Język pite

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
bidumsáme giella
Obszar

Szwecja, Norwegia

Liczba mówiących

30 (2015)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 5 krytycznie zagrożony
Ethnologue 8b prawie wymarły
Kody języka
Kod ISO 639-3 sje
IETF sje
Glottolog pite1240
Ethnologue sje
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Tradycyjny zasięg języka pite zaznaczono numerem 3.

Język pite (nazwa własna: bidumsáme giella, bisumsáme giella) – wymierający język saamski z grupy północno-zachodniej. Obecnie jest jeszcze w pewnym stopniu używany w centralnej części szwedzkiej Laponii, a dokładnie na południu regionu Norrbotten, tj. na terenie gmin Arjeplog i Arvidsjaur, wzdłuż rzeki Pite (stąd nazwa języka), natomiast populacja norweska wymarła (niegdyś żyła pomiędzy Saltenfjord a Ranenfjord).

Samogłoski[edytuj | edytuj kod]

przednie tylne
wysokie i u
półprzymknięte e o
półotwarte ɛ ɔ
niskie a a:

Oprócz ośmiu samogłosek podanych w powyższej tabeli pite ma także dwugłoskę [u̯a].

Spółgłoski[edytuj | edytuj kod]

dwuwargowe wargowo-
-zębowe
dziąsłowe zadziąsłowe środkowo-
językowe
tylko-
językowe
kratniowe
zwarte p ʰp p: ʰp: t ʰt t: ʰt: k ʰk k: ʰk:
zwarto-szczelinowe ʦ ʰʦ ʦ: ʰʦ: ʧ ʰʧ ʧ: ʰʧ:
szczelinowe f f: v v: s s: ʃ ʃ: h
nosowe m m: n n: ɲ ɲ: ŋ ŋ:
drżące r r:
płynne l l:
półsamogłoski j j:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]