Język mansyjski

мāньси лāтыӈ

Obszar	Chanty-Mansyjski Okręg Autonomiczny – Jugra, obwód tiumeński, obwód swierdłowski
Klasyfikacja genetyczna
Języki uralskie Języki ugrofińskie Języki ugryjskie Języki obi-ugryjskie Język mansyjski
Status oficjalny
Ethnologue	6b zagrożony↗
Kody języka
Kod ISO 639-3↗	mns
IETF	mns
Glottolog	mans1258
Ethnologue	mns
GOST 7.75–97	ман 435
WALS	mns
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język mansyjski (dawniej: język wogulski, nazwa własna: ма̄ньси ла̄тыӈ) – język zaliczany do grupy ugryjskiej w ramach uralskiej rodziny językowej. Najbliżej spokrewniony z chantyjskim (ostiackim) i węgierskim. Jest językiem zagrożonym wymarciem, wypieranym przez rosyjski; spośród ok. 10 000 Mansów (Wogułów) ojczystym językiem posługuje się tylko ok. 3000 osób zamieszkujących zachodnią Syberię, głównie Chanty-Mansyjski Okręg Autonomiczny – Jugra. Badaniem języka mansyjskiego zajmowali się uczeni węgierscy i fińscy, którzy wyodrębnili w nim cztery podstawowe dialekty. Najwięcej mówiących używa dialektu północnego, dialekt południowy praktycznie wymarł. Od XX wieku język mansyjski posiada skromną literaturę zapisywaną początkowo alfabetem łacińskim, a od 1937 r. – cyrylicą.

Alfabet

Cyrylicki

Współczesny alfabet mansyjski oparty jest na cyrylicy i składa się z 44 liter.

А а	А̄ а̄	Б б	В в	Г г	Д д	Е е	Е̄ е̄	Ё ё	Ё̄ ё̄	Ж ж
З з	И и	Ӣ ӣ	Й й	К к	Л л	М м	Н н	Ӈ ӈ	О о	О̄ о̄
П п	Р р	С с	Т т	У у	Ӯ ӯ	Ф ф	Х х	Ц ц	Ч ч	Ш ш
Щ щ	Ъ ъ	Ы ы	Ы̄ ы̄	Ь ь	Э э	Э̄ э̄	Ю ю	Ю̄ ю̄	Я я	Я̄ я̄

Łaciński

Alfabet mansyjski oparty na łacińskim obowiązywał w latach 1931–1937.

A a	B в	C c	D d	E e	F f	G g	H h	Ꜧ ꜧ	I i
J j	K k	L l	Ļ ļ	M m	N n	Ņ ņ	Ŋ ŋ	O o	P p
R r	S s	Ꞩ ꞩ	T t	Ţ ţ	U u	V v	Z z	Ь ь