły 1
Tor Nürburgring
Niemcy Nürburgring
Data

29 lipca 1951

Trasa
Liczba okrążeń

20

Długość okrążenia

22,810 km

Dystans

456,200 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

26 kierowców

Zakwalifikowało się

23 kierowców

Ukończyło wyścig

11 kierowców

Wyniki
Pole position

Alberto Ascari
(9:55,8, Ferrari)

Zwycięzca

Alberto Ascari
(3:23:03,3, Ferrari)

Najszybsze
okrążenie

Juan Manuel Fangio
(9:55,8, Alfa Romeo)

6. Grand Prix w sezonie 1951
Poprzednie

Grand Prix Wielkiej Brytanii

Następne

Grand Prix Włoch

Grand Prix Niemiec
1939 1951 1952

Grand Prix Niemiec 1951 (oryg. Großer Preis von Deutschland) – szósta runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1951, która odbyła się 29 lipca 1951 po raz pierwszy na torze Nürburgring.

14. Grand Prix Niemiec, pierwsze zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Na niebieskim tle kierowcy, który wycofali się przed treningiem.

Nr Kierowca Zespół Samochód Silnik Opony
71 Włochy Alberto Ascari Ferrari Ferrari 375 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
72 Włochy Luigi Villoresi Ferrari Ferrari 375 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
73 Włochy Piero Taruffi Ferrari Ferrari 375 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
74 Argentyna José Froilán González Ferrari Ferrari 375 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
75 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo Alfa Romeo 159 Alfa Romeo 1.5L 8C P
76 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo Alfa Romeo 159 Alfa Romeo 1.5L 8C P
77 Włochy Felice Bonetto Alfa Romeo Alfa Romeo 159 Alfa Romeo 1.5L 8C P
78 Paul Pietsch[a] Alfa Romeo Alfa Romeo 159 Alfa Romeo 1.5L 8C P
79 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried Enrico Platé Maserati 4CLT-48 Maserati 4 CL 1.5L P
80 Paul Pietsch[a] Enrico Platé Maserati 4CLT-48 Maserati 4 CL 1.5L P
81 Maurice Trintignant Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Simca-Gordini 15C 1.5L 4C E
82 Robert Manzon Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Simca-Gordini 15C 1.5L 4C E
83 André Simon Equipe Gordini Simca-Gordini T15 Simca-Gordini 15C 1.5L 4C E
84 Louis Rosier Ecurie Rosier Talbot-Lago T26C-DA Talbot 23CV 4.5L 6C D
85 Monako Louis Chiron Ecurie Rosier Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5L 6C D
86 Philippe Étancelin Philippe Étancelin (prywatnie) Talbot-Lago T26C-DA Talbot 23CV 4.5L 6C D
87 Yves Giraud-Cabantous Yves Giraud-Cabantous (prywatnie) Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5L 6C D
88 Wielka Brytania Duncan Hamilton Duncan Hamilton (prywatnie) Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5L 6C D
89 Wielka Brytania David Murray Scuderia Ambrosiana Maserati 4CLT-48 Maserati 4CL 1.5L D
90 Pierre Levegh Pierre Levegh (prywatnie) Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5L 6C D
91 Szwajcaria Rudi Fischer Ecurie Espadon Ferrari 212 Ferrari Type 375 4.5L V12 P
92 Szwajcaria Toni Branca Antonio Branca (prywatnie) Maserati 4CLT-48 Maserati 4CL 1.5L P
93 Belgia Jacques Swaters Ecurie Belgique Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4.5L 6C D
94 Belgia Johnny Claes Ecurie Belge Talbot-Lago T26C-DA Talbot 23CV 4.5L 6C E
95 Tajlandia Prince Bira Ecurie Siam Maserati 4CLT-48 Maserati 4CL 1.5L P
96 Szwecja Erik Lundgren Erik Lundgren (prywatnie) EL Special Ford V8 ?
97 Brazylia Chico Landi Escuderia Bandeirantes Maserati 4CLT-48 Maserati 4CL 1.5L P
Źródła: [1][2][3]
Uwagi
  1. ↑ a b Paul Pietsch zgłosił się z numerem 80, lecz w kwalifikacjach i wyścigu pojechał w Alfie Romeo z numerem 78.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Źródło: racing-reference.info[4]

P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata
1 71 Włochy Alberto Ascari Ferrari P 9:55,8 - -
2 74 Argentyna José Froilán González Ferrari P 9:57,5 +1,7 +1,7
3 75 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo P 9:59,0 +1,5 +3,2
4 76 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo P 10:01,1 +2,1 +5,3
5 72 Włochy Luigi Villoresi Ferrari P 10:06,6 +5,5 +10,8
6 73 Włochy Piero Taruffi Ferrari P 10:12,9 +6,3 +17,1
7 78 Paul Pietsch Alfa Romeo P 10:15,7 +2,8 +19,9
8 91 Szwajcaria Rudi Fischer Ferrari P 10:23,8 +8,1 +28,0
9 82 Robert Manzon Simca-Gordini E 10:28,9 +5,1 +33,1
10 77 Włochy Felice Bonetto Alfa Romeo P 10:46,1 +17,2 +50,3
11 87 Yves Giraud-Cabantous Talbot-Lago D 10:52,8 +6,7 +57,0
12 83 André Simon Simca-Gordini E 10:57,5 +4,7 +1:01,7
13 85 Monako Louis Chiron Talbot-Lago D 11:00,2 +2,7 +1:04,4
14 81 Maurice Trintignant Simca-Gordini E 11:07,5 +7,3 +1:11,7
15 84 Louis Rosier Talbot-Lago D 11:08,2 +0,7 +1:12,4
16 79 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried Maserati P 11:25,6 +17,4 +1:29,8
17 92 Szwajcaria Toni Branca Maserati P 11:26,7 +1,1 +1:30,9
18 94 Belgia Johnny Claes Talbot-Lago E 11:33,9 +7,2 +1:38,1
19 90 Pierre Levegh Talbot-Lago D 11:41,9 +8,0 +1:46,1
20 88 Wielka Brytania Duncan Hamilton Talbot-Lago D 11:49,3 +7,4 +1:53,5
21 86 Philippe Étancelin Talbot-Lago D 11:52,9 +3,6 +1:57,1
22 93 Belgia Jacques Swaters Talbot-Lago D 12:09,1 +16,2 +2:13,3
23 89 Wielka Brytania David Murray Maserati D brak czasu
P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Źródła: [5][6]

P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz
1 Bez zmian 71 Włochy Alberto Ascari Ferrari P 20 3h23m03,3
2 Awans 1 75 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo P 20 +0:30,5
3 Spadek 1 74 Argentyna José Froilán González Ferrari P 20 +4:39,0
4 Awans 1 72 Włochy Luigi Villoresi Ferrari P 20 +5:50,2
5 Awans 1 73 Włochy Piero Taruffi Ferrari P 20 +7:49,1
6 Awans 2 91 Szwajcaria Rudi Fischer Ferrari P 19 +1 okr.
7 Awans 2 82 Robert Manzon Simca-Gordini E 19 +1 okr.
8 Awans 7 84 Louis Rosier Talbot-Lago D 19 +1 okr.
9 Awans 10 90 Pierre Levegh Talbot-Lago D 18 +2 okr.
10 Awans 12 93 Belgia Jacques Swaters Talbot-Lago D 18 +2 okr.
11 Awans 7 94 Belgia Johnny Claes Talbot-Lago E 17 +3 okr.
Niesklasyfikowani
  87 Yves Giraud-Cabantous Talbot-Lago D 17 +3 okr. wypadek
  81 Maurice Trintignant Simca-Gordini E 13 +7 okr. silnik
  77 Włochy Felice Bonetto Alfa Romeo P 12 +8 okr. iskrownik
  88 Wielka Brytania Duncan Hamilton Talbot-Lago D 12 +8 okr. ciśnienie oleju
  78 Paul Pietsch Alfa Romeo P 11 +9 okr. wypadek
  83 André Simon Simca-Gordini E 11 +9 okr. silnik
  76 Włochy Giuseppe Farina Alfa Romeo P 8 +12 okr. przegrzanie
  86 Philippe Étancelin Talbot-Lago D 4 +16 okr. skrzynia biegów
  85 Monako Louis Chiron Talbot-Lago D 3 +17 okr. zapłon
  92 Szwajcaria Toni Branca Maserati P 3 +17 okr. silnik
  79 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried Maserati P 2 +18 okr. silnik
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
  89 Wielka Brytania David Murray Maserati D 0 wypadek w kwalifikacjach
  95 Tajlandia Prince Bira Maserati P 0 nie przybył
  96 Szwecja Erik Lundgren EL-Ford ? 0 nie przybył
  97 Brazylia Chico Landi Maserati P 0 nie przybył
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz

Najszybsze okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[7]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
75 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 9:55,8 12

Prowadzenie w wyścigu[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[8]

Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Suma
71 Włochy Alberto Ascari Ferrari 5-9, 15-20 11
75 Argentyna Juan Manuel Fangio Alfa Romeo 1-4, 11-14 8
74 Argentyna José Froilán González Ferrari 10 1

Klasyfikacja po wyścigu[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: Lista systemów punktacji Formuły 1.

Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu[9]. Klasyfikacja konstruktorów została wprowadzona w 1958 roku. Liczone było tylko 4 najlepsze wyścigi danego kierowcy.

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty

P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 0 Argentyna Juan Manuel Fangio 5 27 (28) 2 2 – 3 4 –
2 +4 Włochy Alberto Ascari 5 17 1 2 – 1 – 1
3 +1 Argentyna José Froilán González 4 15 1 1 1 1 – 1
4 -2 Włochy Giuseppe Farina 5 15 1 – 1 – 1 2
5 -2 Włochy Luigi Villoresi 5 15 – – 3 – – 1
6 -1 Stany Zjednoczone Lee Wallard 1 9 1 – – – 1 –
7 0 Włochy Piero Taruffi 4 8 – 1 – – – 1
8 -1 Stany Zjednoczone Mike Nazaruk 1 6 – 1 – – – –
9 0 Wielka Brytania Reg Parnell 2 5 – – – – – –
10 0 Włochy Luigi Fagioli 1 4 1 – – – – –
11 0 Włochy Consalvo Sanesi 4 3 – – – – – 1
= 0 Louis Rosier 5 3 – – – – – 1
= 0 Włochy Felice Bonetto 2 3 – – – – – 1
= 0 Stany Zjednoczone Andy Linden 1 3 – – – – – –
15 0 Stany Zjednoczone Manny Ayulo 1 2 – – 1 – – –
= 0 Stany Zjednoczone Jack McGrath 1 2 – – 1 – – –
17 0 Yves Giraud-Cabantous 4 2 – – – – – 2
= 0 Szwajcaria Emmanuel de Graffenried 3 2 – – – – – 2
= 0 Stany Zjednoczone Bobby Ball 1 2 – – – – – –
P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ GERMANY 1951 Race entrants. statsf1.com. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  2. ↑ 1951 German Grand Prix Entries. manipef1.com. [dostęp 2020-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-10)]. (ang.).
  3. ↑ 1951 German GP Entry List. chicanef1.com. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  4. ↑ 1951 Grand Prix of Germany qualifying results. racing-reference.info. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  5. ↑ 1951 Grand Prix of Germany. racing-reference.info. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  6. ↑ GERMANY 1951 Result. statsf1.com. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  7. ↑ GERMANY 1951 Best Laps. statsf1.com. [dostęp 2020-11-19]. (ang.).
  8. ↑ BRITAIN 1951 Laps led. statsf1.com. [dostęp 2020-11-18]. (ang.).
  9. ↑ 1951 - STATS F1. statsf1.com. [dostęp 2020-11-20]. (ang.).
←1950 Grand Prix Formuły 1 w sezonie 1951 1952→
Grand Prix Niemiec zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix_Niemiec_1951&oldid=70909116”