Komenda Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto I
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1922 |
Rozformowanie |
1939 |
Tradycje | |
Rodowód |
PKU Warszawa Miasto |
Komendanci | |
Pierwszy |
płk Mieczysław Tarczyński |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość | |
Skład |
Komenda Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto I (KRU Warszawa Miasto I) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[2].
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]W lipcu 1922 roku została zlikwidowana Powiatowa Komenda Uzupełnień Warszawa Miasto, a w jej miejsce utworzono trzy nowe komendy, w tym Powiatową Komendę Uzupełnień Warszawa Miasto I z siedzibą przy ul. Przejazd 10 (I piętro), która obejmowała swoją właściwością Komisariaty Policji Państwowej nr I, II, III, IV, V, VII, X, XII, XIX i XXVI[3].
18 listopada 1924 roku weszła w życie ustawa z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej[4], a 15 kwietnia 1925 roku rozporządzenie wykonawcze ministra spraw wojskowych do tejże ustawy, wydane 21 marca tego roku wspólnie z ministrami: spraw wewnętrznych, zagranicznych, sprawiedliwości, skarbu, kolei, wyznań religijnych i oświecenia publicznego, rolnictwa i dóbr państwowych oraz przemysłu i handlu[5]. Wydanie obu aktów prawnych wiązało się z przejęciem przez władze cywilne (administracji I instancji) większości zadań związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem poboru[6][7]. Przekazanie większości zadań władzom cywilnym umożliwiło organom służby poborowej zajęcie się wyłącznie racjonalnym rozdziałem rekruta oraz ewidencją i administracją rezerw. Do tych zadań dostosowana została organizacja wewnętrzna powiatowych komend uzupełnień i ich składy osobowe. Poszczególne komendy różniły się między sobą składem osobowym w zależności od wielkości administrowanego terenu[8].
Zadania i nowa organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej[6]. W skład PKU Warszawa Miasto I wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[6]. Nowa organizacja i obsada służby poborowej na stopie pokojowej według stanów osobowych L. O. I. Szt. Gen. 3477/Org. 25 została ogłoszona 4 lutego 1926 roku. Z tą chwilą zniesione zostały stanowiska oficerów ewidencyjnych[9][10][11].
12 marca 1926 roku została ogłoszona obsada personalna Przysposobienia Wojskowego, zatwierdzona rozkazem Dep. I L. 6000/26 przez pełniącego obowiązki szefa Sztabu Generalnego gen. dyw. Edmunda Kesslera, w imieniu ministra spraw wojskowych. Zgodnie z nową organizacją pokojową Przysposobienia Wojskowego zostały zlikwidowane stanowiska oficerów instrukcyjnych przy PKU, a w ich miejsce utworzone rozkazem Oddz. I Szt. Gen. L. 7600/Org. 25 stanowiska oficerów przysposobienia wojskowego w pułkach piechoty[12].
Od 1926 roku, obok ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność PKU Warszawa Miasto I normowała „Tymczasowa instrukcja służbowa dla PKU”, wprowadzona do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[13]
Z dniem 1 stycznia 1927 roku minister spraw wojskowych utworzył PKU Warszawa Miasto IV, która objęła swoją właściwością między innymi komisariaty PP nr VII, X i XIX. W związku z tą reorganizacją PKU Warszawa Miasto I objęła swoją właściwością komisariaty PP nr I, II, III, IV, V, XII i XXVI[14].
17 października 1927 w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr I w Warszawie rozpoczął się proces o masowe nadużycia poborowe w PKU Warszawa Miasto I i II. Na ławie oskarżonych zasiadło ośmiu obwinionych: ppłk Edward Lubański (obrońca adw. Michał Wyrostek), mjr Adam Wróblewski (adw. Kamil Seyfried), chor. Andruszkiewicz z 15 pp (adw. Edward Gruber), sierż. Wacław Krejca i sierż. Wacław Dąbrowski z 21 pp, bomb. Lejbuś Bankier z 1 Oddziału Służby Uzbrojenia i poborowy Menachen Elizor Kohn (adw. Władysław Sobotkowski) oraz kpr. Mieczysław Grotkiewicz z 36 pp (adw. Zygmunt Kalikst Żywult). Rozprawie przewodniczył ppłk KS dr Tadeusz Stefan Kamiński, oskarżycielem był mjr KS dr Kazimierz Stanisław Dobosz[15][16].
W marcu 1930 roku PKU Warszawa Miasto I nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr I i administrowała częścią miasta Warszawy obejmującą komisariaty Policji Państwowej nr I, II, III, IV, V, XII i XXVI[17]. W grudniu tego roku PKU Warszawa Miasto I posiadała skład osobowy typ specjalny[13]. Siedziba komendy znajdowała się przy Szerokiej 3[18].
31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu sumarycznego składu osobowego Powiatowych Komend Uzupełnień Warszawa Miasto I–IV o czterech oficerów i zwiększeniu o czterech urzędników II kategorii. Łącznie w czterech stołecznych PKU miało pełnić służbę 16 oficerów i czterech urzędników II kategorii. Ponadto w PKU Warszawa Miasto II występował dodatkowo etat oficera – referenta ewidencji oficerów. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[19].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Warszawa Miasto I została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto I przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[20], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[21].
Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr I. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie[2].
Obsada personalna
[edytuj | edytuj kod]Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Warszawa Miasto I i KRU Warszawa Miasto I, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938.
Komendanci | ||
---|---|---|
stopień, imię i nazwisko | czas pełnienia obowiązków | kolejne stanowisko służbowe (dalsze losy) |
płk piech. Mieczysław Antoni Tarczyński | VII – 15 XI 1922 | Rezerwa Oficerów Sztabowych DOK I[22] |
mjr piech. Edmund Lubański | p.o. od 15 XI 1922[23] | |
ppłk piech. Włodzimierz Nyczaj | do XII 1923 | komendant PKU Warszawa Miasto II[24][25][26] |
mjr piech. Adam Wróblewski | XII 1923[24] – VII 1924 | 13 pp[27] |
płk piech. Michał Zienkiewicz | VII 1924[28] – IX 1925 | dyspozycja dowódcy OK I[29] |
mjr piech. Adam Wróblewski[a] | IX 1925[29] – VII 1926 | dyspozycja dowódcy OK I[31] |
ppłk piech. Roman Krzyżanowski | VII 1926[31] – VI 1927 | kierownik referatu w Dep. Piech. MSWojsk.[32] |
ppłk piech. Adolf Jachimowicz | VI[32] – VIII 1927 | komendant PKU Modlin[33] |
ppłk piech. Roman Krzyżanowski | VIII 1927 | komendant PKU Warszawa Powiat[33][34] |
ppłk / płk piech. Adolf Jachimowicz | VIII 1927[34] – III 1929 | inspektor poborowy OK VI[35] |
płk dypl. kaw. Roland Bogusz | III 1929[35] – III 1930[36] | komendant Placu Lublin |
ppłk adm. (piech.) Wacław Zbrowski | III 1930[37] – 1939 |
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1923–1925[38][26] | |||
---|---|---|---|
I referent | mjr piech. Stanisław Profic | 15 XI 1922[22] – 17 VI 1923 | Wojskowa Kontrola Generalna[39] |
mjr san. Aleksander Rittner | VII 1923[40] – VIII 1924 | komendant PKU Stryj[41] | |
kpt. piech. Józef Łappo | VIII 1924[41] – II 1925[42] | 32 pp | |
mjr piech. Teofil Burakowski | VI 1925[43] – II 1926 | kierownik I referatu | |
II referent | por. tab. Zygmunt Kwiatkowski | do I 1923 | PKU Warszawa Miasto III[44] |
urzędnik wojsk. XI rangi Antoni Górka | od I 1923[45] – 28 IX 1923 | OE Radom PKU Radom[46] | |
kpt. piech. dr Stanisław Drzymała | 29 IX 1923[47] – VI 1924 | PKU Warszawa Powiat[48] | |
por. kanc. Wacław Rudnicki | VI[49] – VIII 1924[41] | OE I rejonu | |
kpt. kanc. Władysław Kudasiewicz-Mysłowski | od VIII 1924 | ||
referent | por. jazdy Władysław Ujejski | 1 VII[50] – 1 X 1923 | III referent w Szefostwie Pob. DOK I[51] |
referent (etet przejściowy) | por. tab. Cezary Seweryn Pągowski | XI 1925[52] – IX 1926[53] | referent w PKU Warszawa Miasto IV |
oficer instrukcyjny | kpt. piech. Andrzej Strach | do XI 1925 | 30 pp[54] |
kpt. piech. Kazimierz Wyziński | |||
oficer ewidencyjny I rejonu | urz. wojsk. IX rangi / kpt. kanc. Władysław Kudasiewicz-Mysłowski | do VIII 1924 | II referent[41] |
por. kanc. Wacław Rudnicki | VIII 1924 – I 1925[55] | referent w Dep. I MSWojsk. | |
por. kanc. Józef Kraszewski | I 1925[55] – II 1926 | referent | |
oficer ewidencyjny II rejonu | urzędnik wojsk. X rangi Stanisław Witkowski | I[56] – IX 1923 | OE II rejonu PKU Warszawa Miasto III[57] |
urzędnik wojsk. XI rangi Jan Makary Tuchołka | od IX 1923[58] | ||
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926[59]–1938[60][61] | |||
kierownik I referatu administracji rezerw | mjr piech. Teofil Burakowski | II 1926 – II 1927[62] | komendant PKU Bydgoszcz Powiat |
mjr piech. Kazimierz Orłowicz-Kuta | III 1929[63] – I 1930 | dyspozycja dowódcy OK I[64][65] | |
kpt. piech. Jan Neugebauer | do XII 1932 | Sztab Główny[66] | |
kpt. piech. Władysław Muklewicz | XII 1932[67] – po 5 VI 1935 | kier. referatu w DOK I †1940 Kalinin[68] | |
kierownik II referatu poborowego | por. piech. Mieczysław Gutowski | od XII 1925[69] | |
por. kanc. Lucjan Szczepan Olszewski[b] | VIII 1931[72] – XI 1932 | dyspozycja dowódcy OK I[73] | |
kpt. piech. Stanisław Burchacki | od XII 1932[74] | ||
referent | por. kanc. Józef Kraszewski | II – IX 1926[53] | referent (etet przejściowy) |
por. art. Zdzisław Zygfryd Lipiński | IX 1926[75] – 1938 | referent w KRU Warszawa Miasto I | |
por. kanc. Józef Kraszewski | III – IX 1930 | Korpus Ochrony Pogranicza | |
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[76][c] | |||
kierownik I referatu ewidencji | mjr adm. (piech.) Mieczysław Karol Biały[d] | ||
kierownik II referatu uzupełnień | kpt. adm. (tab.) Ludwik Czarnocki[e] | w niewoli, w Oflagu II C Woldenberg[81] | |
referent | kpt. adm. (art.) Zdzisław Zygfryd Lipiński[f] | 1938–1939 |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mjr piech. Adam Wróblewski w maju 1925 został odkomenderowany z 13 pp do PKU Warszawa Miasto I do 1 listopada 1925[30].
- ↑ Lucjan Szczepan Olszewski ur. 26 października 1897 roku. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 grudnia 1922 roku w korpusie oficerów administracyjnych, dział kancelaryjny. Z dniem 31 marca 1933 roku przeniesiony został w stan spoczynku[70]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji PKU Warszawa Miasto III[71].
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[77].
- ↑ Mieczysław Karol Biały ur. 19 marca 1892 roku. W czerwcu 1935 roku pełnił służbę w PKU Warszawa Miasto IV. Był odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych (czterokrotnie) oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi[78].
- ↑ Ludwik Czarnocki ur. 10 października (20 września) 1893 roku. Pełnił służbę w 86 i 85 pp. Został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. Był odznaczony KW (dwukrotnie), KZ WLŚr. i MN (25 stycznia 1933 roku). W czerwcu 1933 roku został przeniesiony do korpusu oficerów taborów z równoczesnym wyznaczeniem na stanowisko oficera taborowego w 85 pp[79][80].
- ↑ Zdzisław Zygfryd Lipiński ur. 29 marca 1895 roku[82]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 606. lokatą w korpusie oficerów artylerii. Z dniem 1 sierpnia 1923 roku został przydzielony z 7 pap w Częstochowie do PKU Kościan na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat wolsztyński[83]. W lutym 1926 roku został zatwierdzony na stanowisku kierownika II referatu poborowego w PKU Kościan[84]. W tym samym roku został przydzielony do PKU Grodzisk.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Almanach oficerski 1923/24 ↓, s. 34.
- ↑ a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
- ↑ PKU w Warszawie. „Polska Zbrojna”. 182, s. 3, 1922-07-08. Warszawa.
- ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 37, poz. 252.
- ↑ a b c Jarno 2001 ↓, s. 169.
- ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393, autor użył sformułowania „wszystkie czynności przygotowawcze do poboru, jak również jego przeprowadzenie przeszły do władz administracyjnych”, co nie odpowiadało podziałowi kompetencji władz wojskowych i cywilnych, określonych we wspomnianych aktach prawa.
- ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393–394.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 7-20.
- ↑ Moczyński 1928 ↓, s. 393, wg autora stanowiska oficerów ewidencyjnych, po krótkotrwałym przydzieleniu ich do władz administracyjnych, zostały zniesione w 1925 roku.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 169, autor także datuje zniesienie stanowisk oficerów ewidencyjnych na rok 1925, co stoi w sprzeczności z ogłoszoną 4 lutego 1926 roku obsadą służby poborowej na stopie pokojowej.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 1-10.
- ↑ a b Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 2 z 21 stycznia 1927 roku, poz. 15.
- ↑ O nadużycia poborowe. „Polska Zbrojna”. 269, s. 5, 1927-10-02. Warszawa..
- ↑ Proces o nadużycia w P.K.U. – Warszawa – Miasto I i II. Mjr A. Wróblewski i in. przed sądem. „Polska Zbrojna”. 285, s. 4, 1927-10-18. Warszawa..
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
- ↑ Książka adresowa 1930 ↓, s. 53.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 173.
- ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 29 listopada 1922 roku, s. 868.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 29 listopada 1922 roku, s. 868, został przesunięty ze stanowiska I referenta na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 6 grudnia 1923 roku, s. 703.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1482.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1351.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 3 lipca 1924 roku, s. 368.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 3 lipca 1924 roku, s. 369.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 96 z 25 września 1925 roku, s. 522.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 13 maja 1925 roku, s. 251.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 14 lipca 1926 roku, s. 215.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 166.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 6 sierpnia 1927 roku, s. 234.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 25 sierpnia 1927 roku, s. 259.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 91.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 106.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1482, 1557, 1560, 1569.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 29 czerwca 1923 roku, s. 433.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 7 lipca 1923 roku, s. 452, przydzielony z Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK I.
- ↑ a b c d Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 7 sierpnia 1924 roku, s. 435.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 22 lutego 1925 roku, s. 87.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 10 czerwca 1925 roku, s. 313.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 stycznia 1923 roku, s. 53.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 stycznia 1923 roku, s. 55, przesunięty ze stanowiska oficera ewidencyjnego II rejonu.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 65 z 10 października 1923 roku, s. 701.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 65 z 10 października 1923 roku, s. 700.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 25 czerwca 1924 roku, s. 401.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 25 czerwca 1924 roku, s. 401, przydzielony z Wojskowego Instytutu Przyrodoleczniczego im. Józefa Piłsudskiego.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 29 czerwca 1923 roku, s. 434.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 58 z 6 września 1923 roku, s. 547.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 116 z 3 listopada 1925 roku, s. 624.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 20 września 1926 roku, s. 312.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 118 z 6 listopada 1925 roku, s. 637.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 stycznia 1925 roku, s. 14.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 20 stycznia 1923 roku, s. 55, przydzielony z Urzędu nad Grobami Wojskowymi DOK I.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 11 września 1923 roku, s. 559.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 11 września 1923 roku, s. 559, przydzielony z PKU Modlin.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 7.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 525.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 8, 34, 53.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 lutego 1927 roku, s. 65.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 92.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 21 stycznia 1930 roku, s. 5.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 125, z dniem 28 lutego 1931 roku został przeniesiony w stan spoczynku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 428.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 417, przydzielony z baonu pchor. rez. piech. nr 5.
- ↑ Miednoje 2005 ↓, s. 599.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 130 z 9 grudnia 1925 roku, s. 708, przydzielony z PKU Pułtusk.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 20 maja 1933 roku, s. 122.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 394.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 238, 271.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 listopada 1932 roku, s. 400.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 416.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 20 września 1926 roku, s. 311.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 859.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 289.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 80, 613.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 129.
- ↑ Straty ↓.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 29 lipca 1923 roku, s. 495.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 4, 16.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwca 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Książka Informacyjno-Adresowa „Cała Warszawa” rok 1930. Cz. II: Władze Państwowe, Instytucje i Urzędy. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze Polskie Informacyjne Książki Adresowe, 1930.
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24 zeszyt 2, dział III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Zuzanna Gajowniczek, Bernadetta Gronek, Bernard Kayzer: Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Grzegorz Jakubowski (red.). T. 2 M–Ż. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2005. ISBN 83-89474-06-9.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Henryk Moczyński: Służba poborowa. W: Dziesięciolecie Odrodzenia Polskiej Siły Zbrojnej 1918–1928. Henryk Stanisław Mościcki (red.) Włodzimierz Dzwonkowski (red.) Tadeusz Bałaban (red.). Warszawa: Tadeusz Złotnicki, 1928, s. 391–394.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2019-05-12].