Karol Tarnowski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: filozofia Boga, filozofia wiary, filozofia współczesna | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
Karol Benito Tarnowski (ur. 20 lutego 1937 w Krakowie) – polski filozof, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie i Uniwersytetu Jagiellońskiego. Specjalizuje się w problematyce filozofii Boga i podmiotu, a także w filozofii postsekularnej. Inspiruje się francuską filozofią ducha (Jean Nabert, Louis Lavelle) oraz szeroko rozumianą fenomenologią (Jean-Luc Marion, Martin Heidegger, Emmanuel Levinas).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1972 ukończył studia filozoficzne w Uniwersytecie Jagiellońskim. Tam też uzyskał w 1978 na podstawie rozprawy pt. Faktyczność i bycie u wczesnego Heideggera stopień doktora nauk humanistycznych. W 1988 na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Bóg i wiara w filozofii Gabriela Marcela otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie filozofia w specjalności filozofia religii. W 1999 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych[1].
W 1978 podpisał deklarację założycielską Towarzystwa Kursów Naukowych.
Wykłada na UPJPII oraz UJ. Kierownik Katedry Filozofii Boga na PAT(obecnie UPJPII), współtworzył Wydział Filozoficzny PAT (z Tischnerem), jest redaktorem naczelnym serii „Filozofia i religii” (najpierw Znak, później Homini) oraz „Teologia żywa” (Znak). Członek m.in. Polskiej Akademii Umiejętności.
W 1996 pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskał Krzysztof Mech[1].
Jest również pianistą.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Syn Karola Hilarego Tarnowskiego, współzałożyciela ziemiańskiej organizacji "Uprawa"[2], oraz Janiny Wandy zd. Pawlikowskiej[3]. Wnuk Jana Gwalberta Pawlikowskiego, przyrodni brat Jacka Woźniakowskiego. Jego powinowatym był poeta Adam Zagajewski.
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Tropy myślenia religijnego, Kraków, Instytut Myśli Józefa Tischnera 2009.
- Usłyszeć niewidzialne, Zarys filozofii wiary, Kraków, Instytut Myśli Józefa Tischnera 2005 (Nagroda im. księdza Józefa Tischnera oraz Nagrodę Stowarzyszenia Wydawców Katolickich „Feniks”).
- Bóg Fenomenologów, Tarnów, Biblos 2000.
- Wiara i Myślenie, Kraków, Znak 1999.
- Człowiek i Transcendencja, Kraków, Znak 1995, wyd. II Znak 2007.
- Ku Absolutnej Ucieczce, Bóg i wiara w filozofii Gabriela Marcela, Kraków, WN PAT 1993. (rozprawa habilitacyjna)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Prof. Karol Benito Tarnowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-02-08] .
- ↑ Karol Tarnowski. Ziemianin w burzliwych czasach [online], Przystanek Historia [dostęp 2023-10-22] (pol.).
- ↑ Karol Tarnowski – Jerzy Turowicz [online], 5 września 2016 [dostęp 2023-10-22] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie UPJPII. upjp2.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-31)].
- Prof. dr hab. Karol Benito Tarnowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-02-08] .
- Absolwenci Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Polscy filozofowie XXI wieku
- Filozofowie współcześni
- Wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Ludzie urodzeni w Krakowie
- Urodzeni w 1937
- Wykładowcy Uniwersytetu Ignatianum w Krakowie
- Wykładowcy Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie
- Wykładowcy Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Laureaci Nagrody im. księdza Józefa Tischnera